Histerik Bilinç kimin eseri? Histerik Bilinç kitabının yazarı kimdir? Histerik Bilinç konusu ve anafikri nedir? Histerik Bilinç kitabı ne konu alıyor? Histerik Bilinç PDF indirme linki var mı? Histerik Bilinç kitabının yazarı Saffet Murat Tura kimdir? İşte Histerik Bilinç kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Saffet Murat Tura

Yayın Evi: Metis Yayınları

İSBN: 9789753426077

Sayfa Sayısı: 240

Histerik Bilinç Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Daha oldukca psikiyatr olarak tanıdığımız Saffet Murat Tura bir tabiat vakası olarak insan bilincinin iyi mi mümkün olduğu sorusunun peşine düşüyor bu kitabında. Bilinç araştırmaları alanına Türkçeden meydana getirilen son aşama örneksiz bir katkı olan Histerik Bilinç’in temel sorusu şu: Hepimiz atomlardan oluşmuş maddi cisimler olduğumuz halde niçin bir iç dünyamız,iç yaşantılarımız, bir “fenomenal bilincimiz” var? Psikiyatriden fizyolojiye, nörolojiden kuantum fiziğine uzanan geniş bir alanda düşünme cesaretini gösteren bu “deneysel felsefe” kitabındaki heyecanın okurlara da bulaşacağını düşünüyoruz.

Histerik Bilinç Alıntıları – Sözleri

• “Gördüğünüz her şey kendi beyniniz, daha doğrusu beyniniz kendini görüyor yalnızca fakat beyniniz kendinde geçen nöral süreçleri görürken dış dünyayı gördüğünü sanıyor.”
• Albert Camus Sisiphos Efsanesi’nde “hepimiz kendi yükünü tekrardan bulur” diyor. Ne kadar haklı.
  İlk gençlik yıllarımda şuur problemiyle asla karşılaşmamış olsaydım, bir ihtimal daha mutlu bir yaşamım olurdu, diye düşünüyorum kimi zaman.
  Nedir bu problemi bu kadar sancılı, bu kadar sakıncalı meydana getiren? Sancılı; bundan dolayı şuur bir sınır ihlalidir.
• “Limon. Bu kelimeyi birkaç kez okuyun lütfen. Limonu düşünürken ağzınızın sulandığını, tükürük bezlerinizin fazlaca ifrazat yaptığını hissediyor musunuz? Belki limonun tadını bir iç yaşantı olarak hatırlamakta güçlük çekiyorsunuz, ağzınıza aklınıza gelmiyor tadı. Ama limonu fiilen tatmamanıza karşın, bir tek adını okuyarak bedeniniz limona uygun bir tepki verdi. Şundan dolayı tanımak hatırlamaktır.”
• İnsan temel motivasyonlarına ne tam olarak dürtü ne de tam olarak içgüdü denebilir.
• Freud insan organizmasının daha doğuştan başka insanlarla toplumsal ilişkilere dönük olarak programlandığını görememiştir.
• ”Freud’un beynin bilinçsiz süreçlerinden söz ettiğinde uyandırdığı şaşkınlığın sebebi, filozofların Nietzsche’ye gelene kadar yüzyıllar süresince Descartes’ın tesirinde kalmış olarak bilinçle zihni özdeşleştirmiş olması, bu kanaatin yaygın kabul görmesiydi yalnızca.”
• Bilinç fenomenleri uzayda yer kaplamazlar, bir tek zamanda varlardır.
• Psikanaliz kuramında insan uygarlık kurmuş sadece geniş seviyede biyolojik kökenli dürtüsel motivasyonlarına uygun davranmaya yatkın bir hayvan olarak düşünülmüştür. İnsanın nevrotik iç çatışmaları da son tahlilde bir hayvan olmasından meydana gelen bu ilkel güdülenmeleriyle bir uygarlık üyesi olarak bu tarz şeyleri dizginlemesi gerekliliğinin yarattığı çelişki üstünden açıklanmıştır.
• Bir bakıma ölüm, yaşam denen acılı durumdan kaçmanın, tüm bedensel uyarımları sonlandırmanın, o halde mutlak hazza ulaşmanın köktenci bir yolu olduğuna gore haz ilkesinden daha derin bir ilkeye, Nirvana ilkesine işaret etmektedir. Yani son tahlilde insan ölmek isteyen bir varlıktır.
• Beynin kısa süre içinde birkaç problemi birden çözmeye emek vermesi nöral anlamda dikkatin toplumsal olarak kabul edilebilir vakalara öncelik vermesini gerektiriyordu

