Kitap Künyesi

Yazar: Filiz Aygündüz

Yayın Evi: Doğan Kitap

İSBN: 9786051119205

Sayfa Sayısı: 210

Kaç Zil Kaldı Örtmenim? Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Diyarbakır’ın ufak bir nahiyesine atanan yirmi üç yaşlarında bir öğretmen…

İstanbul’daki güvenli evinde, tv haberlerinde seyrettiği “uzaktaki köy”de yeni bir hayata başlıyor. O köyün ne dili tanıdık ne de alışkanlıkları. Bu yeni dünyanın içinde ona rehberlik edenler ise otuz iki ufak çocukla bir büyük aşk… Filiz Aygündüz’ün samimi anlatımıyla farklılıkları, kimlikleri, dili, ölümü ve yaşamı sorguladığı Kaç Zil Kaldı Örtmenim?, Türkiye’nin en mühim meselelerinden birine siyasetin değil, insan öykülerinin içinden bakıyor.

“Duyduğum ilk Kürtçe kelime ‘gel’ anlamına gelen ‘were’… Kafa karışıklığı. Ne şu demek oluyor ki, burada insanoğlu, anlamadığım bir dilden mi konuşuyor? Birkaç saat ilkin yerliyken birkaç saat sonrasında yabancıydık; aynı ülkenin sınırlarında. Sırf insanoğlu anadillerini konuşuyorlar diye” Tuhaf bir kızgınlık duyuyordum. Anlamamaktan. Dilin yoksa yalnızmışsın meğer.”

Kaç Zil Kaldı Örtmenim? Alıntıları – Sözleri

• Diyarbakır’a gelen de ağlarmış, giden de..
• “Ayrılığın bir kokusu vardı. Metalik, sessiz ve soğuk. Her geçen gün daha da kesinleşen bir koku.”
• Bu kadar karşılıksız sevilmedim asla.
• “Yanımdaydı ve ben sevgilinin bu kadar yakın mesafede de özlenebileceğinin farkına yeni varıyordum.”
• Agir ketye dilé mın
  Xew nakeve çawe mın
  Çıma tu jimın dûr ketî
  Bêje ronîya çawe mın.
• Bazı geçmişler, bazı sözleri kaldırmaz, incinir.
  #Amida
• “Ben kimseyi o denli sevmedim”
• “Yoktur, kürtçe konuşmak yoktur. Yasaktır örtmenim, yasaktır…” öyleki bir işlenmişti ki bu onlara üzerine basa basa söylüyorlardı…
• Bir söz varmış; Diyarbakır’a gelen ağlarmış, giden de..
• “Ben sana kolay olacağını söylemiyorum ki. Hallederiz diyorum.”

Kaç Zil Kaldı Örtmenim? İncelemesi – Kişisel Yorumlar

KAÇ ZİL KALDI ÖRTMENİM ?: ”Birkaç saat önce yerliyken birkaç saat sonrasında yabancıydık aynı ülkenin sınırlarında.(…) Dilin yoksa yalnızmışsın meğer…”
“ Niye oradayım, ne yapıyorum; hepsi manasızdı artık. Sabahları beni görünce mutlu olan otuz iki çocuk vardı. Gördüğümde mutlu olduğum…”
Daha 23 yaşındaydı Diyarbakır’ın Silvan ilçesine atandığında. Bütün ömrü İstanbul’un rengarenk, cıvıl cıvıl ve güvenli sokaklarında , sıcacık yuvasında geçmişti. Ama şimdi haberlerde sık sık duyduğu terörün ve ölümün kol gezdiği bir yerde öğretmenlik yapacaktı. Yüreğinde ve gözlerinde tarifsiz bir korku vardı. Ama içinden bir ses sürekli gitmesi gerektiğini söylüyordu.
Bu düşüncelerle gitti Silvan’a, çiçeği burnunda her şeyden bi haber olan öğretmenimiz. Okulun önünde yolunu gözleyen o küçük gözlerdeki karşılıksız sevgi onu kalmaya ikna etti.Sonrasında aşk çaldı kapısını öğretmenin. Yabancısı olduğu bu memlekette ona hem öğrencileri hem de aşkı yarenlik ediyordu. Lakin kafi miydi tüm bunlar? Gerçekten kalabilir miydi bu memlekette ya da alıp gidebilir miydi İstanbul’a sevdiğini?
Doğu ve Batı iki uçurum. Araya bir köprü koymak olanaksız mı gerçekten.
Kitapla kalınca (Gamze Yorulmaz)

