Kitap Künyesi

Yazar: M. Çağatay Uluçay

Yayın Evi: Türk Tarih Kurumu

İSBN: 9799751604674

Sayfa Sayısı: 189

Harem II Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

İçindekiler;

Saray ve Harem

Cariyeler

İkballer

Kadın Efendiler

Valide Sultanlar

Sultanlar

Harem Teşkilatı

Ustalar

Kalfalar

Haremde Hayat, Eğlence ve Törenler

Harem II Alıntıları – Sözleri

• “Bazı padişahların hanımlarını öldürttükleri de görülmektedir. Alderson’a bakılırsa Fatih Sultan Mehmed, hanımlarından İreni ve Anna’yı öldürtmüştür. Kanunî Sultan Süleyman, nöbetine gelmeyen ve izzet-i nefsiyle oynayan Gülfem Kadın’ı öldürttü, sonrasında da yarı kalan camiini yaptırttı.”
• “Biroldukca yerli ve yabancılar, padişahları, hafeminde bulunan yüzlerce cariye ile düşüp kalkmakla itham etmişlerdir. Bunların hiçbir suretle gerçekle ilgisi yoktur. Bu sebeple bu cariyelerin bir çok hizmetçidir.”
• Padişah kadınlarının başka birisiyle evlenmesine ilk olarak Fatih Sultan Mehmed’de rastlıyoruz. Fatih Sultan Mehmed, babası II. Murad’ın eşi Halime Hatice Hatun’u babasının adamlarından İshak ile evlendirdiği şeklinde kendisi de Trabzon Rum İmparatoru David Komnen’in kızını boşamış ve Zağanos Mehmed Paşa ile evlendirmiştir.
• “II.Abdülhamid zamanına kadar sultanlar, hanedanın rengi olan kırmızı kumaşlardan meydana getirilen gelinlik elbisesi giyerlerdi. Bunu ilk kez II.Abdülhamid’in kızı Naime Sultan yıkmış, davetlilerin önüne beyaz bir kumaştan yapılmış gelinlik elbisesi ile çıkmıştı.”
• “Osmanlı padişahlarının hanımlarında ve kızlarında artış Sultan İbrahim’den sonrasında adım atmıştır. Bizdeki tescile bakılırsa oldukca kadınlı padişahlar şunlardır: III.Ahmed 18, Abdülmecid 18, II.Mahmud 13, II.Abdülhamid 13, III.Selim 12, I.Abdülhamid 11, II.Bayezid 8.”
• “II.Süleyman, hastalıklı bir padişahtı. Çoğunlukla Edirne’de otururdu. Bundan faydalanan cariyeler, harem ağalarıyla düşüp kalkmaya başladılar. Veliaht olan II.Ahmed, bunu oda cariyelerinden haber aldı ve oldukca üzüldü.”

Harem II İncelemesi – Kişisel Yorumlar

1. cildi bulamadım. Onda galiba isim listeleri var. 2. Cilt ise harem yaşamı hakkında. 1. Saray ve harem 2. Cariyeler 3. İkballer 4. Kadınefendiler 5. Valide sultanlar 6. Sultanlar 7. Harem teşkilatı 8. Ustalar 9. Kalfalar 10. Haremde yaşam eğlence ve törenler. (feyza tüm)

Harem II PDF indirme linki var mı?

M. Çağatay Uluçay – Harem II kitabı için internette en oldukca meydana getirilen aramalardan birisi de Harem II PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı M. Çağatay Uluçay Kimdir?

1910’da Çankırı / Çerkeş’te hayata merhaba dedi. 1933’te Ankara Gazi Terbiye Enstitüsü’nün Tarih – Çoğrafya Kısmı’nü tamamlamış oldu. 1947’de İngiltere’ye giderek bir süre Bristish Museum’un kütüphanesinde araştırmalarda bulunmuş oldu. Türkiye’ye döndükten sonrasında Topkapı Sarayı’ndaki arşivlerde çalıştı. Türk Dil Kurumu üyesi ve Türk Tarih Kurumu muhabir üyesi idi. 1970’te İstanbul’da öldü. Osmanlı haremini detaylı halde özetleyen Harem (1971, 1985), Osmanlı padişahlarının bayanları ve kızları üstüne biyografik bilgiler veren Padişahların Kadınları ve Kızları (1980, 1985) adlı eserleri Uluçay’ın en mühim çalışmalarındandır. Diğer eserleri içinde Manisa Ünlüleri (1946), Osmanlı Sultanlarına Aşk Mektupları (1950), XIX. Yüzyıllarda Saruhan’da Eşkıyalık ve Halk Hareketleri (1955), Türklerin ve Moğolların Meşhur Hükümdarları (1955, 1956), Meşhur Padişahlar (1956, 1981), Haremden Mektuplar (1956), İlk Müslüman Türk Devletleri (1965, 1975), Atçalı Kel Mehmet (1968) sayılabilir.

