Kitap Künyesi

Yazar: Lemariz Müjde Albayrak

Yayın Evi: Pika

İSBN: 9786058032132

Sayfa Sayısı: 360

Zambak Baharı Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

“Birçok şeyin açıklaması, birçoğunun başı ve sonuydu o tek kelimelik şehir.”

Srebrenitsa. İnsanlığın utançlarından biri. O korkulu günlerden çıkıp gelen genç bir kız. Adelisa. Geçmişin hayaletlerinden, kendini unutarak kurtulmaya çalışıyor. İnsanlardan uzak durarak, hatta kadınlığını gizleyerek. Bir adam şeklinde giyinip davranırsa görünmez olacağını, her insanın onu, onunsa geçmişi unutacağını düşünüyor.

Ama bigün çalmış olduğu yere bir adam geliyor. Rodoplu. Rodoplu onu görüyor. Sanki uzansa geçmişine dokunacakmışçasına…

Adelisa Rodoplu’nun yanında çalışmaya başlıyor. Seneler sonrasında, Bursa’da bir çiftlikteki insanların içinde tekrardan aile sıcaklığını tadıyor. Herkes onu “Can” olarak tanıyor. Adelisa genç bir delikanlı şeklinde davranarak ruhunda tekrardan kendi kimliğine kavuşabilecek mi? Rodoplu onu ekip elbiselerin içinden çekip alabilecek mi? Ve her şeyden önemlisi, Adelisa kendini affedebilecek mi?

Zambak Baharı Alıntıları – Sözleri

• “Ben pek uyuyamam.”
  ‘O şekilde mi?’
  ” Beynim susmuyor. ”
  “Zihni sessiz olmayınca insan uyuyamıyor.”
  ‘Susmayan zihin, taşınan yükler demek.’
• Yaralarımı öpüyor, kanayan yerlerime dokunuyordu tek tek. Nefesini içine çekişini, çamurlu, kirli kokumla içine hapsedişini duydum. Belki bu anın etkisiyleydi, bilmiyorum. Belki bir tekrarı ya da devamı olmayacaktı fakat o an öylesine doğru ve özeldi ki gerçek hissettiriyordu bana. Soluk almak gibiydi. Kendimi ona teslim edip, bu hisse tutunmaktan başka bir çarem kalmamıştı.
• Sürgünlerini budama, sen köklerindekiyle güzelsin.
• “Herkesin beklentileri vardır. Kimse çok olduğunu düşünmez ama ister.”
  “Ben istemem.”
  “Neden?”
  Rakısından bir yudum aldığında kalbimin ortasında asla kapanmayan yaram bir damla kan sızdırdı. Bir gün hakkaten tamamı kabuk tutacak mıydı acaba? Dinecek miydi kanaması, yoksa beni o kanamadan öldürene dek yavaş yavaş sızacak mıydı?
  “İstemek hayallerle alakalı. Benim hayallerim yok.”
• Huzursuzdum.Aklında birbirinden değişik onlarca fikir var gibiydi. Ben konuşmaya, dertleşmeye alışık değildim. Bilirdim. Kimse kimsenin derdini dinlemez,yalnız kendine hisse çıkaracağına bakardı. Ben de öyleki yapıyordum.
• Kalbimin ortasında asla kapanmayan yaram bir damla kan sızdırdı. Bir gün hakkaten tamamı kabuk tutacak mıydı acaba? Dinecek miydi kanaması, yoksa beni o kanamadan öldürene dek yavaş yavaş sızacak mıydı?
• Bir insan unutabilir miydi ihaneti, unutabilir miydi vahşeti, unutabilir miydi tanık olduğu her şeyi? Unutamazdı. İz bırakan şeyler vardı şu hayatta, birer çentik şeklinde bağrımızda oluşturulan ve asla kapanmadan bizlere her gün o anları hatırlatan.
• Bilmezdim. Bilemezdim ne büyük konuştuğumu. Kimsenin yokluğu öldürmüyormuş meğer. Öldürmüyormuş da öldürmemesine iki kanadı da kopmuş kuş şeklinde bırakıp süründürüyormuş. Bilmiyordum işte.
• Ve birden bilirsin: Yeni bir şeye başlamanın ve başlangıcın sihrine güvenmenin zamanıdır.
  Meister Eckhart
• Hayal ettiğiniz her şey gerçektir.
  Pablo Picasso