Sonunda gözlerimden yaş döken ender kitaplardan biridir benim için.
Doğuya karşı yaşanmış olan önyargıların kırıldığı ve terörün hayatımızı iyi mi etkilediğini gözler önüne seren inanılmaz bir kitap.
Ne demişlerdi doğudakiler için gülüşlerinin güzel olmasının sebebi yaşamış olduğu acılardır.
kesinlikle tavsiye ederim. (Hasan Bircan)

En son ne vakit bir kitabından bolesine etkilendim bilmiyorum. Mutlaka okuma listenize eklemenizi isterim…
23 yasindaki bir ogretmenin hikayesi. Bu hikayeye eslik eden otuz iki kucuk cocuk ve bir buyuk ask…
Farkliliklari, kimlikleri, dili, olumu ve yaşamsal nasil yorumladigimiz ve yasadigimizla ilgili cok samimi, icten bizlerden bir anlatimla cok guzel aktarmis.
Bazi kitaplar vardir. Hangi kelimeleri kullansak da begeniyi tam anlamiyla aktarabilsek dedigimiz iste bu kitap benim icin oyle bir kitap oldu.
Mucadeleyi, caresizligi, dogruyu-yanlisi ayirt edemedigimiz o anlari, iyiligi, gercek karsiliksiz saf sevgiyi, gozlerinin icine bakarken yuregine dokunan cocuk sevgisini
o denli net hissediyorsunuz ki, iyi ki okudum iyi ki diyecegeginiz bir kitapla daha tanisin isterim.
‘Bazi gecmisler, bazi laflari kaldirmaz.’
‘Dilin yoksa yalnizmissin meger…’
Tercih edip okuyacaklara simdiden keyifli okumalar dilerim. (Esra Alp)

Kaç Zil Kaldı Örtmenim? PDF indirme linki var mı?

Filiz Aygündüz – Kaç Zil Kaldı Örtmenim? kitabı için internette en fazlaca meydana getirilen aramalardan birisi de Kaç Zil Kaldı Örtmenim? PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Filiz Aygündüz Kimdir?

1971 senesinde İstanbul’da hayata merhaba dedi. Mimar Sinan Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Matematik kısmı mezunu. Çeşitli liselerde matematik öğretmenliği yaparken, Topaz, Go, Cosmopolitan dergilerinde özgür muhabir olarak çalıştı.

1995 senesinde Duygu Asena’nın çıkardığı hanım dergisi Kim ve kültür sanat dergisi Negatif’e yazmaya başladı. 1999 senesinde öğretmenlikten çekilme etti. Aynı yıl, Asena’nın dergileri kapandıktan sonrasında Milliyet gazetesi kültür sanat servisinde ve Milliyet Sanat dergisinde muhabirlik hayata geçirmeye başladı.

2007 senesinde Milliyet gazetesi kültür-sanat servisi müdürü oldu.

Milliyet Sanat dergisinde muhabirlik, editörlük, gösterim koordinatörlüğü görevlerinde bulunduktan sonrasında 2008’de derginin genel gösterim yönetmenliğine getirildi.

Halen Milliyet gazetesi kültür-sanat servisi müdürlüğünü, Milliyet Sanat dergisinin ve Milliyet gazetesinin çıkardığı aylık kitap eki Milliyet Kitap’ın genel gösterim yönetmenliğini yapıyor.

