Yaz Korkuları kimin eseri? Yaz Korkuları kitabının yazarı kimdir? Yaz Korkuları konusu ve anafikri nedir? Yaz Korkuları kitabı ne konu alıyor? Yaz Korkuları PDF indirme linki var mı? Yaz Korkuları kitabının yazarı Fadime Uslu kimdir? İşte Yaz Korkuları kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Fadime Uslu

Yayın Evi: Can Yayınları

İSBN: 9789750719707

Sayfa Sayısı: 104

Yaz Korkuları Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Arka verandada yaşıyorum. Yıldızsız bir gece. Sema gri bir tülle kaplanmış benzer biçimde. Belki yaz yağmurunun habercisidir. Hafif, nemli rüzgâr. Yağsa, otlar, ağaçlar, tarlalardaki sebzeler ve ben rahatlayacağız. Karşı koyun alçak yamaçlarında bir hat süresince ilerleyen ışık çizgisi nar ağacının yaprakları arasından seçiliyor. Radyoda ezgisi bilindik bir Yunan şarkısı. Yan komşumuz akordeon çalmayı bıraktı.

Fadime Uslu, yeni öykülerini Yaz Korkuları adı altında bir araya getiriyor. Ele almış olduğu mevzularla, anlattığı çevrelerle artık kendi çizgisini oturtmuş, öykü okurunun yakından tanımış olduğu bir yazar Fadime Uslu. Öykülerinde, zamana direnen sevgilerin, duygularına gem vurmak istemeyen minik insanların izi var. Yaz Korkuları, sizi daha ilk sayfalarında bu güzel, içli insanların hayatına buyur edecek. O dünyayı o insanlarla paylaşmaktan mutluluk duyacaksınız.

(Tanıtım Bülteninden)

Yaz Korkuları Alıntıları – Sözleri

• Yürümeye niyetlenen gideceği yolu bulur.
• Bir çocuğun fotoğraf defterinin içinden geçiyorum.
• Yürümeye niyetlenen gideceği yolu bulur…
• “Hiçbir mülkiyete inanmam ben.”
• “Her şey başa döner, çemberin mantığıdır bu.”
• “Kendime karşın bir çemberin içinde işte zihnimdeki anılar.”
• “Vurucu olmayı bilmeyen hesabım ve sözcüklerimin belleği başkasına değil, kendine dönük.”
• “Yine Tom Waits dinliyorum. Bitiyor, tekrardan açıyorum.”
• “Değiştiremediğin geçmişi konuşarak ne kadar deşebilirsin ki.”
• “Oldukca ciddi olan şeyler beni daima ürkütmüştür.Kusursuzluğa kusurlu kafalarımızla ulaşmamız birazcık zor.”
• Ezberiniz güçlü fakat bir üslubunuz olmalı çocuklar.
• Yerine bakılırsa kurt, yerine bakılırsa kuzu olacaksın; sema uçsuz bucaksız bir âlem, sen küçük fakat yürekli bir kuş, sayısız kuşun içinde enginli yüksekli uçmayı bileceksin…
• Her şey başa döner, çemberin mantığıdır bu.
• “Zaman değişti , artık kimsenin kimseyi iplediği yok.”
• “Bir çocuğun fotoğraf defterinin içinden geçiyordum.”

Yaz Korkuları İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Modernizm içini boşalttığı ilişkileri, derinlerinde gizlenen acılar, suskunluklar ve kaçışlarla özetleyen Fadime Uslu, söylemekten oldukça ima eden yapısıyla okuyucusuna iç döken öyküler kaleme almış. Yaz Korkuları üstünde düşünülmüş, dil işçiliği yüksek, bütünlüklü bir öykü seçkisi. (Gökhan Gök)

Yaz Korkuları PDF indirme linki var mı?

Fadime Uslu – Yaz Korkuları kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Yaz Korkuları PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Fadime Uslu Kimdir?

1978′de Adana’da doğan Fadime Uslu, Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Kısmı’nden sonrasında Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde derslik öğretmenliği eğitimini tamamladı. Editörlük ve gösterim yönetmenliği yapmış oldu; ilk öyküleri Sözcükler dergisinde yer aldı. 2010’da Büyük Kızlar Ağlamaz adlı öykü kitabı, ertesi yıl Sokağın Kuyruğu adlı çocuk kitabı yayımlandı. Gölgede Yaşamak adlı öykü dosyasıyla 2011 Yunus Nadi Öykü Ödülü’nü kazanan yazarın son kitabı Çat Kapı Dayım (2012) Günışığı Kitaplığı tarafınca yayımlandı. Gazete ve dergilerde, kitaplar üstüne yazıları yer edinen Uslu, öğretmenlik görevini sürdürdüğü Ankara’da yaşıyor.