M. Çağatay Uluçay Kitapları – Eserleri

• Harem II
• Padişahların Kadınları ve Kızları
• Taht Uğrunda Baş Veren Sultanlar
• Haremden Mektuplar
• Osmanlı Sultanlarına Aşk Mektupları
• Atçalı Kel Mehmed
• İlk Müslüman Türk Devletleri
• Meşhur Gezginler
• Timur
• Sancaktan Saraya
• Meşhur Padişahlar Serisi – Orhan Gazi

M. Çağatay Uluçay Alıntıları – Sözleri

• Osmanlı toplumunda cariye bir tek “cinsel obje” olarak görül­memiştir. Hali vakti yerinde her insanın bir yada birkaç cariye sahi­bi bulunduğunu hanım miras listelerinden öğrenmekteyiz. Ailenin bir ferdi gözüyle bakılan cariyelerin ev hizmetlerinde olduğu şeklinde ekonomik hayatta da mühim yeri vardır. Cariyelerin bilhassa tekstil sanayiinde geniş seviyede kullanıldığı biliyoruz. Onları işçi olarak yada cinsellik için kiralayanlar da yok değildi. Ancak, İslam hukukunun özelliği dolayısıyla esirler, oldukça kolay hürriyetle­rine kavuştukları için toplumda tutsak nüfusu biteviye küçülür.
  Darlığı gidermek için bilhassa Kuzey Slav milletlerinden, Kaf­ kasya ve Karadeniz kıyılarından, Afrika’dan her yıl binlerce cari­ ye ve kul ithal olunurdu. 16. yüzyılda bu sayının yılda 20 binin üstüne çıkmış olduğu hesaplanmıştır. (Osmanlı Sultanlarına Aşk Mektupları)
• (…) Birisinin vurmuş olduğu balta ile Genç Osman’ın omuz kemiği kırıldı, almış olduğu ağır yaradan derhal yere yuvarlandı. Bundan faydalanan Cebecibaşı kemendi Genç Osman’ın boğazına geçirterek boğdu (20 Mayıs 1622). Genç Osman hayata gözlerini kapamış, Mayıs akşamının güneş şuaları son kez onu alnından öperken, Cebecibaşı Sultan Mustafa’nın annesinden alacağı hediyenin luğu ile Genç Osman’ın kestiği kulağını götürüyordu. Fakat katiller şunu bilmiyorlar ki, Osmanlı hanedanı, ailesinden birisini öldüreni daima cezalandırır. (Taht Uğrunda Baş Veren Sultanlar)
• Saraya yeni alınan tutsak kıza “acemi” denir; acemilik devrin­de kendisine ilkin İslamlık, Türk-Islam adetleri ve adabı, dikiş- nakış, rakkaslık, hanendelik, sazendelik yada kıssa-hanlık, doğrusu hikâye anlatma sanatı şeklinde bir sanat öğretilirdi. Böylece yetişen çömez, cariyeliğe yükseltilir. Esnaf diliyle “şagirt” olur, sonrasında kal­fa ve usta derecelerine geçer; “gedikli” denirdi. Cariyeler, içoğlanları şeklinde iki geniş odada yanyana yatarlar, her 5 kız içinde yaşlı bir karı yer alır. Gedikli, direkt doğruya padişah hiz­metine verilir; onun haremde yiyecek, çamaşır ve benzeri hizmet­lerini görürdü. Hünkârın yatağına almış olduğu gedikli, “ikbal” yada “haseki” adıyla yüksek bir dereceye yükselir. Bunlardan padişa­hın gözdesi olan haseki, padişahın hanımı olurdu. Kadınefendiler; Başkadın, İkinci Kadın diye kendi aralarında sıralanırdı. Padi­şahın zevcesi sayılan her hanıma bir daire ayrılır, yüksek bigün­delik belirleme edilirdi. Çocuk doğuran haseki, imtiyaz kazanırdı. Bu hiyerarşide her cariye kadının belli bir maaşı ve giysisi olur­ du. Hünkâr hanım efendilerin elbisesi kürkle süslenirdi. (Osmanlı Sultanlarına Aşk Mektupları)
