Albayım Beni Nezahat ile Evlendir kimin eseri? Albayım Beni Nezahat ile Evlendir kitabının yazarı kimdir? Albayım Beni Nezahat ile Evlendir konusu ve anafikri nedir? Albayım Beni Nezahat ile Evlendir kitabı ne konu alıyor? Albayım Beni Nezahat ile Evlendir PDF indirme linki var mı? Albayım Beni Nezahat ile Evlendir kitabının yazarı İlhami Algör kimdir? İşte Albayım Beni Nezahat ile Evlendir kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: İlhami Algör

Editör: Levent Cantek

Tasarımcı: Suat Aysu

Yayın Evi: İletişim Yayıncılık

İSBN: 9789750516993

Sayfa Sayısı: 108

Albayım Beni Nezahat ile Evlendir Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Sende bu ad oldukça istersen sıfır numara kel, istersen at kuyruklu olurum. İnce bıyıklı, tek dişi altın olurum. Meftun olurum, meczup olurum. Uzaklara bakarım, çıtımı çıkarmam. Nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum, susarım. Susmak üstüne konuşmak gerekse, beni çağırırlar, oturur susarım. Dolmabahçe saat kulesiyle, Çırağan Sarayı ile konuşurum. Duvarlara yazılar yazarım gizli saklı gizli saklı: ‘Albayım beni Nezahat ile evlendir’. Bahtının rüzgârına tutulmuş giden bir adam, Kahraman’ın El Kitabı’nda denenmiş fakat foslamış olanı başarmaya takıyor kafayı. Kalbini dinliyor, yönünü seçiyor ve yürüyor… İlhami Algör, ufak ve meraklı adımlarla dolaşıyor edebiyat şehrinde. Ateş böceklerini kozasından çıkarıyor, bir kadere bir romana. Albayım Beni Nezahat ile Evlendir, yaşam hakkında fikri olmayanlara yazılmış kafası karışık bir hikâye. “Mesele nedir?”

(Tanıtım Bülteninden)

