Kitap Künyesi

Yazar: Paula Weston

Çevirmen: İnci Nazlı

Orijinal Adı: Shadows

Yayın Evi: Yabancı

İSBN: 9786055016258

Sayfa Sayısı: 336

Gölgeler Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Gaby Winters ortalama bir yıl ilkin ikiz kardeşi Jude’u bir trafik kazasında kaybetmişti. Kazadan sonrasında bedeni iyileşmişti fakat acısı hâlâ ilk günkü benzer biçimde tazeydi ve kâbusları bitmiyordu: Her gece kâbuslarında iblislerle ve cehennemin öteki yaratıklarıyla savaşıyordu.

Ve sonrasında karşısına Rafa çıktı. Rafa, yalnız kâbuslarında sık sık görmüş olduğu çocuk değildi, hem de ikiz kardeşi Jude’la da bir geçmişleri bulunduğunu iddia ediyordu. Gaby, yaşamı ve kendi hakkında bildiğini düşündüğü gerçeklerin yalnız birer yalan bulunduğunu kabul etmek mecburiyetinde bırakılmıştı ve bulması ihtiyaç duyulan gerçekler kâbuslarındaki gölgelerde gizliydiler. Rafa kimdi? Refaimler kimlerdi? Ve en önemlisi Gaby kime güvenebilirdi?

“Sıkı, zekice yazılmış ve değişik… Okuduğum en iyi melek temalı kitaptı!”

-Alpha Reader-

(Tanıtım Bülteninden)

Gölgeler Alıntıları – Sözleri

• Rafa doğruluyor. “Birkaç şeyi çözüp anlamama müsaade et.”
  “Neden bana yardım etmediğin benzer biçimde mi?”
  Omuz silkiyor; pişmanlıktan yaratı yok. “Rol yaptığını düşündüm. Dövüşmeyeceğin aklımdan bile geçmedi.”
  “Dövüşmeyi bilseydim Rafa, şu an bilincin yerinde olmazdı.”
• Sonsuza dek karanlık kalmayacak.
• Acı, göğsüme o şekilde bir vuruyor ki bacaklarım birbirine dolanıyor. Tökezliyor, zor bela ayakta kalmayı başarıyorum. Nefesimi düzeltmeye çalışıyorum. Ama benim sorunum oksijen azlığı değil; üzerimdeki ağırlık. Zalim, ezici ağırlık.
  Gövdesi kurumuş yosunlarla pütür pütür olmuş bir incir ağacına yaslanıyorum. Göğsüm inip kalkıyor, boğazım yanıyor ve gözyaşlarımı bırakıveriyorum. Bir süreliğine tek yaptığım bu; hıçkırıp ağlamak ve serin orman havasını soluyarak feryat atma isteğime karşı direnmek. Kendimi toplamak zorundayım. Ben bundan daha güçlüyüm.
• Ben sandığım şahıs değilim.
  Bununla iyi mi başa çıkacaktım?
• “Sorun değil.” Bu bir yalan fakat söylemesi en kolay olan şey bu.
• Bana kim bulunduğunu söyle.
• Saçmalık. Sen beni, benim seni takip edebildiğimden daha çok takip edemezsin.
• Saçmalık. Sen beni, benim seni takip edebildiğimden daha çok takip edemezsin.
• Her sabahleyin düşüncelerimde onunla uyanıyorum ve nedenini asla bilmesem de bundan suçluluk duyuyorum.

Gölgeler İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Yaşam Törpüsü Bir Serinin İlk Kitabı…: Merhabalar,
Çıtır çerez hızlıca okurum diye elime alıp, 1 hafta elimde sürünen kitap an itibariyle nihayet bitti. Kitap şimdi ki süre eki ile yazilmis ve okurken daraldım…
Kitabın mevzusuna gelirsek; Gaby adlı kızımız yaklasık 1 yıl ilkin ikizi olan Jude ile bir kaza yapmis ve kazadan öncesini hatirlamiyor. Kaza da kardesinin de öldüğünü saniyor.
Kiz arkadasi Magy ile beraber bir sahil kasabasinda yasarken bigün aslinda insan soyundan degil melek soyundan geldigini ve cok unlu bir savasci oldugunu ogreniyor. Tabi bu sirada barda tanistigi Rafa da aklini karistiriyor.
Ikizini ararken yasadiklari ve gecmis yasaminda kim oldugunu ve hafizasinin niçin düzmece anilarla degistirildigini fakat en onemlisi ikizi olan adam kardesi Jude akibetinin ne oldugunu arastirmaya basliyorlar… Refaim, Nefilim, Melekler yok aman efendim İblisler vs diye abartmislar fakat hepsi bos ve sig karakterlerdi…
Kitap cok yavan ve tatsiz tuzsuz yiyecek gibiydi. Hani o şekilde sacma sapan bir final ile bitti ki, 2. Kitap icin beklentim hic yok. Kaldi ki 4 kitapmis nasil devam ederim bilmiyorum…
Puanım : 6 (Berke Ünal)

