Kalbim Dinamit Kuyusu kimin eseri? Kalbim Dinamit Kuyusu kitabının yazarı kimdir? Kalbim Dinamit Kuyusu konusu ve anafikri nedir? Kalbim Dinamit Kuyusu kitabı ne konu alıyor? Kalbim Dinamit Kuyusu PDF indirme linki var mı? Kalbim Dinamit Kuyusu kitabının yazarı Refik Durbaş kimdir? İşte Kalbim Dinamit Kuyusu kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Refik Durbaş

Yayın Evi: Cumhuriyet Kitapları

İSBN: 9786054183647

Sayfa Sayısı: 235

Kalbim Dinamit Kuyusu Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Bu kitabın öyküsü 1989’da, İlhan Selçuk’un Refik Durbaş’a sordurulmuş olduğu bir soruyla adım atar: Selçuk, Ahmed Arif ile Enver Gökçe’nin şiirlerindeki benzer iki dizeyi hangisinin daha ilkin yazdığını merak etmektedir. Bir süre sonrasında da Refik Durbaş’tan Ahmed Arif ile bir söyleşi yapmasını ister. Söyleşi yapılır ve ilkin gazetede, hemen sonra da kitap olarak yayımlanır. Söyleşi de, kitap da büyük ilgiyle karşılanır. Refik Durbaş, seneler sonrasında, kitabı yeni baskıya hazırlarken “Otuzüç Kurşun” şiirine esin deposu olan vakası özetleyen bir yazının yanı sıra, birçok ozan ve yazarın Ahmed Arif değerlendirmelerini; Ahmed Arif’in vefat etmesiyle ilgili haber ve yazıları, Ahmed Arif’in kimi yazı ve mektuplarını ekledi. Fotoğraflarla da zenginleştirilen kitabın, Ahmed Arif tutkunları başta olmak suretiyle tüm yazınseverler için gerçek bir gömü bulunduğunu düşünüyoruz.Unutmadan: İlhan Selçuk’un sorusuna Ahmed Arif’in verdiği cevap da kitapta!