Histerik Bilinç İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Psikoloji ile felsefenin mukaddes dansına eşlik edin…
Tek kelimeyle çok önemli bir yapıt ortaya çıkarmış Saffet Murat Tuna. Bilincin ne olduğundan başlayıp, onu vakit ile, beyin ile, histeri ile, özgürlük ile, irade ile, fenomenolojik fikir ile, data-biliş ile niçin netice ilişkisi içinde karşılaştırıp, birbirileri içinde bağ kurarak insanı ve düşünceyi anlatmış kapsamlı ve verili şekilde.
Bilincin evrimsel gelişim süreçlerini önemseyerek, beynimizin fenomenal çalışmalarından dolayı oldukça öznel ve algılamaya dayalı öğrenilmiş tanımlamalarını ele alarak dış dünyayı tanımlamakta. Buna gore, algıladığımız her madde bilincimizde evrimsel bir sürecin sonunda oluşan öğrenilmiş görsel algıdan ibaret olup, eşyanın aslen orada olmadığı, onun bir tek bilincimizdeki fenomenlerden ibaret bulunduğunu anlatmaktadır. Bu durumda dış gerçeklik var mıdır? yok mudur? problemi ortaya atarak mükemmel bir münakaşanın içine çekiyor okuru. Eğer her şey matrixten ibaretse varoluşu atomlardan olan insan niçin eşya benzer biçimde değildir? Neyse sorular sormaya girişmeden kitap içi mevzu başlığını burada kesip devam edeyim.
Fenomenal bilinci histeriye bağlayarak devam eden yazarımız, histerinin duyu ve duygulardaki sezgisel potansiyelini ele alarak duymayan birinin başka şekillerden duymasını, görmeyen birinin değişik şekillerde görecek kadar anlaması durumları üstünden Fenomenal düşünceyi işlemiş. Burada da gene bilincimizdeki öğrenilmiş görsel algının kanıtını ortaya koyarak mevzunun mantığını daha net açıklamış. Tabi mevzu histeri olunca Freud’a atıflarla beraber bilinçdışı alan da mevzuya dahil edilmiş. Oldukça başarıya ulaşmış mevzu geçişleri bulunduğunu siz de farkına varacaksınız. Bilinçdışı alanın oluşumundan nörolojik irdelemelerde bulunarak beynin yapısını değerlendirmiş bilginin işlenişi hakkında veriye dayalı çıkarımlarda bulunmuş.
Sezgicilik ve deneysellik ile şuur ve beynin bilme eylemini ele alarak, maddeyle ilgilenmektedir yazarımız. Bu noktada felsefi sorular tekrardan ortaya çıkmakta ve öğrenilmiş görsel algılarımızı nörolojik etmenler belirliyorsa beynimiz ve düşüncelerimizin hepsi birer yanılsama mıdır? sorusuna mevzuyu getirerek ikinci bir münakaşa girdabının içine atıyor okuru.
Özgür olma ve özgür iradeye de değinerek bu matrix içinde gerçek bir irade ve özgürlük kavramından bahsedilebilir mi? soruna cevaplar aramakta ve sonuna geldiğimizde vakit terimini da Fenomenal düşünceyle beraber değerlendirerek dönemin da bir algılayış biçimi bulunduğunu ifade etmekte. Bu sav doğrultusunda Nietzsche’nin bengi dönüş ve Deleuze’ün oluş teorileri tam anlamıyla yaşam buluyor diyebiliriz.
Yerli kitaplar içinde oldukca kıymetli bir yere haiz bu kitap. Bilhassa psiko-felsefe benzer biçimde bir alanda ortaya çıkarılmış olması oldukca hususi. İlgilisine şimdiden keyifli okumalar. (Uğur De Molinari)

