Kitap Künyesi

Yazar: Agota Kristof

Çevirmen: Ayşe İnce Kurşunlu

Orijinal Adı: Le grand cahier • La preuve • Le troisième mensonge

Yayın Evi: Yapı Kredi Yayınları

İSBN: 9789750817984

Sayfa Sayısı: 372

Büyük Defter – Kanıt – Üçüncü Yalan Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Agota Kristof’tan harp, yıkım, göçmenlik, kimlik, insanlık ve yazmak üstüne tüyler ürpertici bir trio…

Zamanın ve adın olmadığı bir coğrafyada, savaşın, felaketin, yoksulluğun ortasında anneannelerine emanet edilmiş ufak ikizler, bir taraftan yaşamı anlamaya çalışırken bir taraftan da ne pahasına olursa olsun hayata sıkı sıkı tutunmaya çalışırlar. Gün gelir ikizlerin yolu ayrı düşer. Bir daha görüşebilecekler midir? Belki de, sınırları aşmak, bir tek mekânları ve kişileri değil, kimlikleri ve hatta geçmişi bile değiştirebilir…

Büyük Defter – Kanıt – Üçüncü Yalan Alıntıları – Sözleri

• “Sabahları erken saatte işten çıktığım zaman, işlerine giden insanlara rastlıyorum, hiçbir yerde mutluluk göremiyorum, bolluk da hak getire.”
• “Yalnız olmaya alışmıştım, yalnızlığım alışılmadık değildi.”
• “Bu halk çoktan ödedi geçmişin ve geleceğin cezasını.”
• “Duyguları tanımlayan sözcükler çok belirsiz, bunları kul­lanmaktan kaçınıp nesnelerin, insanların kendileriyle, yani olayların sadık betimlemeleriyle yetinmek lazım.”
• “Evde asla yiyeceğimiz yok, ne ekmek ne et ne sebze ne de süt. Hiçbir şey. Onları doyuramıyorum artık.”
• Bolluk ve mutluluk içinde yüzüyoruz.
• “Yaş bir ayrıntıdır. Yalnızca öz önemli.”
• “Bütün ya­bancılar zengindir.”
• Sabahları erken saatte işten çıktığım vakit, işlerine giden insanlara rastlıyorum, hiçbir yerde mutluluk göremiyorum, bolluk da hak getire.
• İnsan düşünmeye başlayınca yaşam sevilmeyecek bir şey oluyor.

Büyük Defter – Kanıt – Üçüncü Yalan İncelemesi – Kişisel Yorumlar

https://serserikuslar.blogspot.com/2021/08/edebiyat-dunyasnn-urpertici-cglklar
En son okuduğum Magda Szabo dan sonrasında epeydir ; nerdeyse bir senedir kitaplığımda beni beklemekte olan üçlemeyi okumakla sanırım en doğru olanı yapmamışım aslen.
Yalnız her yazarın bambaşka bir anlatımı var Szabo’nun anlatımında ki görkemli tasvirlerin yerini burda birazcık gri çamurlu suların içinde debelenmeyi yaşıyoruz en azından bana hissettirdikleri bu. (pina)