Fadime Uslu Kitapları – Eserleri

• Ay Eskir Gün Işırken
• Yaz Korkuları
• Gölgede Yaşamak
• Yüzen Fazlalıklar
• Çat Kapı Dayım
• Büyük Kızlar Ağlamaz
• Kaçak Kahramanlar
• Sokağın Kuyruğu

Fadime Uslu Alıntıları – Sözleri

• “Değiştiremediğin geçmişi konuşarak ne kadar deşebilirsin ki.” (Yaz Korkuları)
• Yürümeye niyetlenen gideceği yolu bulur… (Yaz Korkuları)
• ” Tek başına olduğunda elma benzer biçimde toplanıyordu insanoğlu ve sonrasında elmanın kurdu tırtıl benzer biçimde sürüne sürüne hayatta kalabilenlerin içini kemiriyor, yiyip bitiriyordu.” (Ay Eskir Gün Işırken)
• “Her şey başa döner, çemberin mantığıdır bu.” (Yaz Korkuları)
• “Bana yeni bir şey söyle,” dedi, “öylesine yeni olsun ki anlamını hemen bulamayayım.Dışında kalacağım bir cümle kur bana.” (Yüzen Fazlalıklar)
• “Madem bir hikâyeniz yok, seneler sonrasında seni bu şekilde üzen ne?’
  ‘Bir mantığı yok işte….Anlatamıyorum.Bir ada gibiyim, çevrem yüzen fazlalıklarla dolu.Rüzgâr hangi yönden eserse essin kıyılarıma vuruyorlar.” (Yüzen Fazlalıklar)
• Gece çok önemli bir gözdür; onun görüşü hiçbir şeyde yoktur bundan dolayı karanlıktır. (Yüzen Fazlalıklar)
• Sıkıntılar büyüdükçe insanlara yaşadıkları mekan dar mı geliyor? (Büyük Kızlar Ağlamaz)
• Annem, kaptan derdi babama, kimi vakit da dalga. Oysa seslendiği adam çevresinde hiçbir vakit olmadı. Adamlardan bir adamdı ve tüm adamların toplamıydı babam. Beni büyüten annem, bana tüm adamlardan hanım olmayı öğretmişti. (Gölgede Yaşamak)
• Aynı rüya kaç kez görülebilir ki tüm yaşam süresince, diyorum kendi kendime.
  Biliyorum, asla kimse beni duymuyor. (Büyük Kızlar Ağlamaz)
• Düşler kurgu tanımaz ki, onların dili rollere bakılırsa giydirilen elbiseler benzer biçimde. (Gölgede Yaşamak)
• Bedeni sanki giymekten bıkıp usandığı bir elbiseydi. (Gölgede Yaşamak)
• Beni doğuran annemle,içimde uyuklayan kızımın kalbi aynı anda durmuştu. (Gölgede Yaşamak)
• “Hikayeler anlatılmaz,” dedi, “gerektiğinde onlar kendilerini anlatır.” (Yüzen Fazlalıklar)
• Şu dakika senin ne yaptığını merak ediyorum. Arayabilirim. Soluğundan anlayabilirim günün üstüne sinen bulutunu, onun yorgunluğunu ve rengini. Ancak eski vakit fotoğrafıyım biliyorsun. Hangi dönemde olursa olsun, bir öncekinin özlemiyim. Konuşmaya başladığım anda gözlerimin önüne aramızdaki yolun taşları birer birer serilecek, hissediyorum. Oysa, dile dökülmemiş kelimeler, kör bir insanoğlunun kavrayışıyla çakıltaşına dokunması ya da parlak güneş ışığının tenine değmesi kadar gerçek, hemen hemen tüketilmemiş. (Büyük Kızlar Ağlamaz)
• “Böyle bıdı bıdı konuşup ona buna tepeden bakmaya bayılıyor insanlar. Başkasına değil, sen sadece bana bak.” (Yüzen Fazlalıklar)
• “Yine Tom Waits dinliyorum. Bitiyor, tekrardan açıyorum.” (Yaz Korkuları)
• “Kadınlar hayvani bir içgüdüyle okur kitapları,” dedi Çözücü, “yakaladığı avın karnını deşercesine, bununla birlikte gönüllü bir kurban gibidirler. Okurken sözcükleri emmek için yanıp tutuşurlar. Yazılanın fakat söylenmeyenin altında yatanı, çeşitli anlamlara açık tasvirleri, kurgunun matematiğini hesaba katmadan bir tek olayın akışına doğru sürüklenip gitmek isterler. Çetrefilli vakalar içinde kaybolurlar. Kayboldukları an, yazarın bilincine takılmışlardır. İşte o vakit avdırlar, bir çeşit kurban. (Gölgede Yaşamak)
• “Bir ada gibiyim, çevrem yüzen fazlalıklara dolu. Rüzgar hangi yönden eserse essin kıyılarıma vuruyorlar.” (Yüzen Fazlalıklar)
• “Bugün anlamını yitirdiler; kir, karanlık, aydınlık… Kendi anlamlarının dışına çıkarıldı her biri, öyleki bakma bana, gerçek bu; bir inanç inşa edeceksen işe sözcüklerden başlamalısın bundan dolayı insanoğlunun inanca sıkı sıkı tutunmasını elde eden sözcüklerdir: Sözcükler her şeydir ve her şey arındırılamayacak kadar kirlendi, güzel kızım. Üstelik kendi kirine âşık hepimiz; daldan dala atladım gene değil mi? (Ay Eskir Gün Işırken)