Kitap Künyesi

Yazar: André Aciman

Çevirmen: Başak Bingöl

Orijinal Adı: The Proust Project

Yayın Evi: Sel Yayınları

İSBN: 9789755704814

Sayfa Sayısı: 238

Proust Projesi Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Yaşamın insan ruhuyla zihnine nakşettiği izleri etraflıca ve yetkin halde aktaran çağıl edebiyatın mühim yapıtlarından biridir, Marcel Proust’un ömrü süresince yazdığı Yitik Zamanın İzinde. Bir çağrışımın dalgalanarak tüm bir geçmişi şuur yüzeyine çıkardığı yedi ciltlik bu yapıt, bununla birlikte okurların kat edeceği zahmetli fakat bir o denli da varoluşu dönüştüren bir tecrübe sunmaktadır.

Proust’un okurlar üstünde bıraktığı çok önemli etkinin bilincinde olan yazar ve edebiyat uzmanı –daha evvelde dilimize Sel Yayınları tarafınca Adınla Çağır Beni adlı romanının aktarıldığı– André Aciman, bu etkinin izini süreceği bir projeye girişmiş: Proust Projesi.

Aciman, aralarında Alain de Botton, Colm Tóibin, Louis Begley, Andrew Solomon, Judith Thurman, Lara Vapnyar şeklinde adların de bulunmuş olduğu 28 yazara, raflarında duran yedi ciltten gözde bölümlerini seçip üzerlerinde bıraktıkları tesirleri açıklayan birer yazı yazmalarını istemiş. Kayıp Zamanın İzinde’nin özetini ve seçilen bölümleri –Sel Yayınları’nın baskısında Roza Hakmen’in Türkçeleştirdiği bölümler kullanılmıştır– yazarların denemeleriyle harmanlayarak oluşturulan bu kapsayıcı yapıt, Proust’un

hayatına adım atmak isteyenlere yol gösterirken, tecrübeli okura da değişik görüşlerle kendininkileri karşılaştırma imkânı sağlıyor.