Kitap iki kısma ayrılıyor. Birinci kısım: Uzlaşımsal Yol, İkinci kısım: Teorik Yol.
Birinci bölümde ne yaptığını Tura kendi cümleleri ile şöyle konu alıyor:
” Bu bölümde konversiyon histerisinin bir fenomenal bilinç hastalığı olarak ele alınabileceği ve bu konversif semptomlar esnasında beyinde ne benzer biçimde nöral vakalar geçtiğini saptayabilirsek fenomenal bilinçle beynin çalışması içinde bir ilişki kurabileceğimiz fikrinden hareket ettim.”
Bu yolda oldukça ilginç tezler ortaya atıyor Tura. Freud’un bastırmak dediği ruhsal olayın bir dikkat mekanizması a dayanıyor olabileceği fikri benzer biçimde birçok düşünceyi irdeliyor ve bilinç gerçeğine ulaşmaya çalışıyor.
İkinci bölümde ise bilinç problemine daha çok kuramsal yaklaşıyor.
İkinci bölümde en ilgimi çeken mevzu başlığı ‘özgür irade’ oldu. Zira bu aralar özgür irade üzerine okumalar yapıyorum.
Tura’ya göre gündelik yaşamda inandığımız mevzularda ciddi şekilde yanılgaya düşmüş, fenomenal bilinci olsa dahi özgür iradesi olmayan biyolojik otomatlarız.
Kitap burda yazıp çizdiklerimden çok daha teknik ve karmaşık, ne de olsa mevzu ‘bilinç’. Beklenilen bir karışıklık ve güçlük bu. Bilinç üzerine okumalar yapıyorsanız, ilginizi çekiyorsa muhakkak öneriyorum bu kitabı.
Eğer Tura’nın bilinç terimini tamamen okumak istiyorsanız sevgili teorikokur ‘un önerdiği okuma sıralamasını buraya bırakacağım:
1) Histerik Bilinç
2)Madde ve Mana
3)Beynin Gölgeleri
4)Zor Problem: Bilinç (Şeyda)

“Acaba önümüzdeki yüzyılda, tabiat biliminin yüzyıl gecikmeyle de olsa kitlelere mal olmaya başlamasıyla etkinliği ne olacak psikanalizin? Bu gelişmelere uyum gösterebilecek mi? Bir entellektüel akım olarak etkinliğini sürdürebilecek, hala tüketilmedik bir esin kaynağı olarak varlığını koruyabilecek mi? Yoksa giderek sönümlenip unutulacak mı? “(Syf 55)
 
