Arı Kovanı kimin eseri? Arı Kovanı kitabının yazarı kimdir? Arı Kovanı konusu ve anafikri nedir? Arı Kovanı kitabı ne konu alıyor? Arı Kovanı PDF indirme linki var mı? Arı Kovanı kitabının yazarı Camilo Jose Cela kimdir? İşte Arı Kovanı kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Camilo Jose Cela

Çevirmen: Alev Kuvvetli

Orijinal Adı: La Colmena

Yayın Evi: Can Yayınları

İSBN: 9755101241

Sayfa Sayısı: 303

Arı Kovanı Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Camilo Jose Cela, yazın tarihinde benzeri olmayan Arı Kovanı adlı bu başyapıtında, 1943 Madrid’inden yirmi dört saatlik bir dilim sunar bizlere. Ellisi gerçek, tam üç yüz kırk altı kişinin doldurmuş olduğu bu kovanın darmadağın eden Cela, bir taraftan, bir zamanlar uğrunda savaştığı Franco faşizmine -Franco’nun sağlığında ve İspanya’da!- tokatı patlatırken, bir taraftan da, insanoğlunun tüm kirli çamaşırlarını acımasızca, fakat ufacık sevgi ve ümit pırıltılarıyla ortaya döker. O dönemde, İspanya’da basılması olanaksız olduğundan, ilk baskısı 1951 senesinde Arjantin’de meydana getirilen bu roman, filme de alınmış ve Cela’nın minik fakat mühim bir rol de almış olduğu bu film, 1983 senesinde, 33. Berlin Şenliği’nde, Altın Ayı ödülünü kazanmıştır…

Arı Kovanı Alıntıları – Sözleri

• Birbirimize yardım etmek için gelmişiz dünyaya. Ama olmuyor, yapamıyoruz bunu, bu sebeple içimizden gelmiyor. Hayat bu tarz bir olay.
• Öfkeye teslimiyet, hayvanlığa yakın oluşun emaresidir.
• Tarihi donduramazsınız; su eninde sonunda kendi mecrasını bulur.
• Küstahlik çağındayız; Saf insanların, apaçık ortada olan şeyleri ne olup bittiğini anlamadan, tribünden şaşkın şaşkın izledikleri bir gösterideyiz.
• Kedileri örnek alması ihtiyaç duyulan ne oldukça insan var dünyada!
• Kimisi, başkalarından daha çok ilgi çeker bu dünyada. Böylelerinin alnında bir yıldız vardır sanki, hemencecik seçilirler.
• Ruhunuzu besleyiniz.
• Görünüşe aldanma. İçi kan ağlasa da yüzü ışır kimi zaman insanoğlunun.
• Herkes arzu etmiş olduğu benzer biçimde yaşamalı; sizce de öyleki değil mi?
• Yazmak için ihtiyaç duyulan tek şey vardır: Söyleyecek bir şeyinin olması.
• Öfkeye teslimiyet, hayvanlığa yakın oluşun emaresidir.
• Bu dünya oldukça boktan. Herkes kendi çıkarını kolluyor.
• Birbirimize yardım etmek için gelmişiz dünyaya. Ama olmuyor, yapamıyoruz bunu, bu sebeple içimizden gelmiyor. Hayat bu tarz bir olay.
• Yapay olarak, zorlamayla zuhur eden şeyler müthiş bir hızla eskiyor.