” EN HÜZÜNLÜ KİTAPLARDAN BİLE DAHA HÜZÜNLÜ HAYATLAR VARDIR..”: Savaşlar sıcaktır. Kavrulur yeryüzü. Bombalar, silahlar,yangınlar ve kan..sıcaktır.
Ama ölüm soğuk.
Savaşlar yıkıcıdır. Yerle bir eder. Yok eder. Karanlıktır, serttir, acıdır, acıtır..
Ama yaratıcıdır. Yeniden oluşturur, kaybedilenlerin yerine başka şeyler koyar, bırakılan boşlukları bambaşka hikayelerle doldurur.
Gerçeği, insanoğlunun yüzüne tokat benzer biçimde çarpan dünyanın en büyük yalanıdır.
Ana tema bu. Anlatılan, gözünüze sokulan, sizi tutsak alan bu üç hikayenin de bir yerlerinden, silahlar, mayınlar, ölenler, yarım kalanlar çıkıveriyor.
İlk kısım masal tadında. Ama öyleki bir masal ki;
Kinyas ve Kayra mı?
Hansel ve Gratel mi?
Çocuk mu, dev mi?
Kör mü, sağır mı?
Merhametli mi, gaddar mı?
Eksik mi, fazla mı?
Bir türlü çözemediğiniz, kaya benzer biçimde sert, kış benzer biçimde soğuk, kendi başlarının çaresine bakmaya çalışan, güçsüzlüklerinden, zayıflıklarından görkemli bir güç var etmeyi başarmış, ikiz kardeşlerin hikayesi.
Duygusuzluk, kim bilir onları en güzel ifade edebilen sözcüktür.
İkinci bölümse birazcık daha kalabalık. Uykusuzluk çeken bir adamdan, babasından sakat bir çocuk sahibi olan Yasmine, Mathias ‘a, Papaz ‘a kadar pek oldukça enteresan kişilik ve öykü anlatılıyor. Tamamı sıradışı.
Ve üçüncü bölüm..
Bu kısmı, kitabın arka kapağındaki şu satırlar oldukça güzel özetliyor ;
“Belki de sınırları aşmak, bir tek mekanları ve kişileri değil, kimlikleri ve hatta geçmişi bile değiştirebilir..”
Evet, her şey değişiyor. Bitti sandığın her şey tekrardan başlıyor. Doğru bildiğinin yalan bulunduğunu, geçmiş sandığının gelecek bulunduğunu anladığında baştan sona her şey değişiyor.
Bir yerinden tutup, silkeleyip, dogrultmaya çalıştığın öykü, başka bir yerinden dağılıyor. Parçalarından bambaşka hayatlar doğuyor.
Bir kere de değil.
Yeniden
Yeniden
Yeniden..
Gözbebeklerinizden tırnak uçlarınıza kadar donduğunuzu hissetseniz de kitabı elinizden bırakmanız mümkün değil. Her cümle, her kelime sadeliğin büyüsünde, süslemeden de ‘vay be!’ dedirten çivileyen ,donduran fakat alevden satırlar..
Fazlasıyla sert. Ve okurken o denli savunmasız kalıyorsunuz ki nereden vurulacağınızı bilmenizin imkanı yok.
Üç kitabın tek ciltte toplanması mükemmel olmuş. Bu eşi olmayan tadı, kesintisiz sezmek tanım edilemeyecek kadar güzel.
Darmaduman olacaksınız.
İnsanın aynasında insanlığı sorgularken sarsılacaksınız.
Zamansızlıkta, isimsizlikte, mekânsızlıkta boğulacaksınız.
Başta sevmek sözcüğü, sonrasında aile,sonrasında kardeş, sonrasında anne..hepsi tek tek anlamını yitirecek.
Anlamsızlığı, aldatmayı, acıyı ve hissizliği ta derinden hissederken, umutsuzluğun kokusunu alacaksınız.
Ama kesinlikle bu kitaba bayılacaksınız..
Keyifli okumalar..:) (Liliyar)

Büyük Defter – Kanıt – Üçüncü Yalan PDF indirme linki var mı?

Agota Kristof – Büyük Defter – Kanıt – Üçüncü Yalan kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Büyük Defter – Kanıt – Üçüncü Yalan PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Agota Kristof Kimdir?

Agota Kristof 1935’te Macaristan’da dünyaya geldi. 1956’da Sta­lin karşıtı toplumcu işçilerin rejimi devirmek için çıkardığı ayaklanma, Sovyet ordusu tarafınca bastırılınca, siyaseten etkin olan kocası ve dört aylık çocuklarıyla Macaristan’dan kaçıp İsviçre’ye yerleşti. Bir taraftan fabrikada çalışan, bir taraftan da Fransızca öğrenen Kristof 1970’li yıllarda tiyatro oyunları yazdı. 1986 senesinde piyasaya sürülen, triosunun ilk ki­tabı Büyük Defter ile büyük başarı kazanmıştır. Üçlemenin ikinci kitabı Kanıt 1988’de, son kitabı Üçüncü Yalan ise 1991 senesinde yayımlandı. Kristof halen İsviçre’de yaşamaktadır.