“Histerik Bilinç” kitabı ne konu alıyor derseniz, kitabın çıkış noktası aşağı yukarı yukarıdaki alıntı diyebilirim naçizane.
Kitabı okurken bir kavram kargaşası yaşamamak adına , bilinçdışı ve bilinçsiz(örtük) kavramları arasındaki farkın iyi tahlil edilmesi gerekiyor, ki Saffet Murat Tuna, kitap süresince okuyucuyu kafa karışıklığına sürüklememek için özenli, titiz davranmış. Kitap alışılmadık acayip kelimeler ve kavramlarla dolu olduğundan tanımlar ve açıklamalar devamlı tekrarlanmış ve değişik örneklerle izah edilmiş. Bahsi geçen soyut ve yeni kavramların bolluğu da düşünülecek olursa oldukca yalın ve anlaşılır bir ifade şekli yakalanmış diyemem fakat averaj bir açıklama eşliğinde okunmayacak kadar da bunaltan değil. ( Kitabın mevzunun uzmanlarına hitap etmiş olduğu bir tarafı da yok değil ki bazı bölümleri atlamanızı önerilmiş olduğu de oluyor yazarın. Atladık mı? Atlamadık.)
Yeni neslin, “Freud Etkisi”yle, psikanalizle bu kadar haşır neşir olmasının getirmiş olduğu bazı yanlış anlaşılmaları(yazara gore) ve çarpık algıları(gene yazara gore) düzeltmeye, düzenlemeye çalışmış yazar(mesela ilkel dürtü terimi, üstbenlik, otizm, şizofreni). Freud’dan bu yana geçen vakit içersinde nöroloji ve psikiyatri alanında kaydedilen gelişmelerin ışığında, bizim kuvvetli bilinçdışı,zayıf bilinçdışı, bastırma, id ,ego, kişilik,libido dediğimiz birçok sisli puslu terimi; beynimizdeki( iç beyin bilhassa, singulat korteks)nöronlarla, sinapslarla, sinaptik bağlantılarla ve beynimizin moleküler biyolojik yapısındaki süreçlerle(evrimsel boyutu da dahil olmak suretiyle) izah etmeye kısaca psikanalizi ve insan psikolojisini daha somut, daha anlaşılır kılmaya ve daha nesnel, bilimsel tabanlar üstüne oturtmaya çalışmış(nöro-psikoloji demiş buna)(bastırma mekanizmasına dikkat mekanizması ya da söndürme demiş mesela). Sağlam tezleri yok değil kişisel kanaatim. Fakat benimsemek için kafi dayanak bulunması lazım gelen bazı mühim ve derin hususlar var. Tabi Saffet M. Tura bunu yaparken psikanalizi tümüyle reddetmemiş, üstelik birçok terimi ve tezini gene Freud’u, kısaca geleneksel ruh çözümü kavramlarını ve yöntemlerini kullanarak çözümleme etmiş, sentezlemiş, karşılaştırmış ve revize etmiş. Psikanalitik kavramların nörolojik eşmantıklılarını bulmuş, ikisine aynı dili konuşturmaya çalışmış yer yer. Zaman vakit kalınca çizgiler de çekmiş doğal olarak. Şöyleki diyor örneğin:
“Freud’un “bilinçdışı” terimi iki bakımdan netleşmemiştir… Freud “bilinçdışı” terimini bazı zihinsel süreçleri vasıflandırmak için bir ödat olarak kullanmıştır ki ben de bu kitapta tezlerimi daha oldukca bu kullanıma dayandıracağım. Ancak Freud “bilinçdışı” terimini kimi zaman zihnin bir bölümünü ifade etmek için, kısaca bir isim olarak da kullanmıştır…İkinci güçlük şudur: bu kavram çoğunlukla bastırılmış zihinsel süreçleri ifade eder. Buna karşılık hem sıkıdüzen hem bastırma hem de öteki müdafa mekanizmalarının bilinçdışı zihinsel süreçler oldukları kabul edilir. Halbuki bunlar bastırma kanalıyla kurulmamışlardır…” (Syf66)
Ayrıca örneğin psikanalitik kuramın en temel hatasının yada eksikliğinin, insanoğlunun geçirdiği evrimsel süreçten kaynaklı daha doğar doğmaz programında yazılı olan kodları yok sayması, dikkate almaması, toplumun biçim vericiliğinin lüzmundan fazla öne çıkarılması bulunduğunu söylüyor ki bugün psikiyatrik gelişmelerde ve psikopatolojik araştırmalarda bunun zannedildiği kadar doğru olmadığı, kalıtsal faktörlerin epey etkili olduğu ispatlanmış halde diyebiliriz. Mesela adam eşcinselliğinde doğuştan gelen kuvvetli belirleyiciler.(Ayrıca bknz “on ikisinde penis” sendromu)
