Aşkın Sonu kimin eseri? Aşkın Sonu kitabının yazarı kimdir? Aşkın Sonu konusu ve anafikri nedir? Aşkın Sonu kitabı ne konu alıyor? Aşkın Sonu PDF indirme linki var mı? Aşkın Sonu kitabının yazarı Graham Greene kimdir? İşte Aşkın Sonu kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Graham Greene

Çevirmen: Hüseyin Gündoğdu

Orijinal Adı: The End Of The Affair

Yayın Evi: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları

İSBN: 9786257070775

Sayfa Sayısı: 216

Aşkın Sonu Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Aşkın Sonu yayımlandığı 1951 yılından beri değişik kuşaklardan okurların hayranlığını kazanmıştır. O dönemde Graham Greene’in II. Dünya Savaşı hatıraları hâlâ canlıdır. Savaş zamanı Londra’sının atmosferine yerleştirdiği bu tutkulu yasak aşk hikâyesinde, sevgi, nefret, sadakat ve insan hayatında “kutsallığın” yeri şeklinde temaların peşine düşer. Roman, Greene’in genç yaşta kendi iradesiyle seçtiği Katolikliğin içinde barındırdığı çelişkilerin sancılı ve sarsıcı bir sorgulamasını da ihtiva eder. Yaratıcısı şeklinde romancı olan Maurice Bendrix ile evli sevdiği Sarah Miles arasındaki ilişki, 1944 senesinde bir hava saldırısının arkasından, Sarah’nın ani bir kararıyla bitmiştir. Bendrix iki yıl sonrasında beklenmedik bir karşılaşmayla aşkının tekrardan alevlenmesiyle, Sarah’yı takip ettirmek suretiyle bir dedektif meblağ. Greene, “başı ya da sonu olmayan bu hikâyede” şuur akışı ve geleneksel ifade tekniklerini sık sık geriye dönüşlerle harmanlayarak adeta başımızı döndürür. Roman, Greene’in gerçek hayatında ilişki yaşamış olduğu Catherine Walston’a adanmıştır. İki kez beyazperdeye uyarlanan Aşkın Sonu’nun 1999’da İrlandalı yönetmen Neil Jordan tarafınca meydana gelen ikinci uyarlaması unutulmaz filmler içinde yerini almıştır

Aşkın Sonu Alıntıları – Sözleri

• Bazen oldukça mutluyuz ve bununla beraber hayatımızda asla olmadığımız kadar mutsuzuz.
• Aşk mutlu sona varacak kadar sürmez.
• “…ondan oldukça fazla nefret ediyorsam, iyi mi sevebilirim onu ? İnsan hem nefret edip hem sevebilir mi ? Yoksa nefret ettiğim yalnız kendim miyim ?”
• Sana yazmaya ya da seninle konuşmaya
  gerek duymuyorum, ben konuşmadan her şeyi biliyorsun, fakat insan sevince devamlı kullandığı eski şekilleri kullanma gereği duyuyor. Daha yeni sevmeye başladığımı biliyorum, fakat şimdiden sen hariç her şeyi, herkesi terk etmek isterim; yalnızca korku ve alışkanlık beni engelliyor.
• Sen hariç her şeyi herkesi terk etmek isterim
• Bazen kendi düşüncelerimi tanımıyorum.
• Bir insan bir şeyin mutlak sahibi olursa, onu kullanmasına asla gerek kalmaz.
• Sonra da ansızın, beklenmedik bir şekilde o şekilde tatlılık ve rahatça bir söz ederdi ki gardımı yıkıverirdi…
  “N
• Boşluklar bile onunla doluydu.
• Yoruldum, daha çok acı istemiyorum…
• İnsan kendi içinde seveceği bir ebeveyn ya da Tanrı’dan başka kimse için hiçbir şey bulunmadığını bilmiş olduğu vakit, sevildiğini keşfetmesi ve buna inanması acayip bir şey.
• Suçumuzdan bir pişmanlık manevrasıyla sıyrılabileceğimize ne kadar kolay inanıyoruz.
• Aşk mütemadiyen büyür, dolayısıyla hissiz tırnaklarımızla bile sevebiliriz; giysilerimizle bile sevebiliriz, bir elbise kolu bir elbise kolunu hissedebilsin diye.
• Bir babaya haiz olduğumu hatırlıyorsam eğer, babama söyler şeklinde, Sevgili Tanrım, yoruldum, dedim Tanrı’ya.
• Bir insan bir şeyin mutlak sahibi olursa, onu kullanmasına gerek kalmaz.