Diğer Kitapları: Hier (1995), L’analphabète (2004), C’est égal (2005), Où es-tu? Mathias? (2006)

27 Temmuz 2011 tarihinde vefat etti.

Agota Kristof Kitapları – Eserleri

• Dün
• Büyük Defter – Kanıt – Üçüncü Yalan
• Üçüncü Yalan
• Büyük Defter
• Kanıt

Agota Kristof Alıntıları – Sözleri

• “Ölenlerle gidenler arasındaki tek fark bu, değil mi? Ölmeyenler geri döner. (Kanıt)
• Buraya geri dönmeyeceğim. .
  ..burada ölmek istemiyorum (Üçüncü Yalan)
• Meğer bu kapı hep açıkmış, ben asla bu kapıdan çıkmayı denememişim. (Dün)
• “Bazı anne babalara çocuklarının öldüklerini söylemişsin. Niçin bunu yaptın?”
  “Hoşlarına gitsin diye.”
  “Neden?”
  “Çünkü insanlar çocuklarının ölümünü sakat olmalarına yeğler.”
  “Bunu nereden biliyorsun?”
  “Biliyorum işte, o kadar.” (Üçüncü Yalan)
• Bolluk ve mutluluk içinde yüzüyoruz. (Büyük Defter – Kanıt – Üçüncü Yalan)
• Bu kadar taş yürekli bulunduğunu bilseydim..
  Seni asla aramazdım.. (Üçüncü Yalan)
• “Bir kitap ne kadar hüzünlü olursa olsun bir yaşam kadar hüzünlü olması imkansız.” (Üçüncü Yalan)
• Ne yaşam fakat?
  Tekdüze iş.
  Acınası maaşlar.
  Yalnızlık. (Dün)
• “İnsan yapayalnız olduğu zaman hastalanmak çok kötü.” (Kanıt)
• “Ölüler hiçbir yerde ve her yerdedir.” (Kanıt)
• .
  Çocuklar büyük mutluluk getirir..
  . (Üçüncü Yalan)
• Kendim icin bir şey istediğim yok ..
  “Çocuklarımın bu savaştan canlı çıkmalarını isterim ” (Büyük Defter)
• “Uyumak için ideal yer, diyordu, insanın sevdiği kişinin mezarıdır.” (Kanıt)
• “Evet. En hüzünlü kitaplardan bile daha hüzünlü hayatlar vardır.” (Üçüncü Yalan)
• “Artık ne kızarmak ne titremek istiyoruz, küfürlere, bizi yaralayan laflara alışmalıyız.
  Mutfaktaki masanın başına karşılıklı oturuyoruz, göz göze, en ağır sözleri söylüyoruz.” (Büyük Defter)
• “Bu sözcüğün anlamını bilmiyorum ..
  ..kimse bilmiyor . (Kanıt)
• “Artık ölü bir ağacım fakat canlı olduğum günlerdeki benzer biçimde seni seviyorum ” (Kanıt)
• “İnsan birini giysilerinden, ayakkabılarından, ellerinden ya da saçlarından da tanıyabilir.” (Kanıt)
• “Koridor süresince yürüdüm. Kapı açıktı.
  Meğer bu kapı hep açıkmış, ben asla bu kapıdan çıkmayı denememişim.” (Dün)
• “Duyguları tanımlayan sözcükler çok belirsiz, bunları kul­lanmaktan kaçınıp nesnelerin, insanların kendileriyle, yani olayların sadık betimlemeleriyle yetinmek lazım.” (Büyük Defter – Kanıt – Üçüncü Yalan)