Kokular kimin eseri? Kokular kitabının yazarı kimdir? Kokular konusu ve anafikri nedir? Kokular kitabı ne konu alıyor? Kokular PDF indirme linki var mı? Kokular kitabının yazarı Philippe Claudel kimdir? İşte Kokular kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Philippe Claudel

Çevirmen: Gözde Zeynep Çaylı

Yayın Evi: Sel Yayıncılık

İSBN: 9789755708041

Sayfa Sayısı: 159

Kokular Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

2013 senesinde JeanJacques Rousseau otobiyografi ödülüne layık görülen Kokular’da Philippe Claudel, burun deliklerinden başlayıp süre ve mekân içinde devam eden şiirsel bir seyahat sunuyor. Yaşarken üstünde durmadığımız ne var ise, tanım edilemez gelen her her neyse, tüm bunlardan birer edebiyat abidesi çıkarmayı başaran nadir yazarlar içinde, Baudelaire ile Proust’un yamacında yerini alan Claudel, çocukluktan ergenliğe, delikanlılıktan orta yaşa, mutluluğun hüzünle iç içe geçmiş olduğu bir tür koku sözlüğü yaratıyor.

Her bir kokunun izlenimci bir tablo benzer biçimde, ele avuca gelmez renk vuruşlarıyla çiziktirildiği, dantelamsı bir dokuyla işlendiği, simyacı titizliğiyle özlerine inip yürekli karışımların yaratıldığı, zarafet ve nezaket dolu yaşam tabloları, altmış üç minik mücevher…

Herkesin kendinden, aşina kokularından bir şeyler bulabileceği Kokular’da, günümüzün bunca örseleyici, süratli, içi boşalmış ve kıyıcı dünyasında bir ihtimal bir an durup başka hayatların, başka ihtimallerin tahayyülünü bu koku envanterinden yola çıkarak kurabiliriz…

Geçmişin kısacık anlarından başlayarak belleğe övgüye dönüşen, bayağı, mahrem yaşantıların kutlanıp ebedileştirildiği (ve edebileştirildiği) bu kısa metinlerde, yalnızca geçmişe güzelleme değil, bizi biz icra eden o günlere ve o kokulara bir teşekkür bulabilir; yaşama ağrımızı dindirecek devayı sezebiliriz.

Kokular Alıntıları – Sözleri

• Kalbim, kafese kapatılmış minik bir hayvan benzer biçimde, etten parmaklıklarına çarpardı.
• Gideriz, dilediğin yere, dilediğin süre ve gene severiz birbirimizi, aşk ölmediği sürece..
• Pazar akşamları annem yataklara temiz çarşaflar sererdi. Tüm gün bu çarşafların içine rüzgârı hapsederdi.
• Ölüm kesinlikle her şeyi düşünür. Nasıl yaşanacağını bilir. Zamana uyar, süslerini değiştirir. Yenilenir. Ölümü anlarız. Onun da canı sıkılıyor olmalı. Her eli kazanmaya oyun denmez!
• Diller çözüldükçe masallar ve hayal örgüleri dokunur. Hatıralar, yaşamın hatıraları, tarihtekiler ve romandakiler, iskambil kartları benzer biçimde karılır.
• Zamanı geldi işte saplarında ürperen
  Her çiçek orada bir buhurdan benzer biçimde tüter
  Akşamın havasında gezer kokular,sesler
  Bir bitkin baş dönmesi ve bir vals hüzün veren.
• Uyurken bir çok kez başıma fena bir şey gelmesinden korkarım; ölümden değil fakat terk edilmekten, bitmek bilmeyecek yalnızlıktan korkarım.
• Seviye, orta derece insanların erdemidir.
• Ne yazık ki bir şehrin şekli bir faninin kalbinden daha acele değişiyor!
• Var olduğumu biliyorum, bundan inanırım şu sebeple bunu hissettim ve gene biliyorum ki var olduğumu artık hissetmediğimde var olmayacağım.
  Giacomo Casanova
• “Gideriz, dilediğin yere, dilediğin süre ve gene severiz birbirimizi , aşk ölmediği sürece .”
• “Ne yazık ki bir şehrin şekli bir faninin kalbinden daha çabuk değişiyor!”
• Ölümünde canı sıkılıyor olmalı.Her eli kazanmaya oyun denmez!
• Yaşlılık
  Yanakları, porselen meyve tabağında uzun süre beklemekten buruşmuş ve beneklenmiş elma ya da armut benzer biçimde kimi meyvelere benzese de, üstlerinde balmumumsu, yumuşamış, sempatik, uzak ve tatlı bir koku, kokunun kendisinden ziyade kokunun hatırası vardı.pek uzak olmayan ölüm, onlarca kere yıkanmış, onlarca kere giyilmiş olduğundan neredeyse şeffaflaşmış dokusu ideal bir yumuşaklığa haiz olan fakat dayanıksız olduğu malum ince kumaştan bir çamaşır benzer biçimde insanoğlunun içini acıtan bir yıpranmışlık verir vücuda.
• Her harfin bir kokusu , her fiilin bir parfümü vardır. Her kelime hafızada bir yeri ve oradan yükselen kokuları canlandırır.

