Kitap Künyesi

Yazar: Sulhi Dölek

Yayın Evi: Dünya Aktüel Yayınları

İSBN: 9789754340877

Sayfa Sayısı: 268

Kiracı Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

“Büyük kentlerdeki kiracı – ev sahibi ilişkisini, genel çerçevede Türkiye’nin konut sorununu işleyen, deşen bir roman. Bol tarçınlı şeker tadında. gülmece biçemi ağır basıyor. Yazarın mevzu için en acıklı, en etkin yolu seçerek parmak bastığını söylemek yerinde olur.”

-Mehmet Seyda-

Çevresinde hızla gelişen vakaları şaşkınlıkla izleyen Kerim Kocaman’ı, onunkinden aşağı kalmayan bir şaşkınlıkla izliyoruz… Aynaya bakar benzer biçimde!

-Ergin Koparan-

Sulhi Dölek bu romanında, toplumumuzun güncel problemlerinden birinin yanı sıra, günümüz insanının yaşamından kesitler sunuyor, ufak mutlulukları ve açmazları yanıtlıyor. Yalın bir ifade, ince bir alay ve şaşırtıcı bir son…

Kiracı Alıntıları – Sözleri

• ” Kerim boşluktaydı. Ne bir daire alabilecek kadar varsıl, ne de gecekondu meydana getirecek kadar yoksuldu. Fena olan da buydu. On yıl öncenin gecekonducuları , bugün milyoner olmuşlardı. Ilkin tapularina kavuşmuslar ve sonrasında sigaralarını tüttürerek üstünde durdukları Toprak parçasının hızla değerlenişini izlemişlerdi. Kerim bu tarz şeyleri düşünmek istemiyordu. Ama her taşınma vakası, yarayı tekrardan kanatıyordu. “
• ” Tilki deliğine sığmaz, kuyruğuna çalı bağlar hesabı… Neyine gerek senin bunca kitap? Başka bayanların kocalarına görünen o ki gazete bile okumuyor bir çok. Senden bir farkları da yok. Bunca kitap okuduğuna bakılırsa niçin ağzını açtığında inciler sacilmiyor ortalığa ?
  … > “
• “Sürekli gözlenen bir bitkinin büyümesi gibi,mayalanmakta olan bir deliliğin ilerleyişini ayrımsamak da kolay değil.”
• “Neyine gerek senin bunca kitap? Başka kadınların kocalarına bakıyorum da gazete bile okumuyor çoğu.”
  “Neden bu memlekette herkes kitap okumaya karşı anlamıyorum.”

Kiracı İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Bir çoğumuzun izlediği, başrollerinde Kemal Sunal ve Füsun Demirel in oynadığı Kiracı filmi bu kitabından uyarlanmış. 83 madarali roman ödülü kazanan kiracı, yazarın okuduğum ilk kitabı. Yer yer güldürse de , günden güne nüfusu artan koca kent İstanbul’da yaşamı sürdürmenin zorluklarından tutun da, doğma gelişme bir İstanbul’lu devlet memurunun geçim sıkıntılarından bahsetmekte.
Kerim dev gibi in psikolojisinin günden güne bozularak anormallik sınırına dayanmasından öncesini 1-2 yıl geriye giderek anlatmaya başlıyor yazar. Bir kamu dairesinde – matbaa – çalışan Kerim, eşi , kaynanası ve üç evladı ile kiracıdır. Maaşının yarısını kiraya verirken bir de ev sahiplerinin zam talepleri iyice bunaltmistir Kerim’i. bu sıkıntılara bir de iş yerindeki suhendan ile olan gönül ilişkisi de eklenince işler içinden çıkılmaz bir hale geliyor. Kitapta , ayağı kayarak düşuyor kerim dev gibi ; filmimizde ise kendisi atlıyor. Ama kafalarda aynı sual işaretiyle bitiyor ikisi de… Acaba banker sozunde durup bir konut verdi mi ? (Ömer)

Günden güne büyüyen konut sorununa karşı hükümetlerin süregelen ilgisizliğini kınamak için yazılmış bir kitap… Toplumumuzun güncel problemlerinden önde gelen ” kiracilik ” mütevazı ve akici bir sekilde anlatılmış.
KEMAL SUNAL ‘ in ” KIRACI ” filimi ile birebir aynı (KİTAP KURDU)

Kiracının halinden anlayanlara…: Kahkahalar içinde okurken zihnimden de filmini çektim. Sahiden de filme alınmış ve Kemal Sunal başrolünü oynamış. Gerçi, beynimin kıvrımlarındaki stüdyoda ben Şener Şen ile anlaşmıştım, onunla devam ettik prodüksiyona:) Yine çok önemli bir memleket resmi çizmiş yazarımız. Sen oldukça yaşa emi! (Tülay Özbay)

Kiracı PDF indirme linki var mı?

Sulhi Dölek – Kiracı kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Kiracı PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Sulhi Dölek Kimdir?

