Kemal kimin eseri? Kemal kitabının yazarı kimdir? Kemal konusu ve anafikri nedir? Kemal kitabı ne konu alıyor? Kemal PDF indirme linki var mı? Kemal kitabının yazarı Gül Sunal kimdir? İşte Kemal kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Gül Sunal

Yayın Evi: Doğan Kitap

İSBN: 9786050923216

Sayfa Sayısı: 260

Kemal Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Yetmişinci doğum gününde Kemal Sunal’ı bizlere sevdiği, eşi, yaşam arkadaşı, evlatlarının anası Gül Sunal konu alıyor…

Aslında ikimiz de kahve sevmezdik. Söyleyemediklerimizin yerine geçerdi. Araya giren duygusal ayrılıkların son bulması dileğiydi. Vazgeçememek, kıyamamak, pişman olmak, KAVUŞMAK demekti. Evimizdeki sıcaklığı korumak demekti…Sonuçta BİZİ hep korudu bu büyülü cümle… 

“Hadi gel, bi kahve içelim…”

O, bizim Kemal!.. Bu topraklarda yaşayan, yediden yetmişe her insanın görünce yüzüne bir gülümseme kondurmasına yol açan bir “surat”… Ekrandan, beyazperde perdesinden bizlere yansıyan çocuksu gülümsemesiyle saflığın sembolleşmiş hali… Kardeşlik ve paylaşımın… “İyiler sonunda hep kazanır” sözünün… Bizim Kemal, bizim gülen yüzümüz…

Yetmişinci doğum gününde Kemal Sunal’ı bizlere sevdiği, eşi, yaşam arkadaşı, evlatlarının anası Gül Sunal konu alıyor… Hem de en sahici, en samimi haliyle… Hiçbir formatın sınırlarına girmeyi kabul etmeden… İçinden geldiği benzer biçimde… O’nu sevmenin mutluluğunu, O’nsuz yaşamaya alışmanın hüznünü hâlâ en kuvvetli şekilde hissederek… 

(Tanıtım Bülteninden)

Kemal Alıntıları – Sözleri

• Ve bazıları yokken bile vardırlar fazlasıyla.
• Kitapları oldukça kıymetliydi. Kütüphanesini derhal her gün kont­rol eder, düzenler, karşısına oturup seyrederdi. Bir kitabın yerinin değiştiğini, eksildiğini fark ederdi.
• Çocukluk edip de gelişme sakın, büyümek ayrılıktır.
• Ne kadar ihtiyacı­mız varmış gülmeye.
• Meğer paranoya derecesine vardırmadan her insana şüpheyle yaklaşmak, asla hiç kimseye güvenmemek lazımmış.
• Çamaşır makinesi ve tv alamamıştık. Bulaşık makine­si o zamanlar pek yoktu. Buzdolabı için konuşamamıştık bile…
• Eski günlerimi isterim. Fazlaca güzeldiler.
• “Ve bazıları yokken bile vardırlar fazlasıyla.”
• Arkadaşlarından kitap oku­mak isteyen kütüphaneyi inceler, O’na danışırdı. Ödünç isterse yü­zü asılır, asla vermezdi. Kim hangi kitabı okumak istiyorsa yenisi­ni alıp armağan ederdi. “Neme lazım, buruşur, kırışır, geri gelmez…”

