Daralan kimin eseri? Daralan kitabının yazarı kimdir? Daralan konusu ve anafikri nedir? Daralan kitabı ne konu alıyor? Daralan PDF indirme linki var mı? Daralan kitabının yazarı Mine Soysal kimdir? İşte Daralan kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Mine Soysal

Yayın Evi: Günışığı Kitaplığı

İSBN: 9786059405324

Sayfa Sayısı: 216

Daralan Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Eyvah Kitap! adlı başyapıtıyla yüz binlerce okura ulaşan yazar Mine Soysal, son romanında kıyıda köşede kalmış yaşamlara odaklanıyor. Gençlerin küskün içsesini, biriken kaygılarını, kimi öfkeli kimi yürekli çıkışlarını minik bir Anadolu kentinin yoksul mahallesinde buluşturan yazar, yaşamın yürek burkan zor yanlarını dillendirirken yazışma ve anlayışa tutunuyor. Benzer koşulların bayağı insanoğlu üstündeki değişik etkilerini gerçeklikle aktaran roman, korkuları dayanışmayla dağıtanları, yaşama dört elle sarılanları incelikli diliyle selamlıyor.

Mete’nin liseye başlamış olacağı o yaz, iç darlatan sorunlarıyla beraber gelmiştir. Maddi sıkıntılar ve bedensel engelli ablasının sessiz çaresizliği yetmezmiş şeklinde, yeni komşuların gürültüsü de Mete’nin içsesini bastıracak güçtedir. Aile içinde şiddete ilk kez şahit olması durağan yaşamını sarsmış, komşularının oğlu Ömer yakasına yapışıvermiştir. Neyse ki, tezini yazmak için yanlarına gelen psikolog teyzesi, tatlı bir yaz esintisi yaratır yoksul evlerinde. Teyzesinin, çoğunu anlamadığı sözlerinde, Sıla’nın zeytin gözlerinde pırıldayan ümit, Mete’nin bunaltısını dağıtmaya kafi gelecek midir?..

(Tanıtım Bülteninden)

