Kitap Künyesi

Yazar: Kadir Aydemir

Yayın Evi: Yitik Ülke Yayınları

İSBN: 9789944362122

Sayfa Sayısı: 344

80’lerde Çocuk Olmak Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Bu yalnız bir kitap mı? Hayır! Bu kitap, canlı bir şey! Yaşayan tarihin ta kendisi! Dikkatle, özenle okuyun…

80’lerde Çocuk Olmak, hem bir kitap adı, hem de bir kuşağın en büyük özlemlerini, yaşanmışlıklarını içinde barındıran yolculuğun hususi ve güzel adı. Bu kitapta bir araya gelmiş 90 kadar yazar var. 1980’lerde çocuktu onlar… Hepsi aynı kuşaktan… Sayfalarda gizlenen anılarda hepimiz kendinden bir şeyler buluyor. Fazıl Say’dan Gürgen Öz’e, Eylül Duru’dan Bülent Çolak’a, Onur Behramoğlu’ndan Erdem Aksakal’a, Göksel Bekmezci’den Ahmet Büke’ye, Barış Müstecaplıoğlu’ndan Yiğit Değer Bengi’ye dek, adları buraya sığmayacak onlarca yazar ve sanatçı bu kitap için çocukluklarını, anılarını, aşklarını, oynadıkları oyunları, 1980 darbesinin kendilerinde ve ailelerinde bıraktıkları kara tortuyu, yüzlerce ayrıntıyı kimi zaman bir çocuk, kimi zaman bir erişkin gözüyle kaleme aldı. Yaklaşık üç senelik bir emek verme sonucu doğan 80’lerde Çocuk Olmak kitabı, her kuşağın el kitabı olacak özellikte. Devrin pembe dizileri, meşhur oyuncuları, en oldukça izlenen çizgi filmleri, mahalle abileri, sokak kavgaları ve oynanan unutulmaz oyunlar, atari salonları, fırlamalıklar ve ergenliğe geçiş hikâyeleri, birbirimizle konuşurmuş benzer biçimde organik bir halde anlatılıyor. Evet, biz büyüyoruz fakat çocukluğumuz ve yaşanmışlıklar orada öylece duruyor. Yolculuğumuza siz de katılın…

Kitabımızı 80’lerin aydın insanlarına, halk kahramanlarına, üniversite gençliğine ve 80’lerde doğup kaybettiğimiz tüm küçüklere ithaf ediyoruz.

Kadir Aydemir’in yayına hazırladığı bu kitap ek olarak anlamlı bir doğum günü hediyesi. 80’ler evlatlarının asla yaşlanmadığının, hep çocuk kalacağımızın bir ispatı… Bu yıl, Türkiye sanal âleminin en eski ve köklü şiir-edebiyat sitelerinden Yitik Ülke’nin (www.yitikulke.com) 10. yaşını kutlarken, bu kitapla, anılarına sahiplenen her insanın de doğum gününü kutluyoruz.

Bu cemiyet belleksiz değil! Bizler de unutmadık ve yazdık!

Yaşasın 80’lerde çocuk olmak!

Yazarlar: Yeşim Ağaoğlu, Onur Akbudak, Alper Akdeniz, Erdem Aksakal, Neyran Savaşman Akyıldız, Çiğdem Aldatmaz, Figen Alkaç, Sema Aslan, Hürcan Âşık, Mustafa Atapay, Kadir Aydemir, Eda Aytekin, Nil Esra Başaran, Ezgi Başkır, Suat Başkır, Barış Behramoğlu, Onur Behramoğlu, Göksel Bekmezci, Sinem Bengi, Yiğit Değer Bengi, Ersan Bengisu, Hasip Bingöl, Ahmet Büke, Elmira Cancan, Gökçenur Ç., Şebnem Çağlayan, Tunca Çaylant, Kader Çekerek, Serdar Çekinmez, Murad Çobanoğlu, Bülent Çolak, Elçin Demiröz, Özge Ç. Denizci, Ömer Faruk Dizdar, Eylül Duru, Galip Dursun, Sine Ergün, Azim Raşit Ersoy, Elif Savaş Felsen, İdil Giray, Pınar Gözpınar, Nilay Sağ Gülalp, Eda Günay, Koray Günyaşar, Yasemin Gürkan, Sanem Itimat, Nefin Huvaj, Aydın İleri, Necla İret, Deniz Yalım Kadıoğlu, Gülay Kalkan, Bekir Arslan Kopuz, Ulaş Kurugüllü, Ahmet Küçükkayalı, Ece Erdoğuş Levi, Barış Müstecaplıoğlu, Engin Neşeli, Pınar Nurhan, Pelin Onay, Esra Ovalı, Yaprak Öz, Gürgen Öz, Şahin Özbay, Hasret Özyurt, Hatice Topal Özçoban, Nilüfer Özgeren, Sedef Özkan, Erol Özyiğit, Murat Prosciler, Tomris Sakman, Fazıl Say, Hakan Sim, Güray Süngü, Melih Süsleyen, Müjgan Şahinoğlu, Melike Aslı Şahinsoy, Umut Şener, Seda Tansuker, Filiz Tanya, Erkut Tokman, Alper Turgut, Murat Türkücüoğlu, Serkan Türk, Papyon Tayfun Türkkan, Ferhat Uludere, Gül Yaşartürk, Hasret Yıldız, Hande Yöremen, Zeynep Zişan ve Güncem Topçu.

