Kitap Künyesi

Yazar: Gonçalo M. Tavares

Çevirmen: İpek Gürsoy Manavbaşı

Orijinal Adı: Aprender a rezar na Era da Técnica

Yayın Evi: Kırmızı Kedi Yayınları

İSBN: 9786052980330

Sayfa Sayısı: 258

Teknik Çağında Dua Etmeyi Öğrenmek Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Saramago’nun övgüyle söz etmiş olduğu, Portekiz edebiyatının genç dâhisi Tavares, son romanında fenalık teriminin anatomisini sunuyor. Güç hırsı, basit insanoğlunun içindeki faşizm, tabiat ve insanoğlunun ihtirasları arasındaki zıtlık üstüne baş döndürücü bir roman.

Teknik Çağında Dua Etmeyi Öğrenmek – 2010 En İyi Yabancı Kitap Ödülü – Fransa

Teknik Çağında Dua Etmeyi Öğrenmek, Portekiz edebiyatının genç dâhisi Gonçalo M. Tavares’in insan ruhundaki kötülüğü tüm boyutlarıyla ele almış olduğu romanı. Orta Avrupa’nın iki harp arasındaki siyasal iklimini çağrıştıran bir ortamda gelişen roman, hastalarına karşı en küçük bir empati göstermeyen fakat usta bir cerrah olan Lenz Buchmann’ın öyküsünü konu alıyor. Kendisini daha büyük işlere aday gören Buchmann’ın siyasete atılıp yükselirken gösterdiği faşist tavır, güç ilişkileri, hastalık ve ölüm üstüne kurulu roman, 20. ve 21. yüzyılda, gelişen toplumlarla beraber insan ilişkilerindeki ve kişiliklerindeki negatif değişmelere de şok edici bir ışık tutuyor.

“Gonçalo M. Tavares, daha önce okuduğunuz hiçbir yazara benzemez.”

-The New Yorker-

“Genç Portekizli yazar Gonçalo M. Tavares’in en büyük mahareti, bir yazar olarak, dünyayı parçalarına ayırması ve sonra onu sanki kendi yarattığı bir şeymiş gibi yeniden inşa etmesi.”

-Alberto Manguel-

(Tanıtım Bülteninden)

Teknik Çağında Dua Etmeyi Öğrenmek Alıntıları – Sözleri

• ” Seni herhangi bir sebepten dolayı nefret ettiğin bir adamı öldürecek olma ihtimali kadar heyecanlandırabilecek hiçbir hanım yoktur. “
• Büyük bir acı yaşadıktan sonrasında daha da kuvvetli olan birinin karşısına kim çıkabilirdi ki?
• Başkalarından alınmış acıyı kabul etmiyordu, şefkat gereksiz bir duyguydu ya da Lenz’in tabiriyle varoluş için yararsız bir araçtı, teknik açıdan hiçbir işe yaramıyordu. Şefkat, iki kumaş parçasını birleştirmek için elinde çekiç tutmak gibiydi.
• Kız çocuk oluşturmak için yetiştirilir, adam çocuk yıkmak için.
• Ve bir fert için sığınak arayışı olan şey, dışardan bakanlara bir kaçış şeklinde görünebilir.
• ..yaşamı bir tek eylemlerin ve olayların bir toplamı olarak görmüyordu; yaşam hem de çıkarma, çarpma ve bölmeninkine benzer bir güce haiz işlemleri de içeriyordu.
• Deliler, kopyaları olmayan bireylerdi, krallar şeklinde; eşi olmayan, yanında kimse olmayan biri.
• Şefkat, iki kumaş parçasını birleştirmek için elinde çekiç tutmak gibiydi.
• Insan tekti, iki değildi, üç değildi, yirmi değildi; birdi.
  Ve bunu hiçbir şey değiştiremezdi, asla.
• Beyin, yakından bakıldığında ve derinlemesine anlaşıldığında, bir silahın şekline ve işlevine haizdir, hepsi bu.