Daralan Alıntıları – Sözleri

• ”Aklımızı iyi şeylere çalıştıralım ki fenalık yayılacak yer bulamasın.” dedi sonrasında. Kötülüğü sadece iyilik boğabilirmiş. İyilik, ateşmiş.
• Teyzemin uzaydan mesajları süratli ve kesintisizdi: Kadınlar kavga edeceklerine dayanışmalıydı. Kendi oğlu bile olsa yanlışını örtmemesi, hesap sorması gerekirdi. Kader’e çektirdikleri eziyet de onu okuldan alıp evlendirmek istemeleri de suçtu. Hele liseyi bitirmesine bir yıl kalmışken ve iyi bir öğrenciyken. Kadın olmak, adamın reva görmüş olduğu yaşamı yaşamak değildi. Sadece çocuk doğurup ev işi yapmak asla değildi. İnsan hakları diye bir şey vardı. Kızına arka çıkmalı, onu korumalı, sertliği kabullenmeyip haklarını aramalıydılar.
• Konuşmuyoruz fakat hepimizin aklında dönen sual aynı: Neden bu şekilde olmak zorunda? Neden dünyaya ayak bastığımız daha ilk gün; büyüklerin sözünden çıkmamak, büyüklere karşı gelmemek öğretiliyor ufaklıklara? Büyükler yanılmıyor mu, sapıtmıyor mu, fenalık etmiyor mu? Her koşulda onlara itaat etmemizin beklenmesi akıl kârı mı?
• İnsanın bu dünyaya bir kız olarak gelmesi ceza mı? İlle de ailelerinin istediği kişilerle evlenmek zorundalar. Hepsi teyzem şeklinde talihli olamıyor. Dünyada meydana getirecek bunca iş, uğraşacak bunca şey varken kızlar niçin yalnız evlenmek ve birinin karısı olarak yaşamak zorundalar? Bir yerlerde kurulmuş bir saat mi var? Zamanı dolan; illa ki bir adama verilecek ve ömrü süresince o adama ilişkin, onun malıymış şeklinde yaşayacak! MÜEBBET HAPİS CEZASI. Hani aileler, evlatlarının iyiliklerini isterdi?
• Yarını için tek düşsel olmadan yaşar mı insan? Yaşarmış demek. Belli etmeden, karşı koymadan, bile isteye…
• Yorgan altı sığınağımda tatlı tatlı geriniyorum. Bebekler gibiyim, bir süre hiçbir şey hatırlamıyorum. Sobanın üstündeki demlikten yayılan çay kokusu, pencerenin dışından bana tek gözüyle hevesle bakan Kara, kuru dalları rüzgârla sallanan erik ağacı, babamın attığı odunlarla sobayı harlayışı, ablamın eşikte park etmiş otomobilinin kara hacmi, kahvaltı sofrasının çiçekli muşambası ve annemin kızların odasına doğru, “Hadi kuzular, kahvaltı hazır,” diye seslenişi… Yaşadığım ev, usul usul belleğime sızıyor.
• Bazen bağlama çalarken, ellerim benden bağımsız hareket ediyor sanıyorum. Müziğe kapılan ben değilim de, içimde yaşayan, fakat asla tanımadığım başka biri sanki. Çaldığım ezgiler eski, içimde biriktirdikleri yeni. Tellerden parmaklarıma geçen titreşimler beni kim bilir yollara savuruyor. Dünyanın tam ortasındayım, gökyüzünün altındayım, her yerdeyim. Yama değilim artık.
• “Dünya oldukça acımasız be,” diyor. “Hele kadınsan, her şey bin katı zor,” diyor. Anlattıkça konu alıyor: Kol kırılınca yen içinde kalmazmış. O eskidenmiş. Tacize uğrayan, sertlik gören sessiz kalacağına avaz avaz bağırıp sesini duyurursa, dünya yerinden oynarmış.
• İşte bu yüzden seviyorum evimi. Bazen ustalıkla kullandığım bir uzay aracına benzetiyorum bu evi. Bedenimin dışındaki dünyada ne olursa olsun, ona kaçıp sığındım mı, her şey yoluna giriveriyor.
• Evdeki sessizlikle ısı içinde garip bir bağ var. Kimse konuşmazsa ısı dayanılmaz oluyor, fakat söyleşi var ise tatlı bir esinti dolanıyor içeride. Yine o şekilde oluyor. Haziran süresince içime çöreklenen sorun, bilmediğim bir yerlerime siniyor, kayboluyor. Onun yerini, hop oturtup hop kaldırtan, o şaşırtıcı ve hayret verici, “Hadi, bir şeyler yap!” isteği ele geçiriyor.

Daralan İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Anadolu kentinin yoksul mahallesinde kıyıda köşede kalmış yaşamların hikayesi ..Hayatın yürek burkan zor yanlarını dillendirirken sevgi ve anlayışin önemini de vurgulamış yazar.. Benzer koşulların bayağı insanoğlu üstündeki değişik etkilerini gerçeklikle aktaran roman, korkuları dayanışmayla dağıtanları, yaşama dört elle sarılanları şiddetin insan uzerindeki etkilerini o şekilde güzel anlatmış ki..kitaptaki kişiliklerle birlikte sevindim,kaygilandim, korktum,yanan sobanin citirtilarini dinledim ısındım,soba izerindeki çayın kokusunu duyumsadim…keşke daha uzun olsaydı . (2my)

