Kitap Künyesi

Yazar: Andrey Voznesenski

Çevirmen: Ülker İnce

Orijinal Adı: Oza

Yayın Evi: Ve Yayınevi

İSBN: 9786058519534

Sayfa Sayısı: 64

Oza Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

“1964 senesinde piyasaya sürülen Oza elli yıl sonrasında oldukça daha büyük bir şiir olarak çıktı karşıma. Ürperdim. Elli yıl sonrasında iyice kıskandım. Kıskandım, dehşetli tutkuyla, şu sebeple Oza bir tek dünün ve bugünün şiiri değil bununla birlikte geleceğin şiiri. Kendini durmadan yenileyen bir şiir. Dünyanın tüm şairlerinin, geleceğin şairlerinin çarpışmak zorunda oldukları yaman bir rakip!

Oza, iç içe geçmiş sırılsıklam bir aşk şiiridir. Mayakovski’den sonrasında Rus şiirinin biçimsel sınırlarını kıran devrimci bir şiirdir. Ehemmiyet ve büyüklüğünü anlatmak için, bu iki cümle bile yeter!”

Özdemir İnce

“Voznesenski, şiirinde ‘sözüm ona ilerleme’ye, çıkarcıların, duygusuzların, göğüslerinde bir yürek taşımayanların eline geçince baskı aracı haline dönüşen ‘kahrolası makine’ye karşı sevginin ve özgür insan ruhunun savunusunu üstüne alır. İnsani değerlerin baş koruyucusu olarak ozan çıkar karşımıza. Bu eğilim, en çok da fazla Oza adlı uzun şiirde görülür.”

Mehmet H. Doğan

Oza Alıntıları – Sözleri

• Tüm umutlar yiter…
• Hiç kimse hiçbir şeyin bilincinde değildi!
• “Selam Oza!
  Evde, geceleyin
  Ya da uzakta bir yerde, neresi olursa olsun,
  havlarken köpekler,yalarken kendi göz yaşlarını
  Senin soluğundur duyduğum ses.
  Selam Oza!
  Nasıl bilebilirdim, sinik ve komik
  Bir şahıs benzer biçimde, ürkerek giren bir göle,
  Gerçekte korku bulunduğunu aşkın, söyle?
  Selam Oza!
  Ne korkulu, bir başına düşünmek şimdi seni?
  Daha da korkulu,bir başına değilsen oysa:
  Şeytan öylesine doyumsuz bir güzellik vermiş ki sana.
  Selam Oza!
  Ey – insanoğlu, lokomotifler, mikroplar
  Gerin kanatlarınızı elinizden geldiğince ona.
  Harcatmam onun, dokundurtmam kılına.
  Selam Oza!
  Yaşam bir nebat değilse aslına bakarsak,
  Neden dilimliyor, parçalıyor insanoğlu onu
  Selam Oza!
  Ne acı bu denli geç rastlamak sana
  Ve böylesine erken ayrı kalmak sonunda.
  Karşıtlar getiriliyor bir araya
  Bırak çekeyim kahrını ve acını kendime
  Şundan dolayı acılı kutbuyum mıknatısın ben,
  Sense neşeli. Dilerim sonuna dek kalırsın öyleki.
  Dilerim asla bilmezsin ne denli hüzünlüyüm.
  İnan, kendimle üzmeyeceğim seni.
  İnan, ders olamayacak sana ölümüm.
  İnan, yük olmayacağım sana yaşamımla.
  Selam Oza, dilerim ışıl ışıl kalırsın hep
  Bir sokak fenerinden sızan bir ışık benzer biçimde.
  Suçlayamam bırakıp gittiğin için beni.
  Şükür ki girdin yaşamıma.
  Selam Oza! “
• “Yaşamak ne büyük bir mucize
  Ama iyi mi anlatırsın bunu yaşamasızın birine?”
• “Tüm geçmişimizden, geçmiş yıllardan
  Bir zamanlar biz olan o insan gölgeleri
  Hüzünle el sallamaktadır bizlere şimdi. “
• Ne acı birbirimize bunca geç rastlamamız
  Ya ayrı olmamız daha da acı
• “İlenç size, ilenç tümünüze
  Programlanmış hayvan sürüleri”
• “Hiç kimse hiçbir şeyin bilincinde değildi!”