Teknik Çağında Dua Etmeyi Öğrenmek İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Kötülüğün sıradanlığı ya da Genç bir dahi: Silah diretmesiyle arkadaşlarıma izlettiğim, bir çoğunuzun bilmiş olduğu bir takım var. ‘Black Mirror`. İlk kısmı duyarlı insanların kaldıramayacağı kabul edilen bir eşik. Ama ileri bölümleri hem düşünsel anlamda, hem seyir anlamında şölen. yazar/Umberto-Eco nun kitabı olan kitap/gulun-adi–1736 ‘nın sonsözünde bir anekdot konu alıyor. Kitabı ilk gözden geçirme için editöre verdiğinde, editör girişteki yüz sayfalık bölümün durağan ve karışık bulunduğunu belirtip daha çok okuyucuyu çekebilmek amacıyla kısaltılmasını öneriyor, o da okuyucunun kitabın ritmine, soluğuna alışması için o eşiği atlaması icap ettiğini düşündüğünden reddediyor. Ve kitaba devam eden kazanıyor. Bu kitabın ilk cümleleri de şöyleki. “Babası onu elde etti ve hizmetçi kızlardan birinin odasına götürdü, evin en genç ve en güzel hizmetçinin odasına. `Şimdi benim önümde onu yapacaksın.`“ İnsan ruhundaki kötülüğün ele alınmaya başlaması.
Oldukça, oldukça, oldukça çarpıcı, tutsak alan, dan dan vuran bir yazım. ‘Portekizli bir Kafka’ olarak anılmaya başlanmış bile yazar. José Saramago diyor ki “Artık tasarı yazında Gonçalo Tavares öncesi ve sonrasından söz ediliyor. Sanırım ona sunabileceğim en büyük övgü bu. Bence otuz yıl sonrasında, hatta bir ihtimal daha da ilkin Nobel Ödülü’nü alacaktır, bu bir kehanet fakat sanırım doğru çıkacak.” Ve sanırım ben de bu yıl okuyabileceğim en iyi kitabı senenin ilk günlerinde okumuş oldum.
‘Eşi olmayan bir güce haiz kişisel nefret’ten bahsediyor, ‘aynı eylemde değil, aynı edilgenlikte müttefike dönüşen adamlar’dan, ‘ticari bakış alışverişleri’nden, `öteki insanları yönetmeye yetmezse bile en azından onlara itaat etmemeye yeten bir gurur’dan. Aynı yasaların altında yaşayıp da değişik işlem görmekten bahsediyor. İnsana karanlık yönünden bakan sert bir roman. Baş karakter babasının canavarca şekillendirdiği, tabiat ile savaşım halinde, aşırı istekli, empati yoksunu, güç ardında bir adam. Okuması kolay ve oldukça akıcı, fakat metni sindirmek vakit istiyor felsefi altyapısından dolayı.
Son sözüm yazar/Jean-Baudrillard’ın kitap/kotulugun-seffafligi–13287 kitabından. ‘İnsanın yok edilişinin, mikroplarının yok edilişiyle başladığını varsaymak saçma olmaz. Şu sebeple mevcut haliyle mizaçları, tutkuları, gülüşü, cinselliği ve salgıları ile insanoğlunun kendisi de kirli bir minik mikroptan, şeffaflık evrenini bulandıran akıl dışı bir virüsten başka şey değildir.’ Kötülüğü bilip anlayıp reddedip, iyilikten ayrılmamak dileğiyle. (Nesrin A.)

Kitap, vakit net olmamakla birlikte iki dünya savaşının içinde geçen bir kurguya haiz. Kitabın kahramanı Lenz başarıya ulaşmış bir cerrah. Ancak babasının yetiştirme seçimi sebebiyle duygulardan yoksun biri. Empati falanhak getire! İhtiraslı bir kişiliğe haiz olan, babasını örnek alan ve “psikopat” diyebileceğimiz bir beyin yapısına haiz Lenz’e, insanları ameliyat edip yalnızca ameliyathane içinde ün ve başarı kazanmak kafi gelmiyor. Lenz; bu başarısını ve dehasını görünür kılmak, hırslarını doyurmak için siyasete giriyor. Buradan sonraysa Lenz’in kendi zihnindekiler doğrultusunda toplumu iyi mi ameliyat ettiğini görüyoruz. Oldukça sert başlayıp bunca hırs, tutku, kötülüğü yüzümüze çarpan kitapta vakalar iyi mi gelişiyor? Onu da söylemeyelim. 🙂 Kitapla ilgili tek negatif eleştirim ara sözlerin oldukça kullanılması olabilir. Bu durum okumayı bölebiliyor kimi zaman. Artık Portekizcenin yapısından mıdır nedendir bilmiyorum. Tavsiye edilir. (Murat)

