Saksafon, soluklu bir müzik aletidir. Biçim olarak, klarnete benzeyen ağız kısmı, metal gövdesi ve konik bir kısmı vardır. Saksafonların alt kısımları eğiktir, fakat kimileri ise düzdür ve klarnete eşler. Saksafonun üstünde 12 tuş ve delik bulunmaktadır. Normal sesin bir oktav altına ya da üzerinde olmaya yarayacak 2 delik de ekstradan bulunmaktadır. Soprano, alto ve tenor saksafon en fazla kullanılan modellerdir.
Saksafonu kim tespit etmiştir?
1840 senesinde, klarnetçi Antoine Joseph Sax tarafından planlanan saksafonun anlamı, Sax’ın sesi anlamına gelmektedir.
Tescilden 20 sene kadar sonrasına kadar, saksafon yalnızca Sax’ın fabrikasında üretilmiştir. 1966’de tescil süresi dolmuştur ve pek çok üretici, değişiklikler kapsayan saksafonlar üretmişlerdir. Saksafon çeşitleri, kontrabas, bas, bariton, tenor, C-ezgi, alto, F mezzo-soprano, soprano, C soprano, sopranino saksafon olarak sayılabilir. En fazla kullanılanlar; soprano, alto, tenor ile bariton saksafonlardır. Çok arada bas saksafon kullanılan orkestralar da vardır.
Saksafonun yapısı nasıldır?
Saksafon, yapı olarak klarnete benzemektedir.
Saksafonlar genelde pirinçten yapılır, üzerine vernik ile altın ya da gümüş kaplama yapılır. Vernik sayesinde paslanma önlenir, ses kalitesi çoğalarak çekici bir görünüm kazandırılır. Saksafon, metalden üretilen bir çalgı olmasına karşın, yapısı gereği tahta üflemeli enstrümanlar arasında kabul edilmektedir. Evvelleri olağan müzik için üretilmiş olsa da, caz müziğinin başlıca müzik aleti olmuştur. Saksafon çalanlar, ağızlık ve kamışlar kullanmaktadır.
İçleri içbükey olarak oyulan ağızlıklar, daha yumuşak tonlarda ses çıkarmaktadırlar. Kamışlar, saksafon kamışları klarnete göre daha geniştir. Her saksafon çeşidine göre değişik kamışlar kullanılır.
.