Oza İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Özcan Alper’in ‘’Gelecek Uzun Sürer’’ filminden sonrasında aylarca kitabın ilk baskısını arayıp durmuştum. Bazı filmler bende kanserli bir hücre halinde yaşar (aynı şey bazı kitaplar de ilgilendiriyor doğal olarak.) Asla çıkarıp atamam, büyür, büyür. Kitap filmin bir uzantısı halinde aklımda öyleki bir yer etmişti ki, hatırlıyorum, bulduktan sonrasında, uzun bir süre, gittiğim her yerde benimleydi. Sonra doğal olarak, içime mıhlanmış şu birkaç satırla hatırlayacaktım tüm kitabı : ‘’Ne korkulu bir başına düşünmek şimdi seni, daha da korkulu bir başına değilsen oysa. Selam Oza! ‘’ (Tuğçe Merve)

Oza hanım kahramanın adıdır. “Oza”, yaşam anlamına gelen Yunanca zoe sözcüğünden türemiş, Rusya’da Hristiyanların ad olarak kullandığı Zoya sözcüğünün bozulmuşudur. Oza şiir kitabı, yazarın ölümünden sonrasında 1000 tane kitap yayınlanmış ve tüm nüshalar numaralandırılmış benimki de 0451 numaradır. Nüsha numaralandırması oldukça hoşuma gitti. Aynı zamanda şiirler ile ilgili notlar ve açıklamalar da var. Şiirleri hoşuma gitti okumanızı tavsiye ederim 64 sayfa 2 saatinizi almaz 🙂 (Ercan)

️Andrey Voznesenski ‘ nin “ Oza “ adlı kitabı için Özdemir İnçe şöyle demiştir ; “Oza iç içe geçmiş bir sırılsıklam bir aşk şiiridir.Moyakovski’sen sonrasında Rus şiirinin biçimsel sınırlarını kıran devrimci bir şiiridir.Ehemmiyet ve büyüklüğünü anlatmak için bu iki cümle bile yeter! “ demiştir.
️Oza adlı kitap yazarın ölümünden sonrasında yine yayınlamıştır.Bu kitap 1000adet basılmış ve tüm nüshaları numaralandırılmıştır. Kitapda en sevdiğim şiirlerden bir tanesi:
Gel Zoya, açıkça konuşalım seninle
Yollarımız ayrılacak nerdeyse;
Farklı yollara uzamasın yollar bir,
İnan, sonun başlangıcı geldi anlama gelir.
Anımsar mısın Dubna’yı, ak kundaklar içinde,
Anımsar mısın, hani piyano çalıyordun sen
Anımsar mısın, birden başını çevirmiştin klavyeden
Nasıl da bomboştu, yüzün, ne denli beyaz
Bir şey öylesine yitmişti ki yüzünde
Bir şey, artık kimseler yerine koyamaz.
Oldukca şeyler gördüm geçirdim: yağmurlar, gökkuşakları
Ufuklar kararırdı geçerken adım
Ve dostlar bana ihanetten iyi mi da zevk alırdı
Ben bile bıkmış usanmıştım kendimden
Ama tüm bunlara rağmen sen hep sen kaldın.
Anımsar mısın son şiir okuyuşunu, elveda der benzer biçimde?
Aşağılar, bağırırken onlar, sendin koşup gelen yanıma;
Eğer varsam bugün, ne derlerse desinler bana,
Gönül borcum da sensin, yüzkaram da
Acılar bir yalaz benzer biçimde sardığında gövdemi,
Bir suya atlar benzer biçimde daldım Riga’ya,
Dibindeyken suyun, soluğunla yaşattın beni,
İnce bir başak sapından, sapsarı, saçların benzer biçimde.
Kilometreler ayıramaz insanı, inan,
Birleştirir telefon telleri benzer biçimde;
Ama milimetrelerse ayıran,
Bağışlanmaz bir yazgıdır bu, beterin beteri.
Gerçekse acıların yakınlaştırdığı bizi,
İstemem kurtulmayı onlardan;
Ve diyelim ki sensin, ben değil
Dertlerin gerçekte izlediği.
Kendileri güvende değil ki bizi kurtaranların;
Ne çileler, ne üzünçler umurumda,
Bil ki tek düşüncem, yarın
Koruyabilmek seni kendimden fazla.
Sen misin değişen,
Yoksa ben mi?
Tüm geçmişimizden, geçmiş yıllardan,
Bir zamanlar biz olan o insan gölgeleri
Hüzünle el sallamaktalar bizlere şimdi. (EZGİ AKOĞLU)

Oza PDF indirme linki var mı?

Andrey Voznesenski – Oza kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Oza PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Andrey Voznesenski Kimdir?