Aşkın Sonu İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Alışılmışın haricinde bir yasak aşk hikâyesi olduğu kati fakat benim beklentimin oldukça altında kaldı maalesef. İkinci Cihan Harbi zamanı fakat kitapta bu oldukça üstünkörü anlatılmış. Yasak aşk var fakat yazar aşkı da pek bir yavan hale getirmiş ki hanım karakterin günlükleri olmasa bu iyi mi aşk derdim. İngiliz serinkanlılığının gölgesinde ne koca, ne sevgili ne de aşık olunan kadının bir cazibesi var! Tanrı inancı ve katololiklik kitabın en baskın mevzusuydu aslına bakarsak. (Menekşe Sağlam)

Aşkın Sonu, Modern Klasikler #153: Graham Greene’in okuduğum üçüncü kitabıydı. Üç kitapta birbirinden farklıydı. Tekrara düşmediği için değişik olmasını sevdim. Bu da oluşturduğu kurgulaya bir çekicilik katıyor.
Aşkın Sonu’nda Green, kendi yaşam öyküsünü anlatmış dersem yanlış söylemiş olmam. Yazmaya ilk başladığı yıllarda tutkulu bir aşk hikayesiyle, sevgi, nefret, sadakat ve insan ruhundaki “inancın” yeri şeklinde temaları işlemiş.
Bu romanda ağır basan tema ise; Katolikliğin içinde bulundurduğu çelişkilerin bir sorgulamasını içermektedir. Greene, kendisi şeklinde yazar olan Bendrix isminde bir karakter yaratır. Bendrix, evli olan sevdiği Sarah Miles arasındaki yasak aşkı ikinci dünya savaşının yaşandığı bir dönemde anlatmaktadır.
Başı ve sonu belli olmayan bu öykü yer yer yapmış olduğu geri dönüşler ile şuur akışı yönetiminin kullanıldığının bir göstergesidir. Hikaye buna karşın akıcı bir halde ilerler. Bilhassa kitabın son sayfaları Katolikliğin ve Tanrının üstünde oldukça fazla durmaktadır. Bu da kitabı daha çarpıcı yapmaktadır.
Roman, Greene’nin gerçek hayatında ilişki yaşamış olduğu Catherine Walston’a adanmıştır. Ve öykü iki kez beyaz perdeye uyarlanmıştır. (Kovulan Adam)

Bir kitap içine ne kadar insani aşk, tanrısal aşk, yasak aşk, inanç, inançsızlık, sadakat ve ihanet sığdırılabilirse o denli sığdırılmış bir kitap, üstelik tam da bombaların havai fişek şeklinde coşkuyla patladığı bir dönemde..
Pek oldukça kez hikayenin tümünden kopup tek bir satır ya da paragraf üstünde düşündüm durdum. Bazı cümleler sanki hikayeye ilişkin değil de üstüne öykü yazılması beklenen yepyeni başlıklar şeklinde.
Yüreğinize ilişkin ana başlıklar ya da satır araları ne olursa olsun yazarı yalnız siz olun ve yüreğinizi bombalayanlara direnme siz hep çiçekler açın, açtırın. (Büşra)

Aşkın Sonu PDF indirme linki var mı?

Graham Greene – Aşkın Sonu kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Aşkın Sonu PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Graham Greene Kimdir?

Graham Greene Oxford’da Balliol College’de okudu. 22 yaşlarında katolikliği seçti ve The Times gazetesinde muhabirliğe başladı. Greene şöhrete dördüncü romanı olan İstanbul Treni ile kavuştu. 1935’te Liberia’ya gitti ve buradaki deneyimlerini Journey Without Maps’te söyledi (Haritasız Yolculuk). İngiltere’ye geri döndüğünde The Spectator’da film eleştirileri yazmaya başladı. 1941- 1943 arası Sierra Leone’da göreve getirildi ve sonrasında da The Heart of The Matter’ı yazdı.Fazlaca gezmiştir ve romanlarından bir çok tropik ülkelerde geçmektedir. Greene’in devamlı tekrarlanan bir teması Tanrı’ya inanç ve kötülüğe, baskıya karşı mücadeledir. Brighton Rock şeklinde pek oldukça romanı oldukça başarı göstermiş filmlere dönüştürülmüştür.