20 Eylül 1948’de İstanbul’da doğan Dölek, ilk ve ortaokulu İstanbul Rami’de okudu. Deniz Harp Okulu’ndan sonrasında Michigan Üniversitesi’ni tamamladı. 1989’a kadar, vapur inşa yüksek mühendisi olarak Deniz Kuvvetleri’nde çeşitli görevlerde bulunmuş oldu, ondan sonra senaristliğe adım attı.

İlk öykülerinden biri 1969 Varlık Yıllığı’nda yayımlandı. Aynı yıl, “Dünya Dönmüyor Artık” adlı tek perdelik bir oyunla Yusuf Ziya Ortaç Armağanı’nı kazanarak Akbaba yazarları arasına katıldı. Sonraki yıllarda öykü ve roman çalışmalarının yanı sıra, dönem dönem, Milliyet, Cumhuriyet benzer biçimde gazetelerle Çivi, Nokta, Tempo ve Diyojen benzer biçimde haftalık dergilerde, Varlık’ta ve öteki edebiyat dergilerinde mizahi bakışlı yazılar yazdı.

1979’da “Yeşil Bayır” romanıyla Kültür Bakanlığı Çocuk Romanları Yarışması’nda birinci olan Dölek’in başlıca eserleri içinde “Korugan”, “Geç Başlayan Yargılama”, “Vidalar”, “Kiracı”, “Teslim Ol Minik”, “Truva Katırı”, “Aynalar”, “Kirpi” ve “Habis’in Serüvenleri” sayılabilir.

Dölek’in ek olarak “İçimizdeki Yasakçı” adıyla kitaplaşan bir incelemesi, “Üçüncü Kattaki At”, “Yeşil Bayır”, “Arkadaşım Dede”, “Kestane Şekeri”, “Her Şeyi Bilen Çocuk’, “Minik Çalgıcılar”, “Kahkaha Tarlası” ve “Hayvanlar Alfabesi” adlı çocuk kitapları bulunuyor.

Fazlaca sayıda tiyatro, radyo ve tv oyunu bulunan Dölek, Ambrose Bierce’in “Fantastic Fables” adlı kitabını “Karanlığın Kahkahası” adıyla dilimize kazandırdı. “Kiracı” adlı romanı 1987’de beyazperdeye uyarlandı.

Süper Baba, Külyutmaz, İkinci Bahar, Unutma Beni, Yabancı Damat benzer biçimde tv dizilerinin yanı sıra, “Truva Katırı” romanından televizyona uyarladığı “Koltuk Sevdası” adlı politik hiciv dizisinin de senaristliğini yazdı.

Sulhi Dölek, geçirdiği beyin kanaması sebebiyle tedavi görmüş olduğu GATA Haydarpaşa Hastanesi’nde 7 Kasım 2005 tarihinde vefat etti.

Sulhi Dölek Kitapları – Eserleri

• Kirpi
• Vidalar
• Korugan
• Minik Günahlar Sokağı
• Kiracı
• Yeşil Bayır
• Gülyüzlü Tarlalar
• Teslim Ol Minik
• Habis’in Serüvenleri
• Aynalar
• Kahkaha Tarlası
• Truva Katırı
• Kestane Şekeri
• Her Şeyi Bilen Çocuk
• Geç Başlayan Yargılama
• Minik Çalgıcılar
• Arkadaşım Dede