Filiz Aygündüz Kitapları – Eserleri

• Kaç Zil Kaldı Örtmenim?
• Prens Prensesi Sevmedi
• Gel Hayattan Konuşalım
• Annem Beni Görsün

Filiz Aygündüz Alıntıları – Sözleri

• Bir değişik fakat gene fazlaca güzel gülümsedi. Al, eve götür gözlerini. O denli! (Prens Prensesi Sevmedi)
• “Ayrılığın bir kokusu vardı. Metalik, sessiz ve soğuk. Her geçen gün daha da kesinleşen bir koku.” (Kaç Zil Kaldı Örtmenim?)
• Diyeceğim, hiçbir şeyi fazla ağırlaştırmamalı. Yola devam. Yolda olmak güzeldir. (Annem Beni Görsün)
• Bazı geçmişler, bazı sözleri kaldırmaz, incinir.
  #Amida (Kaç Zil Kaldı Örtmenim?)
• Artık hakkaten mevcud hastalıklara ilaç bulunmuyor. Bir ilaç yapılıyor. O ilaç için hastalık üretiliyor. (Gel Hayattan Konuşalım)
• “Biliyor musun” dedim, “senin yanındayken , sana baktığımda uçsuz bucaksız bir insan görüyorum. Gözüm hepsine yetişsin isterim. Şundan dolayı her biri görmeye, tadını çıkarmaya kıymet.” (Annem Beni Görsün)
• Meğerse, insanoğlunun sevgi ihtiyacını bir başkası gideremezmiş. Bunu kendi kendine halletmeliymiş. (Prens Prensesi Sevmedi)
• Sonunda ulaştığım data, yaşamın hiçbir anlamı olmadığıydı. Ben ona hangi anlamı verirsem, o. (Prens Prensesi Sevmedi)
• Umutsuzluğuna ve mutsuzluğuna tahammül edemediği için, yaşadıklarını asla eğer olmazsa anlamlı kılabilmek için anlam ardında koşuyor mutsuz insan. (Gel Hayattan Konuşalım)
• “Yoktur, kürtçe konuşmak yoktur. Yasaktır örtmenim, yasaktır…” öyleki bir işlenmişti ki bu onlara üzerine basa basa söylüyorlardı… (Kaç Zil Kaldı Örtmenim?)
• “Yanımdaydı ve ben sevgilinin bu kadar yakın mesafede de özlenebileceğinin farkına yeni varıyordum.” (Kaç Zil Kaldı Örtmenim?)
• Aradığım niteliklerin bir kısmına haiz olan adamların defolarını örtüp ilişkiye devam ediyordum. Zaman vakit katlanıyordum bile denebilir . Niye yapıyordum bunu acaba? Sinek kadar sevgilim olsun , başımda bulunsun hesabı mı? Ki ben dünyanın altına kaldıraç koyup kaldırabilecek güçte bir kadınken… (Annem Beni Görsün)
• “Ben sana kolay olacağını söylemiyorum ki. Hallederiz diyorum.” (Kaç Zil Kaldı Örtmenim?)
• Yok öyleki sonsuz mutluluk hali. (Gel Hayattan Konuşalım)
• Bu kadar karşılıksız sevilmedim asla. (Kaç Zil Kaldı Örtmenim?)
• Bir ilişkiyi başarıyla yönlendirebilmek için o ilişki olmadan da yaşayabilecek durumda olmak gerekiyor.
  Harriet Lerner (Gel Hayattan Konuşalım)
• Mutluluk arada sırada olan bir duygu; mühim olan mutsuz olmamak. (Gel Hayattan Konuşalım)
• “Ben kimseyi o denli sevmedim” (Kaç Zil Kaldı Örtmenim?)
• Ama ben böyleyimdir. Uçarım , uçarım , sonrasında kendimi ense kökümden yakalayıp bir kuytuya koyar, sakinleştiririm. (Annem Beni Görsün)
• Kuyudan çekmeye başladım cevapları. O denli ağırdı ki gelenler, kollarim kopacak sandım bir an. (Annem Beni Görsün)