Kitap Künyesi

Yazar: Lawrence Ferlinghetti

Çevirmen: Merve Yalçın

Tasarımcı: Emir Tali

Orijinal Adı: Little Boy

Yayın Evi: Everest Yayınları

İSBN: 9786051854991

Sayfa Sayısı: 168

Küçük Çocuk Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

“Cesur bir adam ve cesur bir şair.”

Bob Dylan

Lawrence Ferlinghetti: Jack Kerouac, Allen Ginsberg ve William S. Burroughs ile beraber Beat Kuşağı’nın kurucularından; grubun 101 yaşlarında halen hayatta olan tek üyesi; ozan, ressam, çevirmen, yayıncı, cenk gazisi, pasifist, yoksul çocuk, ayrıcalıklı çocuk, dobra toplumcu, başarı göstermiş paracı…

Ferlinghetti, otobiyografik unsurlarla bezediği ilk romanı Küçük Çocuk’ta asırlık bir belleğin labirentlerinde dolaşıyor. Zengin bir aileye evlatlık verilen Küçük Çocuk’un ilk gençliğiyle süregelen roman, kendisini kimi vakit sayfalarca devam eden şuur akışına kaptırarak devamlı biçim değiştiriyor, şiire, monoloğa, ilahiye, politik söyleme, vasiyetnameye, bir dil fırtınasına dönüşüyor.

Küçük Çocuk karmaşık bilincin satırlara damıtıldığı, Proust’a ve Joyce’a göz kırpan, öfkeyle ve neşeyle dolu yüz senelik zihnin uzun soluklu anlatısı.

Küçük Çocuk Alıntıları – Sözleri

• Herkes ne yapılması icap ettiğini bilir fakat yapmazlar ve hepimiz ne yapılmaması icap ettiğini de bilir fakat onu gene de yaparlar.
• Herkes ne yapılması icap ettiğini bilir fakat yapmazlar ve hepimiz ne yapılmaması icap ettiğini de bilir fakat onu gene de yaparlar
• ben bir tür Yeraltından Notlar falan yazmıyorum aslına bakarsanız şu sıra yeraltının nerede olduğuna dair pek bir fikrim de yok keşke bilseydim şundan dolayı hep kendi varoşlarımda dolandım durdum bilincin sınırlarında hayal kurup durdum
• Zira yaşamın kendisi bile kuyruğunu ısırmayı bırakamıyor
• her birimiz bir asla olana kadar soyulmayı bekleyen birer soğana benzemiyor muyuz ve kişinin hiçliğinde Hiçten başka bulunabilecek ne var ki
• Senin, bunun onun ya da ötekinin bilincinde olmandır aslolan önemlisi ve senin karşındakinin bilincinde yer ettiğini hissetmendir böylelikle iki şahıs bir olur iki şuur birbirine kaynaşır ve ben sen olurum ah evet işte bu fakat peki bu yalnızlık nedir en sonunda kesinlikle gelip kapıya dayanan sanki başka bir insanla kaynaşmak imkansızmış benzer biçimde o insanoğlunun içini görebilmek imkansızmış benzer biçimde yada o insanoğlunun öteki yarısını tamamlamak imkansızmış benzer biçimde tıpkı Platon’un kendi Diğeri’sini yarı saçma bir halde arayıp durması benzer biçimde.
• Belki de onlar dünyayı değiştireceğimi falan hayal etmişlerdi fakat ben bir tek edebiyatçı bir çeşit deliyim.
• Homo Sap kendini ekolojik koruyamayacak kadar aptal ve açgözlü
• Ah bu elimde gördüğün hatıralarınla dolu çıkınım ve ben güneşten kopan bir parçayım ben şairlerin koştuğu bir dağım ben turnaların uçuşunu izledikten sonrasında alfabeyi buldum turnalar harfleri bacaklarıyla yazıyordu ben bir ağaçta bir kelimeyim ben şiirden oluşan bir salonum ben belirsizin üstündeki kesinliğim rüyamda tüm dişlerimin düştüğünü gördüm fakat dilim hikayeyi anlatmak için yaşamaya devam ediyordu ben şiirden bir dağım ben şarkıdan bir setim ben terk edilmiş bir kumarhanede bir otomatik piyanoyum deniz kenarında yoğun sisin içinde çalmaya devam ediyorum
• Zira minik bilincimiz iki sonsuz karanlık içinde bir mum benzer biçimde evet minik şuur anımız büyük karanlığı delmeye çalışan minik bir ışıldak benzer biçimde

