Anar’dan Seçme Öyküler kimin eseri? Anar’dan Seçme Öyküler kitabının yazarı kimdir? Anar’dan Seçme Öyküler konusu ve anafikri nedir? Anar’dan Seçme Öyküler kitabı ne konu alıyor? Anar’dan Seçme Öyküler PDF indirme linki var mı? Anar’dan Seçme Öyküler kitabının yazarı Anar Rızayev kimdir? İşte Anar’dan Seçme Öyküler kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Anar Rızayev

Yayın Evi: Kül Sanat Yayıncılık

İSBN: 9789758996094

Sayfa Sayısı: 200

Anar’dan Seçme Öyküler Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Anar’dan Seçme Öyküler Alıntıları – Sözleri

• Mən düşündüm ki, bəlkə biz də: Əsmər də, mən də mühacirik. Böyüklər diyarına uşaqlıq ölkəsindən gəlmiş mühacirlər. Geri qayıtmaq imkanından əbədi məhrum olmuş mühacirlər. Vətənləriyçün qəribsəmiş mühacirlər.
  Gürcü familiyası, 1967.
• Ancaq mən keçmişi çözələmək istəmirdim. Uşaqlıqdan biz daima nə isə itiririk. Bəzən adam lap mat qalır. Adam harda, haçan bu qədər şey yığıb ki, elə hey itirə itirə yenə də nə isə saxlayır.
  – Gürcü Familiyası, Anar Rzayev
• Mən düşündüm ki, bəlkə biz də, Əsmər də, mən də mühacirik. Böyüklər diyarına uşaqlıq illərindən gəlmiş mühacirlər. Geri qayıtmaq imkanından əbədi məhrum olmuş mühacirlər. Vətənləriyçün qəribsənmiş mühacirlər…
• KAMİKADZELƏR (ölümə məhkum pilotlar) yerdən qalxan kimi həyatla əbədi vidalaşırlar. Geri qayıtmaqçün onların təyyarələrinə benzin tökmürlər.
• -Yaxşı, de görüm işindən razısan?
  – Necə deyim, ümumiyyətlə razıyam. Bilirsən, illər keçdikcə insanın ağlı gəlir başına. Daha özünü bəşəriyyətin dahisi hesab eləmirsən. Dərk eləyəndə ki, sən də başqaları kimisən, başqalarından birisən, rahatlaşırsan. Əsəbiləşmirsən, hövsələdən çıxmırsan.
  – Gözəl fəlsəfədir..
• -Məni başa düş, – deyirdi, səsi ciddi və kədərli idi, – bax, siz kişilər hərdən təklikdən, tənhalıqdan şikayətlənirsiniz. Mənim lap gülməyim tutur, çünki siz əsil təkliyin nə demək bulunduğunu heç vaxt başa düşə bilməzsiniz. Elə təklik ki, onu yalnız qadın başa düşə bilir. Gecə ayılırsan, divarlar üstünə gəlir.. Nə isə, qəmli şeylərdən danışmayaq.
• “Bəzi xırda işlərdə güzəştə getmək lazımdır ki, böyük işlərdə getmiyəsən.”
• “Səni görməyə də bilərdim, amma məsafədən belə duyurdum. Sahil kəndlərinin sakinləri dənizi görməyəndə belə onu duyduqları kimi.
  İndi isə dəniz qeyb oldu. Yoxa çıxdı.”
  Mən, sən, o və telefon
• “Dünən sənin telefonun öldü. Ölən yalnız adamlar olmur ki… Telefon nömrələri də ölür.
  Ömrün boyu çox rəqəmləri unudacaqsan: paoportunun nömrəsini, axırıcı işində aldığın maaşını, dostunun avtomobilinin nömrəsini, aya qədər olan məsafəni, yaşadığın şəhərin əhalisinin sayını.
  Başqa rəqəmləri. Hamısını unudacaqsan.
  Bircə bu beş rəqəmdən savayı. Bu beş rəqəm, aslı də məhz bu ardıcıllıqda səninçün ən əziz hədiyyə idi. Beş rəqəm, onun səsi və telefon dəstəyindən gələn bənövşə ətri…”
• “Necə deyim, ümumiyyətlə razıyam. Bilirsən, illər keçdikcə insanın ağlı gəlir başına. Daha özünü bəşəriyyətin dahisi hesab eləmirsən. Dərk eləyəndə ki, sən də başqaları kimisən, başqalarından birisən, rahatlaşırsan. Əsəbiləşmirsən, hövsələdən çıxmırsan.”
  – Gürcü Familiyası, Anar Rzayev

