Kitap Künyesi

Yazar: Defne Suman

Yayın Evi: Kuraldışı Yayınları

İSBN: 9789752751668

Sayfa Sayısı: 216

Mavi Orman Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Joan Baez, i-pod, Mevlana, hesapsız kitapsız yolculuklar, Johnny Walker reklamları, Burger King, kahve falı, pop şarkıları, Tom Robbins, sevgililer, aldatma, ölüm, Orhan Pamuk ve Daihatsu otomobillerle uyum içinde, birbirine harman yoga asanaları… Bu kitabı oldukça seveceksiniz. Yazar da oldukça yakın dostunuz olacak.

-Teoman-Sanatçı

Derin derin nefes alıp veren, göğüs kafesini genişleten bir ifade. Bir iksir içiriyor sana ve yaşamak, sahiden yaşamak nedir, onu hissettiriyor.

-Özcan Yüksek-Atlas Yayın Yönetmeni

Birazdan oldukça iyi bir yazarla tanışacak, güzel bir kitap okuyacaksınız. Ne mutlu size…

-Şebnem İşigüzel-Yazar

“İnsan yaşamının milatları var. Sonrası tekrar öncesi şeklinde olmaz” diyor Defne Suman. Bu kitap kendinle tanışmanın, uzlaşmanın, aramış olduğu uyumu kendinde bulmaya başlamanın miladı. Olaylar, mekânlar, kişiler ve süre fırça darbeleriyle çizilirken, ruhun derinlikleri öne çıkıyor. İnsan olmanın güzel huzursuzluğunu içinde duyanların tümüne yazılmış uzun, içten bir mektup.

-Oya Baydar-Yazar

(Tanıtım Bülteninden)

Mavi Orman Alıntıları – Sözleri

• Mesele o yolda yürürkenki halimizin tastamam bulunduğunun farkına varmak. Eksik sandığımız her şey aslen tastamam halimizi tamamlıyor. Zaten muhteşem olduğumuzu bilerek yaşamak, mükemmeliyetçiliğin tam tersi.
  Olduğum halimle,
  Ben
  Zaten
  MÜKEMMELİM!
• … Telefonda tekme atamam. Ve bana sarılıp öfkemi soğutamaz. Kavga edemediğim için telefonda elektrik yüklü konuşmalar yapıyoruz. …
  … Kızmak nedir ki? Hakkın sandığın bir şeyin sana verilmemesi? Ne olur şu demek oluyor ki hak ettiğim bir şey bana verilmezse? Hiç mi olmuyor? Bazen oldukça çalışıyorum, karşılığında gülünç bir para kazanıyorum. Hiç de köpürmüyorum. Kabulleniyorum. Demek ki bir tek hak hukuk meselesi değil.
  Ne peki?
  Değişsin isterim. Beni kızdıran sevgilim, beni kızdırmayacak şekilde değişsin. Dikkat etsin. Yani ben ne hissederim onu düşünsün. Onun hareketleri yüzünden kendimi fena hissedeceksem yapmasın! Değişmedikçe kızıyorum. Özetlemek gerekirse benim istediğim olmuyor diye kızıyorum. Varlığım tehdit altındaymış şeklinde hissediyorum. Yok olmaktan, sevilmemekten korkuyorum.
• “Kendimizi diğerinden üstün/aşağı gördüğümüz an, diğerinden mesafe almaya başlıyoruz. Ben ve diğeri arasındaki ilişkiyi “ben”e bakılırsa düşündüğümüz her an bağlantı zayıflıyor. Kendine kıyaslamadan, kendinle ilişkilendirmeden bir insanı tanımak onun özünü görmemize izin veriyor.”
• Neyse ki şunu artık öğrendim: Yogayı kendimizi iyi duymak için değil, kendimizle yüzleşmek için yapıyoruz.
• Der ki Krişna: Yoga sadece iki şey bir araya ulaştığında, ben diğeri ile karşılaşıp da ben’in dışına çıkabildiği anda adım atar.
• Asananın temel işlevi bedeni meditasyona hazırlamak.
  ….
  Asana tek başına bir amaç haline ulaştığında ise, egoyu şişiren ve zihnin rekabetçi doğasını besleyen bir araca dönüşüyor ve aydınlığa giden yolu tıkıyor.
  ….
  Asana, dokuları tıkanıklarından arındıran ve meditasyon esnasında rahat oturmamızı elde eden bir araçtan başka bir şey değil aslen.
• İlk kez nefesimin benden bağımsız akıp giden bir varlık bulunduğunu fark etmiştim. Nefes alan ben değildim aslen, nefes kendini alıp veriyordu.
• Zihin ve gövde iki kardeş şeklinde aslen. Biri ne yaparsa diğeri de onu istiyor. Biribirlerini yoldan da çıkarabilirler, doğru yola da sokabilirler…
• Beklerken genel anlamda sıkılıyoruz. Meşgulken boş süre hayalleri kuruyoruz. Geldiğinde ise onunla ne yapacağımızı bilemiyoruz.