80’lerde Çocuk Olmak Alıntıları – Sözleri

• Öyleki bir sessizlik içinde büyüyorduk ki, ne televizyonun varlığı ne de kendi çocuk cıvıltımız gerçek bir ses yaratmaya yetiyordu. Neler olmuştu allahaşkına bu büyüklere? Neden asla ses yoktu? Sokak lambaları vardı, gece dışarı çıkmak yoktu. Kitaplığımız varken, içinde yeterince kitap yoktu. Sanki bu kadar azca sayıdaki can sıkan kitap için; rafları biblolarla doldurulmuş o koca kütüphaneleri almaya da gerek yoktu. Bunaltıcı olmayan kitapların kül ya da gübreye dönüştüğünden haberimiz, allahıma kitabıma yoktu.
• Biz 1980’lerde yetiştik. 1990, 2000, 2010 …
  Vız gelir bizlere vız …
• İşte bu çocukluğumun en tatlı, en sorunlu, en Kozmopolitik, en sıradışı, olduğu yıllarda, “kırmızı nokta” adlı bir sloganla tanışmıştık. Tutti Frutti adlı bir İtalyan erişkin programı gece saatlerinde gösterilmeden ilkin televizyonumuz bir kırmızı hale geliyor, utanıyor, birazcık utangaç anlatıyordu sonraki olacakları bizlere. Bizler daha buluğ çağına gelememiş delikanlı adayları olarak, yorgan altından veya da parmak arasından izlemeye çalışırdık olan bitenleri.
• 1975 sonlarında başlamıştı 12 Eylül, doğduğum günlerde … Milli­yetçi Cephe hükümeti, sola karşı devletle ortaklaşa iş içerisindeydi.
  İlk hatırladıklarım, denizden kaptığım mikrobun belimde büyüttüğü çıbandan bedenimi temizleyişlerine dair. Ellerimi ayaklarımı ameliyat masasına bağlayıp ‘neşter!’ dediler. Sonrasında, avutmak için balonlar almışlardı.
  Türkiye’nin de elleri kolları bağlanmış, Türkiye’ye de neşter, Türki­ye’ye de kan kırmızı balonlar …
• Ilkin babam girdi içeriye. Elinde saydam zarfla çıktı. İçindeki mavi pusula gündüz benzer biçimde görünüyordu. Sonra tedirgin annem göründü. Onun zarfında renk yoktu.
  Aynı yoldan eve geri döndük.
  Babam eve girer girmez haykırdı.
  “Mavi ulan, mavi! Anayasaya hayır dedim işte.”
• “Hadi oğlum eve koş! Voltran başlıyor lan!”
  (..) Beş koca aslan koşup zıplayıp gökyü­zünde birleşip Voltran’ı oluşturduklarında içim titrer, onları izlerken ışın kılıcını ellerimle oluşturuyormuşum benzer biçimde heyecana kapılırdım. Saygon ordusunun düşman robotlarına karşı barışın ve iyiliğin timsali kahraman robotum Voltran’ım benim, sensiz büyümek büyük eksiklik olurdu güvenli ol.
• Seneler sonrasında web üstünden bulduğum o fantastik illüstrasyona bakınca halen ürperiyorum. Eğer 80’ler hakkında konuşacaksak ve es geçmememiz ihtiyaç duyulan bir şey var ise o da bu ünlü kent efsanesidir.
• ’80’lerin en meşhur sloganlarından biri, birazcık fevri bir kişi tarafınca yumurtlandığı tahmin edilen “Dayak cennetten çıkmadır” adlı güzide atasözüdür. Daha sonraki yıllarda iyi bir şey olsaydı cennetten çıkarmazlardı diyerek müfredattan kaldırıldıysa da, dayak ’80’lerde çocuk terbiyesinde eğer olmazsa olmaz bir mefhumdu. Terbiyeli çocuk dayak yerken kaçmaz, annesini yormazdı. Kaçacak olursa bile menzilden çıkmaz ve güdümlü anne terliğiyle muhakkak şişlenirdi.
• Şimdi filmler üç boyutlu ,web üstünden her şeyi bulmak ve yapmak mümkün.Bunlara sesk dahil .İletişim cok kolay .Dinlediğimiz her şeyin ses kalitesine diyecek yok.Ünlüler bile yakın ,ulaşılabilir.Dünyanın bir ucunda olanlardan haberdarız.Dünyamız büyüdü; huzurumuz küçüldü.Hastalıklar çeşitlendi ve globelleşti.Gerçekten sanallığa aktık;dokunabildiğimizi ,dokunulmaz kıldık.Yuzeyselleştik,med-cezir benzer biçimde çekildik.İnkılap benzer biçimde değişti çevremiz,çehremiz…Oldukca gördük,oldukça bildik.Görüp bildikçe kabuğumuzu sertleştirdik.Şimdi,kendi kabuğumuzda ,bir başımıza…
• Berlin Duvarı yıkılmaya başlandı.9 Kasım
  Ajda 90 gösterildi.27 Aralık