Anar’dan Seçme Öyküler İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Azerbaycan’dan Bir Öykücü: Anar: Dikkat: Tatkaçıran/oyunbozan ihtiva eder.
Azerbaycan’dan Bir Öykücü: Anar
Ulaş Başar Gezgin
Azerbaycanlı tanınmış öykücü Anar’ın seçme öyküleri ‘Anar’dan Seçme Öyküler’ adıyla Türkçe olarak okunabiliyor. 1938 doğumlu olan Anar, öykülerinde, halk deyişlerine yaslanan kıvrak diliyle bir meddah akıcılığında, Sovyet periyodu Azerbaycanı’ndan kesitler sunuyor.
Kitap, 11 öyküden oluşuyor. Birinci öykünün başlığı, ‘Dante’nin Jübilesi’. Bu uzun öykü, kim bilir bu seçkideki en zayıf öykü. Altmış yıl sahne tozu yutmuş ‘başarısız’ bir oyuncuyu betimleyen öyküde, kimsenin kıymet vermediği, yazarın kendi sözüyle “ölse, kimseye kayıp vermemiş olacak” bir oyuncu, Feyzullah Kebirlinski çevresinde, insanoğlunun kıymeti/ değersizliği türü düşünceler işleniyor. Kebirlinski, imam olmasını isteyen imam babasının sözünü dinlemeyip gönlünü tiyatroya kaptırmıştır. Altmış yıl sahne tozu yutmuştur fakat şimdi bir tiyatro bileti bile verilmemektedir kendisine…
‘Ben, Sen, O ve Telefon’ adlı ikinci öykü, gerçekte, bir tür kişilik yarılmasını işler: Tüm arkadaşları evlenmiş bir delikanlı, kendisine bir eş bulmak için, rasgele bir numara çevirir ve böylece bir hanımla tanışır. Bir süre sonrasında, delikanlı, kadının çalmış olduğu işyerinde müdür olur; sadece, hanım, bu durumu bilmemektedir. Adam bunu farkeder ve bu kişilik yarılması, öykünün bitişinde, telefondaki benlikle gerçel kişilik içinde bütünleşme sağlanmasıyla son bulur. Onyıllar ilkin yazılmış olan öykü, günümüzdeki sanal aşkların bir önhabercisi olarak da okunabilir. Son aşama kıvrak ilerleyen karşılıklı konuşmalara rağmen, ne yazık ki Anar, bu öyküdeki yansıyapısal (ruhsal) boyutu ıskalamış görünüyor. Durumu kişilik yarılması olarak saptayıp kurguyu ona gore çatsaydı, betimlemelerinde içebakışsal bir derinlikle karşılaşacaktık. Yine de, bu eksikliğin ötesinde, kaleminin kıvraklığına övgüler düzmemek olmaz. Bir düşünce vermesi açısından, işte öykünün girişi:
“Dün senin telefonun öldü. Yalnız insanoğlu ölmez ki… Telefon numaraları da ölür. Ömrün süresince pek oldukça rakamı unutacaksın: Pasaportunun numarasını, son olarak çalıştığın işten aldığın maaşı, dostunun otomobilinin plaka numarasını, ay ile dünya arasındaki mesafeyi, yaşadığın şehrin nüfusunu. Başka sayıları da. Hepsini, hepsini unutacaksın. Sadece bu rakamdan başka. Bu beş sayı, üstelik bu meşakkatli hayatta senin için en aziz hediyeydi. Beş sayı, onun sesi ve telefon ahizesinden gelen menekşe kokusu.
Bazen ben siyah telefonun ahizesini o şekilde kaldırıyorum ki, sanki piyanonun kapağını açar benzer biçimde. Bazen bu siyah telefonu o şekilde kapatıyorum ki, sanki tabutun kapağını kapatır benzer biçimde.” (s. 79)