Zambak Baharı İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Bu kitabın adını almış olduğu zambak çiçekleri tarih süresince Boşnak halkının değil,Bosna-Hersek Devletinin sebolüydüler.Islam inancından ilkin bile Bosna bayraklarını süslüyorlardı.Zambak çiçeği saflığın, doğruluğun ,tinsel gücün simgesidir.
Adelisa 1995 Temmuz aýinda Srebrenitsa Ölüm Yolu nda tüm ailesinin ve suçsuz günahsız bir fazlaca insanoğlunun ölümüne yol açan imam nikahlı eşi Ahmet in ihanetini yüreğinde cam kırıklarıyla taşımıştı.Türkiye ye ulaştığında yaşama tutunmak ve  korunmak amaçlı adam kılığına girip kendini Can olarak tanıtmıştı.İşci olarak çalmış olduğu meyhane sahibi Alekos Usta, kısa sürede durumu  anlamış ve bir baba şeklinde kol kanat germişti.Ama bigün çalmış olduğu yere bir adam gelir.Rodoplu gerçek adı ile Uğur,onu masasına çâğırır ve  iş teklif eder.Ilk olarak tereddüt eden Adelisa,ustasınında desteğiyle işi kabul eder. Rodoplu ile Bursa ya seyahat adım atar. Seneler sonrasında ,Bursa da bir çiftlikteki
insanların içinde tekrardan aile sıcaklığını tadıyor .   Bölümlerde kahkaha atacağınız garantidirçünkü cinsiyetini saklamaya çalışan Adelisa nın halleri fazlaca komiktir.
Adelisa genç bir delikanlı şeklinde davranarak ruhundaki yeni kimliğe kavuşabilecek mi?Rodoplu ve Erdem ile çıkmış olduğu iş seyahatlerinde ve Rodoplu nün ailesinin yaşamış olduğu çiftlikte bu sır açığa çıkacak mı ? Rodoplu onu ekip elbişelerin içinden çekip alabilecek mi?En önemlisi Adelisa kendini affedebilecek mi? Ruhundaki cam kırıkları tekrardan mutlu olmasına izin verecek mi?Hepsi kitabımızda.Okuyanlar bilir Erdem in şaskın hallerine bayıldım o bölümleri okurken kahkaha krizine girmemek mümkün değilHüzün ile mutluluğun harmanlandığı,bolca kahkaha atacağınız bir kitap okumak isterseniz tavsiye ederim . (Emel Güler)

| Zambak Baharı ~ Lemariz Müjde Albayrak
.
Müjde ablanın kalemini çok seviyorum. Yazdığı her türün altından başarıyla kalkan bir yazar ve Zambak Baharı ise çok naif ve çok güçlü bir öykü. Srebrenitsa katliamından sağ olarak kurtulan Adelisa’nın hikayesi. Çok çok derin yaralarıyla hayatta kalmaya çalışıyor. Ruhu yaralı bedeni sağ bir karı. Tek yarası kaçtığı savaş değil en tanıdığından gelen ihanet. Kendini kamufle edip Türkiye’de Alekos ustanın yanında çalışıyor uzun süre ve yollarının ayrılma zamanı geliyor. Gideceği yer geçmişte Bosna’da olan bir asker. Ve onun çiftliğine Bursa’ya uzanıyor yolu. Tabii hepimiz Adelisa’yı Can kimliğiyle tanıyor. Genç bir delikanlı kılığında kendine kalkan oluşturuyor.
Nereye kadar gerçek kimliğini saklayabilir ki? Yolları kesiştiği andan itibaren çiftliğe gidene kadar, sonrasında her an Rodoplu’nun yanında olacak düşünebiliyor musunuz? Hem aşırı eğlendiğim hem de bol miktarda duygusallaştığım bir kurguydu. Çok akıcı olduğunu söylemeden geçemeyeceğim. Ne olacak, Adelisa’yı bu kadar yaralayan ne, Rodoplu neler yaşadı, kızımızın gerçek kimliği iyi mi orataya çıkacak? Bu soruların hepsi o denli yalın bir üslupla anlatılmıştı ki çok sevdim. Çiftliktekilerin Can’a yaklaşımı, eğlenceli diyalogları en sevdiğim kısımlardandı. Bir de Erdem ona ve tepkilerine bayıldığımı söylemeliyim. Rodoplu şeklinde bir insanın tam zıt karakteri fakat en yakın arkadaşı
Adelisa’nın kimliği ne süre ve iyi mi açığa çıkacak diye merakla okudum doğal aradaki karakterler ve yaşananlar da çok güzel ve etkileyiciydi.
Rodoplu’nun hem sert hem de acıma dolu oluşu çok güzeldi. Ara ara geçmişlerinden bahsedilip yaşadıklarını bizlere aktardıkları kısımlar beni çok etkiledi. Savaş zamanını anlayan kitaplara bayılıyorum ve Müjde abla bu kitapla beni çok etkiledi. Özellikle zambaklara artık çok daha çok anlam yüklüyorum. Bu naif hikayeyle ve Müjde ablanın kalemiyle hala tanışmadıysanız tanışmalısınız (Zeynep Şimşek)