Mavi Orman İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Mavi Orman’a Doğru: Mavi Orman, Defne Suman’a annesinin küçükken okumuş olduğu bir kitabın adı. Bir tavşan Mavi Orman’ı bulmak için yola çıkıyor ve yolun sonunda Mavi Orman’ın aslen kendi köyü bulunduğunu öğreniyor. Bu öykü bana “Simyacı”yı, hazineyi bulmak için yola çıkan çobanı hatırlattı.
Okuduğum başka bir kitapta -ismini anımsayamadığım- “Dünya’yı dön dolaş fakat sonunda kendine gel, kendine yerleş.” diye bir ifadeye rastlamıştım. Sanırım tamamımız kendi “Mavi Orman”ımıza doğru bir seyahat halindeyiz. Ama bu yatay değil de, dikey bir seyahat. Olabildiğince ormanın derinlerine doğru…
Defne Suman da yolculuğuna bizi de ilave edip ormanın derinlerine inmeye, derinlerde yeni şeyler keşfetmeye, derinleri anlamaya çalışıyor. Anlattığı her bir hikayeyle aslen ikimiz de kendi “Mavi Orman”ımızın derinlerine dalıyoruz bir taraftan.
Mavi Orman’da ilerlerken bununla birlikte ayın halleri, yoga, ilişkiler, insan halleri ve daha pek oldukça mevzuda öğreniyor ve farkındalıklar yaşıyoruz.
“Herkesin güneşi ayrı. Hepimizin güneşi bir. Güneşin doğmaya üşendiği bir sabahleyin var mı? Misalimiz güneş olsun.” s.298. (kubaskaya)

Okuması kolay ve keyifli çerez kitaplardan. Yazarın ifade dili varlıklı. Yoga ile sarmalanmış bir hayata tanıklık etmek isteyenler için. 08 puanı yazarın dili kullanımda ki ustalığına verdim. (gece kuşağı)

Mavi Orman PDF indirme linki var mı?

Defne Suman – Mavi Orman kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Mavi Orman PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Defne Suman Kimdir?

Defne Suman 1974’te İstanbul’da hayata merhaba dedi. Büyükada’da büyükbabasına ilişik bir evde büyüdü. Boğaziçi Üniversitesinde sonrasında yüksek lisans derecesini de almış olduğu Sosyoloji bölümünden mezun oldu. Tayland ve Laos’ta öğretmen olarak çalıştı. Burada Uzak Doğu Felsefesi ve Mistik Disiplinleri üstüne eğitim görmüş oldu.

Daha sonrasında eğitimine Amerika Birleşik Devletleri’nin Oregon eyaletinde devam etti.

Mavi Orman, Şubat 2011, Kural Dışı Yayınevi

Saklambaç, 2013 Hit Kitap

Emanet Zaman, 2015

Defne Suman Kitapları – Eserleri

• Kahvaltı Sofrası
• Emanet Zaman
• Yaz Sıcağı
• Mavi Orman
• Yağmur’dan Sonra
• Yitik Ülke
• İnsanlık Hali
• Saklambaç

