Bitki içerisinde biriken suyun hücre duvarlarına yaptığı basınçtır.Bir bitki hücresi saf suya konduğu zaman içine bir miktar su alır ve şişer.Hücre özsuyunun yüksek osmotik konsantrasyonundan dolayı dış ortamdaki su , hücre içine doğru hareket eder.İçeri giren su molekülleri hücre zarını dışarı yani hücre çeperine doğru bir basınçla iter. Bir yaprak büküldüğü zaman uyarı bütün yapraklar bükülene kadar bitkinin tamamını dolaşır.Bu mekanizmada hem elektriksel hemde kimyasal işlemler birarada oluşur.Yaprakçıkların altında ‘’pulvinus’’ adında yastığa benzer destek çıkıntıları vardır.Bir yaprak, dokunma , ısı veya rüzgar uyarısı aldığında potasyum iyonlarının bir pulvinustan diğerine dolaştığı zincirleme bir reaksiyon başlar.Bunu ise, pulvinusun bir yarısındaki ‘’parankima’’ hücresinde bulunan su moleküllerinin diğer yarıma doğru başlattıkları hızlı bir mekik hareketi izler.Bu hareket suyun sebep olduğu şişkinlik kaybına dolayısıyla bütün yaprağın eğilmesine yol açar.
Bu basınç değişimi, bazı etçil bitkilerin kurdukları tuzağın kapanmasına yol açan sistemde de kullanılmaktadır.İnsan vücudundaki kaslar, ne kadar önemli bir görev görüyorsa bitkilerde bu basınç çok önemli bir görev görmektedir.Metrelerce yükseklikteki ağaçların en tepelerinde bulunan yapraklara bitki gövdesindeki özel kanallarla hayret verici bir mekanizma kullanılarak çıkan su , kendisi için ayrılmış boşlukları doldurur.Yaprak , mumsu dokuyla kaplı olduğu ve gözenekleri de sadece belirli miktarlardaki basınçlarla açıldığı için hiç hava geçirmeyen bir balon gibi şişer.İnsan vücudunda sayısız doku, sinir, lif yapıları kullanılarak tasarlanmış olan kas sistemi bitkide suyun basıncına göre düzenlenmiş, organlar kullanılarak var edilmiştir.Suyu kökten henüz tam olarak keşfedilemeyen ama hidrofora benzer bir sistemle emen lifler, suyu bitkinin her parçasına taşıyan boru hatları , havadaki ve topraktaki uygun nem oranları yaprakta suyu depolayan ya da fotosentez için kullanan organlar, harika bir yapının bölümlerini oluşturur.
.