80’lerde Çocuk Olmak İncelemesi – Kişisel Yorumlar

80’leri yaşayanların hikayeleri anlatılıyor. Kitap o yıllara yine gitmenizi, oyunları, komşulukları, film ve dizileri, siyasetçileri, müzik ve sanat dünyasını, gündelik vakaları vb. tekrardan hatırlatıyor. O yılları yaşamayanlar için kitaptakiler acayip gelebilir. Okul öncesi yaşlar, mahalle yada köy ortamları, ilköğretim, ortaokul-lise yıllarına geçiş, kavgalar, arkadaşlıklar, korkular, bayramlar, düğünler, “İnek Şaban”, “Kara Murat”, Adile teyze, Cenk Koray, Barış Manço, arabesk, mahalle bakkalı, futbol maçları…. Toplum olarak ne kadar değişmişiz diyebileceğiniz mevzulara değinmiş. Fakat hikayeler genel anlamda aynı şeyleri işlediği için birazcık sıkılabilirsiniz. Ancak yinede heyecanla okunabilecek bir kitap. Keşke o çocukluğumuza geri dönebilseydik. Ne güzel seneler yaşanmış, her anını özümleyerek.
Bence 80’ler çocuklar için sınırsız bir hayal gücü demek.
İyi okumalar. (Ahmet)

#Kitapyorum
#80’lerdeÇocukOlmak
#KadirAydemir
#syf344
Bitti… asla bitmesin istediğim ender kitaplardan birisiydi…
80’lerin evlatlarının yazdığı anılardan oluşan nostaljik bir kitap. Yaklaşık 3 senelik bir emek verme sonucu, 90 kadar yazarın biraraya gelmiş olarak 80’lerde ki anıların, yaşanmışlıkların kağıda dökülmesi sonucunda ortaya çıkmış…
“80’lerde çocuk olmak” bir kuşağın en büyük özlemlerini, yaşanmışlıklarını, anılarını içinde bulunduran geçmişe meydana getirilen en güzel yolculuğun adı…
Şeker Kız Candy, Voltran, He-Man She-Ra, Şirinler, Susam Sokağı, Richie Rich, Bizimkiler, Parliement Sinema Kulübü… daha aklıma gelmeyen niceleri…
o yıllarda ünlü olan Walkmanler, vatkalı giysiler, Herıld yaniler…
80’ler evlatlarından birisi olarak, aynı kuşağın evlatlarından yaşanmışlıkları okumak geçmişe duyduğum derin özlemi hatırlamamı ve anılarla çocukluğuma nostaljik bir seyahat yapmamı sağlamış oldu…
Okurken kimi zaman hüzünlenip gözyaşlarımı tutamadığım, kimi zaman de sesli okuyup eşimle aniden kahkahaları patlattığımız bölümler oldu…
Tadı damağımda kalan nadir kitaplardan birisi… Anlata anlata bitiremediğim çocukluğumun belgelenmiş hali… Evlatlarımızın hiçbir süre yaşayamayacağı ne yazık ki yalnız okuyarak hayal edebileceği en güzel seneler 80’ler…
Dünya’nın her yerinde güzeldi çocuk olmak fakat, 80’lerde ve Ege’de bir başkaydı çocuk olmak…
Tavsiye ederim okuyun, okutun…
Bu projeyi hayata geçiren başta sayın yazarımız Kadir Aydemir olmak suretiyle alın teri döken tüm 80 evlatlarının yüreğine, alın terine, kalemine sıhhat… (Eda)