Proust Projesi Alıntıları – Sözleri

• “…şüphesiz ötekilere asla benzemeyen bir romanın, iyi mi olur da bir sonu olabilir?
  ‘Bugün Proust’u bitirdim.’ ne anlama gelir?
  Proust’u kim bitirir?”
• Nasıl ki bazı yaratıklar, tabiatın üretmekten vazgeçmiş olduğu bir canlı türünün son örnekleriyse acaba -dil, kelimeler, düşüncelerin çözümlenmesi için buluş edilmemiş olsa- ruhlar içinde mevcut olabilecek iletişimin yegâne örneği de müzik mi diye düşünüyordum. Müzik, devamı gelmemiş bir olasılık gibidir; insanlık başka yollara, konuşma ve yazı diline sapmıştır.
• Gerçeklik; onu iyi mi görürüz, iyi mi hissederiz, çarpıtırız, iyi mi dönemin akışının içine koyarız onu: Belli ki Proust’un başyapıtının konusu da bu. Hangimiz onu okuyup da hayatımızın akışına bakışımızı değiştiren yeni bir anlayış kazanmamıştır?
• Proust’u okurken akla gelen sual; şu anı, ona ilişkin beklentilerimiz ve anılarımız haricinde yakalayıp yakalayamayacağımızdır. Peki ya aslına bakarsak şu an diye bir şey yoksa? Geçmiş ve gelecek içinde bir geçiş olarak bile yoksa, zira Proustyen evrende bu şekilde bir geçiş mevcut değildir. Geçmiş çoktan gelecek tarafınca lekelenmiştir ve geleceğin gözü daima geçmiştedir.
• Geçmiş çoktan gelecek tarafınca lekelenmiştir ve geleceğin gözü daima geçmiştedir.
• Değerli anlara onlar olurken değil, sadece onları kaybettiğimiz süre uzanırız.
• Albertine’siz bir yaşam umutsuzluk getirir.
• “Durum yeterince tanıdık. Freud, Woody Allen ve Murphy’nin Kuralları’ndaki Murphy’nin kesiştiği yerdeki Proust bizlerden biri; onu oldukca iyi tanıyoruz, o da bizi oldukca iyi tanıyor. Duyguların bastırılmasının ne demek bulunduğunu oldukca iyi biliyor. O sahici hüzün patlaması da ne kadar mütevazı ve direkt; hiçbir şey hissetmemektense herhangi bir şey hissetmenin daha iyi olduğu, insanoğlunun bir şeyler hissetmesi gerektiği ve aslına bakarsanız sezmek istediği, dahası hepimizin duyguya aç, ısı arayan varlıklar olduğumuz ve tam da bu yüzden kırılma ya da aptal durumuna düşme pahasına bazı bölgelere, bazı nesnelere, kokulara, sanata, gözyaşına, bitkilere, yazıya, hafızaya, müziğe, kötülüğe ve elbet öteki insanlara doğru çekilmekten çekinmediğimiz ve bu şekilde yaparak da her birimizin yalnız yeni değil bununla birlikte gerçek yaşamımız olan iç dünyamızda gizlenmiş kişisel bir yol bulduğumuz bilgisi ne kadar takdire şayandı.”
• “Her seçim ağlatısal bir seçimdir zira hiçbirimiz kendimizi ötekilere tam olarak açamayız. Ölüme giden yolda kimi zaman dürüst anlamış olur olabilir ve kısa süreliğine de olsa bencilliğin, örfün ve yasakların maskeleri düşebilir. Ama ölümün nihai acımasızlığı yüzünden hiçbirimiz asla ‘beraber’ olamayız. Her insan yalnızdır hakkaten.”
• “Bugün Proust’u bitirdim.” ne anlama gelir?
  Proust’u kim bitirir?

Proust Projesi İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Merhaba; Prosut severler bu kitap ile minik bir Kayıp Zaman İzinle serisine mini bir seyahat yapmış oalcaklarıdr
28 yazarın Kayıp Zamanın İzinde serisindeki en beğendikleri bölümleri alıntılamışlar ve kendilerince yorumlamışlar .Seriyi bitirdikten sonrasında okunmasını tavsie ederim (Hatice Akgün Kızılgül)

Bu kitap olmadan Kayıp Zamanın İzinde serisini içselleştirmem mümkün olamazdı. Kitapta bazı yazarların düşünceleri ile o düşüncelere esin veren seriden hususi notlarla eklemeler yapılmış. Yeniden okudum mühim sayılan bölgeleri. Asla tek başına özümsenecek bir seri olmadığı şeklinde üzerine bu kitabı da okumak kafi olmayacaktır. Andre Aciman’ın Proust üstüne ek olarak konuşmuş olduğu uzun bir video var, Türkçe altyazı mevcut değil, bir ihtimal ilgilenen olur, bağlantı ; https://youtu.be/_PEAF-F2HEg (Betül Culhacılar)

Andre Aciman’ın yayına hazırladığı proje. Aciman’ın da aralarında bulunmuş olduğu 28 yazar Marcel Proust’un yazdığı “Kayıp Zamanın İzinde” serisindeki en beğendikleri bölümleri alıntılamışlar ve kendi açılarından yorumlamışlar.
Bu kitap için bir nevi “Kayıp Zamanın İzinde okuma rehberi” de diyebiliriz. Marcel Proust muhteşem yazar fakat yazılanlar içinde devamlı olarak değişik adlar, değişik bölgeler, bir ihtimal okuyucunun fazla önemsemeyeceği ayrıntılar olduğundan okuyucu metinden kopabilir.
Kitapla ilgili en güzel detay, metinler verilmeden ilkin sahnenin bilgisinin verilmesi ve daha öncesi ile ilgili hatırlatma yapılmasıdır. Malum Proust’un orijinal metinlerini okurken hangi sahnenin nerede başladığı tam olarak belli olmaz. Zaman içinde ortamdan ortama salınırız, o nedenle bu şekilde derlemeler okuyucunun dikkatini daha oldukca çeker.
Bu kitap “Kayıp Zamanın İzinde” okumadan da okunabilir fakat şahsen seriyi okuduktan sonrasında en kırılgan bölgeleri için okunmasının isabetli olacağını düşünüyorum. (arifsahin)

