Allah’ım! Senin yardımın olmadan ben hiçbir şey başaramam. Ve senden başka dayanacak hiçbir şeyim yok anlamına gelir.
“Güç ve kuvvet, sadece Yüce ve Büyük olan Allah’ın yardımıyla elde edilir.”
Bir şahıs bu cümleyi söylediği anda “Allah’ım! Senin yardımın olmadan ben hiçbir şey başaramam. Ve senden başka dayanacak hiçbir şeyim yok” itirafında bulunmaktadır.
Gözden kaçırmayın
Sürücü Belgesini Değiştirmek İçin Gerekli Olan Evraklar Nelerdir?
Asıl söyleniş şekli: Lâ Havle Velâ Kuvvete İllâ Billâh’tır (Buharî, Ezan, 7; Müslim, Salât, 12). Kur’ân-ı Kerim’de ise: “Lâ Kuvvete İllâ Billâh” şeklinde geçmektedir (el-Kehf,18/39). Lafız itibariyle kısa fakat anlam itibariyle oldukca kapsamlı olan bir zikir ve duâ cümlesi olup Peygamberimizin ifadesiyle “Cennet’in hazinelerinden bir hazinedir” (Tirmizî, Daavât, 57, 119). Bu kısa ve özlü cümle, müezzin ezan okurken, namazlardan sonrasında, bir seyahat esnasında, seyahat dönüşünde yada meydana getirilen herhangi bir hayırlı iş ve amelden sonrasında veyahut da herhangi bir vakit ve mekâna bağlı olmaksızın uygun olan her yer ve zamanda bizzat Peygamber Efendimiz tarafınca okunmuş ve Ashâba da tavsiye edilmiştir.
Ömer b. Hattâb (r.a), bu cümle ile ilgili olarak şöyleki demiştir. “Rasûlullah (s.a.s): Müezzin Allahu Ekber, Allahu Ekber” söylediği zaman sizden biriniz Allahu Ekber, Allahu Ekber” der; sonrasında müezzin “Eşhedü en lâ ilâhe illallah”söylediği zaman o da “Eşhedü en lâ ilahe illâllah” derse, sonrasında müezzin Eşhedü enne Muhammeden Rasûlullah” söylediği zaman, o da Eşhedü enne Muhammeden Rasûlullah” der. Müezzin “Hayye alessalâh ” söylediği zaman o da Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh ” der. Sonra müezzin Hayye alelfelâh ” söylediği zaman o da “Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh” derse, sonrasında, Allahu Ekber, Allahu Ekber” söylediğinde o da Allahu Ekber, Allahu Ekber” derse, sonrasında müezzin Lâ ilâhe illallah”söylediği zaman, o da tüm kalbiyle La ilâhe illallah” derse, Cennete girer “buyurdular” (Müslim, Salât, 12).
Ashabdan Abdullah İbn Zübeyr de, her namazın sonunda, selâm verdiği zaman, şöyleki derdi: “Allah’dan başka hiçbir ilâh yoktur. Yalnız O vardır. Şeriki yoktur; mülk O’nundur, hamd da O’na mahsustur. Hem O, her şeye kâdirdir. Güç ve kuvvet sadece Allah’a mahsustur (Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh). Allah’dan başka hiçbir ilâh yoktur. Biz de sadece O’na ibâdet ederiz. Nimet O’nun, erdem O’nun, güzel senâ(övgü) da O’nundur. Kâfirler patlasa da, dinde samimi olarak Allah’dan başka ilâh yoktur deriz.” İbn Zübeyr: “Rasûlullah (s.a.s), her namazın sonunda bunlarla tehlil yapardı”demiştir (Müslim, Mesacid, 139).
Ebu Mûsâ da mevzu ile ilgili olarak şöyleki demiştir: “Bir sefer esnasında Hz. Peygamber (s.a.s)’le beraberdik. Biz, yüksek bölgelere geldiğimizde tekbir getiriyorduk. Rasûlullah (s.a.s), bunun üstüne şöyleki buyurdular: “Ey insanoğlu! Sesinizi fazla yükseltmeyin. Siz, sağır yada gâib olan birine seslenmiyorsunuz.” Sonra benim yanıma geldi. Ben ise, kendi kendime “Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh” diyordum. Bunun üstüne: Ey Abdullah b. Kays “Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh “demeye devam et. Bundan dolayı o, aden hazinelerinden bir hazinedir” buyurdular (Buhârî, Daavât, 50, 67). Yine Rasûlullah (s.a.s), Kur’ân’dan fazla bir şey bilmediğini ve kendisine, okuyabileceği bir duâ söylemesini isteyen birisine “Sübhânallâhi, velhamdü lillâhi, velâ ilâhe illallâhu vallâhü ekber, velâ havle velâ kuvvete illâ billâh” duâsını okumasını söylemiştir (Nesâî, İftitah, 32).
Enes b. Mâlik tarafınca rivâyet edilen bir hadiste Hz. Peygamber şöyleki buyurmuştur: “Evinden çıkarken ,şu duâyı okuyan kişiye bu duâ kâfidir. O adam muhafaza altına alınır. Şeytan da o adamdan uzaklaşıp bir kenara çekilir. O duâ: Bismillâhi tevekeltü alallâhi lâ havle velâ kuvvete illâ billâh’tır” (Tirmizi, Daavât, 34). Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh” duâsının okunduğu bir başka yer de Hacerül-Esved’in karşısıdır (İbn Mâce, Hacc, 32). (Ayrıca bk. İstircâ’).
Ahmet GÜÇ