80 leri çocuk olarak geçirenlere “ne güzel günlerdi” dedirten bir kitap. Her sayfasında kendinizden bir şeyler bulacaksınız. Oyunlar, çizgi filmler, hit parçalar, koleksiyonlar vs. Geçmişe dönmek isteyenler ne olursa olsun okusun. (Semiha E.)

80’lerde Çocuk Olmak PDF indirme linki var mı?

Kadir Aydemir – 80’lerde Çocuk Olmak kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de 80’lerde Çocuk Olmak PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Kadir Aydemir Kimdir?

İlk, orta ve lise öğrenimini İstanbul’da tamamladı. Üniversitede bir süre İşletme, ondan sonra Halkla İlişkiler eğitimi aldı. Şiirleri Varlık, Kitap-lık, Şiir Oku, No, Dize, Özgür Edebiyat, Akatalpa, Mor Taka, Ada benzer biçimde dergilerde ve çeşitli şiir yıllıklarında yayımlandı. Cumhuriyet Kitap, Virgül ve Radikal Kitap dergileri başta olmak suretiyle pek oldukça dergide röportaj ve kitap eleştiri yazılarına rastlandı. 1997 senesinde Başka şiir dergisini çıkarttı. 2000 senesinde Yitik Ülke şiir-edebiyat dergisini kurdu. 2006 senesinde Yitik Ülke Yayınları’nın kurucusu ve editörü oldu. Şiirleri ve öyküleri Almanca, Rusça, İngilizce, Fransızca, Ermenice, Azerice, Bulgarca, Japonca benzer biçimde dünya dillerine çevrildi. Yazarın “Aşksız Gölgeler” adlı kısa öykü kitabı 2013’te Almanya’da Binooki Yayınları tarafınca “Lieblose Schatten” adıyla Almancaya çevrilerek yayımlandı. Şiirin yanında öyküler, düz yazılar da yazmaktadır. Yazar, bununla birlikte İstanbul’da gazetecilik ve editörlük yapmaktadır.

Kadir Aydemir Kitapları – Eserleri

• 80’lerde Çocuk Olmak
• 90’lar Kitabı Çocuk Mu? Genç Mi?
• Sonsuz Unutuş
• Ay Yağmurları
• Aşksız Gölgeler
• Bozcaada Öyküleri
• Kedi Öyküleri
• Soğuk Yazgı
• Sessizliğin Bekçisi
• Tuhaf Alışkanlıklar Kitabı
• Dikenler Sarayı
• Rüzgarla Saklı
• Yitik Öykü
• Mutsuz Aşk Vardır
• Olimpos Öyküleri
• Cunda Öyküleri
• Köpek Öyküleri
• Ekşi Öyküler