Kemal İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Baştan söyleyeyim bu bir “inceleme” değildir.. Bu yazı, 19 senedir asla dinmemiş bir özlemin dışavurumu olabilir sadece yada sayıklama. Hatırlamak için yazmıyorum bu tarz şeyleri şu sebeple anımsama eylemi unutma eylemi bağlantılı ve ben asla unutmadım.
3 Temmuz 2000, öğlene doğru haberlerde görmüş de bizimkiler söylediler: Kemal Sunal ölmüş diye. Ben doğal inanmadım, inanmak istemedim. Cenazesinin kalkacağı yere yakın olunca gitmek isteyip de “çok kalabalık olur sonra gideriz” dediklerinde ağlamaya başlamıştım. Öldüğü için değil haa, inanmıyorum öldüğüne, o yüzden hem gözümle görmek isterim hem de ölmüşse son görevimi yapmak. Bu sebeple Kemal Sunal filmleriyle büyümüşüm – bir nesil hakkaten o filmlerle büyüdü, bunu söyleyecek insan çoktur- “Nasıl olur da cenazesine gitmem? Beni filmleriyle büyüttü o, bir nevi aileden biri, babam sayılır” şeklinde zırlamalarımı durduramadıkları için gittik.. O güne dair hatırladıklarım havanın oldukça sıcak, buna karşın mezarlığın oldukça kalabalık olması bir, ömürlük meşhur insan görme kotamı doldurmam iki.. Başka bir şey yok! Şok mu yaşıyordum bilmiyorum. Bildiğim şey oğlu Ali Sunal’ın söylediği benzer biçimde “O gitti, biz burada kaldık”..
Kaldık, kaldık fakat filmleri de bizimle kaldı gülüşleri de, canlandırdığı efsaneleşmiş karakterleri de. O yüzden diyorum ‘asla unutmadım’ diye. Her anıma uyduracak bir Kemal Sunal filmi repliği bulmuşumdur. Sadece ben mi? Onun filmlerini seyredip, hayranı olan seven hepimiz bıkmadan yeniden izliyor, yeniden gülüyor, asla unutmuyor.. ‘Kemal Sunal’ın filmleri insanların zeka seviyesini aşağı çekiyor’ diye zırvalayanlara direnme izlenmeye devam edecek, O bizi hep güldürecek, asla hatırlanası fakat ona balçık atmaya çalışan, hatırasını değersizleştirmeye çalışanları kimse hatırlamayacak!!
Kemal Sunal, fiziken aramızda olmamasına karşın hâlâ bizi güldürmeye devam ediyor. Ama yalnız izlerken.. Ne vakit bir haber görsem onunla ilgili gülemiyorum, hüzün basıyor daha oldukça. Hakkında öğrendiğim her şey sevgimi ve saygımı arttırmaya devam etti ki, bu değerde insanlara nadiren rastlanır. Ailesinin de sanki yeni yitirmiş benzer biçimde acılarını taze gördüm kitabı okurken. Bir insan ne kadar iyi sanat icra ederse etsin, ailesine ehemmiyet verip vermemesi ile de ölçülür bizim benzer biçimde geleneksel düşünceli toplumda. O şefkatli bir yuva, birbirlerine bağlı, saygı dolu aile fertleri bırakmış arkasında.
Gül Sunal’ın bu kitabını ilk duyduğumda “yok okuyamam dayanamam” duygulanırım demiştim. Okudum gene de, muslukların açılacağını bile bile. Ilk olarak bu kitap bir yaşam öyküsü, kılavuz kitap mahiyetinde değil. Arka kapakta yazdığı benzer biçimde “hiçbir formatın sınırlarında” değil. Zaten kitabın yazılış amacı da edebiyat yapmak değil. Sanki yüzyüze söyleşi ediyormuşuz benzer biçimde samimi bir anlatımı var. Olaylar kronolojik değil daha oldukça “Aa biliyor musun o şunu da severdi” şeklinde anıların çağrışımı ile aşama kaydediyor. Bazı anıları okurken insan ilk başta “yaa bunun ne ilgisi var Onunla, çook önceki anılarını anlatmış niyeyse” diyorsun. Ama sonraki satırlarda diyor ki ‘Bana hep bu anılarımı anlattırırdı’ ve ya ‘Onun geçmişimde en sevilmiş olduğu bölgeler bu hikayeydi’. İnsan o vakit ne kadar gerçekçi olursa olsun, birbirini seven -gerçekten seven- iki insanoğlunun hayatlarını birleştirmeye ilkin de birbirlerine ilişkin anılara, onları diğerine hazırlayan geçmişe haiz bulunduğunu düşünmeden edemiyor.
Kitapta bahsederken Gül Sunal hep “O” sözcüğünü kullanmış, aşkım, sevgilim, eşim, hayatım, ruhum vs. sevgi kelimelerinin yetersiz kalacağını düşünmüş. Başlarda alışamadım açıkçası sonrasında sonrasında okudukça tek bir “O” harfi içinde tüm sevgisini, güzel anılarını gördüm…
İyi insanoğlu unutulmaz, izleri silinmez. Onların mensup oldukları durağan(durgun) bir vakit dilimi de yoktur. Her vakit yaşarlar bir halde. Kemal Sunal yalnız filmleri ile yaşamıyor aramızda. Kalbi eşi Gül Hanımda atıyor hâlâ, oğlu Ali Sunal’la beraber hep çalışıyor sanki, kızı Ezo Sunal’ın gülüşü aynı O gene.
Bugün Minik İskender de vefat etmiş.. “Haziranda Ölmek Zor” ya hani, Temmuzda da zor.. Hep zor.. Onun da sevenlerinin iyi dilekleri ve duaları ile gittiği yerde huzurla dolmasını temenni ediyorum. Allah rahmet eylesin ve sevenlerine de sabır versin… (Gamze Ö.)

