(Kâinat); yaratılmış olan şeylerin tamı, evren, cihan, kosmos, dünya, yeryüzü, tam insanlar, dünyâda yaşayan herkes gibi anlamlara kazanç. (Kâinat) mecaz anlamı ise, başlı başına kendine özel özellikleri olan âlem demektir. İşte kâinat kelimesi ile alakalı cümleler.
– Ben kâinata gelmeden, babam rahmetli olmuş.
– Yakında bizim markamız kâinata gelecek.
– Öğrenmem ki kimsesiz bu kâinatta daha ne beklerim.
Sîret)
– (Evren)ı alem toplansa yeniden bildiğini okur.
– Biz âleme hükmetmeye talip olan bir jenerasyon olarak hareketin başındayız.
– Oraları tamâmıyle başka bir kâinattı, altı ay gündüz, altı ay gece olurdu. (Ö. Seyfeddin)
– Elim varmaz oldu evren kârına. (P. S. Abdal)
– Yeni geliştirilen rehabilitasyon usulü evreni yakalamaya aday.
– (Evren) harbi çıkınca çok fazla ekonomik kayıp yaşadık.
– Yunus gibi çehreyi kara, âleme gelmiş var mıdır? (Y.
(S. Ayverdi)
– (Kâinat) âlem duydu.
– Yüzyıllar boyu evrene hükmetmiş adaletli bir soyun torunlarıyız.
– Ârifin gönlünü öğrenmez kandadır (nerededir) millet-ı kâinat / Ol ki ankādır yere düşmez öğren anın sâyesi. (N. Mısrî)
– Yurtta barış, kâinatta barış. (Atatürk)
– nsan, Çekirge yamaçlarından bir rüyâ gibi pembe bir cihâna kayar. (A. Gündüz)
– Biz bir kâinat imparatorluğu kurmuş bir halkız.
– Seni böyle cihâna rüsvay etmekte bulunan bir terbiyesiz mel’ûnun neresinden hoşlanıyorsun? (A.
Efendi)
– Berk urup çıktı evimden nâgehan / Göklere dek nûr ile doldu evren. (S. Çelebi)
– Eşsiz olduğunu kâinatı alem öğrenecek!
(Evren) ile alakalı tabirler ve anlamları
.