Arı Kovanı İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Nobel Edebiyat Ödüllü yazar Camilo Jose Cela, başyapıtı Arı Kovanı’nda, Franco periyodu İspanya’sında, 1943 senesinde, Madrid’de yaşayan insanların hayatlarından yirmi dört saatlik bir kesit sunuyor. Bir kafede gelişen vakalarla başlıyor kitap ve bu kafeye girip çıkan insanlarla devam edecek zannediyorsunuz sadece kurgu kar topu benzer biçimde yuvarlanıp gidiyorken karakterler de çoğaldıkça çoğalıyor ve devasa bir yumak oluyor. İrili ufaklı rollerle bir sürü karakter var kitapta ve parça parça birinden diğerine geçerek devam ediyor Cela her birinin öyküsünü anlatmaya. Arı Kovanı’nı okurken kendinizi bir kitap okuyormuş benzer biçimde değil de, daha oldukça Madrid sokaklarını dolanıyormuşsunuz ve bu esnada da hanım-adam, genç-yaşlı bambaşka dünyalardan insanların hayatlarından kesitlere tanık oluyormuşsunuz, adeta arı kovanından vızıltılar duyar benzer biçimde bambaşka hikayeler kulağınıza çalınıyormuş benzer biçimde hissediyorsunuz. O şekilde büyük bir uğultu ki bu, oldukça büyük acılar bile düzenin adaletsiz çarkları içinde kaynayıp gidiyor sanki. Karakterlerin bir kısmı bir tek bir kez çıkıyor karşısınıza, bir kısmı ise kitabın başından sonuna kadar yer yer dahil oluyor kurguya. Buna karşın kitaba girmekte zorlanmadığım ya da sıkılmadığım benzer biçimde, aksine merak ve ilgiyle okudum kitabı, bir hikayeden diğerine geçerken hep her ikisinin de akıbeti ne olacak acaba diye çevirdim sayfayı. Romanın başından itibaren karakter sıralaması yaparak okudum ve İlk olarak ‘Bu kadar karakter olduğuna göre herhalde her birinin kısa hikayesini okuyup geçeceğim soğuk ve mesafeli bir kitap bu’ diye düşündüm fakat asla öyleki olmadı. Tekrar karşıma çıkan karakterlerde listeye dönerek bakma gereğini oldukça ender hissettiğim benzer biçimde, bağ kurabildiğim, kitabı okumadığım süre aklımın bir köşesinde benle kalan epey karakter oldu. Farklı bir yazım tekniğini büyük bir başarıyla uygulamış Cela, zira üç yüzden fazla karakteri bu kalınlıkta bir kitaba akıcılığı sekteye uğratmadan ve okurla araya duygusal mesafe koymadan sığdırmak, eserin genel atmosferini bölmeden bu kadar hikayeyi kurguya yedirmek kolay bir iş değil açık ki. Cela’nın öteki mühim eseri Pascual Duarte ve Ailesi’ni de oldukça beğenmiştim, o da kısacık fakat sarsıcı bir metindi, onu da tavsiye ederim. Arı Kovanı da hem okunması ihtiyaç duyulan hem de pek güzel bir roman. (İpek Dadakçı)

Camilo Jose Cela’ dan okuduğum bu roman tam olarak adıyla özdeşleşmiş denilebilir. Romanda yaşamlarına dokunulan yüzlerce kahramana dair cümleler aklımda “Arı Kovanı” benzer biçimde kalabalık , karmakarışık ve arı vızıltısı benzer biçimde rahatsız edici bir okumayla sonlandı. Madrid’ de Madam Rosa’nın kafesindeki müşterilerin kisa ve öz anlatilan hayatlarıyla başlamış olan roman birbirine değen yaşam hikayeleriyle zincirleme sürüp gidiyor. Zincirin son halkası yokmuş benzer biçimde devasa bir dünyaya oluşturulan romanın kalabalığında okur neredeyse kayboluyor. Temel 5 ya da 10 karakter haricinde kim kimdir bilmek mümkün değil benzer biçimde. (YAMAN)

Yedi bölümden oluşan eşi olmayan lakin zorlayıcı bir metin Arı Kovanı…
346 karakteri 24 saate sığdırma başarısına sahipken yer yer metinde kaybolmalar yaşamanız ihtimaller içinde küçük bir ihtimal. ll. Dünya Savaşında geçen İspanya’nın her taşı her toprak insanını tanıma şansı bahşediyor. Sosyolojik ve ruhsal bir araştırma kıvamındayken insan ve toplumun üzerine eğilen yazar acıyı bambaşka türevlerde konu alıyor.
Bayan Rosa’nın kafesine koskaca bir merhaba ile girip yudumladığımız kahve eşliğinde çalışanlardan müşterilere onlarla bağ kuran çocuklar, akrabalar ve esnafına kadar minik kesitler gözlemlemeye hazır mısınız?
Umut, umarsızlık, harp, parçalanmış hayatlar, yokluk, hayal kırıklıkları ve daha nicesi bu metinde! Lakin dikkat edin, öyleki bir oturuşta bitebilen bir kitap değil. Aksine özümsemek, periyodu idrak etmek ve toplumun bu raddeye gelme sebeplerini iyi çözümleme etmek gerek. Dönemden bir kesit okumak isteyenlere tavsiyemdir.
#arıkovanı #camilojosecela #jaguaryayınları (Aslihan Yayla)

Arı Kovanı PDF indirme linki var mı?

Camilo Jose Cela – Arı Kovanı kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Arı Kovanı PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Camilo Jose Cela Kimdir?

“Karanlık Gercekçi”olarak tanimlanan uslubuyla 100’den fazla esere imza atti. Ispanyol edebiyatinin Cervantes’ten sonrasında en onemli adı olarak anildi. 1989’da Nobel Edebiyat Odulu’nu aldi.