Graham Greene Kitapları – Eserleri

• İstanbul Treni
• Aşkın Sonu
• Meselenin Aslı
• Sakin Bir Amerikalı
• Üçüncü Adam
• Kaybeden Hepsini Alır
• Havanadaki Adamımız
• Cüzam
• Generali Tanımak
• Oturma Odası
• Bomba Partisi
• Kiralık Tabanca
• Satılmış Adam
• Açık Tuzak
• Korku Bakanlığı
• Komedyenler
• Kaybeden Kazanıyor
• Casuslar ve İnsanlar
• Power and the Glory
• Brighton Rock
• İçimdeki Adam
• Yüzbaşı ve Düşman

Graham Greene Alıntıları – Sözleri

• Sessizliğin eşiğinde ne gürültüler edilir… (Meselenin Aslı)
• “Güvenmenin ne işe yaradığını unuttum.” (Meselenin Aslı)
• Biz başkalarına ehemmiyet vermeyiz de başkalarının bizlere ehemmiyet vermeyişine bir türlü alışamayız. (Üçüncü Adam)
• Sadakat , hatırlamakla aynı değildi ; insan unutmuş olduğu halde sadık kalabilir ve hatırlamış olduğu halde ihanet edebilirdi. (İstanbul Treni)
• Bana mutlu bir insanı gösterin, ben de onun ya egoist ve fena bulunduğunu ya da tam bir bilinçsizlik içinde bulunduğunu göstereyim size. (Meselenin Aslı)
• Yüzbaşı, dedi. (Açık Tuzak)
• Ölümün sonsuzluğu başlayıncaya dek hiçbir değişim olmayacaktı yaşantılarında (Meselenin Aslı)
• “Doğduğun an tek düşüneceğin nokta, yaşamdan çıkışının hayata girişinden daha temiz, daha acele olması gerektiğidir.” (Satılmış Adam)
• Just lie and keep your freedom. They don’t deserve truth. (Havanadaki Adamımız)
• Yaşadığımız yüzyılda gerçek, insanoğlunun karşı karşıya gelebileceği bir şey olmaktan çıktı. (Havanadaki Adamımız)
• Hiç arkalarına bakmadan çekilip gidecek yerde dönerek dönerek bakanlar yada istasyonlarda durup mendil sallayanlar derhal daima kederleri ve sevdaları yapmacık olan kimselerdir. (Üçüncü Adam)
• “…ondan oldukça fazla nefret ediyorsam, iyi mi sevebilirim onu ? İnsan hem nefret edip hem sevebilir mi ? Yoksa nefret ettiğim yalnız kendim miyim ?” (Aşkın Sonu)
• Doğadaki her şey ideal özünde lirik; kaderinde ağlatısal ve varoluşunda komiktir. (İstanbul Treni)
• Bir insan bir şeyin mutlak sahibi olursa, onu kullanmasına gerek kalmaz. (Aşkın Sonu)
• Ne yazık ki masumlar hep çatışmalara dahil olurlar. (Sakin Bir Amerikalı)
• Kulak bile asma onun dediklerine. Tanrı bile başına gelenlerden ders almıyor, o şekilde değil mi? Yoksa insanoğlundan çoktan umudunu keserdi. (Havanadaki Adamımız)
• Boşluklar bile onunla doluydu. (Aşkın Sonu)
• Bazen oldukça mutluyuz ve bununla beraber hayatımızda asla olmadığımız kadar mutsuzuz. (Aşkın Sonu)
• “Bir yüz, on beş yılda kati biçimini alır; bir insanoğlunun yaşantısı, o insanoğlunun tatlılığını yok eder.” (Meselenin Aslı)
• Eğer dinlence yapamıyorsan mümkün olduğunca sakin kalmaya çalış. Sebepsiz yere öfkelenme… (İstanbul Treni)