Albayım Beni Nezahat ile Evlendir Alıntıları – Sözleri

• Biraz ileride ,kıyıda, leylekvari, ince uzun, gözlüklü, genç bir adam elleri cebinde denize bakıyordu. “Yeni mezun, işi olmayan ve manitasız biri” bulunduğunu düşündüm.
• Selamlaştık. “Merhaba” dedi Stella, “yaşam iyi mi?” “Bilmem” dedim, “Hayat hakkında fikrim yok.”
• “Kabul et,” dedi kalbim, “zaten kimseyi tanımazsın.”
• Beni duymayabilirdi. Ben duyulmadığım yerlerden gitmek hastalığına tutulmuş olabilirdim.
• “Hislerim, yapılmamış olanı yapmanın kaderim bulunduğunu söylüyordu.”
• “Al bu elmayı Nezahat, sende bu ad oldukça istersen sıfır numara kel, istersen at kuyruklu olurum. İnce bıyıklı, tek dişi altın olurum. Meftun olurum, meczup olurum. Uzaklara bakarım çıtımı çıkarmam. Nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum, susarım. Susmak üstüne konuşmak gerekse, beni çağırırlar, oturur susarım. Dolmabahçe Saat Kulesi’yle, Çırağan Sarayı ile konuşurum. Duvarlara yazılar yazarım gizli saklı gizli saklı:”Albayım beni Nezahat ile evlendir’. Sülüs yazarım, kûfi yazarım, Latin yazarım. Gotik yazamam. Yağ satarım, bal satarım, ustamı öldürür ben satarım. Yemeden içmeden kesilir, alık olurum. Adımı sorsan duymaz olurum. Fena olurum, iyi olmam Nezahat. Ya bu adı değiştir ya da al bu elmayı. Bende sevdiklerince terk edilme endişesi, kafayı yemeye meyyal haller var. Al bu elmayı Nezahat. Yüzünde göz izi var.”
• Bir kahramanın oturup tesadüfler beklemesi değil, gerekiyorsa onları yaratması uygun düşer.
• “Merhaba”, dedi Stella, “yaşam iyi mi?”
  “Bilmem,” dedim, “yaşam hakkında fikrim yok.”
  İlhami Algör
• “Koyu renkli bir boşluğun ortasında, ne hikmetse birbirimize oldukça yakın olduğumuzu fark ederdik. Gerekiyorsa, beni etekleri altına sırlar saklamış bir bayan,onu ise sır saklamamış fakat çekip gitmiş bir adam itmiş olabilirdi..”
• Ben duyulmadığım yerlerden gitmek hastalığına tutulmuş olabilirdim.
• Ben, yeryüzünün gelmiş geçmiş en şahane gülümsemesi ile ona bakarken, uzakta bir yerde, kime ilişkin bulunduğunu bilmediğim, “Biraz kül birazcık duman o benim işte” şarkısı, “Beni sevdiğin vakit o benim işte” cümlesi ile nihayet bulabilirdi.
• “Al bu elmayı nezahat” diyebilirdim, “sende bu ad oldukça istersen sıfır numara kel, istersen at kuyruklu olurum. ince bıyıklı tek dişi altın olurum. meftun olurum, meczup olurum. uzaklara bakarım, çıtımı çıkarmam. iyi mi söyleyeceğimi bilmiyorum susarım. susmak üstüne konuşmak gerekse, beni çağırırlar, oturur susarım. dolmabahçe saat kulesiyle, çırağan sarayı ile konuşurum. duvarlara yazılar yazarım gizli saklı gizli saklı: ‘albayım beni nezahat ile evlendir.’ sülüs yazarım, kufi yazarım, latin yazarım. gotik yazamam. yağ satarım, bal satarım, ustamı öldürür ben satarım. yemeden içmeden kesilir, alık olurum. adımı sorsan duymaz olurum. fena olurum, iyi olmam nezahat. ya bu adı değiştir ya da al bu elmayı. bende sevdiklerince terk edilme endişesi, kafayı yemeye meyyal haller var. al bu elmayı nezahat. yüzünde göz izi var.”
• Geceleri uyumayıp Müzeyyen’in yüzünü seyrederken kafayı yemiş, hanım çekip gittikten sonrasında da yatak odası penceresinden rüzgarla konuşmaya başlamıştı.
• “Ruhlarımız,balkonda asılı ve kurumak suretiyle iken yaz yağmuruna yakalanmış havlular şeklinde şişip ağırlaşacaktı..”
• Sonra, pencere kenarında bir masaya oturmuş, pencereden dışarı bakan bir adam ve havaya, mekânda kurdele kıvrımlarıyla dolaşan şarkının sözlerini çizdiler:
  “Sen hep beni mazideki halimle tanırsın
  Hâlâ bilirim, boş yere bekler, inanırsın”
  Pencere kenarındaki insanın dönerek şarkıya bakışını ve bakışı taşıyan yüzü çizdiler. Adamdaki yüz benimkiydi…
  “Bunu nasıl yaptın?” dedim.
  “Neyi?”
  “Yüz, benim yüzümdü.”
  “Belki de sendeki yüz onundur,” dedi usta.
  “Olabilir,” dedi kedi, “neticede herkes hikâye kahramanı. Dert etme.”