‘Taksi ve Vakit’ başlığını taşıyan üçüncü öykü, ortayaşlı başkişiliğin gözüyle, gençliğe hasret ve istendiği/ beklendiği benzer biçimde yaşanmamış gençlik aşklarından duyulan pişmanlıkla yoğruluyor.
Dördüncü öykü ‘İyi Padişahın Masalı’nda ise, siyasal taşlama bakışı egemen. Padişahın yasakları ve dedesinin yasakladığı ayna ve vezirlerin yükseltilmek için ettikleri yarı-kurnaz sözler, bu öyküye bir başyapıt niteliği kazandırıyor. Padişah neleri mi yasaklıyor: Bir ara, düş görmeyi; bir ara, uyumayı, ölmeyi; şiirsiz, uyaksız konuşmayı ve öteki birçok temel insan etkinliğini. Hepsinde çeşitli gerekçeleri var fakat tümünün bağlandığı ana niçin, halkını daha mutlu edebilmek… İyi niyetle gelen fenalık katarı… Sonunda, vezirin karısının, padişahın dedesinin harabe sarayında bulmuş olduğu ayna parçası, ömürlerinde asla ayna görmemiş padişahı ve vezirini halden hale sokuyor. Anar’ın öyküsü, özeleştiri nedir bilmeyen toplumlara ya da kendi sözlerini özeleştiri olarak değerlendirme bilincine erişmemiş toplumlara yöneltilmiş bir kara gülmece olarak da normal olarak okunabilir.
‘Sevgililer Gününe Özlem’ adlı kısa öykü, oldukça yalın ve zayıf: Sık sık kullanılan “O davranışın anlamı o değilmiş, ben yanlış yorumlamışım” izleği işleniyor. Kişi, bu tümceyi kurana dek, iş işten çoktan geçmiş olur hep…
Altıncı öykü ‘Geçen Yılın Son Gecesi’ geleneksel bir yılbaşı öyküsü. Ancak, Hamide Hanım’ın düşünceleri ve beyazcamdaki yılbaşı sunucusuyla kendince söyleşmesi, bırakalım öykücülüğü, yaşam adına garip buluşlar ve tavsiyeler içeriyor.
‘Sayıların Macerası’ adlı öykü, sayıların birleşmesi ve ayrışmasıyla ilgili, bir matematik öğretmeninin dört işlemi ilköğretim öğrencilerine sevdirmek için yazabileceği türden bir öykü. Bir çocuk öyküsü izlenimi veriyor. Öte taraftan, Samet Behrengi’nin öyküleri benzer biçimde, toplumsal bir iletisi de bulunmakta.
Sekizinci öykü ‘Bozbaş Ziyafeti’, Azerbaycanlılar’ın sevilmiş olduğu geleneksel bir et yemeği olan bozbaş yemeği çevresinde, sanat eleştirmenlerine yönelik bir taşlama. İki yazar, bozbaş yerken ve birinci yazarın ‘El Eli, El de Yüzü Yıkar’ adlı romanı üzerine söyleşirken, yemeği yapmış olan yazar eşi, devamlı odaya gelip konuşmaları bölüyor, “yemek nasıl olmuş”, “tuzlu mu olmuş?” türü sorularla yazar söyleşmesini bombardımana tutuyor. Bir süre sonrasında, bir görüşmede romana ilişkin olarak konuşma yapması beklenen ikinci yazar, aniden, kitabı okumadığını farkediyor. Ama iş işten geçmiştir: Konuşmasını, romanın asla içeriğine girmeden, yazarın eşine verdiği yanıtlarla toparlıyor. Gerçekte, burada yapmış olduğu, gündelik konuşmalarımızın altındaki geleneksel ötegönderimlerin (metafor) bilgili bir halde kullanılışı. Bu mevzuda çığır açmış çalışmalarıyla tanınan bilişsel bilimci George Lakoff’a yakışır bir halde, ikinci yazar, konuşmasında, ‘bir yemek (bozbaş) olarak roman’ ötegönderimine dayanıyor:
“İyi pişmiş bir eserdir. Evet, evet, çiğ değil, iyi pişmiştir. (…) Burada biz tatsız tutsuz şeylere rastlamıyoruz. Eser çok enfestir, lezizdir, evet, evet tuzsuz değil, tatlıdır. (…) Başka arkadaşların bazı eserlerinde olduğu gibi burada su fazla değil, hayır, hayır, aksine suyu azdır. (…) Genel olarak eser, taze, hoş kokulu, tatlı, lezzetlidir ve iyi hazmediliyor. (…)” (s. 178)
Dokuzuncu öykü olan ‘Bir Bardak Su’da, Aziz Nesin’in Zübükü’ne benzer bir Sucu Cafer tiplemesi çiziliyor. Sucu Cafer’de Anar, boş konuşan siyasetçileri taş yağmuruna tutuyor.
‘Güzellerim’ adlı onuncu öyküde, öyküsünü yayınlatamamış bir insanın başından geçenler üstünden, gene sanat eleştirmenlerini yerin altına batırıyor. Düzeltmenleri yerden yere vuruyor: Birinin düzelttiğini diğeri siliyor; ötekinin sildirdiğini bir diğeri geri istiyor. Derginin başdüzeltmeninin “Ya Yeni Zelanda ne olacak?” diye bir eleştirisi (!) var ki, insanoğlunun kendini koyvermemesi olanaksız. Burada herşeyi aktarmayıp meraklı okuru kitaba yönlendirelim.
Son öykü olan ‘Vestiyerde Çalışan Kadının Anlattıkları’, vestiyerde çalışan bir kadının ağzıyla, buğulu duyarlılığın arkasından gidiyor.
Öykücülüğe meraklıysanız, bu kitabın kesinlikle kütüphanenizde bulunması gerekir. Öykücülüğe ilgi duymuyorsanız; işte o gün geldi; Anar’ın öyküleri, beyaz perde çağlarında görsel etkilere kurban ettiğimiz sözel ifade olanaklarını sevdirmek için birebir. O süre, bu aşamada aradan çekiliyoruz.
Kaynak
Lakoff, G. ve Johnson, M. (1980). Metaphors we live by. Şikago ve Londra: The University of Chicago Press.
Kaynak: Gezgin, U. B. (2017). Anlatıbilim Açısından Roman, Öykü ve Masal İncelemeleri (2000-2017) [Novel, Story and Fairy Tale Analyses through Narratology].
ANLATIBİLİM AÇISINDAN ROMAN, ÖYKÜ VE MASAL İNCELEMELERİ (2000-2017)
Prof.Dr. Ulaş Başar Gezgin
Yazında Ezilenler ve Ezilenlerin Yazını
1. Marksist Açıdan Türk Romanı.
2. Sovyet Türkologlarının Gözüyle Türk Yazını.
3. Yaşar Kemal’i Yaşar Kemal Yapan 6 Özellik.
4. ‘Boynu Bükük Öldüler’: İlk Yılmaz Cenup Romanı.
5. Seneler Sonra Yeniden Genç Gorki ve Arabesk.
6. İvan İvanoviç Var mıydı Yok muydu?
7. Bulgaristan Hatırası Bir Marksist Türkolog: İbrahim Tatarlı
Sabahattin Ali Yazını
8. Anlatıbilim Açısından Kürk Mantolu Madonna.
9. Merhum Marko Paşa’nın Size Oldukça Selamı Var.
10. ‘Değirmen’de Sabahattin Ali Öykücülüğü.
11. ‘Kağnı’da Sabahattin Ali Öykücülüğü.
12. ‘Yeni Dünya’da Sabahattin Ali Öykücülüğü.
13. ‘Sırça Köşk’te Sabahattin Ali Öykücülüğü.
14. ‘Ses’te ve ‘Esirler’de Sabahattin Ali Öykücülüğü.
