Kitap Künyesi

Yazar: Jehan Barbur

Yayın Evi: İnkılap Kitabevi

İSBN: 9789751038692

Sayfa Sayısı: 144

Çatıdaki Çimenler Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Arka Kapak Yazısı (Tanıtım Bülteninden)

Hissettiklerimiz ağızdan çıkınca, tortuları kalıyor elimizde. Hislerin ölüleri benzer biçimde duruyor sözler, asılı bir bölgelere. Büyüdüm ben de ve utandım tekil büyüdüğüme. Çekmecelere yazdım, dolap raflarına. Evlerim değişti, sevdiklerim, sevmediklerim; dile geldim dost sohbetlerinde. Yine yetmedi, kendime yazdım. Eski usul bir güncenin ifşasıdır bu, mahremimdir. Akıl düşümü, ruh üşümesi, gönül çarpıntısıdır. En sonucunda basılı bir hayata girizgâhımdır; yazmaya başlamama sebebe ithafımdır ve tüm anlatamadıklarıma. Olduğum değil, hasretini duyduğumdur.

Her sözcüğün bir emanetçiye ihtiyacındandır.

Diyorum kendime, demek ki:

Dünle bugünün farkı

Bir telefon ucu

Bir pencere dışı…

Ben dünken yok

Bugünken varsam

Mesafeler güzel

Mesafelerin aslı sevilesi…

Ben değilim mesafe

Mesafe, bizlere ilişik olmayan bir evde olmaktı bir tek

Bize ilişik olmayanda biz olamadığımız sürece

Her şey bir evin yalanı

Her şey bizim olanın rüyası

Aidiyet yoktu, ne dünde ne bugünde

Ne yazıktır

Biz tutunduk sanrılı bir aidiyete

Çatıdaki Çimenler Alıntıları – Sözleri

• Kızmıyorum hiç kimseye
  Anlıyorum,
  Bundan dolayı biliyorum kendimdeki eksiği de
  Ve eksiğiyle seviyorum o her kimse.
• Anlatmayacaksan ve saklayacaksan öykünü
  Yaşaman niye?
• Olur mu sana da
  Gün ortası
  Yarım bardak su benzer biçimde
  Eksik kalmışlık?
  Ve yola serilesin gelir mi?
  Benim benzer biçimde?
• Şunu düşündün mü asla?
  Her şey gelebilirdi sana
  Doğru adı bulup
  Onu o ismiyle çağırınca..
• Ne desem odur hayatta. Güzelsin desem ‘güzel’ seni gereksiz görsem yoksundur örneğin…
• Bıraktın mı kendini asla?
  Oluruna değil de bir başkasına…
• Ya da ölmek yerine
  İki adım yol yürüyeydim de
  Konuşuverse miydim şu gelin çiçeğiyle.
  Gitmek yerine?
• Kaç kez ısrarla aynı kapıyı çaldın
  Ve çarpıldı kapı suratına?
• “Her hikayenin bir emanetçiye ihtiyacı vardır.”
• ” Ne desem odur hayatta. Güzelsin desem ‘güzel’, seni gereksiz görsem yoksundur örneğin… Ne desem o olur hayatta. Ama sen desem ‘sen’ değil! “

Çatıdaki Çimenler İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Şiir ve denemelerden oluşması benim için kitabı daha akıcı kılan bir düzendi. Gecikmiş bir mektup’un okunmasını her insana ek olarak tavsiye ederim. Bizi kalemin ve sesinden yoksun bırakma Jehan 🙂 (Emy)

Ben bu kitabı 2017’de okudum.O zamana kadar Jehan Barbur’un kitap yazdığından haberim bile yoktu.Oysa ki “Çatıdaki Çimenler” 2013’te çıkmış.Şarkıcı kişiliğinin yanında kalemi de bir o denli güzel.İçlerinden birisi var ki hala Jehan Barbur diyince aklıma ilk gelen ”Kader Kime Şikayet Edeyim Seni?” nesridir.Eski zamanların o güzel , saygılı aşkı daha güzel anlatılamazdı.Okurken bulunduğum ortamdan kopup hiç bilmediğim , görmediğim bölgeleri aklımda canlandırdım, sevginin o saf halini iliklerime kadar hissettim.Abartmak için demiyorum fakat o öyküyü okurken gözlerim de doldu.Bana göre belli yazıları ve şiirleri mükemmeldi sırf bunlar için bile kitabın alınabileceğini düşünüyorum. (Aylak Kütüphane)

Jehan Barbur… Beni kendine bağladığı o mükemmel sesini anlamlandıran şahane söz yazarı. Geç tanıdım kendilerini birazcık. Ve pişman oluverdim geçirdiğim onca zamana. Hani sorsalar ‘Hayatta ki en büyük hayal kırıklığınız nedir?’ diye asla düşünmeden derim ki ; ‘Fazlaca geç tanımış olmamdır, Jehan Barbur’u hem de oldukça geç’. Ama derhal açığı kapatmaya uğraştım durdum. Başardım mı bilmiyorum fakat mutlu olduğumun daha doğrusu beni mutlu ettiğinin farkındayım artık her ne kadar geç olsa da. Geç olsun da güç olmasın yeter. Çatıda kaybolmanız dileklerimle… (Enes ESEN)

Çatıdaki Çimenler PDF indirme linki var mı?

Jehan Barbur – Çatıdaki Çimenler kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Çatıdaki Çimenler PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Jehan Barbur Kimdir?