Evetttt 2021 yılına veda ederken yepyeni bir seriye başladım eyyy okur!!
Serinin adı Rephaim serisi ve ilk kitabımız Gölgeler.
Kitabı sevdim mi sevmedim mi kararsız bir durumdayım.
Yani bundan on yıl ilkin olsa Rafa ve Daniel karakterlerini okusam alır bağrıma basar, bir numaralı fanları olur aşık aşık gezerdim. Lâkin o köprünün altından oldukca sular altı.
Düşmüş melekler, zebaniler ve gizemler. Kurgu fena değil okutuyor fakat tercüme dili oldukca rahatsız ediciydi. Orjinalinde de böylemi bilmiyorum düzgüsel anlatımdan aniden şimdiki zamana gelip -yorlu kelimeler okurken oldukca yordu.
Gaby, ikiz kardeşini trafik kazasında kaybeder ve acısını içine gömerek küçük bir kasabada yeni bir yaşam kurar.
Günlerden birgün Rafa isminde gizemli bir adam karşısına çıkar ve ona aslen kim bulunduğunu anlatır. Gaby ise ısrarla kendisi hakkında bahsedilen şahıs olamadığını iddia eder.
Aha gene mi dediğinizi duyar gibiyim fakat bu kız karakterini de sevmedim. Bu kadar saflık ve dik başlılık aşırı derecede aşırıydı. Sevimsiz
Serinin öteki kitaplarını da elbetteki merak ediyorum. Ve 2022 senesinde okuma planıma dahil ediyorum.
Tavsiye mevzusunda kararsızım, indirimde bulursanız alın, bulamazsanız ikinci kitabın yorumunu bekleyin
KitapRüyasından Sevgilerle (KitapRüyasıOkuyor)

Ilk olarak kime sorsam kitap için güzel yorumlar duymuştum fakat hakikaten hayal kırıklığına uğradım.Edebi dili oldukca kolay ve yetersizdi bir ihtimal konusu ilginçti fakat yazınsal dili o denli yetersiz ve fena ki sizi mevzuya dahil etmiyor.Betimlemeler oldukca yetersizdi.Kısacası kitap hakkında iyi yorumum yok oldukca zor bitirdiğim bir kitaptı eğer oldukca fazla melekli ya da bilim kurgu kitabı okuduysanız okumanızı tavsiye etmem daha oldukca 13-17 yaş arasının seveceğini düşünüyorum. (Nazlı Aybatılı)

Gölgeler PDF indirme linki var mı?

Paula Weston – Gölgeler kitabı için internette en oldukca meydana getirilen aramalardan birisi de Gölgeler PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Paula Weston Kimdir?