Albayım Beni Nezahat ile Evlendir İncelemesi – Kişisel Yorumlar

“Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku” kitabıyla kalbimde kooooccaman yer edinen İlhami Algör bu kitabında da Müzeyyen’i bırakmamış. Aynı hazzı alacağımdan şüphem yoktu fakat Nezahat’le tanışmadan ilkin Müzeyyen’le selamlaşmak hoşuma gitti. Oldukça güvenli olmamakla beraber bu iki kitabından ilkin “Müzeyyen ile Nezahat” kitabı okunmalı bence fakat şuan baskısı yok.
*
Nedir, sorun nedir? İlhami Algör okurken okumuyormuşum da o karşımda oturmuş anlatıyormuş şeklinde oluyor. Ama devamlı bir ifade hali, bana yanıt hakkı tanımadan. Altını çizdiğim satırları sanki ben istemişim şeklinde yine yine, sakince söylüyormuş şeklinde hissediyorum. Bazen bir cümleye dalıp gittiğimde ses tonunu yükselterek anlatımına devam ediyor. Eh bir de samimi bir argosu var, sanırsınız söyledikleri argo değilmiş de cümlenin edatıymış şeklinde şeklinde. Sana karşı boş değilim İlhami amca, Albayım beni İlhami amcanın kitaplarıyla evlendir!
*
Henüz İlhami Algör kalemiyle tanışmamış olanlara dillere destan “Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku” kitabını, arkasından da canımıniçisi Erdal Beşikçioğlu’nun oynadığı aynı adlı filmi izlemesini tavsiye ederim. Kitapla kalınca. (Buket)

Herkesin okuyabileceği fakat her insanın keyif alamayacağı, hikayeyi takip etmekte ara sıra zorlanabileceği bir, İlhami Algör romanı diyebilirim.
“Fakat müzeyyen bu derin bir tutku” nun devamı olan kitapta, kahramanımız Müzeyyen’in kendisini terk etmesinden sonrasında ,önceki kitaptaki silik rolüne isyan mahiyetinde kahraman olmaya merak salmış durumda. Yalnız her insanın kahraman olduğu kitapta, minimum gene o kahraman oluyor sanki.
İlhami algör ün Yeşilçam bıçkın delikanlısı ağzıyla kahramanın yarı serkeş yarı meczup halini anlatımını seviyorum.
Oldukça donanımlı olan yazar küçücük kitaba onca duyduyu sığdırmayı başarmış. (Nesli)

Kitapta bir mevzu bütünlüğü yok devamlı bir yerden başka bir yere geçiyor. Zevk almaktan oldukça bitsin diye okudum bir yerden sonrasında. İlhami Algör’ün iki kitabını okudum ve bu sayının artacağını düşünmüyorum artık. Pek kişilik değil. Okuyacak olanlar, ümit ederim siz sevmiş olarak okursunuz. 🙂 (Aybüke)

Albayım Beni Nezahat ile Evlendir PDF indirme linki var mı?

İlhami Algör – Albayım Beni Nezahat ile Evlendir kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Albayım Beni Nezahat ile Evlendir PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı İlhami Algör Kimdir?

1955’te İstanbul Suriçi’nde hayata merhaba dedi. Yazarın öteki kitapları: Çanakkale Yalı Hanı ve Han Sakinleri (Everest Yayınları, 2007), Karabakal Ötüyor (Everest Yayınlan, 2008), Ma Sekerdo Kardaş? (Doğan Kitap, 2010), Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku / Albayım Beni Nezahat ile Evlendir (İletişim Yayınları, 2011).

İlhami Algör Kitapları – Eserleri

• Kalfa ile Kıralıça
• Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku
• Müzeyyen ile Nezahat
• Ma Sekerdo Kardaş? N’etmişiz Kardaş? – Dersim 38 Tanıkları
• Karabakal Ötüyor
• Çanakkale – Yalı Hanı ve Han Sakinleri
• Albayım Beni Nezahat ile Evlendir
• İkircikli Biricik
• Hisli Kirpi