11 Mayıs 1916’da İspanya’nın şimal-batı bölgesi olan Galizya’nın İria Flavia’smda dünyaya geldi. Dokuz yaşlarındayken ailesiyle beraber Madrid’e geldiler ve orada yerleştiler. Aynı şehirdeki Complutense üniversitesinde ilkin tıp, sonrasında da felsefe okudu. 1936 senesinde ilk kitabı olan Pisando la dudosa luz del dîa adlı ilk kitabı gösterildi. 1942 senesinde gösterilen La familia de Pascual Duarte (Pascual Duartes Ailesi) romanıyla adını duyurdu. Bu romanı dolayısiyle Katolik kilisesinin tepkisini çekti. 1954 yılından itibaren Mallorca adasında yaşamaya başladı ve orada aylık Papeles de Son Armadans dergisini kurdu.

Camilo Jose Cela Kitapları – Eserleri

• Pascual Duarte ve Ailesi
• Arı Kovanı
• On Bir Futbol Öyküsü
• Bayan Caldwell Oğluyla Konuşuyor

Camilo Jose Cela Alıntıları – Sözleri

• Kimisi, başkalarından daha çok ilgi çeker bu dünyada. Böylelerinin alnında bir yıldız vardır sanki, hemencecik seçilirler. (Arı Kovanı)
• Öfkeye teslimiyet, hayvanlığa yakın oluşun emaresidir. (Arı Kovanı)
• Adamlar həmişə belədir – Əlindəkini qorumur, itirəndə də ağlayırlar ! (Pascual Duarte ve Ailesi)
• Ne Sevgi ne de nefret bir günlük iş değildir. (Pascual Duarte ve Ailesi)
• Görünüşe aldanma. İçi kan ağlasa da yüzü ışır kimi zaman insanoğlunun. (Arı Kovanı)
• Yaşamımızın en acı vakaları, sakıngan kurt adımlarıyla rastlantıymış benzer biçimde yanımıza gelip, akreplerinki benzer biçimde çevik ve kurnaz iğnesini bağrımıza saplayıverir. (Pascual Duarte ve Ailesi)
• Ayrılıp uzak bölgelere gitmesini istediklerim; gölgemle ben, adım ve anılarımla ben, ve kendi tenimle benliğimdi; gölge ve anılar, adlar ve ten gidince geriye pek bir şey kalmayacağını bildiğim benliğim. (Pascual Duarte ve Ailesi)
• bu taşla ilgili anılarımın, insanlarla ilgili anılarımın çoğundan daha güzel bulunduğunu söyleyebilirim. (Pascual Duarte ve Ailesi)
• Öfkeye teslimiyet, hayvanlığa yakın oluşun emaresidir. (Arı Kovanı)
• Hey gidi bizlere en lüzumlu oldukları anda yok olup giden sevgilerin gizemi! (Pascual Duarte ve Ailesi)
• Tarihi donduramazsınız; su eninde sonunda kendi mecrasını bulur. (Arı Kovanı)
• Bu dünya oldukça boktan. Herkes kendi çıkarını kolluyor. (Arı Kovanı)
• Ağlamayan hanım akmayan çeşme gibidir. (Pascual Duarte ve Ailesi)
• Kedileri örnek alması ihtiyaç duyulan ne oldukça insan var dünyada! (Arı Kovanı)
• “Bu taşla ilgili anılarımın, insanlarla ilgili anılarımın çoğundan daha güzel olduğunu söyleyebilirim.” (Pascual Duarte ve Ailesi)
• Yapay olarak, zorlamayla zuhur eden şeyler müthiş bir hızla eskiyor. (Arı Kovanı)
• «İnsan ne kadar böbürlenirse, bir o denli da dert açılıyor başına, burnu sürülsün diye.» (Pascual Duarte ve Ailesi)
• İnsanoğlu mutsuzluğa alışamıyor, emin olun; bu sebeple çekmekte olduğumdan daha beteri gelemez başıma diye avuturuz hep kendimizi, fakat sonrasında, zaman içinde, beterin beterinin yolumuzu gözlediğini anlamaya başlarız. (Pascual Duarte ve Ailesi)
• “Elindeyken kıymetini bilmediği onca şeyin sonradan özlemini çekmek, ölümlü insanoğlunun doğasındaki gizlerden biri değil de nedir!” (Pascual Duarte ve Ailesi)
• Ama zaman içinde, ıslanmak istemeyenin yağmur altında durmaması icap ettiğini öğrendim. (Pascual Duarte ve Ailesi)