Gülmece ve Hiciv Anlatıları
15. Muzaffer İzgü Öykücülüğü: Azrail’den Bir Namussuz’a.
16. Gülmece yazarı olarak Hasan Hüseyin: ‘Made in Turkey’.
17. ‘Bay Düdük’ (1958).
18. Bir Heccav Olarak Umut Yaşar Oğuzcan.
Çokkültürlü Yazın Çokkültürlü Toplum
19. Türk Yazınında ‘Etnik Öteki’ İmgesinin Açımlanmasına Giriş Olarak Hüseyin Rahmi Yazını ve “Yankesiciler” Adlı Öykü.
20. Çokkültürlü Toplum Çokkültürlü Öykü: Sait Faik Öykücülüğünde Ermeni İmgesi.
21. Saroyan Öykücülüğü ve Yetmiş Bin Süryani.
Masallar ve Efsaneler
22. Eskimeyen Bir Yazın Evreni: 30 Yıl Sonra Yeniden Behrengi.
23. Ferçler ve Zebler: ‘Binbir Gece Masalları’ Üzerine Bir İçerik Çözümlemesi Denemesi
24. ‘Masalın Aslı’.
25. ‘Vietnam Efsaneleri/ Vietnam Söylenceleri’.
26. Tibet Masalları.
Vietnam ve Tayland Yazını
27. ‘Direnme Savaşı’: Direnenlerin Tarafından Vietnam-Amerikan Savaşı.
28. ‘Şafakta Kazandık Zaferi’.
29. Bir Vietnam-Amerikan Savaşı Romanı: Gök Cephesi
30. Siyam Romancılığı Bağlamında Romanda Gerçeklik Sorunu.
31. Siyamlı Romancı Siburapha’nın Yaşamı.
32. Siyamlı Ozan Sunthorn Phu’nun ‘Phra Abhai Mani’ Adlı Yapıtındaki Anlatının Özeti ve Değiniler.
Türkiye Yazını, Türkçe Yazın
33. Öykücü Yönüyle Ahmet Cemal’i Anarak.
34. Torik Akını: Az, Öz, Akıcı, Okunası
35. İstanbul Öyküleri.
36. Onyıllar Sonra ‘Vatandaş’ı Yeniden Okumak
37. Ölü Çiçekler Müzesi’nde Gezinti.
38. ‘Uzaklara Mektuplar’.
39. Ali Rıza Arıcan Öykücülüğü
40. Puslu Kentin Mavisi: Modern Çin’den Öyküler.
Taylan Kara Yazını
41. Poe’nun Kuzgunu: Derinden ve Uzun…
42. ‘Böyle de Buyurabilirdi Zerdüşt’: Hiççi Bir Başarı Öyküsü.
43.‘Vasatlığa Giriş Dersleri’: Yine de İnsana Dair.
44. Vasat Edebiyatı 101: Mizahla Polemik Arasında.
Ütopya Anlatıları
45. Uzaklaşan Ütopya ve Distopyalaşan Dünya.
46. Devrim Öncesi Edebiyatında Ütopya: Kızıl Yıldız (1908) Örneği.
İranlı Öykücüler
47. İranlı Öykücüler: Hem Yakın Hem Yakın (1-4).
48. Uygar İran Yazınının Öncüsü Sâdık Hidâyet (1-4).
Avrupa Yazını
49. Fransız Yazınında Bir ‘Muhalif Yazar Miti’ni Sorgulamak: Marguerite Duras.
50. (Ölüm Yıldönümünde) Jose Saramago’yu Anarak…
51. Bilişsel Bilimlere İlişkin Bir Roman: ‘Düşünce Balonları’
Diğer Yazılar
52. Darüşşafaka ve İmkansız Hayatlar.
53. Endonezya’dan Bir Öykü: ‘Kral, Cadı ve Papaz’.
54. Azerbaycan’dan Bir Öykücü: Anar.
55. ‘En-Dor’a Giden Yol’.
56. İki Çocuk Öyküsü: ‘Başka Karıncalar Diyarı’ ve ‘Yerle Gök Arasında’
57. Defterde Kalan Borges (1899-1986) Dipçeleri.
58. Latin Amerika’nın Çatık Kaşları: Bir Cehennem Ağacı Olarak Muz Ağacı.
59. Başka Dünyalar Açısından Nobel Yazın Ödülü’ne İlişkin Değiniler.
Gezgin Yazını
60. Ulaş Başar Gezgin’le Yeni Romanı Üstüne (Söyleşi).
61. Babasız Bir Roman Kişiliği Yaratmak (Söyleşi). (Ulaş Başar Gezgin)