ZAMBAK BAHARI #kitapyorumu
☆
“Derler ki cenk kimin haklı olduğuna değil, kimin kuvvetsiz olduğuna karar verir.”
“Her savaşı kuvvetli olan mı kazanır?”
“Hayır, kimi zaman yenilendir kuvvetli olan.”
☆
Oldukca fakat fazlaca güzeldi. Bu şekilde yüreğinize dokunan sizi yaralayan fakat sonrasında iyileştirmesini de bilen baş ucu yaptığınız kitaplar vardır ya işte Zambak Baharı da onlardan biri.
O denli fazlaca sevdim beni o denli fazlaca kendine bağladı ki bitmesini asla istemedim. 355 sayfalık bir kitap fakat bir o denli daha olsaydı asla sıkılmadan okurdum, kesinlikle doyamadım ne kurguya ne karakterlere ne de yazarımızın kalemine.
Adelisa, geçmişinde büyük kayıplar acılar yaşamış Bosna cenk katliamından kurtulmuş bir genç kız. Türkiye’ye ulaştığında kimliğini gizleyip adam kılığına giriyor Can oluyor. Çalmış olduğu meyhaneye gelen Rodoplu lakaplı insanla yaşamının yönü değişiyor. Onunla beraber çiftlikte yaşamaya başlıyor oradaki insanlarla tekrardan aile sıcaklığını tadıyor. Şimdi siz düşünün o denli insan içinde ne zamana kadar kız olduğun farkedilmeden yaşayabilirsin? İlla ki bazı zamanlarda açık verilir ve bu kitapta da öyleki oluyor. En keyifli kısımlar da kesinlikle buralardı. Gelmiş geçmiş en iyi karakter diyaloglarını okudum. Oldukca iyiydi!Gülmekten ağladığım kısımlar oldu düşünün.
Yan karakterler de hikayeye ayrı renk katmış. Erdem ve Halide abla favorilerim oldu. Can ile olan sahneleri hakkaten fazlaca güzel ve keyifliydi. Erdem’e de fazlaca ayrı düştüm, kendi öyküsünü okumayı arzu ederdim buradan Müjde ablama mesajımı vereyim.
Zambak Baharı genç bir kızın aslolan kimliğini bulma öyküsünü konu alıyor. Aynı zamanda cenk katliamından sonrasında kalan acıları bir halde dindirebilmeyi ve de seçimlerimizle kendi yolumuzu kendimizin belirlediğimizi. Her bir duygu okuyucuya etkisi altına alan bir halde aktarılmış, ifade dili asla sıkmamakla beraber elinizinden bırakamadan okumanızı sağlıyor. Ben fazlaca sevdim ve sizin de fazlaca seveceğinize inanırım. Şiddetli tavsiyelerimin içinde bulunduğunun altını çizerim. (Arzu)

Zambak Baharı PDF indirme linki var mı?

Lemariz Müjde Albayrak – Zambak Baharı kitabı için internette en fazlaca meydana getirilen aramalardan birisi de Zambak Baharı PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Lemariz Müjde Albayrak Kimdir?

İstanbul Bilgi Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Kısmı ve İngiltere’de Portsmounth Universitesi Siyasal Bilimler Fakültesi mezunudur. Arkasından MBA yüksek lisansını tamamlamıştır.. Evli ve iki çocuk anası olan yazar, Wattpad’de yayınladığı Hissiz ile tanınmıştır.