Kalbim Dinamit Kuyusu Alıntıları – Sözleri

• İnsanın kendi köklerini araştırması oldukça mühim…
• Nicedir,
  Kahpe ağzında
  Bir salgın,
  Bir zelzele benzer biçimde künyemiz.
  Nicedir,
  Başımıza zindan dünyamız.
  Biz ki Yarınıyız halkın,
  Umudu, yüzakıyız,
  Hıncı, namusu…
  Şafakları,
  Taa şafakları
  Hey canım,
  Kalbim
  Dinamit kuyusu…
• Mağlup mu desem mahçup mu
  Ama ikisi de değil
  Ben acayip sen güzel
  Dünya ümitli
  O şekilde bir tuhafım bu akşam üstü…
• “Ben halkımın mazlum ve gariban bir ozanıyım. Bu şekilde olmak da yüce bir onurdur.”
• Ve bir mavi şarap gözlerindeki,
  Musiki gölgelerinde bitkin,
  Sen hep öylesine güzel sevdalım,
  Ben sana Allahsızcasına vurgun..
• Nicedir,
  Kahpe ağzında
  Bir salgın,
  Bir zelzele benzer biçimde künyemiz.
  Nicedir,
  Başımıza zindan dünyamız.
  Biz ki
  Yarınıyız halkın,
  Umudu, yüzakıyız,
  Hıncı, namusu…
  Şafakları,
  Taa şafakları
  Hey canım,
  Kalbim
  Dinamit kuyusu…
  AHMED ARİF
• Kalbim dinamit kuyusu
  Şafakları;
  Taaa şafakları
  Nice bir
  Yangınları düşer alın çatıma
  Gencecik ölüme gitmenin.
  Yığılır boşkovanlar, dumanlı
  Ve susar mitralyözler kuytularda.
  Suskundur,
  Karanlıktır,
  Kayıtsızdır,
  Her namlu.
• “Acı çekmek de bir yerde sevda gibidir,
  kula nasip olmaz..”
• 《Evladım, bir dilim ekmeğin var ise yanık olmayan, daha iyi pişmiş tarafını arkadaşına ver, muhtaç olana ver. Asalet budur..》
• Beni, gözlerin götürür
  Gözlerin
  Aşkla, acıyla
  Kuşatmışlar
  Sesimi, soluğumu
  Kesilmiş
  Tuz-ekmek payım
  Vurgunum
  Ve darda,
  Gözaltındayım.
  Dal, kor keser
  Penceremde açarsa
  Kuş, vurulur
  Üzerimden uçarsa.
  Ve hal bu şekilde bu şekilde,
  Yol bu yöndeyken
  Gelir,
  Ki her gelişinde
  Daha da içten
  Gelir,
  Soluk soluğa
  Benim olursun.
  Amansız sarmasında
  Kollarımın
  Esrik,
  Feryat çığlığa
  Erir, kar benzer biçimde vücudun
  Nicedir,
  Kahpe ağzında
  Bir salgın,
  Bir zelzele benzer biçimde künyemiz.
  Nicedir,
  Başımıza zindan dünyamız.
  Biz ki
  Yarınıyız halkın,
  Umudu, yüzakıyız,
  Hıncı, namusu
  Şafakları,
  Taaa şafakları
  Hey canım,
  Kalbim
  Dinamit kuyusu.
• Diyarbakır Türkçesi hakikaten tadına doyulmayacak güzellikte bir Türkçedir.
  Ben bu Türkçeyi bazı şiirlerimde bilerek, isteyerek kullanıyorum.Belki kuramsal olarak, kuramsal olarak bu yanlıştır, fakat ben nihayet bir ozanım, bir dil bilgini, bir öğretmen değilim.Ozan olduğum için de kendimi özgür sayıyorum.Arada sırada haliyle kendi kökenime, kendi damarlarıma hasret duyacağım.Ölünceye kadar da bu bu şekilde gider.
  Bir şey daha söyleyeyim.
  Ben buralarda, bu hastanelerde, bu topraklarda değil, gene oralarda, Dicle kıyısında bir çadırda ölmek isterim . Bir o kadar güzel ağıt yakar ki o hanımefendiler. Hiçbir müzik o denli acıklı olması imkansız… ( Ahmet ARİF )
• Dağlarına Bahar Gelmiş Memleketimin
• …
  Mağlup mu desem mahçup mu
  Ama ikisi de değil
  Ben acayip sen güzel
  Dünya ümitli
  O şekilde bir tuhafım bu akşam üstü
  Sevgilim
  Canavar götürür benzer biçimde
  İlk yanım
  İlk süngü.
  Ahmed Arif
• Hasretinden Prangalar Eskittim’in Öyküsü
  Ahmet Arif’in kitabı için düşündüğü ilk ad değildir bu. Bakın iyi mi konu alıyor Refik Durbaş’a:
  Bunu anlatmak doğru mu bilmiyorum. Oldukça kişisel bir şey. Oldukça duygusal. Artık anı olmuş. kitabımın adını ben ” Dört Yanım Puşt Zulası” koymuştum. Ama sevgili kardeşim Ali Özoğuz buna engel oldu. Bana ” Kitabına bu şekilde bir ad koymaya hakkın yok” dedi. “Seni 15 yaşlarında çocuklar, kızlar taparcasına seviyorlar. Sen bununla ola ki burjuvazinin tuzaklarını söylüyorsun. Ama şu da var, o küçüklere saygı duymalısın. Hatta bu adı bir şiirine bile verme, mısra olarak kalsın.” Düşündüm, Ali’ye hak verdim. Madem o şekilde, kitabımın adı hasretinden prangalar eskittim olsun dedim.
• 《Ben halkımın mazlum ve gariban bir ozanıyım. Bu şekilde olmak da yüce bir onurdur..》

Kalbim Dinamit Kuyusu İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Oldukça büyük ozan, halkının Ahmed Abisi, büyük halk ozanı Ahmed Arif şiiri ve yaşamı hakkında data sahibi olmak isteyen her insanın zevkle okuyacağı müthiş bir ropörtaj derlemesi kitap. (Hivda)

Çoban Anası Ay: Nelere vurgun , nelere göğüs gerilmiş , bir başına kör gecelerde yol aydınlatan bir ay olmuş büyük usta . Kelimelerin sırtına sonsuz bir vakit yüklemiş, yıl almış da kıymeti kaybolmamış. O, bir sergende ezilip kaplara dolan bir şerbet, içildikçe adamı mayhoş eden yıllanmış üzüm. Ne iyi ettin de bu dünyadan geçtin gözüm.
M.Edip Asiltekin (Mustafa Asiltekin)

Kalbim Dinamit Kuyusu PDF indirme linki var mı?