Kokular İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Bu ay okuduklarım içinde en beğendiğim kitaplardan biri oldu KOKULAR…
Eminim çoğumuz ara sıra çocukluğumuza dair bir koku duyarız ya da aslına bakarsak çoktan unuttuğumuz bir anı hatırlatan koku geliverir burnumuza. Kimisi hüzünlendirir kimisi gülümsetir, hasret duyarız kim bilir.
Philippe Claduel onlarca başlık altında toplamış kokuları, mini öyküler mi desem, denemeler mi desem koku çevresinde dolanmış ve mükemmel satırlar döktürmüş.
Bazılarına örnek vermek gerekirse:
▪︎akasya
▪︎puro
▪︎umumi duş
▪︎küf kokusu
▪︎sabun
▪︎yaşlılık
▪︎yeni çarşaflar
Yeni Çarsaflar’dan bir alıntı :
“Pazar akşamları annem yataklara temiz çarşaflar sererdi. Tüm gün bu çarşafların içine rüzgarı hapsederdi. Ben en fazlaca, bilhassa kışın, karayel onları dövüp gerginlestirdiğinde, kimi zaman dondurduğunda ve bu şamardan geriye kalan fakat ne işe yaradığını bilemediğim karlı ya da buzlu bir şeyi içlerinde koruyup ata yadigarı dokumalarının beyaz ve taneli yapısını iyice sertleştirdiğinde severim bu temiz çarşafları.” syf.61
1962 doğumlu Fransız yazarın daha ilkin dilimize çevrilmiş eserleri varmış. Kokular’daki maharetini görünce okumaya kıymet diye düşündüm.
Kitap okuyan ve okuduklarını sizinle paylaşıp, beğendiklerini de okumaya teşvik eden arkadaslarınız olması dileğiyle
#kokular #philppeclaudel #selyayıncılık
#tercüme #gözdezeynepçaylı #okumaönerisi #kitaptavsiyesi #okumahalleri #fransızedebiyatı (Seda Ediz)

Philippe Claudel, Kokular kitabıyla, 2013 senesinde Jean-Jacques Rousseau otobiyografi ödülünü kazanmış.
Yazar, çocukluğu, ergenliği, gençliği, orta yaşlılığı süresince onu etkileyen kokuların listesini çıkarmış sanki.Kokuların ona hissettirdiklerinden, anımsattıklarından bir otobiyografi inşa etmiş.
Okurken insan kendi yaşamından da izler buluyor.Ben bilhassa “ Yeni Çarşaflar”, “ Tarçın”, “Kömür” bölümlerini fazlaca sevdim.
Edebi olarak da kuvvetli bir metin Kokular. (Hasret Akbaş)

Adına bakınca içinde bildiğimizi kokulardan bahsedecek diyerek aldım. Ama içinde asla beklemediğim kokularla karşılaştım. Oldukça güzel bir anlatımı var. Kısa kısa notlarla anlattığı kokularla yaşamı konu alıyor. Oldukça etkilendim. (ÜMİT YILMAZ)

Kokular PDF indirme linki var mı?

Philippe Claudel – Kokular kitabı için internette en fazlaca meydana getirilen aramalardan birisi de Kokular PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Philippe Claudel Kimdir?

Philippe Claudel 1962’de dünyaya geldi. Bir süre liselerde, engelli çocuklar okularında ve Nancy II Üniversitesi’nde dersler verdi. Ama aklında hep yazmak vardı. 2004 senesinde Editions Stock’un yeni başlamış olacağı bir dizisinin editörü oldu. Doğan Kitapçılık tarafınca 2007 senesinde yayımlanacak “Gri Ruhlar”la büyük başarı kazanmıştır. Kitapları 25 dile çevrildi.