Sulhi Dölek Alıntıları – Sözleri

• Genel Sekreter sözümü keserek kampanyanın ne netice vereceğinin umrunda bile olmadığını söylemişti.Ona bakılırsa Alaattin’in cini bile ülkemizdeki trafik kazalarını azaltamazdı.Mühim olan, kampanyanın heybetli bir basın toplantısıyla başlamasıydı.Trafik kampanyasından umduğumuz tek yarar, Genel Müdürümüzün adının tüm gazetelerde çıkmasıdır, demişti Genel Sekreter.Bunu unutmayalım. (Truva Katırı)
• Siz üstünüze almayın dedi Cevdet Bey.Henüz genel müdür benim.
  Sadece kağıt üstünde sizsiniz dedi Faruk Bey. Asıl genel müdür benim.
  Bana bunu yapamazlar diye söylendi Ali Rıza Bey.
  “Sana mı?”dedi Cevdet Bey. “Sen de kim oluyorsun?”
  Genel müdürlük hepinizden oldukça benim hakkım dedi Ali Rıza Bey. Son gülen iyi güler.
  Dairemiz gitgide garip bir yer oluyordu.Düzineyi aşkın genel müdür yardımcısının varlığından doğan kargaşalık yetmezmiş benzer biçimde,şimdi de genel müdürlerin sayısı çoğalmaya başlamıştı. (Truva Katırı)
• «Öldürecek babam beni,» diye ağlamaya başladı tahta perdedeki delikten girer girmez.
  «Ne yaptın ki?»
  Rakıyı kırdım.» (Korugan)
• Sözü sonsuzlaştıran kitaptır.
  Doç. Dr. Ahmet Taner Kışlalı (Yeşil Bayır)
• Kimi insanoğlu, anlamlı bir tablo olabilecek hayatımızı bir karikatüre çevirmek için ellerinden geleni yapıyorlar. (Kirpi)
• Kızgınken karar vermek fırtınalı havada yelken açmaya benzer. (Kirpi)
• Konuşamadığı için devamlı olarak düşünüyordu. Düşündükçe de, ne oldukça senedir ne oldukça kişiye ne oldukça şeyi söylemeyi beceremediğinin ayırdına vuruyordu. (Aynalar)
• Ya siz?.. Bencillik dalgalarıyla kabaran bir yalanlar ırmağında yıkandığımızı siz yadsıyabilir misiniz?.. Kimsiniz?.. Nesiniz?.. (Aynalar)
• Yeryüzündeki uzun seyahat süresince; gövde, kişilik, tutkular ve kızgınlıklar benzer biçimde, kişinin gereksinimleri de acımasızca inip kalkan süre çekicinin altında dövüle dövüle şekil değiştiriyordu. Belli bir durağa yaklaşırken, tüm gereksinimler keskin ağızlı tek bir isteğe, kendini anlatma isteğine dönüşüyordu. (Aynalar)
• Marifet nedir peki? Marifet, dost olmaktır! Her marifet sözcüğünde asayı tekrardan vurup ortalığı toza boğarak sürdürdü konuşmasını.
  Marifet, sevgili olmaktır!
  Marifet, başkalarının acılarına anlayışlı ve duyarlı olmaktır! İşte bunlar gerçek niteliklerdir!
  Bunları günün birinde çıkarmak suretiyle üstümüze giymez, benliğimize temelli katarız.
  Asasını vura vura arşivin derinliklerine doğru uzaklaştı.
  Marifet, tokken açları hatırlamaktır!
  Marifet, vermeyi bilmektir!
  Marifet, yaşamın müziğini yürekte duymaktır!… (Truva Katırı)
• Onun en büyük ayak bağları ve en büyük talihsizliği, direkt doğruya kendisiydi. (Truva Katırı)
• Hepimizin aslolan düşmanı, düşmanlık duygusunun ta kendisi değil midir dostlarım? (Habis’in Serüvenleri)
• Kimi insanoğlu, anlamlı bir tablo olabilecek hayatımızı bir karikatüre çevirmek için ellerinden geleni yapıyorlar. (Kirpi)
• ‘Hepimiz figüranlarız,’ diye deklare etti Habis. ‘Kimbilir kimlerin çiçek dürbününün içinde duran ve her an yitik yer değiştirmeyi bekleyen renkli fakat önemsiz kağıt parçacıklarıyız.’ (Habis’in Serüvenleri)
• Bize etiket yapıştırmaya kalkan o oldukça bilmişler; içinde yaşadığımız gerçek olamayacak denli acımasız, çirkin, kirli, gürültülü dünyanın, fenalık iplerinden örülmüş yakıcı bir kazak benzer biçimde beni boğduğunu söylediğimde, hiçbir kitapta tanımlanmayan olağan dışı bir çılgınlığa tutulmuş umutsuz bir hastaymışım benzer biçimde ürkekçe ve umarsızca bakıyorlardı yüzüme. Besbelli kendilerini yalnızca olağan çılgınlıklarla bayağı aptallıklar karşısında güvende hissediyorlardı. (Aynalar)
• İnsan güzel bölgelere kaçmak yerine kendi çevresini güzelleştirmeye çalışmalı. (Yeşil Bayır)
• Bir başka aday, epeyce mürekkep yalamışa benzeyen gözlüklü bir aptaldı. “Biz aptal değiliz efendim,” deyip duruyordu. “Sadece yoğun medya bombardımanı ile aptallaştırılıyoruz. Zaten her şeyden ilkin aptallığın tanımını yapmak gerek. Nedir aptallığın gerçeğe en yakın tanımı? Ne istediğini bilmemek mi? Bindiği dalı kesmek mi?…. (Habis’in Serüvenleri)
• Eve giderken, bürokrasinin aksayan yönlerinin aslolan sorumlusunun politikacılar bulunduğunu düşündüm.Her şeyden ilkin kadroyu şişiren onlardı. (Truva Katırı)
• Utanılacak davranışlar, insanoğlunun sırtına yüklenen gereksiz ağırlıklar gibidir. Enerjisini bu yükü taşımaya verirsin, başkaları da bundan yararlanmaya kalkar. (Yeşil Bayır)
• ”İyi ya,” dedi Bilgi. ”Güneye gidelim öyleyse.”
  ”Yoksa batıya mı gitsek?”
  ”Benim için tümü bir,” dedi Bilgi. ”Babamı bulalım da, hangi yön olursa olsun… Mühim olan yönler değil, babamı bulmamız.”
  ”Kafasız!” dedi Suna kardeşine. Ancak oldukça kızgın olduğu zamanlar bu şekilde fena sözler çıkardı ağzından. ”Yönlerden rastgele biri değil, yalnızca doğru olanı bizi babama götürür. Bunu bilmiyor musun?” (Gülyüzlü Tarlalar)