Kitabın çevresinde döndüğü ana kavram bir tabiat vakası olarak “fenomenal şuur”. Fenomenal şuur nedir? Şudur:
“Biz dış dünyanın ta kendisini direkt ve olduğu benzer biçimde değil, bir tek kendi bilincimizin içinde ne olduğu olan fenomenler vasıtasıyla temsili olarak algılıyoruz aslen. Şimdi dış dünyayı inceleyin isterseniz;etrafa bakın, sesleri kulak verin, kendi vücudunuza dokunun; direkt kendi yaşantınız olan her şey bizzat gerçek dış dünya yada bedeniniz değil, bunların kendi fenomonal bilincinizdeki fenomenal temsilinden ibarettir. Tanışık olduğunuz uzam ve bedeniniz, renkler, sesler, kokular, ısı ya da soğukluk hissi dış dünyaya ilişkin özellikler değil, kendi bilincinizin fenomenleridir.”(Syf 32)
Bu şekilde bakınca sanki “fenomal şuur” de psikanalitik bir terim benzer biçimde duruyor sanki fakat kitabın devreye girmiş olduğu yer de işte burası aslına bakarsanız.
Beynin bilgisayar modeline indirgenemeyeceğini düşünen bazı(hatta bir çok olabilir) sinirbilimcilerin aksine Saffet M. Tura insan beynini, bildiğimiz anlamda bir bilgisayara indirgemese de bir tür naturel enformatik bir aygıt olarak ele alınması icap ettiğini düşünüyor kendi ifadesiyle. Zaten tezlerinin ana çıkış noktası ve payandası da bu.
Kitabın “Teorik Kısım” başlıklı ikinci bir kısmı var ki benim favori bölümüm olmuştur kendisi. Kuantum fiziğinin olasılık temelinin baş döndürücü izahatleri ve çelişkileri bir yana, “özgür irade” teriminin günlük yaşantımızda tuttuğu yerin önemine dair(hatta önemsizliğine dair) sarsıcı tezleri var Saffet Tura’nın. Mesela kitapta yanıtını da bulabileceğiniz şöyleki bir sual yöneltiyor:
“Şöyleki düşündüm” benzer biçimde “içe bakışlı etken özne” merkezli ve sanki başka türlü de düşünebilecekken bu şekilde düşünmeyi seçtiğimiz, dolayısıyla özgür seçime dayalı bir edim gerçekleştirdiğimiz izlenimi veren bir cümle yerine “kendimi şöyleki düşünürken buldum” yada “kendimi şöyleki düşünürken izledim” benzer biçimde cümleler kurmaya başlayabiliriz…gerçek yaşantılarımız bu şekilde bir üslupla ifade edilebilecekken niçin çeşitli kültürler kurmuş insan soyu bildiğimiz kadarıyla daima özgür irade terimine dayalı bir dil geliştirmiş? “(Syf 197)
Kitabın son bölümünde, kitabın size anlattığı her şeyi yeniden okumanıza niçin olabilecek kuantum mekaniğinden yola çıkılarak temellendirilmiş bazı pardoksal varsayımlar var ki fazlaca kafa karıştırıcı. Maddenin foton ve dalga boyutundaki değişik varlıkları ve tutarsız hareketlilikleri, fenomenal bilincin mekandan bağımsız yalnızca vakit üstünde işaretli bir madde sayılıp sayılmayacağı, bizim zihin dediğimiz kavramın aslen bir madde kadar tahmin edilebilir davranışlar mı sergilediği veya maddenin de tıpkı bizim fenomenal bilincimiz benzer biçimde benzer bir zihinsel süreçle devinip devinmediği benzer biçimde.
“Bizim gözlem hakkında bilincimiz bir deneyin nesnel fizyolojik tezahürünü ne seviyede fizyolojik olarak etkisinde bırakır? Bilinç fizyolojik bir tesir olsa bile özgürce mi etkiliyor fizyolojik süreci?( Syf213,224)
Tura’nın tezleri, daha güvenilir limanlar ve puslu ruhsal serüvenlerde daha yönetilebilir süreçler vaadetmesi açısından bir ihtimal tercih edilesi ve fakat otorite bazında başka birçok esere ve yaklaşıma da gereksinim olduğu kati genel bir görüş beyan edebilme noktasında. Fakat örneksiz, yeni ve yürekli bir yaklaşım olması açısından anlattıklarını dikkatle dinledim, öğretici ve ufuk açıcı buldum. Tavsiye ederim. (Tauman)