Defne Suman Alıntıları – Sözleri

• İnsanın gençlik itimatı sırça köşk gibidir, anaların babaların bir alayı ile darmadağın oluverir. (Saklambaç)
• Anlam kusurda saklıydı. (Yitik Ülke)
• “Herkes kendine efsaneleşmiş Yağmur.” (Yağmur’dan Sonra)
• Şimdi diye bir şey yok. Hayat bir tek hatırada yaşıyor. Şimdi ise anlam ifade etmeyen bir boşluk. İnsanın içinden geçen hislerini anlamlandırabilmesi için şimdiki dönemin geçmişe karışması gerekiyor. (Yağmur’dan Sonra)
• İnsan bir kere asla kimse olmayagörsün, ondan sonrasında her şey olabilirdi. (Emanet Zaman)
• Sevda ona vesile olan adama karşı duyduğun muhabbeti aşar. (Yaz Sıcağı)
• … Telefonda tekme atamam. Ve bana sarılıp öfkemi soğutamaz. Kavga edemediğim için telefonda elektrik yüklü konuşmalar yapıyoruz. …
  … Kızmak nedir ki? Hakkın sandığın bir şeyin sana verilmemesi? Ne olur şu demek oluyor ki hak ettiğim bir şey bana verilmezse? Hiç mi olmuyor? Bazen oldukça çalışıyorum, karşılığında gülünç bir para kazanıyorum. Hiç de köpürmüyorum. Kabulleniyorum. Demek ki bir tek hak hukuk meselesi değil.
  Ne peki?
  Değişsin isterim. Beni kızdıran sevgilim, beni kızdırmayacak şekilde değişsin. Dikkat etsin. Yani ben ne hissederim onu düşünsün. Onun hareketleri yüzünden kendimi fena hissedeceksem yapmasın! Değişmedikçe kızıyorum. Özetlemek gerekirse benim istediğim olmuyor diye kızıyorum. Varlığım tehdit altındaymış şeklinde hissediyorum. Yok olmaktan, sevilmemekten korkuyorum. (Mavi Orman)
• Hepimiz emanet bir zamanda yaşıyoruz sevgilim ve hiçbirimiz sonun hızlıca yaklaştığının bilincinde değiliz. (Emanet Zaman)
• Her şey gelir her şey geçerdi.
  İnsanlık haliydi . (İnsanlık Hali)
• Asananın temel işlevi bedeni meditasyona hazırlamak.
  ….
  Asana tek başına bir amaç haline ulaştığında ise, egoyu şişiren ve zihnin rekabetçi doğasını besleyen bir araca dönüşüyor ve aydınlığa giden yolu tıkıyor.
  ….
  Asana, dokuları tıkanıklarından arındıran ve meditasyon esnasında rahat oturmamızı elde eden bir araçtan başka bir şey değil aslen. (Mavi Orman)
• Beklerken genel anlamda sıkılıyoruz. Meşgulken boş süre hayalleri kuruyoruz. Geldiğinde ise onunla ne yapacağımızı bilemiyoruz. (Mavi Orman)
• “Her geçen gün sabrımız azalıyordu. Teknoloji azalan sabrımızı doyurmak için her şeyin daha kolayını, daha hızlısını üretiyor, önümüze sürüyordu.” (Kahvaltı Sofrası)
• Ne süre ki, en sevdikleriniz yanıltır sizi,
  Ne süre ki, birer birer düşürür hepimiz maskesini,
  Ne süre ki, yalnızlıktaki o görkemli gücü keşfedersiniz,
  İşte o süre başlarsınız, hakkaten yaşamaya… Charles Bukowski (Saklambaç)
• Mesele o yolda yürürkenki halimizin tastamam bulunduğunun farkına varmak. Eksik sandığımız her şey aslen tastamam halimizi tamamlıyor. Zaten muhteşem olduğumuzu bilerek yaşamak, mükemmeliyetçiliğin tam tersi.
  Olduğum halimle,
  Ben
  Zaten
  MÜKEMMELİM! (Mavi Orman)
• Iyi bir roman okurken o söylediğin şey aslına bakarsan oluyor. Kısa süreliğine bir başkasının benliğine dalıp orada geziniyorsun değil mi? Ötekinin tecrübesinin tadına bakıyorsun. İyi bir romansa okuduğun, aslen bir başkasının senden çok da fazla değişik yaşamadığını da ayrıca öğreniyorsun. (Saklambaç)
• Yoganızın kıymeti bir ilişkide ne kadar dürüst ,açık kalpli ve ne kadar kendiniz olmayı başarabildiğinizle ölçülür. (İnsanlık Hali)
• İnsanın yüreği anasının, babasının yarım kalmış hayalleri, atalarının hüzünleri, kalp kırıklıkları, kayıpları tarafınca işgal edilebilir miydi? Öyleyse şimdi, kendine ilişik olmayan bu duyguları yüreğinden ayıklayabilirse eğer, taze bir nefesle hayata tekrardan başlayabilirdi. (Emanet Zaman)
• Başkalarının hayalinde sen nicesin, bu asla önemli bir sorun değildir. Üstelik hayalin hakikatle alakası da yoktur. O hakikatin malumatı da safi sende bulunur. Bu hayatta mes’ud kalmak istiyorsan, utanmadan sıkılmadan hakiki olanı söyleniş etmen lazım gelir. (Saklambaç)
• Öldüğün aklıma geç geliyor. O süre umarsız bir acı kaplıyor benliğimi. İçimin bir kuytusunda usul usul yanan mumu sert bir esinti söndürüyor. (Yitik Ülke)
• Hayat asla bitmeyen, kuşaktan kuşağa aktarılan bir esaretti. Kopuk uçlar birbirine kavuşmuyordu. (Yaz Sıcağı)