Acıktığımızı nasıl anlarız, acıkmanın sebepleri, insan ne kadar müddet yemek yemeden yaşayabilir
Yemek lüzumu dinlediğimiz zaman, bedenimiz bazı bulgularla bunu açığa bir yerinizi incitir. Fakat açlık sezdiğimizi nasıl öğreniriz? Usumuz buna ait iletiyi nasıl alır ve bize acıkmış olduğumuzu nasıl sezdirir?
Açlığın boş mideyle alakası yoktur.Oysa insanların çoğu açlığın boş mideden ileri geldiğini sanırlar.Bildiğimiz gibi bir bebek boş mideyle doğar,gene de birkaç gün açlık sez.
Midelerinin boş olmasına karşın açlık hissi onlar için sözkonusu değildir.
Açlık, kanda belli besleyici maddelerin yokluğu veya azalması halinde başlar. Kan bu cins maddelerden yoksun kalınca, yetersizliğini sezince, beynin “açlık merkezi”diye öğrenilen kısmına bir ileti iletilir. Açlık merkezi, mide ve bağırsaklar üzerinde bir fren çalışması yapar.Kanda yeteri kadar yiyecek maddesi olduğu vakit, açlık merkezimizde ve bağırsakların çalışmasını yavaşlatır.
Onları bütün yol faal(çalışır)hale getirir. Aç bir kimsenin karnında gurultular dinlemesi bunun neticeyidir.
Acıktığımız zaman,bedenimiz belli bir besine karşı özlem, istek içinde değildir. Yalnızca beslenmek ister.Fakat iştahımız, açlığımızın bir tek gıdayla giderilmeyeceğini,bunun sıhhatli bir şey olmayacağını kendiliğinden paydan bir mekanizmadır. Sözgelimi, yalnızca patates olarak belli ölçüde gıda maddesi almak bizim için efor bir şeydir.
(Durgun) bir insan, heyecanlı, coşkulu, basit kızan ve tahrik olan bir kimseden daha uzun vakit yiyecek almaksızın yaşayabilir. Zira durgun insanın bedeninde depolanmış protein daha yavaş yanar. Hiç yiyecek almaksızın uzun vakit yaşayabilme rekorunun Güney Afrikalı bir bayana ait olduğu öğrenilmektedir. Bilimsel kaynakların açıkladığına göre,bu bayan bütün 102 gün hiç bir şey yemeksizin, yalnızca su ve soda (maden suyu sodası) içerek yaşamıştır.
Yukardaki açıklamalar, açlığın psikolojik orijinli olmadığını netlikle ortaya koymaktadır.
Temel olan, bedende yokluğu sezilen, eksilen gıda maddelerinin alınmasıdır.
.
