Duada ellerin gidişatı nasıl olmalıdır? Duadan sonra elleri çehreye sürmenin takviyeyi var mıdır?
Dua sırasında avuçlar yukarıya gelecek biçimde elleri açık yakalamak, istek ve niyazın anlamına uygun bir hâldir. Ellerin yukarıya, göğe doğru kaldırılması Allah’ın gökte, belirli bir mekânda oluşundan değil, göklerin yücelik ve azameti temsil etmesi nedeniyledir. Resûl-i Ekrem (s.a.s.), dua ederken bazen koltuklarının beyazlığı görünecek kadar ellerini kaldırırdı (Buhârî, Deavât, 23).
Hz.
Duayı tamamladığınız zaman da ellerinizi çehrenize sürün.” (İbn Mâce, Duâ, 13). Ancak, Hz. Peygamberin (s.a.s.), bela ve musibetler sırasında dua ederken avuçları yere bakacak biçimde dua ettiği de dedikodu edilmiştir (Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, XVII, 98; Azîmâbâdî, Avnü’l-Ma’bûd, IV, 251).
Resûlullah’ın ellerini kaldırmadan da dua ettiği dedikodu edilmiştir (Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, XX, 231).
Dua sırasında normal olarak omuz hizasına kadar kaldırılan ellerin (Buhârî, De’avât, 23) arası normal aralıkta yakalanır.
Peygamber (s.a.s.), dua sırasında ellerini bir araya getirdi.” biçimindeki dedikodu, “ellerini bir hizada yakaladı; biri aşağıda, biri yukarıyada değildi.” (Tahtâvî, Hâşiye, s. 317-318) şeklini açıklanmıştır. Bununla birlikte ellerin birleştirilmesi de olasıdır.
Ehemmiyetli olan husus, bu mevzuda taassup göstermemektir. Namazlardan sonra veya başka zamanlarda dua ederken elleri çehreye sürmek, duada el kaldırıldığında sünnettir (İbn Mâce, Duâ, 13).
