İş etrafında, bazen bir toplantı evvelinde, bazen antrede veya asansörde karşılaştığımız bireylerle yaptığımız ufak sohbetlerin değerini hiç düşündünüz mü?
Çok kolay ve ehemmiyetsiz görünen bu sohbetlerin ilişkilerimize, hatta bazen işimize veya kariyerimize tesiri büyük olabilir.
İş dışındaki mevzularla alakalı kısa sohbetler yürütebilmek, her türlü iş ilişkisinde ehemmiyetli bir maharettir.
Ayaküstü yapılan sohbetler, tarafsız ve görece ehemmiyetsiz bir mevzuda yapılan kısa konuşma kesitleridir. Bu sohbetler genellikle antre, mutfak, tuvalet, asansör, servis, yemekhane gibi mekanlarda reelleşebildiği gibi, kokteyl, toplantılar, iş yemekleri ve müzakereler de kısa sohbetlerin yürütüldüğü etraflar olabilmektedir.
Bu cins mekanlarda bireylerin yanına giderek, gerekirse kendimizi tanıttıktan sonra, kısa bir sohbete başlayabiliriz. Örneğin bir kokteylde, tanıdığımız bir bireyin yanında tam akşamı geçirmekle mukayese etildiğinde, konfor alanımızın dışına çıkmamızı gerektirecek güç bir sonuc olabilmekle birlikte, profesyonel ve sosyal açıdan katkıları büyük olan bir maharet geliştirdiğimizi kendimize anımsatmamız, cesaretimizi toplayarak tanımadığımız bir grup ile irtibat kurmamıza destekçi olabilir.
Özellikle kalabalık etraflarda “sohbet korkusu”, gereğinden fazla yemek yememize, alkol almamıza ve sigara içmemize neden olabildiği için, ‘sıhhatsiz’ bir vaziyet olarak belirlenebilir!
Kısa sohbetlerin en güç kısmı, genellikle, açılış cümleleridir.
“Parti çok hoş.
Verilen örneklerin hepsi uygulamaya yönelik, reel örnekler.”
“Daha evvel bu mevzuda bir konferansa katılmamıştım. Mevzu çok garip.”
“Buranın yemekleri bir hayli hoşmuş.”
gibi cümleler, irtibat sürecini başlatmak için kullanılabilecek örnekledir.
Cevap gerektirdikleri için, sohbeti açmak için sual sormak da uygun bir teknik olabilir – tabii yanıtlayan bireyi güç vaziyette bırakabilecek bir sual olmadığı sürece.
“Bugün bu trafikte nasıl gelebildiniz?”
“Hiç golf oynadınız mı?”
“Hangi kısımda çalışıyorsunuz?”
Ayaküstü yapılan sohbetlerde bireylerin karşılıklı olarak alakasını sürükleyecek ortak bir sohbet mevzusu tespit etmek basit olmayabilir.
Başka bir kent veya ülkede olduğunuz gidişatlarda mahallî yayınlara da bir göz atmayı unutmayın.
Bunların dışında kısa sohbetlerde değinilebilecek mevzular kadar, değinilmemesi gereken mevzulara da dikkat etmek gerekli:
DEĞİNİLEBİLECEK MEVZULAR DEĞİNİLMEMESİ GEREKEN MEVZULAR
– Hava vaziyeti – Kendi sıhhatimiz
– Trafik – Karşımızdaki şahsın sıhhati
– Spor – Maliyetler, kazanç vaziyeti
– Seyahat – Başımızdan geçen kısmetsiz vakalar
– Etraf – Soğuk mizahlar
– Bulunulan kent – Açık öyküler
– Ortak deneyimler – Rivayet
– Kitaplar – Din
– Sanat – Özel yaşam ile ilgili şahsi ayrıntılar
Satış veya halkla ilişkiler alanlarında çalışanlar gibi, işiniz kesintisiz olarak bu cins sohbetlerde bulunmanızı gerektiriyorsa, örneğin, günlük olarak tek bir mevzu tercih edip (değişik insanlarla konuştuğunuzdan emin olduğunuz sürece!) aynı sohbet mevzusunu değişik civarlarda tekrar tekrar açabilirsiniz.
Tabii iş etrafında aynı insanların kesintisiz aynı mevzulardan bahsediyor olması, çevresi için sıkıcı da olabilmektedir.
Spor konusunda aralıksız kendini tekrar eden cümleler, bu mevzuya fazla ilgi duymayan çalışanlara sıkıcı gelebilir. Ya da aynı biçimde bazen çocuk sahibi çalışanlar, sürekli çocuklarından bahsederek kendilerini tekrar edebilmektedir. Bu anlamda sohbetlerimizin etrafımızdaki şahısları ilgilendiren, başkalarının da dahil olabileceği mevzulara odaklandığından emin olmak ehemmiyetlidir. Tabii bu çocuğu olmayan bir bireye çocuklarımızdan bahsedemeyeceğiz ya da futboldan kavra bir bireye bir maç anımızı anlatamayacağız anlamına da gelmez.
Bazen güç bir vaziyet karşısında, bazen coşkudan, bazense sırf bir methiye karşısında ne diyeceğimizi öğrenemediğimizden ortaya çıkar bu bize bir ömür gibi gelen suskunluklar. Genellikle de sorun, ne diyeceğimizi öğrenememekten çok, söylenecek en doğru sözü tespit etmeye çalışmamızdır.
Tabii, bu cins gidişatlarda sükut, her zaman altın değildir. Özellikle aniden dinlediğimiz fena bir haber karşısında açıkladıklarımız, büyülü bir değnek gibi karşımızdaki bireyin kendisini daha iyi sezmesini sağlamayacaktır.
Kısa sohbetlerde dinleme kabiliyetleri ve beden dili de uygun bir şekilde kullanılmalıdır.
Sohbetler sırasında irtibatımızın açık, net ve anlaşılır olması esas kaidelerden biridir. Bu noktada argo kelimeler kullanmamak, teknik terimlere yer vermemek, cümlelerimizin içinde yabancı dilde kelime veya kısaltmalar kullanmamak bazı kolay temkinler olabilir.
Bu süreçte tebessümmek, bağlantı merkezimizin açık olduğu bir duruş biçimini özümsemek, dengeli bir göz teması kurmak, öne doğru hafifçe eğilmek, soğukkanlı ve anlaşılır bir ses tonu kullanmak, beden dili açısından pozitif alaka göstergeleri olacaktır.
İdeal ayaküstü sohbet zamanının, 4 – 7 dakika arasında olduğu söylenebilir.
Sohbet civarından ayrılmak istediğimizde,
“Tanıştığımıza hoşnut oldum. Ben gidip azıcık daha kahve alacağım.”
“(Hoşnut) oldum. Azıcıktan bir toplantım var; toplantı başlamadan işlerimi derlemem gerekiyor.”
gibi cümlelerden yararlanabiliriz.
Kısa sohbetlerin en ehemmiyetli yararı, çalışanların birbirlerini iş dışındaki özellikleriyle de tasvire ihtimalini yaratmasıdır.
Güzel sohbetler!
.
