Kitap Künyesi

Yazar: Zeki Bulduk

Yayın Evi: Hayykitap

İSBN: 9786054325436

Sayfa Sayısı: 112

Müstesna Deliler Albümü Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Müstesna Deliller Albümü Zeki Bulduk’un dünyanın en masum insanlarına dair özlü ve acıklı bir emek verme. İnsanları Merhamet Kalesine çağrı eden yazar Bu Albüme Bakarken Meczupların öykülerini okurken insanlığımızın deliren ve delirten yüzünü gösteriyor okura.

Müstesna Deliler Albümü Alıntıları – Sözleri

• Yalandır yaşadığımız yalan!
• Unutmak,insanoğlunun hamurunda var.
• İnsan sevdiğini ailesi bilmez mi?
• Dünyaya gönül vermenin akla ziyan bulunduğunu bir orta mektep talebesi iken öğrendim. Ama ne vakit ki onu unuttum, öğrendiğimi de unutup karıştım dünya hay huyuna.
• ‘Ahiret, dünyanın tarlasıdır.’ diye lügatımızda her yıl bin kere bu sözü sürüp duruyoruz. Lakin her şevkimiz kırıldığında, her isteğimiz olmadığında, ahireti mizanı, cenneti ya da cehennemi çoktan rafa kaldırmış oluyoruz.
• Kimi doğuştan mecnundur kimi yalan dünyayı gördükten sonrasında dellenir.
• Şeytanı dellendiren insan,
  Erkeği dellendiren hanım,
  Kadını dellendiren çocuk,
  Evladı dellendirense oyuncak. Burası dünya…
• Aşk, akıllı deli dinlemez vurur da vurur.
• Biz tüm zaiyatlarımıza karşın delirmedik! Bir madalyamız tamamlanmamış!
• “Șehrin ruhudur mecnunlar.”

Müstesna Deliler Albümü İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Öngördüğünden fazlaca daha uzun bir sürede bitirebildim bu kitabı ki; bu tamamen benim suçum
Şu sıralar, ruh halime uygun kitaplar seçemeyen yanım, kendi içim de pek bir ünlü. Her ne kadar, yalnız ifade olarak değil, hem de içerik olarak da kolay okunacak; kalbimi, ruhumu, aklımı yormayacak Kitaplar okumayı istesem de; kendimi bu kitap şeklinde yürek dağlayan kitaplar okurken buluyorum.
Bir yanda mahallesinin meczuplarında sahiplenen daha doğrusu onlara yoldaşlık etmeyen çalışan insanlarımızın naifliği ve insanlığı; bir yanda ise meczupları o hale getiren ya da o hallerini istismar eden sözde insanların hainliği ve insafsızlığı..
Peki ben neredeyim? Bu hikayelerin neresindeyim? Neyin, ne kadar bilincindeyim?
Hayata, daha doğrusu insanlara asla bakmadığım açılardan baktırdı bu kitap bana. Sorgulattı, yüreğimi ağrıttı, aslına bakarsan mevcud yaralarımı kanatıp yeni yaralar da açtı.
Daha Müsterih bir kafada, bir kez daha okumam gerekenler içinde yerini aldı.
Özetlemek gerekirse içerik bilgisi vermek gerekirse eğer; kitap meczup insanların hayatlarından demler sunuyor size. Kitap konu alıyor; hüzünlenmek de, utanmak da, sorgulamak da size kalıyor. Sanırım söyleyeceklerim bu kadar.
Tavsiye ediyorum, bilhassa da yine okuması için kendime. (Hilal Kaya)