Philippe Claudel Kitapları – Eserleri

• Kokular
• Gri Ruhlar
• Brodeck’in Raporu
• Bay Linh ve Torunu

Philippe Claudel Alıntıları – Sözleri

• Noter Knopf iki elini kuvvetle sıktı : “Artık sen de hakkaten kendi evindesin işte, Brodeck. Ev, vatan gibidir. Bunu sakın unutma.” (Brodeck’in Raporu)
• Ölümünden sonrasında tüm mal varlığı devlete kaldı. Devlet asla yas tutmayan mutlu bir dul gibidir. (Gri Ruhlar)
• Diller çözüldükçe masallar ve hayal örgüleri dokunur. Hatıralar, yaşamın hatıraları, tarihtekiler ve romandakiler, iskambil kartları benzer biçimde karılır. (Kokular)
• Hayat ne garip. İnsanı asla uyarmıyor. Seçim yapamadan, her şey birbirine karışıyor ve acı anlamış olur güzelliklerin yerini alıyor. Sanki insanoğlu yolun kenarına bırakılmış o minik taşlardan biri benzer biçimde. Hani şu günlerce aynı yerde kalan ve sebepsizce bir römorkörün çarpıp havaya fırlattıklarından. Bir taş parçasının elinden ne gelebilir ki? (Gri Ruhlar)
• Ne yazık ki bir şehrin şekli bir faninin kalbinden daha acele değişiyor! (Kokular)
• Seviye, orta derece insanların erdemidir. (Kokular)
• Papaz, çevik bir hareketle bileğimi kavradı ve sıktı.
  “Sence, benim ipe sapa gelmez, tutarsız vaazlarıma, lanetlemelerme ve sarhoş sayıklamalarıyla delik deşik ayinlerime niçin katlanıyorlar ki? Neden geliyorlar hepsi oraya? Neden içlerinden hiçbiri psipokostan hiçbir süre benim geri alınmamı istemedi ?Korkuyorlar da ondan. Brodeck, bir tek benden ve onlar hakkında bildiklerimden korkuyorlar. Dünyayı yöneten korkudur. Korku insanların hayalarından kavramış. Zaman süre da, canı isterse onları yok edebileceğini hatırlatmak için avucunda sıkıyor. Ben kilisemde, kürsüdeyken onların suratlarını görüyorum. O düzmece uysallıklarının altında içyüzlerini görüyorum. Onların ekşi terinin kokusunu alıyorum. Hissediyorum. (Brodeck’in Raporu)
• Uyurken bir çok kez başıma fena bir şey gelmesinden korkarım; ölümden değil fakat terk edilmekten, bitmek bilmeyecek yalnızlıktan korkarım. (Kokular)
• Ölüm kesinlikle her şeyi düşünür. Nasıl yaşanacağını bilir. Zamana uyar, süslerini değiştirir. Yenilenir. Ölümü anlarız. Onun da canı sıkılıyor olmalı. Her eli kazanmaya oyun denmez! (Kokular)
• Ani ölümler güzel olan her şeyi bununla beraber götürse de onları bununla beraber asla değiştirmeden saklar. İşte ölümün aslolan yüceliği de burada yatar. Onunla bu sebepten savaşım edemezsiniz. (Gri Ruhlar)
• Var olduğumu biliyorum, bundan inanırım şu sebeple bunu hissettim ve gene biliyorum ki var olduğumu artık hissetmediğimde var olmayacağım.
  Giacomo Casanova (Kokular)
• Pazar akşamları annem yataklara temiz çarşaflar sererdi. Tüm gün bu çarşafların içine rüzgârı hapsederdi. (Kokular)
• Her harfin bir kokusu , her fiilin bir parfümü vardır. Her kelime hafızada bir yeri ve oradan yükselen kokuları canlandırır. (Kokular)
• Kalbim, kafese kapatılmış minik bir hayvan benzer biçimde, etten parmaklıklarına çarpardı. (Kokular)
• Av ile avcı arasındaki sınır oldukça incedir. (Gri Ruhlar)
• Unutma ki zafer, daima cehaletindir, Brodeck, bilginin değil. (Brodeck’in Raporu)
• İçimizi kemiren ve sonunda bizi yok edebilecek olan kendi ölümümüz değil, başkalarının ölümü, sevdiklerinizin ölümüdür. (Brodeck’in Raporu)
• Diğerleri büyük ilerlemeler kaydederken, o sırf Dreyfus yanlısı olduğundan yerinde saymıştı. Ama o binlercesi benzer biçimde bayağı bir Dreyfusçu değildi. Hayır. Matziev taşaklı adamdı. (Gri Ruhlar)
• Savcı hayattayken bir kez bile şatoya adım atmamıştım. Bana gore değildi. İpekten mendiller içinde bir bez parçası benzer biçimde görünürdüm. (Gri Ruhlar)
• Hayatın haksızlıklarla dolu olduğu söylenir, fakat ölüm ondan daha beter, bilhassa ölmek. Bazıları acı çekerken, bazıları tek bir solukta yaşıyorlar bunu. Adalet bu dünyaya ilişkin olmadığı kadar diğerine de değil. (Gri Ruhlar)