Van’da merkez üssü Tabanlı köyü olan, 604 kişinin öldüğü 23 Ekim 2011’deki depremin üstünden 11 yıl geçti.

Aradan geçen yıllara karşın depremzedelerin acıları hala taze. Yakınlarını kaybedenlerin acıları ise asla dinmiyor.

50’ye yakın akrabasını depremde yitirdi

Depremin en çok hasara yol açmış olduğu Erciş ilçesinde yaşayan 54 yaşındaki Kılıçarslan Koçak, eşi, anası, iki evladı, ağabeyi ve yengelerinin de aralarında bulunmuş olduğu 50’ye yakın akrabasını depremde yitirdi.

AA’nın haberine bakılırsa, yaşamış olduğu acı dolu günleri unutamayan Koçak, devamlı mezarlarını ziyaret etmiş olduğu yakınlarından kalan hatıraları canlı tutarak yüreğindeki acıyı dindirmeye çalışıyor.

Koçak, evden çıktıktan kısa süre sonrasında meydana gelen depremde oturdukları binanın yıkıldığını söylemiş oldu.

Van depreminde 50’ye yakın akrabasını kaybetti: Geçmiş günleri çok arıyorum – Video

“Kaybettiklerimden geriye kalan hiçbir şey yok”

O sırada binanın yanında bulunduğunu ve yıkıldığı anlara tanıklık ettiğini özetleyen Koçak, şöyleki konuştu:

“Bir iki dakika ilkin beraber olduğunuz insanoğlu enkazın altında kaldı. Arama kurtarma ekiplerine yardım ederek aileme ulaşmaya, onları kurtarmaya çalıştım fakat 50’ye yakın akrabamı kaybettim. Şimdi onlardan geri kalan hiçbir şey yok. Geçmiş günlerimizi çok arıyorum. Aradan geçen sürede ülke gelişti, mühim gelişmeler oldu fakat benim benzer biçimde insanoğlu hep geride kaldı şundan dolayı yapabileceğimiz bir şey kalmadı. Hayatımız alt üst oldu. Depremden ilkin güzel bir yaşamımız vardı, şimdi ailemde o vakit yanımda olan hiçbiri yok.”

Deprem döneminde devletin çok büyük yardımlarda bulunduğunu, mühim fedakarlıkların yapıldığını belirten Koçak, şöyleki devam etti:

“Yanımda onlardan bir şeyler arıyorum fakat bir tek beraber geçirdiğimiz günlerin hatıraları var”

“O vakit memurdum her mevzuda devletin seferberliği vardı. Yardımlar, arama kurtarma emekleri mevzusunda hiçbir sorun yaşanmadı. Öncesinden büyük zelzele görmüştüm. İstanbul depreminde oradaydım. O vakit devlet insanların yardımına yetişememişti fakat Van depreminde bu şekilde olmadı. Devlet en kısa zamanda her mevzuda insanların yardımına koştu. Bunlardan yana bir sorun yaşamadık. Aradan 11 yıl geçti. Enkaz altından ailemdekilere ilişkin bir şey çıkaramadım. Yanımda onlardan bir şeyler arıyorum fakat bir tek beraber geçirdiğimiz günlerin hatıraları var. Çocuklarımdan, eşimden, annemden, yakınlarımdan hatıralar olmasını arzu ederdim.”