Proust Projesi PDF indirme linki var mı?

Andre Aciman – Proust Projesi kitabı için internette en oldukca meydana getirilen aramalardan birisi de Proust Projesi PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Andre Aciman Kimdir?

Romancı, denemeci ve anı yazarı, bununla birlikte dünya genelinde meşhur Proust uzmanlarından biridir. New Yorker, New York Review of Books, New York Times, Paris Review şeklinde dergilerde yazıları gösterildi.

Türkiye vatandaşlığına haiz Yahudi bir aileye (babası aslen İstanbulludur) mensup olan André Aciman, İskenderiye’nin oldukca dilli, kozmopolit ortamında yetişti, aile sonrasında New York’a yerleşti. New York City Üniversitesi’nde edebiyat teorisi, Princeton Üniversitesi’nde Fransız edebiyatı dersleri verdi.

Anı kitabı Out of Egypt ile Whiting Ödülü’nü kazanmıştır. Adınla Çağır Beni, ilk yayınlandığı yıl olan 2007’de New York Times tarafınca “Senenin Dikkate Değer Kitabı” seçildi ve Lambda Edebiyat Ödülü’ne layık görüldü. Yazar yaşamını ve çalışmalarını New York’ta sürdürmektedir.

Andre Aciman Kitapları – Eserleri

• Adınla Çağır Beni
• Bul Beni
• Proust Projesi
• Sekiz Beyaz Gece
• Harvard Meydanı