Küçük Çocuk İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Yüzyıllık Bir Bilinç: Yüz senelik bir bilinçte gezinmek muhteşemdi ve benzeri olmayan. Oldukça sevdim.
#lawrenceferlinghetti Beat Kuşağının kurucularından, Şubat ayında vefat etti ve grubun yaşayan son üyesiydi. #küçükçocuk 2019 senesinde 100. yaşlarında yayımlandı. Ozan ve yayıncı olan Ferlinghetti’nin ilk romanı.
Yaşlandığında yazarlar genel anlamda anılarını yazar ya da ölümünden sonrasında biyografileri yazılır. Ferlinghetti sıradışı bir şey denemiş ve bilincinin otobiyografisini yazmış ya da düşüncelerinin portresini çizmiş şundan dolayı bununla beraber bir ressam.
Kitabı iki bölüme ayırmak isterim, ilk bölümde Küçük Çocuğun yaşamının yetişkinliğe kadar olan kısmı tanrısal anlatıcı tarafınca anlatılıyor. Otobiyografik. 90 yıl geriye gidip çocukluğunu düşünmek, kendisine ne kadar yabancılaştığını tanrısal anlatıcıyla güzel vurgulamış. Yalnız alışkın olduğumuz tarzda anlatmıyor. Daha ilk sayfadan kelimelerle, vakalarla okurun zihnine hücum eden bir metin var, on sayfada hem Küçük Evladı hem Küçük Çocuğun hayatına giren insanları tanıyoruz hem de devrin atmosferini veriyor. Müthiş bir hareket var metinde.
Daha sonrasında şuur akışına geçiyor ve noktasız sayfalarca devam eden cümleleri var. Genelde şuur akışında yazarlar tasvirlerle detaylarla okura bir es verir düşünmeleri soluklanmaları için, bu kitapta yok:) Manyak tabiri bir yazınsal kriter olabilir mi, evet bu kitap için olabilir:)
100 yıl yaşamış, büyük savaşlar görmüş, değişik ideolojilerin yükselişini ve çöküşünü görmüş bir insanoğlunun zihni, hala sorguluyor yaşamının anlamını arıyor. Eleştirel, alaycı, felsefi bir akış, mitolojik ve yazınsal göndermeleri oldukca fazlaydı, entellektüel bir birikim.
Geçmişe dönük şuur akışı kullanımıyla Proust’un izleğinde fakat Beckett’in atmosferi var. Dilin yapısını zorlaması, hiçliğe doğru kayan fikir akışı, vaka örgüsü olmayışı ve mevzular içinde süratli geçişleriyle. Bu arada Beckett’de daha oldukca vaka örgüsü var:)
Ve bu şekilde zor, yoğun bir üslubun çevirmeni
mujermapuche kusursuz bir işe imza atmış. Noktalama işareti kullanmadığı cümleleri 6-7sayfa averaj ve metinden asla kopmuyorsunuz, anlam kaybı yaşamıyorsunuz. Ayrıca oldukca fazla atıf var,Ferlinghetti’nin birikimine çevirmenin dipnotları olmadan yetişmem mümkün değildi. (Vox Nihili)

Kitabı niçin bıraktığımı bir alıntıyla açıklamak isterim:
“Hangi çoklu şiirde veya büyük şiirde kalbin neredeliği ve nedenliği sorgulanmıştır kalbin yeri ve durumu her bir sorunun kalbindedir karanlık uçurumun üzerinde parıldayan ışık bir-kadı ve bir-kadın ve bu sınır değil mi Güneş Tanrısı’na mudra yapacağım saf ışıkla temsil edilen bir dördüncü tekil şahısla ve Sri Aurobindo’nun ileri sürdüğü gibi Güneş kelimesi ışığın kendisidir cinsiyetlerin göçüne inanıyorsan tabii…”
Diye gidiyor. Noktalama işaretlerini de unutmadım, paragrafın kendisinde de yok aslına bakarsanız. Psikolojide garip bir kavram vardır “bullshit”. Evet bildiğimiz saçmalık anlamına gelen kelime akademide de kullanılıyor. Anlamı ise “anlamlı gibi gözüken ama hiçbir anlamı olmayan ifadeler” Mesela bunun bir örneği: “Bütüncüllük sonsuz fenomeni susturur.” Oldukça anlamlı felsefik bir cümle benzer biçimde dursa da rastgele kelimelerin bir araya getirilmesiyle oluşturulmuş ve hiçbir anlama gelmeyen bir ifadedir bu. Bundan bahsetmemin sebebi, kitabı okurken de aynı bu şekilde ifadeleri paragraflarca okuyormuş benzer biçimde hissetmemdi ve dayanamayıp bıraktım.
(Ek data: Bullshit ifadeleri anlamlı kabul eden insanların dindar ve özgür piyasa ekonomisine inanma olasılığı daha yüksekmiş.) (Alper Erdem)