MÜSTESNA DELİLER ALBÜMÜ / Zeki Bulduk (2014): Osmanlı zamanında meczuplara dair bir fetva varmış: “Bir meczuba üç ila altı mızrak yaklaşılmaya. Yaklaşıldığında deli mesul olmaya.”
Adına ister “deli”, ister “meczup”, isterse de “mecnun” deyin, fark etmez, yaşadığımız şehirlerde, ilçelerde, köylerde yaşam ile irtibatını kopartmış, manen çoktan kalımlı âleme göçmüş insanoğlu vardır. İşte yazar bu kitabında, çevresinde tanımış olduğu ya da hikâyesini dinlediği halk dilinde deli denen fakat yazarın gözünde cezbe halindeki insanları konu alıyor. Sadece ruhsal olarak aklını yitirmiş değil, hem de düzgüsel bir insandan beklenmeyecek kadar muhteşem davranışları olanları da “deli” diye anlatmış. Bu insanoğlu günlük hayatta sokakta karşılaşabileceğiniz kişiler, hatta içlerinden tanıdıklarınız bile çıkabilir. Delileri okurken kim akıllı, kim deli tekrar sorgulama ihtiyacı hissedebilirsiniz.
Erasmus’un Deliliğe Övgü’sünden sonrasında delilik üstüne yazılmış en etken kitap bu oldu.
“Bir deli sadece, yalnızca, asla, bizatihi deli değil; bir şehrin hafızasıdır. İnsanlığımızın vicdanıdır. Merhamet adlı bir delikli çalgıdır. Ney gibi!”
“Bir deli öldüğünde ölen yalnız bir insan değildir! Onunla beraber ölen çocukluğumuzdur. Masumluğumuzdur. Muzipliğimizdir. Yüzümüzdeki samimi gülümsemelerdir.”
“Bir adam yollara düşer, bir mezuniyet belgesi almak için şehrin kapılarına dayanır… Diplomasını alamamıştır fakat o koca kent aklını almıştır insanın!” (ali doğan)

Müstesna Deliler Albümü’nü internetten sipariş etmiştim. Masamdaydı. Okudum bir yerde, yazarı Tüyap’a gelecekmiş, baktım aynı tarihte ben de oralarda olacağım, hem yazarıyla tanışır, hem de bu vesileyle imzalatırım dedim. Dedim fakat kitabı okumamıştım ki. Bir gecede okudum kitabı. Gördüm ki okumadan ilkin, kitapla ilgili, yazarla ilgili herhangi bir düşüncemin olmamasına karşın yazarını tanımak isteme heyecanıma hak verdim. Ama canıçıkasıca trafik, yazarla tanışmama engel oldu. Başka bir vakit inşallah dedim. Belki Züleyha’yı alır giderdim.
Kitap delileri konu alıyor. Hayır, delileri anlatmıyor meczubları konu alıyor. Yani cezbeye tutulmuş olanları. Yani Hayy’dan gelip Hû’ya gidenleri. Kitabı okurken gözlerimin önünden her bir portre, film şeridinde oynar şeklinde geçti. Bu sebeple o şeritin bir yerlerinde ben de vardım. Anlatılan bir olsa da kahraman bindi işte. Orada burada şurada, her yerdeydiler. Ama kimse onlara yazarımız şeklinde bakmamıştı. Birfazlaca satırda gözyaşlarıma egemen olamadım desem beni ayıplamazsınız değil mi?
Öyküleri kitabın kendisine bırakıyorum. İşte kitabından altını çizdiğim cümleler:
Dağ yollarına doğru yürüyen adamların kente doğru yürüyen adamlardan ferah bir yanı olduğu inkâr edilemez.
*
TV’lerde ne fazlaca ruhsal deli var, vurdular mı zihnimizi uçuruyorlar. Ve delilikleri için madalyalar, ödüller alıyorlar
*
Bir delinin elinden tutabilirsiniz. Bir delinin yüzüne dakikalarca hayranlıkla bakabilirsiniz. Bir deli size yaşamın anlamını anlatmadan öğretebilir. Ama bir psikopat iki dakikada sizi haytan kopartabilir.
*
Bir masumla yan yana resmi olan adam yeşil pasaporttan ötesine haizdir.
*
Bir deli öldüğünde ölen yalnız insan değildir! Onunla beraber ölen çocukluğumuzdur. Masumluğumuzdur. Muzipliğimizdir. Yüzümüzdeki samimi gülümsemelerdir.
*
Gün gelir gücünün yetmediği deli eder insanı. Ilkin dişini sıkarsın sonrasında aklını. Taşı sıksa suyunu çıkaracak nice yiğit haksızlık karşısında karınca denli minik kaldığında deli olur.
*
“Delilik” bir lütuftur, bir makamdır; her akıllıya ve aklıevvele nasip olmaz bir nimettir “zor yıllarda.”
*
Suya, suyun kaynağına başkoymuş bir adam ne yapsın testi testi suyu? O yüreği kanar mı ummana âşık olmuşken.
*
Hakikat, dillendikçe, yine ettikçe bu çağda her nedense yandaş bulmaz. Öyleki ya, insanları, kavramları, yaşamı ne acele tüketiyoruz.
*
Bir hikâye yazmak, yandığında yok olacak bir kâğıda kan izi bırakmak değil mi oysa!
*
Aşk döner döner vurur, aklına bakmaz insanın.
*
Şeytanı dellendiren insan; erkeği dellendiren hanım; bayanı dellendiren çocuk; evladı dellendirense oyuncak… Burası dünya. (Sait Köşk)

Müstesna Deliler Albümü PDF indirme linki var mı?

