Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları kimin eseri? Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları kitabının yazarı kimdir? Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları konusu ve anafikri nedir? Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları kitabı ne konu alıyor? Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları PDF indirme linki var mı? Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları kitabının yazarı Başo (Matsuo Bashō) kimdir? İşte Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Başo (Matsuo Bashō)

Çevirmen: Coşkun Yerli

Orijinal Adı: Oku no Hosomichi (The Narrow Road to the Deep North and Other Travel Sketches)

Yayın Evi: Yapı Kredi Yayınları

İSBN: 9753633041

Sayfa Sayısı: 126

Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Bu kitapta yer edinen seyahat notları, şairin Zen Budizm’den etkilenerek dünyevi bağlardan kurtulmaya ve fani dünyadaki sonsuzluğu, evrenin gizemlerini açığa çıkartmaya çalışmasının izdüşümü niteliğini taşıyor.

Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları Alıntıları – Sözleri

• “Dünya kirini üstümden atamadım hâlâ. “
• “Sararmış otlar
  geriye kalan,
  eski yiğitlerin
  tutkularından.”
• Sanki boyutlar arasından aya ve güneşe giden yolun kapısının önündeydim.
• İçim şiir denen
  çılgınlıkla dolu
• Bir at bile mükemmel
  bir seyirlik bu dünyada,
  kardaki haline
  bakmaya doyum olmuyor.
• Artık kapım yalnızca
  sabahleyin güzelliklerine açık
• Dünya kirini üstümden atamadım hâlâ.
• Hayatlarını gemilerde uzaklara yelken açarak yada at sırtında geçirenler hep yoldadır ve yol onları nereye götürürse evleri de oradadır.
• Sürüsünü karanlık bulutlarda yitiren acayip bir kuş benzer biçimde, yüreğimde giden için üzüntü, kalan için elem, karşılık olarak şunu yazdım:
  “Biz iki yurtsuz”
• “Bir ateş yak dostum, çıtırdasın,
  Bak ne göstereceğim sana:
  Kocaman bir kartopu.”

Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Her ne kadar kendime ilişik bir şiir teorisi görüşüm olsa da bu incelemeyi salt okuyucu gözüyle yazmak isterim. Kitap on iki çağ ilkin kadim Japon halk şiiri ustası Başo’nun gezileri ve bu esnada yazdığı ve alıntıladığı ‘haiku’ (hakku) geleneği ile bezenmiş şiirlerden oluşuyor. Modern Japon edebiyatçı Nabuyuki Yuasa’nın uzun sunuşu ve detaylı bölüm notları ile zenginleştirilmiş bir yaratı. Ilk olarak bu şekilde uzak bir geçmişten eksiksiz bizlere ulaşan bu metnin paha biçilmez bir kıymet bulunduğunu teslim etmek gerek.
Japon kültürünün mayasını oluşturan doğaya saygı ile fanatik, minimalist ve arınmacı öğretilerin mütevazi fakat etkisi altına alan bir ürünü haiku şiirleri. Hece vezniyle, arı ve günlük dille kaleme alınmış, katmanlarca anlam barındıran dizeler bunlar. Uzak doğuya özgü pastoral esrime ve gene doğuya özgü duygusal melankolinin mütevazi açmış çiçekleri gibiler Başo’nun haikuları. Anlam katmanlarındaki mahalli ve tarihsel göndermeleri, Yuasa’nın sunuş ve notları olmaksızın anlayamayacağımızdan basitlik sınırında bir sadeliğe haizmiş benzer biçimde gelebilir bu şiirler. Duyguları ifşadan oldukca yaşamı anlama ve katılmaya ulaşmış bu bilgeliği seyahat notlarında sezinlemek pek de kolay değil. Yine de pastoral esrimeye neden olan muhteşem açıklık ve sadelik ruhumuzun derinliklerinde bulmuş olduğu gerçek karşılıklar ile fark etmeden büyülüyor insanı.
Anlam katmanlarını dil sarmalında serpili bulmaya alışık olduğumuz batı – orta batı edebiyat anlayışımız için oldukça yabancı bir şiir dili bu. Minimalist Japon halk ezgileri dinleyerek duygusal yakınlaşmaya çabalamak ihtiyacı duymam kitabı okuma sürecim hakkında bir düşünce verecektir sanıyorum.
Yine de seyahat notlarını ve şiirleri temize çeken talebesi Soryu’nun emsalsiz sözlerindeki saygıyı paylaşıyorum: “Bu kitabın güzelliği uzak denizlerdeki deniz kızlarının gözyaşlarından oluşan incilerle kıyaslanabilir.” (ulusal coşkun)