Kitap ana kahramanı Mete, akıllı, duyarlı, iyi insan. Ergenlik sıkıntısı var. Yeni taşınan komşularında yaşıtı Ömer ile tanışıyor. Ömerin babası ise sertlik uyguluyor. Bu iki karakter üstünden şefkatli bir aile ile sevgisiz bir ailede yaşananları görüyoruz. Mete’nin ablası çocukken geçirdiği trafik kazasında bel kemiği kırıldığı için yürüyemiyor. Üniversite talebesi teyzesi onlara ziyarete ulaştığında onlar için yaşam daha güzel oluyor. Olaylar yalın ve akıcı bir üslupla anlatılmış. Nasihat verme kaygısı taşımadan yazılmış sımsıcak bizlerden, bizim toplumdan, komşumuz olabilecek iki ailenin yaşamını oğreniyoruz. Tavsiye ederim. (Asiye Yıldız)

Başladığım şeklinde bitirdiğim, bitirdiğim şeklinde de bana hissettirdiklerini yazmak zorundaymışım şeklinde düşündüren bir kitap oldu bu. Daralan; tüm umutsuzluğuyla ümit olabilen, her şeyi yakıp yıkan ve sonu gelmeyecekmiş, çaresi yokmuş şeklinde hissettiren fena zamanların atılan ufacık adımlarla iyi mi değişebileceğini gösteriyor okuyucuya. Kitap, insanların ve bilhassa hanımefendilerin hanım olduğundan yaşamış olduğu sorunları o şekilde içten, o şekilde göze sokmadan içine yerleştiriyor ki insanoğlunun, Mine Soysal’ı yere göğe sığdıramamaktan başka bir şey gelmiyor elimden. Umarım her insanın eline geçer de bu kitap, ihtiyacı olanlara ümit, değişmesi gerekenlere gerçek olur. (Almira Talik)

Daralan PDF indirme linki var mı?

Mine Soysal – Daralan kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Daralan PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Mine Soysal Kimdir?

Yazar, yayıncı Mine Soysal 1959’da İstanbul’da hayata merhaba dedi. 1981’de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Eski Önasya Dilleri ve Kültürleri Kısmı’nü tamamlamış oldu. 1994 yılına dek İstanbul Arkeoloji Müzeleri’nde kazıbilimci-araştırmacı olarak çalıştı, kazı ve yüzey araştırmalarına katıldı. Müzedeki görevinden ayrıldıktan sonrasında, 1996’da Günışığı Kitaplığı’nı kurdu. Çocuk edebiyatımızda mühim yer edinen birçok kitabın editörlüğünü üstlendi. Çocuklar için Ala Çocuk Yollarda adlı öykü kitabını, her yaştan okur için bütünüyle canlandırmaya dayalıİstanbul Masalı adlı anlatıyı kaleme aldı; ek olarak çocuklar ve gençler için bilimsel içerikli kitaplar hazırladı. Bugüne dek on binlerce öğrenciyle interaktif sunuşlar ve söyleşi programları gerçekleştiren yazar, Eyvah Kitap!’ta evlatların ve gençlerin kitap okuma eğilimlerini ve sorunlarını, Odada Yalnız’da ülkemiz gençliğinin birbirinden uzak, birbirine yakın hallerini öyküleştirdi. Eylül’de Aşklar adlı bir de gençlik romanı yazan Soysal, Günışığı Kitaplığı’nın gösterim yönetmenliğini sürdürüyor.

Mine Soysal Kitapları – Eserleri

• Eyvah Kitap
• Daralan
• Eylül’de Aşklar
• Uzakta
• Odada Yalnız
• İstanbul Masalı
• Ala Çocuk Yollarda
• Okumalı Boyama – Sanatçılar
• İlk Kitabını Kendin Boya – Deniz
• İlk Kitabını Kendin Boya – Ülkeler

