Ağlamak; acı, efkâr, pişmanlık ve bâzan da keyiften göz yaşı dökmek, üzülmek, yeis sürüklemek, kederlenmek, efkârını dile getirmek, hâlinden şikâyet etmek, bir ölünün yada kaybolan bir şeyin ardındadan yas yakalamak, yanmak, acımak, acıma etmek gibi anlamlara kazanç. Ağlamaklı ise; ağlayacak gibi, nerdeyse ağlayacak vaziyette, çok trajik demektir. Ağlamak mecaz anlamı da; gidişatından yakınmak, sızlanmak demektir.
V. Kanık)
– Ben de çocuklar gibi keyfimden ağlıyorum (Nâmık Kemal)
– Annemin yirmi gündür ağlayan çehreyi bu akşam ilk kez güldü. (Y. Z. Ortaç)
– Sen niçin her şeye ağlıyorsun azıcık dirayetli olman gerekir.
– Beni ağlan beni kim üstüme gelmez ölicek / Bir avuç toprak atar bâd-ı sabâdan gayri. (N. Bey
– Sussun, sussun uzakta vefatıma ağlayan. (N. F. Kısakürek)
– Kadın gibi erkek de ağlar mı ağlardı.
Ayverdi)
– Kendimi yeryüzünde kimsesiz kalmış tek çocuk sanarak ağlamaklı olurdum. (Y. Z. Ortaç)
– Ağlamaklı bir halde yürüdüm. (S. Fâik)
– Ben her şeye ağlayan biri değilim ama duygusal bir insanım.
– Gece, bülbül ağaran süreye kadar ağlarmış / Daha Önceki Şîrâz’ı hayâl ettiren âhengiyle. (Y. Kemal)
– Sen ağlayacağına düşmanların ağlasın. (Şinâsî)
– Hazindi, ağlamak için bir köşeye çekildi.
(N. Kemal)
– Şu kara kaderime ağlıyorum.
– Sesi ağlamaklıydı. (M. N. Sepetçioğlu)
– Mâi bir göz üzüntü-i kalbime ağlar sanırım. (T. Fikret)
– Her şeyi ağlayarak isterlerse herkes için güç bir gidişat olur.
– Utanç ve kahırdan, yumruklarını ısıra ısıra bir zaman ağladı. (A. İlhan)
– Sanki her şeyde gönlümle berâber ağlıyor. (N. Kemal)
– Aldırma, onun işi durmadan ağlamaktır.
– Hayim Efendi akmayan göz yaşlarıyle babam için ağlıyor.
Z. Ortaç)
– Böyle haberler bakınca insanın ağlayası geliyor.
Efkâr ile alakalı cümleler
.