“Mən, Sən, O və telefon”.
.
Telefon nömrələri Oxşamaz bir-birinə amma hamısında insan səsi… …kirli günlər oxşamaz bir-birinə birində özün susarsan, birində telefon (The Queen)

Anar’dan Seçme Öyküler PDF indirme linki var mı?

Anar Rızayev – Anar’dan Seçme Öyküler kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Anar’dan Seçme Öyküler PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Anar Rızayev Kimdir?

Anar Rızayev (d. 14 Mart 1938, Bakü), Azerbaycanlı yazar, oyun yazarı ve film yönetmeni.

1966 senesinde Azerbaycan Devlet Üniversitesi’nin Filoloji Fakültesi’nden mezun olmuştur. Emek harcama hayatına Nizami adına kurulmuş Edebiyat Müzesi’nde bilimsel araştırmacı, Radyo ve Televizyon Komitesinde redaktör olarak adım atmıştır. 1962-1964 yıllarında Moskova’da Ali Senan Kursunda, 1971-1972 yıllarında da Kinorejissura sanat okulunda öğrenim görmüştür. Anar, “Qobustan” sanat dergisinin baş redaktörü (1968), Azerbaycan Tiyatro Cemiyeti’nin Riyaset Heyeti başkan yardımcısı (1976), Azerbaycan Yazıcılar İttifaqı ve Kinomaloğrafçılar İttifakı İdare Heyetlerinin üyesi olmuştur. Şimdi de Yazarlar Birliğinin başkanıdır.

Emektar sanat adamı, Devlet Mükafatı ile onurlandırılmıştır. İlk kez 1960 senesinde “Bayram Hesretinde” ve “Geçen İlin Son Gecesi” hikâyelerini yazarak mensur eserlere imzasını atar, Eserleri yirmiden fazla dile çeviri edilmiş, Sosyalist ülkelerde, ABD’de, Kanada’da, Japonya’da, Hindistan’da, Fransa’da, İran’da, Türkiye’de, Arap devletlerinde, Finlandiya’da, vs. ülkelerde yayınlanmıştır. Piyesleri; Özbekistan’da, Ermenistan’da, Tataristan’da sahnelenmiş, “Qaravelli” piyesi, “Men, Sen, O ve Telefon”, “Geçen Senenin Son Gecesi” tv oyunları Moskova’da gösterilmiştir. “Adamın Adamı”, “Dante’nin Yubileyi”, “Gürcü Familiyası”, “Ağ Liman”, “Macal”, “Seherin Yay Günleri”, “Beşmertebeli Evin Altıncı Mertebesi” -Tüm bu eserlerde XX. yüzyılın sonunun “hakikat makamları” bediifelsefi tahlilin temeline yerleştirilmiş, o yılların durgun ve eylemsiz yönetimine Anarın itirazları aksettirilmiştir.