Andrey Andreyeviç Voznesenski (d. 12 Mayıs 1933, Moskova – ö. 1 Haziran 2010, Moskova) Rus ozan.

OZA adlı uzun şiiriyle Türkiye’de de oldukça iyi malum bir şairdir.

Vosnessenki, Pesternak ve Mayakovski sonrası kuşağın en belirgin ve emsalsiz Rus şairidir. Sovyet yöneticileri tarafınca sık sık kabiliyetini kötüye kullanmakla suçlanmış, ve 1960’larda stadyumları dolduran kalabalıklar önünde kovboy çizmeleriyle yapmış olduğu şiir gösterileri yasaklanmış olan Sovyet komunist rejiminin muhalif seslerindendir.

Şiiri biçim olarak Amerikan Beat kuşağı şiirleriyle benzerlikler gösterir. Bu nedenle de o devrin Amerika şairleriyle ve şiirseverleriyle de iyi diyaloglar kurabilmiştir.

30 Haziran 2004’de Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, zamanında komünist otorite ile çatışan, Sovyet sürecinin popüler ozanı Andray Vosnessenki’ye törenle Devlet Madalyası taktı.

Andrey Voznesenski Kitapları – Eserleri

• Oza
• Telefon Kulübesi
• Göğü Okuyorum

Andrey Voznesenski Alıntıları – Sözleri

• her şey – bölük porçük, bir sayıklama benzer biçimde.
  insanları sökmüşler sanki… (Göğü Okuyorum)
• “İlenç size, ilenç tümünüze
  Programlanmış hayvan sürüleri” (Oza)
• düşsel olsa bile
  şiir, bana ihanet etmedi,
  inkar etmedi beni. (Telefon Kulübesi)
• Keşke yarı yarıya azaltılsa sayısı budalaların
  hem senin ülkende, hem benim ülkemde. (Telefon Kulübesi)
• Ne oldukça yıldız!
  Tıpkı mikroplar benzer biçimde
  havada …
  1963 (Telefon Kulübesi)
• Beklemekten yoruldum. Yoruluyorum inanmaktan. (Göğü Okuyorum)
• sadece öldüğümüz vakit anıyorlar,
  canlı iken bizi unutarak. (Telefon Kulübesi)
• Ne acı birbirimize bunca geç rastlamamız
  Ya ayrı olmamız daha da acı (Oza)
• Bugün bir şey söylemezsen, yarın hiçbir şeyi düzeltemezsin. (Göğü Okuyorum)
• …
  Ama temizdir onun yüksek ışığı,
  gözü pek ve tanrısal’ dır
  Dinler –yok
  imler –yok.
  Aslolan
  k a d ı n ‘dır . (Telefon Kulübesi)
• Hiç kimse hiçbir şeyin bilincinde değildi! (Oza)
• “Tüm geçmişimizden, geçmiş yıllardan
  Bir zamanlar biz olan o insan gölgeleri
  Hüzünle el sallamaktadır bizlere şimdi. ” (Oza)
• Tanrım, yardım et de kalkayım,
  Diz çökmek için senin önünde. (Göğü Okuyorum)
• Göğü okuyorum, tüm ruhumla dikkat kesilerek,
  “Ben+sen” yazısıyla dolu her yer. (Göğü Okuyorum)
• Şiirler yazılmaz –öyle oluşuverir
  duygular benzer biçimde ya da günün batışı benzer biçimde.
  … (Telefon Kulübesi)
• Tüm umutlar yiter… (Oza)
• Benim şiirlerim bir günce gibidir. Bir günceye in san hissettiği, görmüş olduğu her şeyi yazar. Sevgiyi, aşkı, günlük hayatında etkilendiği vakaları … Tabii bu günlük yaşam için de siyaset da size dokunur ve onları da yazarsınız. ( … )Stili mi değiştirdim ve kulağa hitap eden şiirden oldukça, görsel şiir yazmaya başladım. Büyük kalabalıklardan sonrasında dinleyici halkasını küçültmek istiyordum. Artık çevremde primitif in san istemiyordum, seçkin insan istiyordum. Şiir konuşan, tartı şan, anlayan insanoğlu yanımda olsun istedim. Böylece daha güç, daha detaylı, anlaşılması daha zor şiirler yazmaya başladım (Telefon Kulübesi)
• Bu tercih senin
  çıplak fakat bir tanrıça olarak yaşamak. (Telefon Kulübesi)
• Sen ve ben gelecekte olmayacağız. (Göğü Okuyorum)
• Oldukca şey öldürdük içimizde. (Göğü Okuyorum)