Refik Durbaş – Kalbim Dinamit Kuyusu kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Kalbim Dinamit Kuyusu PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Refik Durbaş Kimdir?

10 Şubat 1944’te Erzurum Pasinler’de hayata merhaba dedi. Liseyi İzmir’de tamamladı. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Kısmı’ndeki öğrenimini yarıda bıraktı. Gazeteciliğe 1967’de Yeni İstanbul gazetesinde başladı, yirmi yıl Cumhuriyet gazetesinde çalıştıktan sonrasında 1992’de emekli oldu. Ardından Sabah gazetesinde kitap ve sanat sayfaları hazırladı. Yeni Yüzyıl gazetesinin kuruluşunda vazife alarak kültür-sanat bölümünü yönetti. Yeni Yüzyıl ve Ateş gazetelerinde köşe yazarlığı yapmış oldu. Sabah gazetesinde iki yıla yakın “Sabah Posta Kutusu” köşesini yönetti. Yaşamını İstanbul’da sürdürüyor.

Refik Durbaş Kitapları – Eserleri

• Refik Durbaş – Seçme Şiirler
• Kalbim Dinamit Kuyusu
• Nereye Uçar Sema
• Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 1
• Çırak Aranıyor – Toplu Şiirler 1
• Yeni Bir Defter – Şiirler – Meçhul Bir Aşk
• Şiirin Gizli Tarihi
• Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 2
• Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 3
• Düşler Şairi
• Hücremde Ayışığı
• Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 5
• Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 4
• İstanbul Hatırası
• Selam Olsun Çocukluğuma
• Siyah Bir Acıda
• Kimse Hatırlamıyor
• Rakı ile Edebiyat Muhabbeti
• Bağışla Ziyanımı
• Kurabiye Ev
• Türk Yazınından Seçilmiş Cezaevi Şiirleri
• Köroğlu
• Edebiyat Anılarda Yaşar
• Hatıram Olsun
• Kırk Dört Sıfır Dört
• Şayeste
• Kardan Adam Üşüyor
• Menzil
• İki Sevda Arasında Karasevda
• Beyaz Güvercinleri Çocukluğun
• Efsaneler Kenti İstanbul
• Kanatların Yelken Ettik Gemiye
• Güneşli Rüzgarı Nazım’ın
• Kuyruklu Hayvan Masalları
• Adresi Yar
• Anneye Sevgi Babaya Saygı
• Kar Altında Allı Turna
• Kırık Ayna
• Yaramaz Şiirler
• Geçti mi Geçen Günler
• Adresi Kalbimde
• Çırak Çıktı Çocukluğum
• Galata Köprüsü
• Maviydi Sema Yeryüzü Yeşil
• Zuzu ile Babası
• Şaşkın Baykuş
• Anılarımın Kardeşi İzmir
• Kuş Tufanı
• Gölgem İstanbul Sokaklarında
• Rüzgarla Randevu
• Gazeteci Çocuk
• Kırmızı Kanatlı Kartal
• Yol Uzundur Günden Ama Ölümden Kısa
• Biri Dev Biri Pire
• Anadolu Efsaneleri
• Rüya Tabirleri
• Menzil
• Çaylar Şirketten
• Şimdi Haberler
• Mehmed Akif: Hayatı ve Toplu Şiirleri
• Yazılmaz Bir İstanbul
• Pençesi Pamuk Kedi
• Mektup Var İlhami Bekir’den
• Yasemin ve Martı
• Nar Düştü Kar Üzerine
• Kar Üstünde Beyaz Bulut
• Bez Bebekle Kuklası
• Kalbim Dinamit Kuyusu
• Zuzu ile Minnak
• 100 Aşk Bir de Şiiri
• İstanbul Hayattır I
• Gözbebeğim İstanbul
• Tilki Tilki Saat Kaç
• Gül ile Sitemkar
• Kuyruğu Zıp Zıp Kanguru
• Gözbebeğim Türkiye