“Ağ Liman”, “Elaqe”, “Macal”, “Beşmertebeli Evin Altıncı Mertebesi” Anar’ın yazınsal felsefi görüşlerini beraber ifade eden eserlerdir. İnsan geçmişini unutmuş olduğu süre, kan bağını kaybetmiş olduğu süre, yalana, kanunlara hizmet eden kulrobot haline gediği süre içsel inançlardan uzaklaşır, onun için Altıncı Mertebe Kaybolur eserlerin üstünde durduğu temel düşünce budur. “Geçen İlin Son Gecesi”nde, “Şehrin Yay Günleri”, “Sahra Yuxulan” piyeslerinde de aynı düşünce acıklı olarak işlenir. Her üç eserde de insan, vicdan ve hakikat problemleri işlenir. Anar, maneviyat ve terbiye sorunlarını senaryolara mevzu eder. “Torpaq. Deniz. Od. Sema”, “Gün Geçdi”, “Dede Qorqud”, “Dante’nin Yubileyi”, “Üzeyir Hacıbeyov, Uzun Ömrün Akkordları” filmleri ruhsal felsefi tarzla çekilmiştir. Azerbaycan Devlet Akademik Tiyatrosu’nda sahnelenmiş “Adamın Adamı” piyesinin kuruluşu da Anar tarafınca yapılmıştır.

Anar bununla birlikte meşhur bir filologdur. Edebiyat ve sanat meselelerine dair birçok makalesi de mevcuttur. “Şairin Hüneri”, “Anlamaq Derdi”, “Aşıq Alesker”, “Oxşarlıq ve Oxşarsızlıq”, “Hezin Duygular” ve daha birçok makaleler, şerhler, Azerbaycan Edebiyatı’nın kıymetli numunelerindendir. “Seherin Yay Günleri” adlı eseri 1980 yılı Azerbaycan Devlet Mükafatı’na layık görülmüştür.

Başlıca eserleri:

-Beyaz Liman (destan), 1970;

-Adamın Adamı (destanlar, hikâyeler, piyesler), B., 1977;

-Beşmertebeli Evin Altıncı Mertebesi (destan ve roman), B., 1981;

-Molla Nesreddin-66 (hi-kayeler, destanlar ve piyes), B., 1970;

-Seçilmiş Eserleri (iki cilt), B., 1987.

Anar Rızayev Kitapları – Eserleri

• Beş Katlı Evin Altıncı Katı
• Ak Liman
• Ak Koç Kara Koç
• Dede Qorqud
• Mən, Sən, O və Telefon
• Dante’nin Jübilesi
• Sıraselviler’de Bir Otel Odası
• Anar’dan Seçme Öyküler
• Nazar Boncuğu
• Seçilmiş Eserleri
• Bir Fırsat Bulsam
• Sıraselviler’de Bir Otel Odası
• Macal
• Molla Nəsrəddin 66
• Evləri köndələn yar
• Dünya Bir Pəncərədir
• Yağış Kəsdi
• Sizsiz
• İyi Padişah’ın Masalı
• Azerbaycan Türkçesinin Söz Varlığı
• Yaşamaq haqqı