Zeki Bulduk – Müstesna Deliler Albümü kitabı için internette en fazlaca meydana getirilen aramalardan birisi de Müstesna Deliler Albümü PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Zeki Bulduk Kimdir?

1973 kırşehir doğumlu, türkoloji mezunu, türkçe öğretmeni.

kayıplar kosova, bozkırın atları yaman ölür, göçtü kervan, bağdat düşerken, züleyha adlı kitapları var.

Zeki Bulduk Kitapları – Eserleri

• Müstesna Deliler Albümü
• Evlat Babanın Sırrıdır – Afganistan Mektupları
• Züleyha
• Bozkırın Atları Yaman Ölür
• Sevgili Mayakovski
• Boğazın Sularına Atılan Kitap
• Bozkırın Atları Yaman Ölür
• Göçtü Kervan
• Ayaküstü Sevişmeler
• Kayıplar Kosova
• Bağdat Düşerken

Zeki Bulduk Alıntıları – Sözleri

• Bir kahvenin insanoğlunun içini gevşeten yumuşak dokunuşlarla damakta bıraktığı tada, en sonunda telvenin hafifçe acılığının karışması, sanki düş bahçelerinde gezen bir çocuğun bahçe çitlerine çarpması değil mi aslen? (Boğazın Sularına Atılan Kitap)
• Bari yaşıyor mu, onu açıklayın dediğimde, “İnsan dostunun yüreğinde ölmemişse, yaşıyordur evladım.” dedi. (Bozkırın Atları Yaman Ölür)
• İnsan, tükenmiyor abi; umudunu ve inancını kaybetmedikçe. (Evlat Babanın Sırrıdır – Afganistan Mektupları)
• Dünyanın peşinden koşarsın fakat eline geçen dünyanın sana verdikleridir; senin aradığın değil. (Züleyha)
• İnsanoğlu kaderine yürüyor ağabey. (Evlat Babanın Sırrıdır – Afganistan Mektupları)
• Dünyaya gönül vermenin akla ziyan bulunduğunu bir orta mektep talebesi iken öğrendim. Ama ne vakit ki onu unuttum, öğrendiğimi de unutup karıştım dünya hay huyuna. (Müstesna Deliler Albümü)
• Bir kavme benzemek öykünmeyle adım atar işte. (Evlat Babanın Sırrıdır – Afganistan Mektupları)
• Şeytanı dellendiren insan,
  Erkeği dellendiren hanım,
  Kadını dellendiren çocuk,
  Evladı dellendirense oyuncak. Burası dünya… (Müstesna Deliler Albümü)
• Fikirlerim eskiydi. Öyleki ya; ruh, eski silahlarla savaşırdı. (Evlat Babanın Sırrıdır – Afganistan Mektupları)
• “Bir insanı anlamanın ona borçlanmak bulunduğunu bildiğinden olsa gerek kimseyi idrak etmek istemiyordun.” (Bozkırın Atları Yaman Ölür)
• Acının kenarında durduk. Bir iki fotoğraf çekildik. (Sevgili Mayakovski)
• “Yüreğimde yağmurun izi vardı fakat gözyaşımın izini görememiştim.” (Bozkırın Atları Yaman Ölür)
• Oldukça yorgunum. Uyumak düşümde atlar görmek isterim. (Bozkırın Atları Yaman Ölür)
• Su şeklinde yoklayarak yolunu bul. (Bozkırın Atları Yaman Ölür)
• ‘Sahi sen hiç Lili’yi uyurken uzun uzun seyrettin mi?
  İnsan sevdiğinin uykusu olmak istiyor kimi zaman.’ (Sevgili Mayakovski)
• “ben yanarım gurbet elde ölene
  kim yanmaz ki tabudunan gelene” (Bozkırın Atları Yaman Ölür)
• “Bir insanı anlamanın ona borçlanmak bulunduğunu bildiğinden olsa gerek kimseyi idrak etmek istemiyordun.” (Bozkırın Atları Yaman Ölür)
• ‘El intizârü Eşeddü miin-en-nâr’
  Beklemek alevden daha şiddetlidir.. (Züleyha)
• Ama hepimiz bekleyişi kadar büyüktü . Biri olabilecek olanı beklediği için, diğeri sürekli olanı beklediği için büyüktü. Oysa imkansızı bekleyen herkesten büyüktü. (Züleyha)
• “Șehrin ruhudur mecnunlar.” (Müstesna Deliler Albümü)