Okumak başarının yarısı: Athsldhkyskudludlsylsgksyludpdupupdupe5ıwrquheqrwjoryluyışuiogıptkdsfjjstkfgluglufluffhkfkykfykufkyffyktdkyfıykfykfykffukkyfyfkfkyykfkdyydkydkjtdjfddjtdjtdjykydykdkdyydkydkkdy (GüNıŞıĞı)

Küçük Çocuk PDF indirme linki var mı?

Lawrence Ferlinghetti – Küçük Çocuk kitabı için internette en oldukca meydana getirilen aramalardan birisi de Küçük Çocuk PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Lawrence Ferlinghetti Kimdir?

ABD’li ozan ve ressam, City Lights Kitapçısı ve Yayınevi ‘nin kurucusu.

Ferlinghetti, Allen Ginsberg ve Jack Kerouac ile beraber Beat Kuşağı’nın kurucularından sayılır.Şiir, tercüme, kurgu, tiyatro, sanat ve film eleştirisi alanlarında eserler vermiştir. A Coney Island of the Mind (New York, New Directions, 1958) isminde şiir kitabı dokuz dile çevrilmiş ve toplamda 1.000.000’dan fazla satmıştır.

Lawrence Ferlinghetti Kitapları – Eserleri

• Küçük Çocuk
• Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar
• Onun
• Yitik Dünyadan Resimler