Anar Rızayev Alıntıları – Sözleri

• Ümumiyyətlə, mən ömrümün çoxunu içimdə yaşamışam. Mənə, tək bir mənə aid olan duyğuları, qorxuları, həyəcanları başqalarıyla bölüşməyə nə hacət? (Sizsiz)
• “Bizə bir zövqü-təxəttür qaldı
  Bu sönən, kölgələnən dünyadə…” (Sıraselviler’de Bir Otel Odası)
• Mövlana deyirdi ki, elmi – sözlər vasitəsilə dərk edirsən, sənəti – qəlbinlə duyursan, tənhalığını isə adamların içində olanda hiss edirsən. (Nazar Boncuğu)
• Dünən sənin telefonun öldü. Ölən yalnız adamlar olmur ki… Telefon nömrələri də ölür. (Mən, Sən, O və Telefon)
• “Bir tek ölüme çâre yok, demişler. Ama anlaşılan ölüm, çâresizliğin çâresiymiş. Çıkmazlardan çıkar yol..” (Ak Koç Kara Koç)
• “Şah İsmayıl dövründən
  Təbrizin Qəmərindən
  Sizə bir nağılım var,
  Qulaq asın, a dostlar!” (Dede Qorqud)
• -Yaxşı, de görüm işindən razısan?
  – Necə deyim, ümumiyyətlə razıyam. Bilirsən, illər keçdikcə insanın ağlı gəlir başına. Daha özünü bəşəriyyətin dahisi hesab eləmirsən. Dərk eləyəndə ki, sən də başqaları kimisən, başqalarından birisən, rahatlaşırsan. Əsəbiləşmirsən, hövsələdən çıxmırsan.
  – Gözəl fəlsəfədir.. (Anar’dan Seçme Öyküler)
• -Oğul,-dedi,-hər şeydə bir məna olsaydı,həyatın bir mənası olmazdı. (Ak Liman)
• Fuad, “Qorxaqdır, — deyə düşündü, — elə ona görə də satqındır. Lap yəqin kimisə satıb, bunlar da indi cəzasını verəcəklər”. (Macal)
• Tüm dünya onun otağındadır, tüm bu dünyayla birlikdə o necə təkdir… (Mən, Sən, O və Telefon)
• Bəs mənim necə deyərlər, mütləqliyim, əvəzsizliyim nədir, mənim öz yerim hardadır ki, o yerdə məni heç kəs əvəz edə bilməz. (Seçilmiş Eserleri)
• Deməli,hər şey ola bilər.Fikrimdən qovduqlarım, quyular dibində basdırdıqlarım, haqqında düşünmək belə istəmədiklərim hamısı bir gün- beş ildən,on,on beş ildən sonrasında,həyatım ola bilər. (Ak Liman)
• Axı heç bir təyyarə, heç bir gəmi, heç bir nəqliyyat vasitəsi insanoğlunun özünü özündən uzaqlaşdıra bilmir, keçmişindən ayıra bilmir və “səadət axtarmaq ifadəsi” o demək deyil ki, səadəti axtarıb tapmaq üçün düzə dünyaya düşməlisən. (Seçilmiş Eserleri)
• “Eğe insanlar beş katlı binanın altıncı katının olabileceğine de inansaydılar, o zaman neler olmazdı ki…” (Beş Katlı Evin Altıncı Katı)
• Eh,sən nə yapışmısan:kirli-kirli!Heç nə başa düşmürsən.Pis adam.Yaxşı adam!-əlini başına apardı,küləyin dağıtdığı saçlarını səliqəyə salmağa başladı,-dünyada nə kirli adam var,nə yaxşı adam.Yaşam elə uzun çəkir ki,ancaq kirli olmağa,ya ancaq yaxşı olmağa heç kəsin hövsələsi çatmır.Görürsən biri həyatı boyu gah yaxşı olur,gah kirli… (Ak Liman)
• Anne ve baba eski çağların batkı etmiş hülyalarıdır. Bu dünyada insanoğlunun kendisinden başka kimsesi yok. (Ak Koç Kara Koç)
• Bu dünyada insanoğlunun özündən başqa heç kəsi yoxdur….. (Ak Koç Kara Koç)
• Deyirlər, axşamlar kədər gətirir
  Deyirlər, can sıxır qaranlıq gecə
  Deyirlər… deyirlər…
  Gündüzlər necə?
  Gündüzlər səbrsiz gözləyirik ki,
  Bir axşam olsun, bir gəlsin gecə… (Sıraselviler’de Bir Otel Odası)
• -Mənim bir dostum vardı,-dedi,-deyərdi ki,yuxu görməyən adamlar Avstriyaya,İsveçrəyə bənzəyirlər.
  -Niyə məhz Avstriya, İsveçrə,məsələn ,Kamboca yox?-dedi.
  -Yadımda deyil Kamboca dənizin sahilindədir, ya yox.O ,Avstriya və İsveçrə deyirdi, çünki bu ölkələrin dənizə çıxışı yoxdur.O deyirdi ki,yuxu görməkdən məhrum adamlar dənizdən məhrum ölkələr kimidir. (Ak Liman)
• Qəribədir… çox qəribə fikirdir… deməli, taleyimizə gələcəyin bir neçə müxtəlif variantı yazılıb, onlardan hansı birini seçmək isə özümüzdən asılıdır. Deməli… qəribə düşünce idi bu… ətraflı fikirləşmək lazım idi bu barədə… Macal olanda… (Macal)