• Onun “Serasker Sultan”, “Sultan İbrahim” şeklinde un­vanları kullanımı, saltanatta ve tahtta gözü ve ya da ortak oldu­ğunun birer delili değil miydi? Bunca masraflardan sonrasında ordu­nun eli boş dönmesi, Seraskerin hatalı plân ve hareketlerinden ileri gelmemiş miydi? İskender Çelebi şeklinde oldukca kıymetli bir dev­let adamını karacılık ederek o astırmamış mıydı? Sarayının önüne gâvur icadı heykeller koymak suretiyle, hakkında bir sürü dedi­koduların yapılmasına sebep olmamış mıydı? Bunlardan başka Paşa’nın çalımı, Hatice Sultan’a ihaneti padişaha karşı bir nev’i küstahlık değil miydi? (Osmanlı Sultanlarına Aşk Mektupları)
• Kel Mehmet ayaklanması; türlü açılardan ele alındığı vakit, karşımıza kolay bir eşkıyalık vakasından daha oldukca, halk topluluklarını ilgilendiren, mühim problemleri ortaya atan hadise olarak çıkıyor. (Atçalı Kel Mehmed)
• Sultânum Hazretleri;
  Cânım paresi Sultânum Hazretlerinin mûbârek ayak tozlarına bu çirkin yüzümü sürdükten sonrasında, benüm cân-ı azîzüm, devletüm, sa’âdetüm, sultânum, oldukca şükür Hakk Teâlâ’ya ki kutsal mektûb-ı şerifiniz gelip gözlere nûr, gönüllere luk hasıl kıldı.
  Hakk Teâlâ kemâlin pir edip, kıyamete dek seni benden ayıırmayıp, bir dahi mübârek dızâr-ı şerifinize yüz sürmek nasip ede. Be­nüm cânum pâresi, benüm ömrümün hâsılı, devletlû sultânum, mübârek mektûbunuzda sihhat haberinizi bildirmişsiniz. Şükür Hakk Teâlâ’ya, seni cemi hatalardan saklasın. Eğer biz bî-çâre za’îfe câriyenizi sorarsanız, vallahi benüm cânum, ne gecem gece­dir ve ne günüm gündür. Sizin şeklinde pâdişâhın sohbetinden ayrılam, dahi benüm hâlüm ne olsa gerekdür? Vallahi ve tallahi ayrılığınız âteşinde gece ve gündüz yanarum. Benüm hâlümi Hakk Teâlâ’dan başka kimse bilmez. Benüm cânum pâresi, gözüm nûrı, iki cihanda ümidim, vallahi dünyada bir tek siz murâdumsınız. (Osmanlı Sultanlarına Aşk Mektupları)
• Yaygarasını basarak, açıktan açığa, kendisini tahttan indireceklerini ilân etmişlerdi. IV. Mustafa ağabeyisi olmakla birlikte, devlet başkanı olacak bir insan değildi. Bu sebeple delinin birisiydi. Bundan başka eğer Sultan Mustafa padişah olursa muhakkak surette kendisini öldürtürdü. Nitekim, III. Selim’i öldürttükten sonrasında katillere kendisini de öldürmeyi emretmemiş miydi? Eğer sâdık birkaç adamı ve Cevriye Kalfa’nın o büyülü ocak külleri olmasaydı, bugün hayatta olacak mıydı?
  Asla!
  O halde nefsini savunma için, Yeniçerileri teşvik eden, onları kışkırtarak üstüne saldırtan ağabeyisini, «Nizam-1 Âlem»> için yok etmekten başka umar var mıydı? O da bu şekilde yapmış oldu, IV. Mustafa’yı boğdurtmak suretiyle tahtta kaldı. (Taht Uğrunda Baş Veren Sultanlar)
• Padişah kadınlarının başka birisiyle evlenmesine ilk olarak Fatih Sultan Mehmed’de rastlıyoruz. Fatih Sultan Mehmed, babası II. Murad’ın eşi Halime Hatice Hatun’u babasının adamlarından İshak ile evlendirdiği şeklinde kendisi de Trabzon Rum İmparatoru David Komnen’in kızını boşamış ve Zağanos Mehmed Paşa ile evlendirmiştir. (Harem II)