Lemariz Müjde Albayrak Kitapları – Eserleri

• Hissiz
• Maske
• Frezya
• Safir
• Yoksun
• Zambak Baharı

Lemariz Müjde Albayrak Alıntıları – Sözleri

• “Seni muhteşem ve eşi olmayan derecede benzersiz kılan, senin kusur gördüklerin.” (Maske)
• Şeytanlar kirlenmezdi, onlar aslına bakarsan kirli doğardı. (Hissiz)
• Ve birden bilirsin: Yeni bir şeye başlamanın ve başlangıcın sihrine güvenmenin zamanıdır.
  Meister Eckhart (Zambak Baharı)
• “Hint açelyası, her şey bitti demek.”
  “Onu asla cezalandırdın mı?”
  “Hayır… O, en başından beri cezalandırılmayı asla hak et­medi. ”
  “Beni cezalandıracak mısın?”
  “Bu senin cezandı… Yarın seninle petunya alacağız.”
  “Petunya ne demek?”
  “Umudunu yitirme…” (Frezya)
• Her süre onlarca düşmanla harbe bilirsin. Ama hiçbiri bir karı kadar tehlikeli olması imkansız!!! (Safir)
• Tek kelime:’Bitti’
  Bir insan kaç kez ölürdü? Dirilip dirilip ölmek diye bir şey var mıydı? Marcus’u uzaklaştırdığı gün ölmüşse eğer, Josephine bu her ifadeden yoksun söylenmiş sözle bir kez daha ölmüştü işte. (Yoksun)
• Yaşam sevdiğinin gözlerinde güzeldir… (Maske)
• Kimi süre güzellikler kusurların birleşmesinden doğar. (Yoksun)
• “Herkesin beklentileri vardır. Kimse çok olduğunu düşünmez ama ister.”
  “Ben istemem.”
  “Neden?”
  Rakısından bir yudum aldığında kalbimin ortasında asla kapanmayan yaram bir damla kan sızdırdı. Bir gün hakkaten tamamı kabuk tutacak mıydı acaba? Dinecek miydi kanaması, yoksa beni o kanamadan öldürene dek yavaş yavaş sızacak mıydı?
  “İstemek hayallerle alakalı. Benim hayallerim yok.” (Zambak Baharı)
• “Beni hatırladınız mı?”
  “Daha bunamadım evlat. O isyan eden mutsuz bakış­ları nerede görsem tanırım. Seninki kadar fırtınalar azca kişinin yüreğinde kopar!” (Hissiz)
• Aşk hakkaten de garip bir zehirdi. Caci’nin söylediği şeklinde, bazı zehirler insanoğlunun bedenini iyileştiriyordu hakkaten. (Safir)
• Hayal ettiğiniz her şey gerçektir.
  Pablo Picasso (Zambak Baharı)
• “Seni muhteşem ve eşi olmayan derecede benzersiz kılan, senin kusur gördüklerin.” (Maske)
• “…Sana şu kadarını söyleyeyim evlat, geçmişle bu kadar fazlaca savaşırsan uğrunda savaşacak bir geleceğin olmaz.” (Safir)
• “Yanılıyorsun. Seni çoktan kabullendik. Sadece hala hazmetmeye çalışıyoruz.’ (Maske)
• Bilmezdim. Bilemezdim ne büyük konuştuğumu. Kimsenin yokluğu öldürmüyormuş meğer. Öldürmüyormuş da öldürmemesine iki kanadı da kopmuş kuş gibi bırakıp süründürüyormuş. Bilmiyordum işte. (Zambak Baharı)
• “ İnsan kimi zaman elini uzatsa dokunacak kadar yakın olduğunu bile özler.” (Yoksun)
• Huzursuzdum.Aklında birbirinden değişik onlarca fikir var gibiydi. Ben konuşmaya, dertleşmeye alışık değildim. Bilirdim. Kimse kimsenin derdini dinlemez,yalnız kendine hisse çıkaracağına bakardı. Ben de öyleki yapıyordum. (Zambak Baharı)
• “frezyalara dokunmaya bile hakkım olamayacak kadar suçluydum”|217 (Frezya)
• “Kimi süre güzellikler kusurların birleşmesinden doğar.” (Yoksun)