Lawrence Ferlinghetti Alıntıları – Sözleri

• her birimiz bir asla olana kadar soyulmayı bekleyen birer soğana benzemiyor muyuz ve kişinin hiçliğinde Hiçten başka bulunabilecek ne var ki (Küçük Çocuk)
• “Birtakım insanların durmadan ölmelerine
  Ya da ara sıra
  Yalnızca aç kalmalarına
  Aldırmıyorsanız eğer
  Ne de olsa bu da o denli fena bir şey değil
  Aç kalan siz olmadıkça…” (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)
• Che Guevara’nın şarkısı duyuluyor
  Fidel’in sesinden (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)
• Senin, bunun onun ya da ötekinin bilincinde olmandır aslolan önemlisi ve senin karşındakinin bilincinde yer ettiğini hissetmendir böylelikle iki şahıs bir olur iki şuur birbirine kaynaşır ve ben sen olurum ah evet işte bu fakat peki bu yalnızlık nedir en sonunda kesinlikle gelip kapıya dayanan sanki başka bir insanla kaynaşmak imkansızmış benzer biçimde o insanoğlunun içini görebilmek imkansızmış benzer biçimde yada o insanoğlunun öteki yarısını tamamlamak imkansızmış benzer biçimde tıpkı Platon’un kendi Diğeri’sini yarı saçma bir halde arayıp durması benzer biçimde. (Küçük Çocuk)
• Homo Sap kendini ekolojik koruyamayacak kadar aptal ve açgözlü (Küçük Çocuk)
• Güllerle dolu bir çanak benzer biçimde, bir şiir açıklanır olmamalıdır. (Yitik Dünyadan Resimler)
• seni seviyorum
  bir muamma bu (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)
• ”Aşkın kendisi bilinmeyende düşüp kaybolmuştu, parçalar halinde taşındı, hayvan geride kaldı. Ya da ben öyleki sandım, öyleki düşündüm. Düşüp kayboldum, mekânımda yapayalnız.” (Onun)
• Belki de onlar dünyayı değiştireceğimi falan hayal etmişlerdi fakat ben bir tek edebiyatçı bir çeşit deliyim. (Küçük Çocuk)
• “Hiçbir yerde olsam da gene de birisiyim. Gecenin çöküşüyle dalgaların sonunda uzak bir serpintide çakıllı bir sahil kulübesinde bir ressamım, bir oldukca insanoğlunun oluşturduğu karma yüzden bir dünya çehresi yaratmaya çalışan ve tüm hayatım süresince uzun bir fotoğraf meydana getiren, sonunda eve dönen güvercin sürülerine ekmek atarken tahta bir masada yalnız başına oturan, batan güneşten uzakta, ve attığım her ekmek kırıntısı onlardan birinin kırık bir tasviri, ve gene de rüzgârın başladığı yere gideceğim, gene de oraya yelken açacağım, şundan dolayı ben dönemin köprüsünde bir oranım ve kasvetli bir dünya ekranı üstünde kendi güzelliğimin yansımalarını görüyorum,” (Onun)
• Herkes ne yapılması icap ettiğini bilir fakat yapmazlar ve hepimiz ne yapılmaması icap ettiğini de bilir fakat onu gene de yaparlar. (Küçük Çocuk)
• Dünya ormanının derinliklerinde beyaz bir erkeklik uvzu taşıyor onu sokacak bir yer arıyordum, onu teslim edecek bir yer. (Onun)
• Kireçsiz badanasız tıkış tıkış evlerin
  oldukca ötesinde
  çamaşır ipleriyle donanmış bir çatının
  charley noble bacaları içinde
  yelkenler tutturuyor kadının biri
  rüzgara
  tahta mandallarla asıyor (Yitik Dünyadan Resimler)
• Kuş seslerini şarkı sanmak
  aslına bakarsak bunlar yalnızca
  umarsızlık çığlıklarıyken! (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)
• ben bir tür Yeraltından Notlar falan yazmıyorum aslına bakarsanız şu sıra yeraltının nerede olduğuna dair pek bir fikrim de yok keşke bilseydim şundan dolayı hep kendi varoşlarımda dolandım durdum bilincin sınırlarında hayal kurup durdum (Küçük Çocuk)
• Zira minik bilincimiz iki sonsuz karanlık içinde bir mum benzer biçimde evet minik şuur anımız büyük karanlığı delmeye çalışan minik bir ışıldak benzer biçimde (Küçük Çocuk)
• “Ozan de bir cambaz benzer biçimde
  Kendi gerdiği
  Yüksek bir tele tırmanır
  Uyaklarıyla.” (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)
• “…son zamanlarda hiçbir ormanda bulundun mu, kendi ormanına döndün mü, son olarak karanlık ağaçlara tekrardan uğradın mı? biz sizin istasyonlarla ve hanımlarla dolu ölümün her kasaba kavşağında fenerini salladığı ve ölümsüz dilinizin ve dişlerinizin merhaba verirken ağzınızdan fırladığı yaşamınızdan kuş benzer biçimde gelip geçerken?” (Onun)
• ”…yaradılışın yüzünü resmetmeye devam ettim, bağıran ve şarkı söyleyen ve fısıldayan ve ağlaşan ve yiyen ve uyuyan ve uzanan ve ilişkiden sonrasında kederlenen ve yine kalkan ve yeni bir plak koyan ve pencereden bakan ve sokağın uzak bir köşesinde hâlâ esir edilmemiş bir şey gören o yaradılış ve seneler ya da dakikalar sonrasında onu bulmaya ya da resminde onu tutsak almaya çalıştı, ve tüm çizdiklerim etten devasa bir manzaraya dönüştü, tüm tuvaller uç uca eklendi kemik ve etten kesintisiz bir görünüm oldu, boyanın canlılığında seviştiğim uyanmış bir gövde, fakat sıra gözlerini boyamaya ulaşınca kapandılar, ve onları açık olarak boyadığımda boştular, gözbebeksiz, bir boşluğa bakan, şundan dolayı duygusal olanın yerine geçen var oluşun anlamsızlığıydı, ya da onun sırrı, ve eğer gözlerin gerçek ifadesini anlayabilseydim bir yıl süresince nesnel olmayanın boşaltılmış dünyasında boyayla yakalanamayanı soyut olarak resmetmeye uğraşarak dolaşırken, o son sadeleştirilemez sırrı sözcüklere dökebilirdim,” (Onun)
• fakat tam bunlar olurken bir de bakarsın
  gülümseyerek
  cenaze levazımatçısı
  gelivermiş (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)