Refik Durbaş Alıntıları – Sözleri

• Yaşadığım ile gördüğümü aynı tasa koyamam. Duyduklarımsa ezberimde değil artık. Bir çeşmeden akan iki ayrı kurnanın suyu tatta, renkte ayrı olmasa da, şekilde farklıdır. Göz de o şekilde değil midir, biri diğerinden sakınır gördüğünü! biri candan can süzerken, diğeri sözü yalan eder… (Anadolu Efsaneleri)
• “Aşk lügatinde söz, bizim canımızdır.
  Biz sözlerden ibaretiz.”
  Nizami (Anadolu Efsaneleri)
• O zamanlar, kişiler kendinden söz etmeye utanırdı. (Anadolu Efsaneleri)
• Çıkrığım, çocukluğumun safran sarısı zamanından kalma
  hüznüm, atalarımın akreplerle akrabalığı zamanından
  meşe ağaçlarıyla döşeli avluda
  suyun ve ecelin nöbetini beklemekteyim
  yaşamın nöbetini bir de…
  Ozan, seneler ve yüzyıllar geçip giderken
  taşın ve sabrın ve yalnızlığının arasından
  bigün sen de dur o kuyunun başlangıcında
  ve sor kendin ile zamanı damıtan o suya
  Ne kaldı şunun şurasında ömrünün vaftizine? (Hatıram Olsun)
• “Köprü’den oldukça geçerim; hem ne kadar geçtimse, beni düşürmedi bir kerecik olsun ümitsizliğe, ne Haliç’in o yosun yüzlü miskin suları; ne onun yaratılışa küsmüş benzer biçimde durgun kenarı!” (Mehmed Akif: Hayatı ve Toplu Şiirleri)
• Maça gitmişliğim bir elin parmaklarını geçmez, fakat televizyonda Göztepe’nin, Akhisar’ın, Adana Demirspor’un maçlarını izlemeye çalışıyorum. (Şiirin Gizli Tarihi)
• Her elvedada iki veda vardır
  biri kalana, diğeri gidene yazılır
  her vedanın iki elvedasından
  biri yaşam, diğeri ölümle yaşanır. (Şayeste)
• Ben ki umutsuz bir resimim bu kent albümünde
  Kalbinin sevda duvarına asmalısın beni
  Bu rahmetler, bu rüzgarlar, kutsal geceler
  – adına seviyorum seni. Beni anlamalısın. (Kuş Tufanı)
• Sevdimse seni sevmişim
  Rüzgar olmuş peşin sıra esmişim
  Yolumda izlerin var kim bilir
  Gözümde nazların var görülmez.
  Sevdimse seni sevmişim
  Kırk haneli ağızlara düşmüşüm
  Canım ciğerim
  Hürriyetim,
  SEVDİMSE SENİ SEVMİŞİM (Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 2)
• ” Bana bir varmış de!
  Bir varmış bir yokmuş deme!
  İçime dokunuyor.” (Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 3)
• İşte geldim. Karanlığını çaldım.
  Korkudan , yalnızlıktan sana sığındım. (Kuş Tufanı)
• Aşk ya da kavga dizeleriyle gönülleri çelen şairler; gizli saklı korkuları, akıl almaz gariplikleriyle günlük yaşamlarında bayağı birer insandır. (Şiirin Gizli Tarihi)
• Ey neşeli ölüm! Acıyla yaratılan aşk
  Sizlerle tüm her şeyden, anılardan geçtim (Adresi Kalbimde)
• Yüreğimde mezarlar açma artık
  elimde kırbaçları tutuklu rüzgar (Hücremde Ayışığı)
• Ey adımı adı misali taşa yazan usta
  Yalnızlığımı da yazsaydın ya
  Başımın tacında duran zamana
  Ayaklarımın ucundan akan zamana…
  Bir de geçmiş ve gelecek zamana… (Adresi Kalbimde)
• Yüreğimde karanfillerden damıtılmış bir yas Yaşıyor muyum acaba? (Kimse Hatırlamıyor)
• Ey serseriliğim, ey anılarımın ahşap kraliçesi
  Şarabı sev, tütünü incitme, beni de unut artık (Kuş Tufanı)
• Arkadaşımdı uçurtma ve üzüntü
  Birini gökyüzüne armağan verdim
  Keder, kalbime emanet kaldı. (Bağışla Ziyanımı)
• Binlerce çiçeğe yüz bin ad koydum;
  Papatya, lale, nergis, gül, yasemen…
  – Birinin adını da sen koy. (Refik Durbaş – Seçme Şiirler)
• Dinle sana bir tembih edeyim
  hatırdan gönülden geçici olma
  Yiğidin başına bir iş ulaşınca
  onu yâd ellere açıcı olma (Kanatların Yelken Ettik Gemiye)