• Hurrem, şiirleri, güzel ifadesiyle Süleyman’ın kalbini teshir, asabını teskin, gönlünü feth ediyordu. Oğlunu, sevgili cariyesini ve sevgili sadrazamlarını öldürtürken ve savaşlarda görmüş olduğu ölümlerden gözlerini kırpmayan Muhteşem Süleyman, onun bu acındırıcı ve içli mektuplarını okuyunca mest oluyor, ona daha oldukca yaklaşıyor, râm oluyordu. İşte Hurrem, Kanunîyi bu şekilde tes­hir etmiş ve onun tahtının bu şekilde hakimi olmuştu. Öyleki ya, dün­yada daima hükümdarlar kölelere egemen olmazlar, kimi zaman de köleler hükümdarlara egemen olurlar! (Osmanlı Sultanlarına Aşk Mektupları)
• “II.Abdülhamid zamanına kadar sultanlar, hanedanın rengi olan kırmızı kumaşlardan meydana getirilen gelinlik elbisesi giyerlerdi. Bunu ilk kez II.Abdülhamid’in kızı Naime Sultan yıkmış, davetlilerin önüne beyaz bir kumaştan yapılmış gelinlik elbisesi ile çıkmıştı.” (Harem II)
• Bazı eşkıyalar 17.yüzyıldan beri seyyid ünvanını, halkı kandırmak , fazla yandaş bulmak için kullanıyorlardı. (Atçalı Kel Mehmed)
• Böylece Sultan Mustafa ve oğlu Şehzade Mehmet öldürülmüş, tahtın yolu Hurrem Sultan’ın oğullarından Bayezid ve Selim’e açılmış, bu cinayetin mükâfatı olarak, birazcık sonrasında Rüstem Paşa ikinci kez veziriâzamlığa, Zal Mahmud da Sarı Selim’in kızıyla evlenerek hanedan damatlığına nail olmuşlardır. (Taht Uğrunda Baş Veren Sultanlar)
• Cellâtlar, kış gecesi rutubet kokan haremin koridorlarına daldılar, beşiklerinde ve yataklarında mışıl mışıl uyuyan yavrucakları, annelerinin ve dadılarının feryatları ve gözyaşları içinde alarak harem koridorlarında boğuverdiler. Bu suretle Osmanlı hanedanının en büyük faciasını III. Mehmet işlemiş oluyordu. Ertesi sabahleyin, divan âzaları saraya dâvet edildi. Boğdurulan 19 şehzadenin cesetleri tabutlar içinde saray bahçesine sıralandı. Namazları kılındıktan sonrasında, Ayasofya camiinin bahçesinde bulunan III. Murat türbesine gömüldü. (Taht Uğrunda Baş Veren Sultanlar)
• IV. Murat, bu suretle, çekindiği iki kardeşini ortadan kaldırmış, şanlı Revan zaferini kardeş kanlarıyla gölgelemişti. Bu fecî ölüm, yerli ve yabancılar üstünde fena tesirler yapmış, hattâ namlı Fransız yazarı Racine Bajazed adlı manzum piyesinde, uydurma adlar ve hikâyeler ilâve ederek faciayı dünyanın gözleri önüne sermiştir. (Taht Uğrunda Baş Veren Sultanlar)
• Andan sonrasında benüm devletim, iki gözüm, yoluna kurban ol­duğum sa’âdetüm, Rüstem Paşa bendenizdir. Gözünüzü üzerin­den uzak tutmayınız. Benüm devletüm, kimsenin sözüyle amel etmeyiniz. Hele câriyen Mihri-mâh’ın yüzi suyuna, benüm devle­tüm, benüm pâdişâhum, aziz başınuz içün ben câriyen dahi hatı­rı içün olsun sa’âdetlû Pâdişâhum. (Osmanlı Sultanlarına Aşk Mektupları)
• Kıtalara otağ kuran, milletlere kös dinleten, hükümdarlara diz çöktüren Muhteşem Süleyman’ın bu çok büyük kudreti yanında bir de eğildiği, yenemediği bir kale, hem de duvarları ipekten, burçla­rı lepiska saçlardan, mazgalları çekici bir çift gözden ibaret olan bir kale vardı: Bu kalenin sahibi, sevdiği, başkadını, hasekisi Hürrem Sultandı. Kanuni ülkeleri fethederken, o da bu çok büyük Padişahın kalbini fethetmiş, ona senelerce hükmetmiştir. (Osmanlı Sultanlarına Aşk Mektupları)