Uzakdoğu’da yazılmış bir şiir ve gezi kitabı.Temel şiir anlayışı mevcud bu kitabın bununla beraber oldukca derinlikli ifadeleri bulunuyor. Teşekkürler Başo. İyi Okumalar (Rabia Yekeler)

Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları PDF indirme linki var mı?

Başo (Matsuo Bashō) – Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları kitabı için internette en oldukca meydana getirilen aramalardan birisi de Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Başo (Matsuo Bashō) Kimdir?

Matsuo Bashō ya da aslolan adıyla Matsuo Kinsaku Japonya’nın Edo döneminde1644-1694 yılları aralığında yaşamış bir şairdir. Japonlara özgü üç dizelik haiku’nun en büyük ustası kabul edilmektedir. 17 heceden oluşan haiku’yu şekil ve anlam yönünden zenginleştirren Basho, bu tarz şeyleri zen budizm ruhuyla yoğurarak sanat içerikli bir tür haline getirmiştir. Basho’nun şiirini tanımlamak için sık sık, “yaşlı, solgun ve göze batmayan şeylere duyulan sevgi” anlamına gelen “sabi” terimi kullanılmaktadır.

Basho, çağının genel görkemine ters düşecek halde azla yetinen, dünya nimetlerinden uzak duran, yalın bir insan olarak yaşamıştır. Olanak buldukça toplumun dışına çıkan, Fukagava’daki muz ağacı yapraklarından yapılmış kulübesine (başo-an) çekilen ozan takma adı olan Basho’yu da buradan almıştır.

1694 senesinde Osaka’da ölen Basho’dan günümüze toplam 1000 haiku kalmıştır.

Başo (Matsuo Bashō) Kitapları – Eserleri

• Kelebek Düşleri
• Başo’dan Buson’dan İssa’dan Haikular
• Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları
• Oku’ya Sapa Yollar
• Haiku
• Basho’s Haiku: Selected Poems of Matsuo Basho