Kitap doğan kitabından oldukça önceleri çıkmıştı. O baskısını bulamadığım için bir süre aramıştım. Gül Sunal YouTube kanalı açtıktan kısa bir süre sonrasında kırmızı kedi yayınlarından kitabı yeniden çıkardı. Hemen aldım sadece bir süre okumadım. Anıların bir çoğuna YouTube videolarından aşinaydım. Kemal Sunal dan oldukça gül Sunal’ın eşinin ölümü arkasından kendisinin ve evlatlarının değişen yaşamını okuyoruz. Kemal Sunal’ın dostlarıyla olan birkaç anısına, iyi mi biri olduğuna nelere ehemmiyet verdiğine değinilmiş elbet. Kitabın en güzel kısmı ise kitabın sonuna eklenmiş kemal Sunal a ilişkin fotoğraflar belgeler mektuplar kimlikler… Onun el yazısını görmek oldukça güzeldi. Gül Sunal in eşinden O diye bahsetmesi kitap boyu beni rahatsız etti fakat sonunda niçin o şekilde hitap ettiğini okuyunca ona hak verdim. Haklıydı. Ayrıca o şekilde güzel bitirmişti ki kitabı gözlerim dolu dolu kapattım son sayfayı (İpek aguslar)

Kemal Sunal: Gül Sunal burada kendi eşi , yalnız Türkiye’de değil pek oldukça ülkede tanınıp sevilen Kemal Sunalın yaşamını anı türünde yazmıştır. İlk tiyatro ,beyazperde hayatına iyi mi başladığı ,iyi mi tanıştıkların ,ne zorluklar ile bu duruma geldiklerini ,bu sıradaki başından geçen mühim hatırda kalan anıları nakletmiştir. Kendi evlatlarından bahsetmiştir. En son sayfaları kendilerine ilişkin albüm fotoğrafları ile noktalamıştır. (Rahmi KOÇ)

Kemal PDF indirme linki var mı?

Gül Sunal – Kemal kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Kemal PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Gül Sunal Kimdir?

1974 senesinde Kemal Sunal’ la evliliğe ilk adımını attı. Çiftin Ali ve Ezo isminde iki evlatları oldu.

Gül Sunal Kitapları – Eserleri

• Kemal

Gül Sunal Alıntıları – Sözleri

• Kitapları oldukça kıymetliydi. Kütüphanesini derhal her gün kont­rol eder, düzenler, karşısına oturup seyrederdi. Bir kitabın yerinin değiştiğini, eksildiğini fark ederdi. (Kemal)
• Ne kadar ihtiyacı­mız varmış gülmeye. (Kemal)
• Ve bazıları yokken bile vardırlar fazlasıyla. (Kemal)
• Çocukluk edip de gelişme sakın, büyümek ayrılıktır. (Kemal)
• Arkadaşlarından kitap oku­mak isteyen kütüphaneyi inceler, O’na danışırdı. Ödünç isterse yü­zü asılır, asla vermezdi. Kim hangi kitabı okumak istiyorsa yenisi­ni alıp armağan ederdi. “Neme lazım, buruşur, kırışır, geri gelmez…” (Kemal)
• Meğer paranoya derecesine vardırmadan her insana şüpheyle yaklaşmak, asla hiç kimseye güvenmemek lazımmış. (Kemal)
• “Ve bazıları yokken bile vardırlar fazlasıyla.” (Kemal)
• Çamaşır makinesi ve tv alamamıştık. Bulaşık makine­si o zamanlar pek yoktu. Buzdolabı için konuşamamıştık bile… (Kemal)
• Eski günlerimi isterim. Fazlaca güzeldiler. (Kemal)