• “… günün birinde Mahidevran Hatun, Hurrem Sultan’ı iyice dövmüş ve hırpalamış, Kanuni Sultan Süleymen buna kızmış, Mahidevran Hanım’dan soğumuş, yalnız Hurrem Sultan ile ilgilenmiş.” (Padişahların Kadınları ve Kızları)
• Kara Ali, yediği dayağın tesiriyle yamağı hamal Ali ile içeri girdi. Sultan İbrahim’in üstünde kırmızı bir entari, kırmızı şalvar vardı. Sedirin üstüne oturmuş, korku ve heyecandan kendine doğru ilerleyen cellâtlara bakıyordu. Ali’nin korkusu ve heyecanı geçmiş, elini acele tutarak aniden kemendi Sultan İbrahim’in boğazına geçirmişti. Bir ucundan kendisi, diğer ucundan yamağı tutarak var gücüyle sıkmaya başladılar. Sultan İbrahim bir kaç kez ellerini ayaklarını oynattı, sonrasında da bu hareketleri durdu, morarmış başı aniden yere düşmüş, korkmuş olduğu ecelin pençesinde can vermiş oldu. (Taht Uğrunda Baş Veren Sultanlar)
• Bir anda, okumuş olduğu Türk zamanı gözünün önünden bir rüya şeklinde geçti.
  Evet kardeş kanı dökülmeye, daha Büyük Selçuklu Devletinin kurulmasıyla başlamış; kendi zamanına kadar devam etmişti. Büyük Selçuklular’ın ilk hükümdarı Tuğrul Bey İbrahim Yenal’ı; Alparslan Kutalmış’ı, Melikşah Kavurd’u kirişlerinin yaylarıyla boğdurmuşlar; Melikşah’ın ölümünden sonrasında da oğulları işte üstünde oturmuş olduğu bu taht için birbirlerine girmişlerdi. Onların bir kolu olan Anadolu Selçukluları’nda da durum aynı şekilde devam etmişti. Anadolu Selçuklu Devleti’nin enkazı üstünde kurulan Osmanlılar da cetlerinin yollarından ayrılmamışlardı. (Taht Uğrunda Baş Veren Sultanlar)
• Yarhisar Tekfuru’nun kız evladıdır. Adı Holofira idi. Bilecik Tekfuru’nun oğluna nişanlı idi. Düğünlerine Osman Bey de çağrı edildi. Daha önceleri, bir dostu tarafınca, kendisine tuzak kurulup suikast yapılacağı bildirildi. Osman Bey de karşı tertibat almış, düğün eğlencelerinin en kızgın zamanında bir baskın yaparak, düşmanlarını perişan etmiş, ayrıca gelin Holofira’yı da tutsak almıştır (1299). Bu güzel esireyi derhal oğlu Orhan Bey ile evlendirmiş ve Nilüfer adını vermiştir. Bazı kaynaklarda adı Lulufer ve Ulufer şeklinde geçiyorsa da doğru olmaması gerekir. Bu sebeple oğlu I. Murad’ın İznik’te anası adına yaptırdığı imaretin kitabesinde Nilüfer adı açık şekilde görülmektedir. Meşhur Arap seyyahı İbn-i Battuta da İznik’te kendisiyle görüşmüş, adını yanlış olarak Bilun şeklinde yazmıştır. Belki de bu, kopya edenin hatasıdır. Nilüfer Hatun’un Orhan Bey ile evlenmesinden Süleyman Paşa ile Murad-ı Gazi dünyaya gelmiştir. Fazlaca hayırseven bir karı olan Nilüfer Hatun, Bursa’da kaplıca kapısı yanında bir tekke, Darii’l-harp Mahallesinde bir mescit yaptırmıştır. Bundan başka Bursa Ovasından geçen bir çay üstüne bir köprü yaptırmış, bundan dolayı bu çaya Nilüfer adı verilmiştir. Oğlu Murad Gazi de anası adına İznik’te inşası 1388’de (790) tamamlanan bir imaret yaptırmıştır. Nilüfer Hatun’un ölüm yılı belli değildir. Bursa’daki Orhan Bey Türbesinde yatmaktadır. (Padişahların Kadınları ve Kızları)