Mine Soysal Alıntıları – Sözleri

• Teyzemin uzaydan mesajları süratli ve kesintisizdi: Kadınlar kavga edeceklerine dayanışmalıydı. Kendi oğlu bile olsa yanlışını örtmemesi, hesap sorması gerekirdi. Kader’e çektirdikleri eziyet de onu okuldan alıp evlendirmek istemeleri de suçtu. Hele liseyi bitirmesine bir yıl kalmışken ve iyi bir öğrenciyken. Kadın olmak, adamın reva görmüş olduğu yaşamı yaşamak değildi. Sadece çocuk doğurup ev işi yapmak asla değildi. İnsan hakları diye bir şey vardı. Kızına arka çıkmalı, onu korumalı, sertliği kabullenmeyip haklarını aramalıydılar. (Daralan)
• Babam şaşırtıcı ve hayret verici adam. Oturup da bir mevzuda fikrimi sorduğunu duymadım. Annemden duyduğu kadarıyla tanıyor beni. Buna tanımak denirse doğal… (Odada Yalnız)
• “Sertlik haksızların ve cahillerin yöntemidir. Haklı ve okumuş insan aklıyla yaşar.” (Eyvah Kitap)
• İşte bu yüzden seviyorum evimi. Bazen ustalıkla kullandığım bir uzay aracına benzetiyorum bu evi. Bedenimin dışındaki dünyada ne olursa olsun, ona kaçıp sığındım mı, her şey yoluna giriveriyor. (Daralan)
• Aşırı süratli yaşıyoruz fakat birbirimize karşı oldukça yavaş davranıyoruz. (Eyvah Kitap)
• “Eğlenenleri yalnız izleyerek luk biriktirmenin ustasıydı o.” (Uzakta)
• İnsanlar büyürken, problemler da büyür. (Odada Yalnız)
• “Herkes bu geceyi bulmuş hastalanacak,” diye düşünmüştü Recep. Kalabalık sevmezdi asla. (Odada Yalnız)
• Ben kitap okumayı sevmediğini sanan bir çocuktum… (Eyvah Kitap)
• Bazı huylarımdan nefret ediyordum! İnsan nefret etmiş olduğu huylarından iyi mi sıyrılır, iyi mi arınır, asla bilmiyorum. (Eylül’de Aşklar)
• “Seni tanımıyorum fakat senden çekinmiyorum da. Belki bu yüzden iyi mi birisin, merak ediyorum.” (Uzakta)
• Yaraları iyileştikçe daha oldukça susuyor… (Odada Yalnız)
• Odada on yedinci yılım! Ne yaşam fakat!.. (Odada Yalnız)
• Bu evde benim de olduğumu hatırlayacaklar mı acaba? (Odada Yalnız)
• “Öyleki uzaktan seviyorum seni
  Elini tutmadan,
  Yüreğine dokunmadan,
  Gözlerine dalıp dalıp gitmeden…”
  Cemal Süreya (Uzakta)
• Antik Çağ’da Ege kıyılarını meraklı bir çocuğun bakış açısından aktaran öyklüler, Anadolu’nun her yanında kalıntılarına rastlanan eski kentlerin, mukaddes alanların, yolların, pazaryerlerinin ya da tapınakların gerçekte iyi mi göründüklerini, kimler tarafınca, iyi mi kullanıldıklarını konu alıyor. Bütünüyle bilimsel verilerin ışığında hazırlanan kitap hem çocuklar hem yetişkinler için kültür tarihimizin mühim bir periyodunu aydınlatan kıymetli bir rehber durumunda. (Ala Çocuk Yollarda)
• “Her kitabın insana dokunacağı süre belli olmaz, aynı asla olmaz.” (Uzakta)
• Acılı ve yalnız iki insan, dezenfektan kokan o sessiz koğuşta, bir yatakla bir sandalyeye sıkışan daracık yaşamlarında, her geçen gün birbirine daha oldukça bağlandı. (Odada Yalnız)
• “Elimde kitap varken, kendimi daha iyi ve güvende hissediyorum. Kimseyle uğraşmak, hiç kimseye söz anlatmak zorunda değilim okurken.” (Eyvah Kitap)
• Kitaplar da pınarlar gibidir. Yaşamın gümbürtüsü içinde bizlere sessizliği sağlarlar. Sessizlik eğer olmazsa yorgunluklardan, gerilimden,huzursuzluk ve korkularimizdan kurtulamayız. (Eyvah Kitap)