İlhami Algör Alıntıları – Sözleri

• hanımefendi siz zah­met etmeyin,
  ben sizi severim.. (Müzeyyen ile Nezahat)
• “Ruhlarımız,balkonda asılı ve kurumak suretiyle iken yaz yağmuruna yakalanmış havlular şeklinde şişip ağırlaşacaktı..” (Albayım Beni Nezahat ile Evlendir)
• İnsanın kendini kim bilir bir başkası olarak hissetmesi, kendine tanıması ihtiyaç duyulan bir yabancı şeklinde bakması… (Hisli Kirpi)
• “Niye kapı ağzında oturuyorsun?”
  “Kapı ağızlarını severim. Her an kaçıp gidebilmek ihtimalini diri meblağ,” dedim. (İkircikli Biricik)
• Samimiyet niçin yalnız an ile mümkün? Niye daha uzun sürmüyor? (Hisli Kirpi)
• “Her şeyin iyi gittiğini nerden çıkarıyorsun?” (Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku)
• Unutmak istedikçe hatırlıyorsun. Hatırlarken kıvırıyorsun. Kıvırdıkça, unutamayacaksın. (İkircikli Biricik)
• “Geçmiş geri geldikçe beni mutsuz ediyor ise geçmemiş
  midir? Hala burada benimle mi yaşamaktadır? Zaman yolculuğu dedikleri bu mudur? Yolcu , dönemin kendisi de, seyahat mekanı ben miyim? O esnada kalbim niçin yanıyor? Arz ederim.” (İkircikli Biricik)
• “Olabilir, insan bazen yalnız kalır bir hikâyeye sığınır.” (Hisli Kirpi)
• “Merhaba,” dedi Stella, “Hayat iyi mi?”
  “Bilmem,” dedim, “yaşam hakkında fikrim yok.” (Müzeyyen ile Nezahat)
• Eğer kendisi sandığı şahıs değil de başka biri ise, bunca yıl kendisi bilmiş olduğu şahıs kimdir? (İkircikli Biricik)
• Kendi ile konuşmanın yalnızlıktan bulunduğunu söyleyenler var. Olabilir. Biz işimize bakalım. Varmış şeklinde. (Hisli Kirpi)
• Doğrudan bir derdin dolaylı telafisi olur mu? (İkircikli Biricik)
• Babamın halası kördü. Abbasuşağı’nda evliydi. 38’de bunu atiyler bi evin içine, evi yakiyler, o da içinde yaniy. (Ma Sekerdo Kardaş? N’etmişiz Kardaş? – Dersim 38 Tanıkları)
• “Loş, karanlık ve kapalı bir alandı…” (Çanakkale – Yalı Hanı ve Han Sakinleri)
• Eğer siz kocamı o taştan attı iseniz, inşallah gidişiniz olsun, dönüşünüz olmasın. (Ma Sekerdo Kardaş? N’etmişiz Kardaş? – Dersim 38 Tanıkları)
• “Hislerim, yapılmamış olanı yapmanın kaderim bulunduğunu söylüyordu.” (Albayım Beni Nezahat ile Evlendir)
• “Aynı kitabı okuyup değişik yerlerin altını çizmişiz.” (Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku)
• Bu köpek yabancıya havlar şeklinde havlıyor (Ma Sekerdo Kardaş? N’etmişiz Kardaş? – Dersim 38 Tanıkları)
• “Al bu elmayı Nezahat, sende bu ad oldukça istersen sıfır numara kel, istersen at kuyruklu olurum. İnce bıyıklı, tek dişi altın olurum. Meftun olurum, meczup olurum. Uzaklara bakarım çıtımı çıkarmam. Nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum, susarım. Susmak üstüne konuşmak gerekse, beni çağırırlar, oturur susarım. Dolmabahçe Saat Kulesi’yle, Çırağan Sarayı ile konuşurum. Duvarlara yazılar yazarım gizli saklı gizli saklı:”Albayım beni Nezahat ile evlendir’. Sülüs yazarım, kûfi yazarım, Latin yazarım. Gotik yazamam. Yağ satarım, bal satarım, ustamı öldürür ben satarım. Yemeden içmeden kesilir, alık olurum. Adımı sorsan duymaz olurum. Fena olurum, iyi olmam Nezahat. Ya bu adı değiştir ya da al bu elmayı. Bende sevdiklerince terk edilme endişesi, kafayı yemeye meyyal haller var. Al bu elmayı Nezahat. Yüzünde göz izi var.” (Albayım Beni Nezahat ile Evlendir)