Histerik Bilinç PDF indirme linki var mı?

Saffet Murat Tura – Histerik Bilinç kitabı için internette en oldukca meydana getirilen aramalardan birisi de Histerik Bilinç PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Saffet Murat Tura Kimdir?

1955 senesinde Akyazı’da hayata merhaba dedi. 1980 senesinde Cerrahpaşa Tıp Fakültesi’nden mezun oldu. Bir süre fizyoloji üstüne çalıştıktan sonrasında 1986 senesinde İstanbul Tıp Fakültesinde psikiyatri uzmanlığını tamamladı. Analitik yönelimli psikoterapi üstünde emekler yapmış oldu. 1990 senesinde İmago Psikoterapi Merkezi’ni kurdu. Yurt içinde ve yurt haricinde piyasaya çıkan bilimsel çalışmalarının haricinde felsefe ve siyaset mevzularında yazıları yayımlandı.Defter dergisi gösterim kurulunda bulunan ve Metis ‘Ötekini Dinlemek’ dizisinin editörü olan Tura’nın, Freud’dan Lacan’a Psikanaliz (Ayrıntı, 2. basım, 1995) adlı kitabı bulunmaktadır.

Saffet Murat Tura Kitapları – Eserleri

• Freud’dan Lacan’a Psikanaliz
• Zor Problem: Bilinç
• Şeyh ve Arzu
• Histerik Bilinç
• Madde ve Mana
• Beynin Gölgeleri
• Günümüzde Psikoterapi