12 Nisan 1980 senesinde doğan Jehan Barbur, 18 yaşına kadar İskenderun’da yaşamıştır. 1998-2002 tarihleri içinde okumuş olduğu Ankara Bilkent Üniversitesi Amerikan Kültürü ve Edebiyatı bölümünden mezun olmuştur. 2009 senesinde prodüktörlüğünü üstlendiği ilk albümü ‘UYAN’, ADA Müzik etiketiyle raflarda yerini almıştır. 2010 senesinde ikinci albümü ‘HAYAT’, 2012 senesinde üçüncü albümü ‘SARI’, 2014 senesinde Sinan Kaynakçı ile düet yaptıkları ilk single emek harcaması ‘KENDİNE ZAMAN VER’ ve aynı yıl içinde çıkardığı dördüncü solo albümü “SİZLER HİÇ YOKKEN” gene ADA Müzikten çıkmıştır. Albümlerinde ortak emekler olmasına karşın, çoğunlukla kendi söz ve bestelerine yer veren Jehan Barbur, tüm albümlerinin prodüktörlüğünü de üstlenmiştir. 2009’da çıkardığı ilk albümünden itibaren, bir öykü anlatıcısı olarak, modern hanım ozan geleneğini sürdürme gayretinde olup, müzik dünyasında kendine özgü bir yer edinmiştir.

Jehan Barbur Kitapları – Eserleri

• Baba Öyküler
• Çatıdaki Çimenler
• Sevmediğim Atlaslar
• Düğüm Ağacı
• Uyumsuza Notlar

Jehan Barbur Alıntıları – Sözleri

• Kalbim durağan bir organ, şimdilik attığı yerde! (Sevmediğim Atlaslar)
• Yeryüzü dışını bilir, tevatürdür içerin. (Sevmediğim Atlaslar)
• Eğilerek seviyorum seni
  Bir ağacın altından geçer benzer biçimde
  Eğilerek…
  Karnımı tutarak,
  Bileklerimi bükerek,
  İnanarak, inanarak… (Düğüm Ağacı)
• “Can isteyince, yaşam güzel olurmuş” (Baba Öyküler)
• Olur mu sana da
  Gün ortası
  Yarım bardak su benzer biçimde
  Eksik kalmışlık?
  Ve yola serilesin gelir mi?
  Benim benzer biçimde? (Çatıdaki Çimenler)
• Kızmıyorum hiç kimseye
  Anlıyorum,
  Bundan dolayı biliyorum kendimdeki eksiği de
  Ve eksiğiyle seviyorum o her kimse. (Çatıdaki Çimenler)
• Elleyince anlamıyor kalp
  Uzundur bildiğim sevmeler. (Sevmediğim Atlaslar)
• Babam, evimizdeki rasyonel tarafı temsil ederdi, annemse bambaşka, esrarengiz bir tarafı. (Baba Öyküler)
• Uzun sürmüş bir çöküntünün akşamı da uzun sürecekti elbet.. (Uyumsuza Notlar)
• Zararsız bir meraktı benimkisi… Kendi öykümde tıkanıp nefessiz kalışımdı; kendimden öte hayatlara bir el uzatış ya da… Başkaları anlattıkça yalnızlığımız azalır diyeydi. İlla bir sebebi olmalıysa… (Baba Öyküler)
• Kaç kez ısrarla aynı kapıyı çaldın
  Ve çarpıldı kapı suratına? (Çatıdaki Çimenler)
• Yaşamak hırpalanmak, evet… Yaş almak da sakinlemek mi bir ihtimal? Her duygunun dibini görmeyi isteyen biz gibiler mi deli kısaca? Duygunun dibini, telvesini sıyırıyorum. Merak delirtiyor insanı, bu bilememek, bu bir bağımlı benzer biçimde eksiğini hissettiğin her şeyin hasretini çekmek. (Uyumsuza Notlar)
• “Gökyüzüyle toprağın arasına
  Ilkin astarı çizilmiştir
  İhanetin!” (Sevmediğim Atlaslar)
• Anlatmayacaksan ve saklayacaksan öykünü
  Yaşaman niye? (Çatıdaki Çimenler)
• Sevindiğimde, ağzımdan yüreğimi topluyorum (Sevmediğim Atlaslar)
• … Göğüs kafesimde edepsiz ve aciz bataklık!
  Ya görürse seni biri?
  En iyisi,
  Elime, yüzüme bulaştıraraktan
  Gitmeli,
  İyiden iyiye gitmeli… (Düğüm Ağacı)
• “O bir ders! Karşımda bir adam duruyordu, ne bir karı ; ne bir yazar ne bir modacı. Düşünceden, akıldan ibaret, sureti insan bir can… Çırılçıplak… Tanımlamalara sıkıştırılmayı reddeden ‘safi , öz’.” (Baba Öyküler)
• Babamın komünist ideolojisinden hümanist ütopyaya doğru yolculandım ben. Onu dağdaki gerillalar heyecanlandırırdı, beni de parktaki hippiler… (Baba Öyküler)
• İğne deliğine saklanmak isterim. Kaçıyorsun diyorlar. Bıraksınlar kaçabileyim; keşke kaçabilsem. Bir bozuk haletiruhiye. Bu aralar her insanın ruhu bir yerinden kırık. Sekerek yaşamak uzuvlarımı yordu çok açık ki. Neyi neyle susturacağımı bulamıyorum. (Uyumsuza Notlar)
• Bıraktın mı kendini asla?
  Oluruna değil de bir başkasına… (Çatıdaki Çimenler)