Kadir Aydemir Alıntıları – Sözleri

• “Uyumsuz olmalısın…” demiştim sana, “Başka türlü yazılamaz bir ihtimal o şiirler.” (Aşksız Gölgeler)
• Beni seviyor musun, dedi hanım
  Seni öyleki seviyorum ki, dedi adam
  Her an kar yağabilir (Soğuk Yazgı)
• Sahi beni ne kadar seviyordun? (90’lar Kitabı Çocuk Mu? Genç Mi?)
• “Ve işte şimdi buradayım
  Bu som ölü kentte
  Dikenler ülkesinde.” (Olimpos Öyküleri)
• Hevesi kursağında kalmıştı. Kendine ilişkin bir düş kurmasına bile izin yoktu. (Aşksız Gölgeler)
• Ağzım suya kavuşuyor; işte o an kurumuş dallarıma narçiçekleri açıyor; ben beyazım derken nara çalıyorum. Uzun süredir bekledim ne sessiz tanıktı süre. (Olimpos Öyküleri)
• “Uzun süredir bekledim ne sessiz tanıktı zaman.” (Olimpos Öyküleri)
• “Her insanoğlunun kendine özgü tuhaflıkları var sanırım fakat etrafa düzgüsel görünmek için üstesinden gelirler ve kendilerine haslıklarını yitirirler… ben korudum benimkini ve inanıyorum ki varoluşuma cömertçe katkısı oldu… ” diyen Bukowski ‘ye merhaba vermeden ilkin kendisine içtiği şarabın tarihini soralım.
  (Ardagül Yıldız) (Tuhaf Alışkanlıklar Kitabı)
• Kim demişse demiş, “Kedi evine, köpek sahibine bağlıdır,” diye. Sevgiyi çoğaltmak için vardılar onlar. Yazın gölgesine, kışın kuytu sıcaklığına yakışan varlıklarıyla… Bir küskün, bir barışık, çoluk çocuk oynaşırdık hep beraber. (Kedi Öyküleri)
• İşte bu çocukluğumun en tatlı, en sorunlu, en Kozmopolitik, en sıradışı, olduğu yıllarda, “kırmızı nokta” adlı bir sloganla tanışmıştık. Tutti Frutti adlı bir İtalyan erişkin programı gece saatlerinde gösterilmeden ilkin televizyonumuz bir kırmızı hale geliyor, utanıyor, birazcık utangaç anlatıyordu sonraki olacakları bizlere. Bizler daha buluğ çağına gelememiş delikanlı adayları olarak, yorgan altından veya da parmak arasından izlemeye çalışırdık olan bitenleri. (80’lerde Çocuk Olmak)
• Zaman kimi zaman iyi mi da ezerek geçiyor üzerimizden ve altında duygularımız kalıyor. Hatta dümdüz olup pestilleri çıkıyor. Ya da bir tüfek maharetiyle dağılıyor her şey…Bu şekilde tasvir etmek istemesem de, böylesi sert tanımlamalar ihanet benzer biçimde görünse bile, gerçeğin hep tahmin ettiğimden sert olması beni yoluma döndürüyor. Bir tüfeğin ucuna… Geriyeyse şarkılar ve kim bilir kâğıtlara sükunet içinde karalanan, yaşama karşı yakılmış ağıtlar misali notlar kalıyor… (90’lar Kitabı Çocuk Mu? Genç Mi?)
• Ölümün için öyleki saatleri diyorlar. Oysa oldukça “zamansızdı” bilmiyorlar… (Yitik Öykü)
• Sadece bir yol
  Şu tarla kuşları
  İnce gecede. (Sessizliğin Bekçisi)
• “Ne yapıyorsun?” dedi.
  “Yaşlanıyorum,” dedim. (Ay Yağmurları)
• Bir martı öldüğünde,
  Neden kaskatıdır deniz? (Rüzgarla Saklı)
• “Kavuşmalı
  Ve orada incecik belini
  sararken tatlı yapraklar
  senelerce bekledim
  Aramızda kıyı
  kaybolana dek
  Vapur uzaklaştıkça
  suya değiyordu kırlangıç kanatları
  Göğsünde denizanaları
  binlerce şey biriktiren kalbim
  yosun, kılıçbalığı, sünger
  karnında patlayan mavi gök
  ve senin elmas ayakların
  aklımdan asla çıkmayan
  o elmas ayakların…
  Sevgilim, hangi mısra anlatabilir
  susayarak uyumayı senle
  Beyaz gül kokan elini?
  Dudağındaki çiçek batsın etime
  Ve sevişelim ağlayarak!” (Soğuk Yazgı)
• İnsanın acısını hissederdi kendisi benzer biçimde olmayan her şey. Bir tek insan anlamazdı bunu. (Ay, Zaman, Ölüm) (Sonsuz Unutuş)
• “Yarınlarından koparıp
  Almalıdır mutluluğu insan.
  Şu yaşamda en kolay iştir ölmek
  Asıl güç olan
  Yepyeni bir yaşama adım atmak…
  Ve…
  En güzel günlerimiz:
  Henüz yaşamadıklarımız
  Ve sana söylemek istediğim en güzel söz:
  Henüz söylememiş olduğum sözdür.” (90’lar Kitabı Çocuk Mu? Genç Mi?)
• Gittikçe bir kitaba dönüşüyorum… (Ay Yağmurları)
• ”Eskiler alırım,” diye bağırdı. Tablasının üzerine yukardan yaşlı bir bayan düştü. Yükte ağır, pahada hafifti. İnsanlık ölmüştü!
  (TimeStain) (Yitik Öykü)