Portekizin kafkası diyorlar yazara. Gerçekten de hangi övgüyü söyleseler hakediyor. O şekilde sert bir halde başladı ki kitap. Anladım bazı kabul ettiklerim sarsıntıya uğrayabilir, bazı bildiklerim değişik bir biçime bürünebilir.
Ilk olarak yazar bir çok şeye değişik bir göz ile bakıyor. Kendine ilişik bir dünya inşa etmiş. Sınır gözetmeden kendi kurallarını koyarak ele alıyor her satırı. Alışılmışın haricinde. Yazmanın belirli bir sınırını yok ve başka boyutlarda da iyi mi kaleme alınır eserler bunu gösteriyor. Ayrıca kitabın karakterinin o denli net ve belirgin bir çizgisi var ki. Diğer insanlardan kendini sıyırıyor. İnsanlığa aykırı, özüne aykırı hatta kimi vakit eşyaya, maddeye bile serkeş bir tavır sergiliyor.
Kitap bir roman fakat tecrübe etme tarzında yazılar oldukça çok ve akış bu denemelerin içinde gizli saklı. Oldukça sert bir okuma oldu benim için. Korkusuz, bakış açınızdan değişik ve iyi tespitlerin yapıldığı bir okuma istiyosanız kesinlikle fakat kesinlikle tavsiye ederim. (ÖZBULMAYA)

Teknik Çağında Dua Etmeyi Öğrenmek PDF indirme linki var mı?

Gonçalo M. Tavares – Teknik Çağında Dua Etmeyi Öğrenmek kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Teknik Çağında Dua Etmeyi Öğrenmek PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Gonçalo M. Tavares Kimdir?

Portekizli yazar Gonçalo M. Tavares 1970 senesinde hayata merhaba dedi. 2001’de piyasaya çıkan ilk kitabını romanlar, şiir kitapları, tiyatro oyunları ve çeşitli anlatılar takip etti. Kudüs romanıyla 2004 senesinde LER/Millenium-BCP Ödülü’nü, 2005’te 35 yaşından genç yazarlar için verilen José Saramago Ödülü’nü, 2007’de Portugal Telecom Ödülü’nü (Brezilya), 2008’de Trieste Uluslararası Ödülü’nü (İtalya) aldı, 2009’da Cevennes Ödülü’nde en iyi Avrupa romanı adayıydı. Aprender a rezar na Era da Técnica kitabıyla 2010 senesinde Fransa’da bugüne dek Salman Rushdie, Elias Canetti, Robert Musil, Orhan Pamuk, John Updike, Philip Roth, Gabriel García Márquez ve Colm Tóibín şeklinde isimlere verilmiş En İyi Yabancı Kitap Ödülü’nün sahibi oldu, Femina Étranger ve Médicis ödüllerine de aday yayınlandı, Grand Prix Littéraire du Web Cultura’da Hususi Jüri Ödülü’nü aldı, yapıt son olarak 2013’te Uluslararası IMPAC Dublin Ödülü adayları arasındaydı. O Senhor Kraus e a politica kitabı ile 2011 Avrupa Edebiyat Ödülü’nün Fransa’dan sahibi oldu. Portekiz Yazarlar Cemiyeti’nin En İyi Kurgu Anlatı Ödülü’nü 2010’da Uma Viagem à Índia romanıyla aldı, 2011’de Portekiz Yazarlar Birliği’nin Roman ve Novella branşında Büyük Ödülü’nü kazanmıştır. 2013’te Joseph Walser’in Makinesi romanıyla Hollanda’da Europese Literatuurprijs, ABD’de En İyi Tercüme Roman Ödülü’nün yanı sıra 2015’te Fransa’da Jean-Monnet Avrupa Edebiyatı Ödülü adayları içinde gösterilmiştir. Son aşama üretken bir yazar olan Tavares’in 36 dile çevrilen kitapları 51 ülkede yayımlanmaktadır. Yazar Lizbon’da yaşıyor ve epistemoloji dersleri vermeye devam ediyor.