Saffet Murat Tura Alıntıları – Sözleri

• Eğer evren dizgesel bir bütünse insan beyni, içinden neşet ettiğimiz tabiat ananın en temel hususi durumunu bizzat kendimizde gözlememize imkanı verir. (Zor Problem: Bilinç)
• Freud’un söylediği benzer biçimde, “nesne ilişkilerinde kin sevgiden daha eskidir”. (Freud’dan Lacan’a Psikanaliz)
• Böylece bizlik bilinci daima bir “öteki” kurgular. (Şeyh ve Arzu)
• Psikanaliz kuramında insan uygarlık kurmuş sadece geniş seviyede biyolojik kökenli dürtüsel motivasyonlarına uygun davranmaya yatkın bir hayvan olarak düşünülmüştür. İnsanın nevrotik iç çatışmaları da son tahlilde bir hayvan olmasından meydana gelen bu ilkel güdülenmeleriyle bir uygarlık üyesi olarak bu tarz şeyleri dizginlemesi gerekliliğinin yarattığı çelişki üstünden açıklanmıştır. (Histerik Bilinç)
• Bizi zayıf düşüren, sulu gözlü kılan vicdanımızla savaşım ediyor olmalı. (Şeyh ve Arzu)
• Vicdanla aklın yolu devamlı bir değildir…. (Şeyh ve Arzu)
• “uzak galaksilerde veya kara deliklerde değil, hemen kafatasımızın içindeki evrenin bu en büyük sırrı” karşısındaki yetersizliğimiz, muhtemelen kuantum mekaniğindeki mühim kuramsal eksikliklere dayanmaktadır ve çözümü önümüzde uzanan yüzyıla devredilmiştir. (Şeyh ve Arzu)
• “Kernberg’in patolojik kişilik örgütlenmelerini üç düzeyde ele aldığın­dan söz edilmişti. Buraya kadar daha oldukca sınır durum patolojisi üze­rinde duruldu. Yukarıda da anlatıldığı benzer biçimde Kernberg patolojik kişilik örgütlenmelerini klinik bakımdan ayırt ederken şu üç ölçütü temel alır: kimliğin bir araya gelmesi, müdafa mekanizmaları ve gerçekliği de­ğerlendirme. Nevrotik örgütlenmede kimlik bütünleşmişken, sınır du­rum ve psikotik örgütlenmelerde kimlik dağınıklığı vardır. Ancak sı­nır vakalar kendilik ve nesneyi ayırt edebilirken, psikotik örgütlenme­lerde bu ayrışma netleşmemiştir. Savunmalar bakımından nevrotik hasta bastırma ve yüksek destek savunmalar kullanırken, sınır vakalar bölme ve ilkel destek savunmalar kullanır. Her iki durumda da müdafa ruh içi çatışmaya yöneliktir. Oysa gene bölme ve ilkel destek savunmaları kullanan psikotiklerde bu mekanizmalar kişili­ğin çözülmesine karşıdır. Gerçekliği değerlendirme bakımından ise nevrotik ve sınır vakalar hasar görmemiştir. Ancak sınır vakalarda gerçeklikle ilişki ve gerçeklik duygusu bazen bozulur. Psiko­tiklerde ise gerçekliği değerlendirme kapasitesi yitirilmiştir.” (Günümüzde Psikoterapi)
• İnsan anlıyorsa, anlama aslına bakarsanız bir tabiat vakasıdır. (Beynin Gölgeleri)
• dünya zamanı ırkların mücadelesidir, evreni Allah yaratmıştır. (Şeyh ve Arzu)
• Bilinç yoktur; şuur algısı vardır. Bilinçli ben de ötekiler benzer biçimde bir algıdır, fenomenal bir yaşantıdır: Bilinçli ben yaşantısı biyolojik organizmanın kendisinde kendisiyle ilgili bir idrak, fenomenal bir yaşantıdır. (Zor Problem: Bilinç)
• İçten bir ilişkiye girmedeki güçlük daima bilgili yada bilinçdışı değersizlik duygularıyla ilgilidir. (Günümüzde Psikoterapi)
• Bilinç fenomenleri uzayda yer kaplamazlar, bir tek zamanda varlardır. (Histerik Bilinç)
• “Bilinçli ben yaşantısı niçin bütünsel fenomenal dünya yaşantısının her anında var ? ” (Zor Problem: Bilinç)
• ”Doğal seçilimin niçin olduğu bir süreç sonucunda kendimizi özneler olarak düşünmemizi elde eden bir dile doğduk.” (Madde ve Mana)
• Beynin fenomenal dünyasını oluşturan yaşantılar beynin bazı enformasyon işleme süreçlerinin “çıktılarını” (kısaca “bilgili ben” yaşantısının eşlik etmiş olduğu nöral sürecin girdilerini) gerçekleştiren nöral vakayla birlikte ortaya çıkar. (Zor Problem: Bilinç)
• ” yaşam ölüme giden dolambaçlı bir yol benzer biçimde ” (Freud’dan Lacan’a Psikanaliz)
• Tüm biyolojik sistemler, bilhassa insan benzer biçimde karmaşa organizmaların sinir sistemleri hayatta kalmak ve türünü devam ettirmek için kendiyle (organizmayla) kendi olmayanı ayırt etmek zorundadır. (Zor Problem: Bilinç)
• Dil herşeyden ilkin yalan söylemek için vardır.
  Umberto Eco (Beynin Gölgeleri)
• ”Bazen neyin kavgasını verdiğimizi bilmez, kendi kabusumuzu gerçeğe dönüştürürüz.” (Madde ve Mana)