Andre Aciman Alıntıları – Sözleri

• Kitap okuyanlar gizlenen insanlardır. (Adınla Çağır Beni)
• Senden hoşlandığımı mı düşünüyorsun Oliver?
  Sana tapıyorum ben! (Adınla Çağır Beni)
• “Bugün Proust’u bitirdim.” ne anlama gelir?
  Proust’u kim bitirir? (Proust Projesi)
• “Hayatını nasıl yaşayacağın sadece seni ilgilendirir. Fakat unutma, yüreklerimiz ve bedenlerimiz bize sadece bir kez için verilmiştir. Çoğumuz ister istemez, sanki yaşanacak iki hayatımız varmış, birisi taslak, öteki mükemmel versiyonmuş ve ikisinin arasında bir sürü versiyonlar varmış gibi yaşarız. Ama sadece bir tane vardır, sen bunu anlayamadan yüreğin yıpranır ve vücuduna gelince, ona bakacak pek kimsenin kalmayacağı, yaklaşmak isteğinin hiç olmadığı bir noktaya varırsın.” (Adınla Çağır Beni)
• Ben artık yokum fakat ne olur bul beni. (Bul Beni)
• Biz birbirimizindik fakat birbirimizden o denli ayrı kalmıştık ki, başkalarınındık artık. Yaşamlarımızda aslolan hak iddia edenler işgalciler ve yalnız işgalcilerdi. (Adınla Çağır Beni)
• Neyin can yakacağını iyi biliyordu. Benim canımın da nereden yanacağını kesinlikle biliyor olmalıydı. Oraya hiçbir süre dokunmadı. (Harvard Meydanı)
• “Her seçim ağlatısal bir seçimdir zira hiçbirimiz kendimizi ötekilere tam olarak açamayız. Ölüme giden yolda kimi zaman dürüst anlamış olur olabilir ve kısa süreliğine de olsa bencilliğin, örfün ve yasakların maskeleri düşebilir. Ama ölümün nihai acımasızlığı yüzünden hiçbirimiz asla ‘beraber’ olamayız. Her insan yalnızdır hakkaten.” (Proust Projesi)
• Onlar şeklinde olmak istemezdim, zira bir parçam öyleki olmayı aslına bakarsanız beceremezdi, fakat bilirdim ki diğeri parçamın hayatta en oldukca istediği şey, tek kumaştan kesilmişçesine onlardan biri olmaktı. (Harvard Meydanı)
• Işıkları söndüreceğiz, kapıları kilitleyeceğiz, panjurları indireceğiz ve tekrar asla ümit etmemeyi öğreneceğiz. Bir yaşam süresince asla. (Bul Beni)
• Kimse bir ada değildir, kendini başkalarına kapatamazsın, insanoğlunun insana ihtiyacı vardır. (Adınla Çağır Beni)
• “Durum yeterince tanıdık. Freud, Woody Allen ve Murphy’nin Kuralları’ndaki Murphy’nin kesiştiği yerdeki Proust bizlerden biri; onu oldukca iyi tanıyoruz, o da bizi oldukca iyi tanıyor. Duyguların bastırılmasının ne demek bulunduğunu oldukca iyi biliyor. O sahici hüzün patlaması da ne kadar mütevazı ve direkt; hiçbir şey hissetmemektense herhangi bir şey hissetmenin daha iyi olduğu, insanoğlunun bir şeyler hissetmesi gerektiği ve aslına bakarsanız sezmek istediği, dahası hepimizin duyguya aç, ısı arayan varlıklar olduğumuz ve tam da bu yüzden kırılma ya da aptal durumuna düşme pahasına bazı bölgelere, bazı nesnelere, kokulara, sanata, gözyaşına, bitkilere, yazıya, hafızaya, müziğe, kötülüğe ve elbet öteki insanlara doğru çekilmekten çekinmediğimiz ve bu şekilde yaparak da her birimizin yalnız yeni değil bununla birlikte gerçek yaşamımız olan iç dünyamızda gizlenmiş kişisel bir yol bulduğumuz bilgisi ne kadar takdire şayandı.” (Proust Projesi)
• Geçmiş çoktan gelecek tarafınca lekelenmiştir ve geleceğin gözü daima geçmiştedir. (Proust Projesi)
• Bırak aşık olmayı insanlardan hoşlanıp hoşlanmadığımdan bile güvenli değilim. (Bul Beni)
• Albertine’siz bir yaşam umutsuzluk getirir. (Proust Projesi)
• En korkulu ihtimaller de bunlar değil mi: olabilecekken asla olmamış ve ümidimizi yitirsek de hala bigün olabilecek şeyler. (Bul Beni)
• Hepimiz yaşamla aramıza mesafe koymak için çeşitli perdeler kullanırız. Benimki kağıt. (Bul Beni)
• “Yalnız kalmayı seviyor musun?” diye sordu.
  “Hayır. Kimse yalnız kalmayı sevmez. Ama yalnızlıkla yaşamayı öğrendim.” (Adınla Çağır Beni)
• “…şüphesiz ötekilere asla benzemeyen bir romanın, iyi mi olur da bir sonu olabilir?
  ‘Bugün Proust’u bitirdim.’ ne anlama gelir?
  Proust’u kim bitirir?” (Proust Projesi)
• Kalaş her şeye doğaçlama adlar bulup takarak ve dokunduğu her yere parmak izlerini bırakarak dünyanın görüntüsünü değiştirmişti, zira aynı dünyanın, kapısında bu kadar derin izler bırakan elin sahibini bigün arayıp bulacağını ve ‘Yeterince uzun süredir çalıyorsun kapımı. Gel artık sen buraya aitsin,’ diyerek onu içeri alacağını umuyordu. (Harvard Meydanı)