Gonçalo M. Tavares Kitapları – Eserleri

• Teknik Çağında Dua Etmeyi Öğrenmek
• Kudüs
• Beyefendiler
• Joseph Walser’in Makinesi ve Bir Adam: Klaus Klump

Gonçalo M. Tavares Alıntıları – Sözleri

• Hasta olmak bir şekilde ıstıraba dayanmanın ya da herhangi bir tanrıya yaklaşmayı arzulamanın şekliydi. (Kudüs)
• “Ona göre, kendine ait düşünceleri olmayan birinin kendine ait bir yaşamı da olamazdı.” (Beyefendiler)
• Gerçeği yaşatmanın tek yolu onu çoğaltmaktır. (Beyefendiler)
• ..benim hilem, daima yas giysileri içinde dolaşmaktır.
  Neşeyi üzerime çekmek için. (Beyefendiler)
• Deliler, kopyaları olmayan bireylerdi, krallar şeklinde; eşi olmayan, yanında kimse olmayan biri. (Teknik Çağında Dua Etmeyi Öğrenmek)
• ..talihsiz insanların aslına bakarsak şansları yok değil.
  ..onların şansları yanlış zamanda geliyor.. (Beyefendiler)
• “Altı yaşından ilkin öğrendiğim her şeye inanıyorum. Daha sonrasında bana söylenen her şey yalandır. ” (Kudüs)
• Zaman, içinden hiçbir şeyin düşmesine izin vermez. Zaman bir poşet değildir. (Joseph Walser’in Makinesi ve Bir Adam: Klaus Klump)
• Ruh eli açık değildi, madde olmayan eli açık değildi.
  Var olmayanın kaybedecek neyi olabilirdi ki? (Kudüs)
• Kız çocuk oluşturmak için yetiştirilir, adam çocuk yıkmak için. (Teknik Çağında Dua Etmeyi Öğrenmek)
• Insan tekti, iki değildi, üç değildi, yirmi değildi; birdi.
  Ve bunu hiçbir şey değiştiremezdi, asla. (Teknik Çağında Dua Etmeyi Öğrenmek)
• Pencereler, sevgililer var olduğu ve sevgililer hemen hemen evde olmadığı için vardır. Sevdiğin insan eve döndüğünde pencereler artık var olmaz. (Joseph Walser’in Makinesi ve Bir Adam: Klaus Klump)
• Minik yaşlardan beri kendini korumuştu.
  Beni kırabilirler, diye düşündüğünü hatırlıyordu. Bu nedenle uzaklaşırdı.
  Sadece ona iyi davranacaklarından güvenli olduğu vakit başkalarına yaklaşırdı. (Kudüs)
• Büyük bir acı yaşadıktan sonrasında daha da kuvvetli olan birinin karşısına kim çıkabilirdi ki? (Teknik Çağında Dua Etmeyi Öğrenmek)
• Fenalık, akıl yürütmenin bir kategorisidir. Ne doğaüstü bir buluştur ne de yenebilir bitkilerin içine kazınmış özlerden büyür. Fenalık içgüdüsel bir kategoridir, evet, fakat hem de akıl yürütmenin, zekanın bir ürünüdür. (Joseph Walser’in Makinesi ve Bir Adam: Klaus Klump)
• Şefkat, iki kumaş parçasını birleştirmek için elinde çekiç tutmak gibiydi. (Teknik Çağında Dua Etmeyi Öğrenmek)
• Beyin, yakından bakıldığında ve derinlemesine anlaşıldığında, bir silahın şekline ve işlevine haizdir, hepsi bu. (Teknik Çağında Dua Etmeyi Öğrenmek)
• ..iradem şu anda benden daha sarhoş. (Beyefendiler)
• ..bir başkasının kafasını idrak etmek için hekim olmak yetmez, aziz ya da medyum olmak gerekir. (Kudüs)
• Kendim için hareket ediyorum, aynanın karşısında yaşarmış şeklinde davranıyorum. Belki bencillik.. (Kudüs)