Paula Weston Kitapları – Eserleri

• Gölgeler
• Sis
• Işıltı
• Ateş

Paula Weston Alıntıları – Sözleri

• “Zira ben vazgeçecek kadar parlak zeka değilim, sen de iyi mi vazgeçilir bilmiyorsun.” (Sis)
• Her sabahleyin düşüncelerimde onunla uyanıyorum ve nedenini asla bilmesem de bundan suçluluk duyuyorum. (Gölgeler)
• “Sen hep en sevdiklerimden biri oldun,” dedi. “Kocaman, korkulu bir ayısın. Ama Ez’in yanındayken değil. Onun yanında minnoş bir kedi benzeri biçimindesin.” (Işıltı)
• Arka merdivenlerden çıkarken burnuma ekşi alkol kokusu geldi. Neden barlar ve birahaneler gündüzleri hep daha fena kokar? (Sis)
• “Peki, bakalım hepsini doğru anlamış mıyım; Birbiriyle savaşan iki grup yarı melek piçler var. İkisinin de ardında olan bir iblisler sürüsü var. Ve bir de durugörüleri olan yitik bir çocuk? Ve Gaby ile ben iki yüz düşmüş meleğin nerede saklandıklarını biliyor olabiliriz, o şekilde mi?”
  “Evet, ailenin parlak zeka evladı oymuş, tamam.” (Sis)
• İyiydim ben.
  Boğazım düğümlemdi. Tanrım kimi kandırıyorum ben. İyi değilim.
  İyı olmaktan oldukca uzaktım. (Sis)
• “Nasıl bu kadar güvenli olabiliyorsun?”
  “Zira ben vazgeçecek kadar parlak zeka değilim, sen de iyi mi vazgeçilir bilmiyorsun.” (Sis)
• Özgür iradeyi özgürlük zannettim. (Işıltı)
• “Yatağımda ve çıplaksın. Hiçbir yere gitmiyorum.” “Aslına bakarsan bu benim yatağım.” (Işıltı)
• Dudaklarım köprücük kemiğinde, “Seni kaybedeceğimi sandım,” dedim. “Ve seni kaybedemem, Rafa. Kaybedemem…” (Işıltı)
• Rafa’dan Jude’a baktım ve kalbim acıdı, onlar için hissettiklerim oldukca yoğundu. “Hayatta kalalım ki bunu hayata geçirmeye devam edelim.” Rafa parmaklarını koluma sürttü. “Hayatta kalalım ki bir oldukca şeyi hayata geçirmeye devam edebilelim.” Tüm bu belirsizliğin ve ümitsizliğin içinde bile ona gülümseyebildim. (Ateş)
• Ruhun kendisi, aşktan ve ete kemiğe bürünmüş acıdan başka nedir? (Sis)
• İyiydim ben.
  Boğazım düğümlendi. Tanrım, kimi kandırıyorum ben. İyi değildim. İyi olmaktan oldukca uzaktım. (Sis)
• Ne hissettiğimi bilmiyordum. Nasıl hissetmem icap ettiğini bilmiyordum.
  Ama onu incitmek istemediğimi biliyordum. (Ateş)
• “Ayrıca inan bana affetmek kolay olan seçenek değil. Kemik kırmaktan oldukca daha çok çaba gerektiriyor.”
  Beni  bırakıp gitmek bu kadar kolay mıydı?
  Ve “Her zamanki benzer biçimde, ağaçları göreyim derken ormanı gözden kaçırıyorsun.”
  Seçme şansı olmadıktan sonrasında varoluş nedir? (Ateş)
• “Yaptığımı iyi mi affedebilirsin?” “Zira seni tanıyorum. Zira senin en iyi halini ve en fena halini gördüm. Son yüz otuz dokuz senedir atlattıklarımızdan ve beni barda bulduğundan beri başımıza gelenler yardımıyla. Tanrım, ileri gitmek istediğim için.” “Evet fakat…” “Zira seni seviyorum, seni aptal!” Cümle havada asılı kaldı. İkimizin de boşluğunu yakalamıştı. Birbirimize bakıp gözlerimizi kırptık, nefes aldık. Boynumdan yukarı kızardığımı hissediyordum. “Hayır sevmiyorsun,” dedi. Ama suçluluk ve hayal kırıklığı gitmiş, oldukca kırılgan bir şeyle yer değiştirmişlerdi. “Bana neyi hissedip neyi hissetmediğimi söyleme Rafa.” Beni izledi, ben onu anlayamıyordum. Saniyeler uzadı. “O süre yeniden söyle.” Gözlerine baktım. Zor sözcüklerdi zira beni savunmasız bırakıyorlardı. “Seni seviyorum. Seni aptal.” (Ateş)
• Ben sandığım şahıs değilim.
  Bununla iyi mi başa çıkacaktım? (Gölgeler)
• Dünyanın değişmek suretiyle bulunduğunu biliyordu.
  Zira her şeyi hatırlıyordum.
  Her şeyi. (Işıltı)
• Saçmalık. Sen beni, benim seni takip edebildiğimden daha çok takip edemezsin. (Gölgeler)
• “Rafa…” “Yaralanmaya devam etmek mi istiyorsun?” Kolunu indirdi. “Zira seni acı içinde görmek izlemeyi sevdiğim bir şey değil.” (Işıltı)