Başo (Matsuo Bashō) Alıntıları – Sözleri

• Türkün güzel olmasa da
  benimsin. (Başo’dan Buson’dan İssa’dan Haikular)
• “Giden bana
  Ve kalan sana
  İki ayrı sonbahar.” (Başo’dan Buson’dan İssa’dan Haikular)
• ” Bu şiirde ne oldukca duygu anlatılmış. Fazladan bir satır eklemek bir ele altıncı parmak eklemek benzer biçimde olurdu. ” (Oku’ya Sapa Yollar)
• “Bir ateş yak dostum, çıtırdasın,
  Bak ne göstereceğim sana:
  Kocaman bir kartopu.” (Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları)
• Her gün, çıkılan bir yoldur;
  yolun kendisi de, sıla. (Haiku)
• ” Peşimi bırakmayan hastalığımla önüm her zamankinden daha muğlaktı. Yine de böylesi mukaddes bir yolculuğa çıkarken bu uzak bölgeleri görmenin gerektirdiklerini biliyordum: dünyadan, yaşamın geçiciliğinden el tek çekmeyi kabullenmek; yolda ölmeye, insan yazgısına razı olmak.Bu düşünceler ruhumu birazcık hareketlendirdi ve Date’de Okido sınırını geçerken azca oldukca ayaklandım. ” (Oku’ya Sapa Yollar)
• ne giyersek giyelim
  güzel oluruz
  ay altında işte (Haiku)
• ” Ardımızda bıraktıklarımız geriye yalnızca sırtlarımızın gölgeleri kalana dek bizi izledi. ” (Oku’ya Sapa Yollar)
• Artık kapım yalnızca
  sabahleyin güzelliklerine açık (Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları)
• Sanki boyutlar arasından aya ve güneşe giden yolun kapısının önündeydim. (Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları)
• “Hiç kımıltı yok
  yaprakta bile;
  ürperti veriyor yaz korusu.” (Başo’dan Buson’dan İssa’dan Haikular)
• Gelmeyecek misin—
  çoktan düştü yere
  ilk kiri yaprağı (Kelebek Düşleri)
• Kişi, Adım atma’sinin ‘son’ a ‘eren’ noktalarında, tüm dünya karşısında tam olarak yalnız kaldığında, kendi asla’liği ile dünyanın asla’liği çakıştığında, kendi yalnızlığı ile dünyanın yalnızlığının aynı, ‘tekbir’ asla bulunduğunu gördüğünde, tüm dünya ile tam olarak birlikli hâle gelir; bu sebeple anlamın bulunabileceği ‘başka’, ‘sonraki’, ‘öte’ bir yer olmadığına nazaran, şahıs anlamını artık, sadece, kendinde, kendi içinde, kendi ‘düşünme’sinde, “kendi üzerine düşünme”sinde bulabilecektir.
  Ama buradan—kendinde oluşturduğu birlikten—‘dışarı’, ‘öteki şeyler’e bakınca da, bu kez, hiçbirşeyin tek başına, bağlantısız, kopuk olmadığını anlayabilen şahıs, artık, içinde bulunduğunu görmüş olduğu tüm dünyanın en ‘küçük’ şeylerinin bile önemini kavrayacak—her bir tek şeyde herşeyi, her ufak parçada büyük bütünü, herşeyin birliğini, görebilecektir.— (Kelebek Düşleri)
• Kişi, Adım atma’sinin ‘son’ a ‘eren’ noktalarında, tüm dünya karşısında tam olarak yalnız kaldığında, kendi asla’liği ile dünyanın asla’liği çakıştığında, kendi yalnızlığı ile dünyanın yalnızlığının aynı, ‘tekbir’ asla bulunduğunu gördüğünde, tüm dünya ile tam olarak birlikli hâle gelir; bu sebeple anlamın bulunabileceği ‘başka’, ‘sonraki’, ‘öte’ bir yer olmadığına nazaran, şahıs anlamını artık, sadece, kendinde, kendi içinde, kendi ‘düşünme’sinde, “kendi üzerine düşünme”sinde bulabilecektir.
  Ama buradan—kendinde oluşturduğu birlikten—‘dışarı’, ‘öteki şeyler’e bakınca da, bu kez, hiçbirşeyin tek başına, bağlantısız, kopuk olmadığını anlayabilen şahıs, artık, içinde bulunduğunu görmüş olduğu tüm dünyanın en ‘küçük’ şeylerinin bile önemini kavrayacak—her bir tek şeyde herşeyi, her ufak parçada büyük bütünü, herşeyin birliğini, görebilecektir.— (Haiku)
• İçim şiir denen
  çılgınlıkla dolu (Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları)
• Dünyada zaman
  acılarla dolu da
  ne kadar hafifçe
  geçiyor çatı üstünden
  ilk kış yağmuru işte (Kelebek Düşleri)
• Kokulandır
  Kelebek kanadını
  Orkide de (Kelebek Düşleri)
• Kokulandır
  Kelebek kanadını
  Orkide de (Basho’s Haiku: Selected Poems of Matsuo Basho)
• ” Kalem ya da kelam ilr olsun, kim kalkışabilir ki tasvir etmeye tanrısal bir eseri, dünyanın kutsallığını? ” (Oku’ya Sapa Yollar)
• ne giyersek giyelim
  güzel oluruz
  ay altında işte (Basho’s Haiku: Selected Poems of Matsuo Basho)