Kitap Künyesi

Yazar: Kübra Nur

Yayın Evi: Agapi

İSBN: 9786057936158

Sayfa Sayısı: 352

Ben Prenses Değilim! Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Bir varmış, bir yokmuş. Zamanın birinde, masallara inanmayan bir cadı yaşarmış ve bigün, öpüldüğünde kurbağaya dönüşecek bir prensle karşılaşmış.

Bazen, beyaz atlı prens bununla beraber bir şeytan olabilir. Bal kabağından bozma at otomobiliniz kimi zaman sizi ummadığınız bölgelere götürebilir. Bazen cadılar aşka inanıp ondan korkabilirler.

Hayat bir masal değilse bile bir çok süre ona fazlaca yakın bir şeydir. Bilinenin aksine, kendinizi bir masalda bulmanız için kesinlikle prenses olmanız gerekmez. Bazen basit bir köylü kızı, kimi zaman bir cadı, kimi zaman bir savaşçı…

Yaşayacak cesaretiniz olduğu müddetçe kendi masalınızı yazmaktan asla yoksun kalmazsınız.

Ben Naz Atalay. Ve bu, benim masalım. Ve emin olun, ben prenses değilim.

Ben Prenses Değilim! Alıntıları – Sözleri

• İnsanın kendisiyle ilgilenerek iyileştiremeyeceği fazlaca azca yarası vardır.
• ” Birine güvenmek, aşktan, sevgiden, iyilikten bağımsız bir şeydi.Birine güvenmek, insanoğlunun karşısındakinden ziyade ta kendisiyle alakalıydı. “
• “Neyi sevdiğine dikkat etmelisin o süre,” dedim. “Vazgeçmek zorunda kalacaklarını sevmemek hem süre hem rahatlık kazandırır.”
  “Gerçekten insanoğlunun hoşlanabileceği şeyleri seçebileceğini mi düşünüyorsun?”
  Omuz silktim. “Sevebileceği şeyleri değil bir ihtimal fakat hangisine bağlanacağını seçebilir. Bir şeyi uzaktan sevmekle ona bağlanmak birbirinden fazlaca farklıdır.”
  Bir süre sükunet içinde yüzüme baktı. Düşünceli görünüyordu. “Sevdiğim bir şeyden kendi rızamla uzakta kalmayı reddediyorum,” dedi sonunda. “Hem aslına bakarsan sonunda üzüntüyü de göze alamıyorsan o şeyi sevdiğinden bahsedemezsin.”
• “Sana ne süre âşık olduğumu hatırlamıyorum. Geçmişe dönerek baktığımda her an buna uygun görünüyor. Havaalanında elime çantanı tutuşturduğun andan, bana seni kovmamı söylediğin ana kadar… O zamanlar âşık değilsem bile, geçmişi düşündükçe o anlara dönerek sana yine yine âşık oluyorum. Kendimi senden uzak tutamıyorum.”
• – şimdi sen bu şekilde söyledin ya .
  Ben sanki bu şehri fethetmişim şeklinde hissettim. Ama savaşmadan,kan dökmeden. Acısız bir yengi.
• Cemal Süreya haklı olmalıydı,kahvaltının mutlulukla bir ilgisi vardı.

Ben Prenses Değilim! İncelemesi – Kişisel Yorumlar

(Okumayanlar için spoiler vermeden anlatıyorum) Merhaba Ben Prenses Değilim Kitabın Yorumla Geldim : Kübra Nur Yazarın okuduğum ilk kitabı . Kitap akıcı ve sürükleyicidi. Kitabı okuyan anlamış oldu . Kitabı günde 2 okudum .Yoruma geçmeden birazcık mevzusundan bahsetcem: Naz Annesi ve Babası yüzünden bir yanı kırık büyümüş bu yanını hiç kimseye belli etmiyor.Babasının ısrarı ile babasının arkadaşının şirketinde işe girer. Naz’ın bir yanının kırık olmasının yanında kendini öyleki yetiştirmişki sözü esirgemeyen huysuz bununla beraber sempatik he birde Atlas’ın değimiyle Cadı. Atlas Naz’ın patronun oğlu bununla beraber müdürü ve bununla beraber komşusu başta birbirlerinden pek hoşlanmasada Naz’a gelen yanlış mesajla Atlas’ın gizli saklı bir sırrını öğrenir. Bu sır onları dost olmaya iter.Kitap cidden mükemmel .Kitap ‘ ta yeri ulaştığında güldüm yeri ulaştığında üzüldüm . Bu kitapta açıkça söylemek gekirse Naz karakteri fazlaca sevdim .Kübra Nur ‘ nun kalemine bayıldım . Kitabı keyif alarak okudum .Kitap o denli sürükleyencidi asla bırkmak istemedim . Ben Prenses Değilim Kitabı 2 .kez okumaya karşın yine aşık oldum . Açıkçası spoiler olur diye fazlaca fazla bir şey söylemek istemiyorum. Kitap iligili ne söylersem spoiler olur tek diyecem kitap o denli harikaydı . Kitap sonu fazlaca güzel bitti . 100/100 Tekrar okucam kitap . Kitabı gönül rahatlığıyla okuyabilirisniz. Kesinlikle tavsiye ederim . Not Ben Prenses Değilim Tek kitap (Gecenin Partılısı Sonsuz Gecemde Yanan Ateşim)

Kitabı fazlaca beğendim. Yazardan okuduğum ilk kitap ve bayıldım yazım tarzına içten oluşuna kendimi sanki Bi arkadaşımla dertleşiyoruz konuşuyor şeklinde keyif verisine.hele de mevzusunun bu kadar mükemmel anlayışına aşık oldum resmen..Bi duygusal güldürü sadece bu kadar mükemmel olurdu bayıldım iyiki yorumlara bakarak tüm kitaplarını almışım acaba diyip Bi kitabı alıp iyi olursa öyleki alayım dememisim fazlaca mutluyum kendim için.duygusal güldürü okumayı seven izlemeyi seven hepimiz okumalı başta kesinle kalpler çıkıyor gözümden.. (Büşra KÖYMEN)

| Ben Prenses Değilim! ~ Kübra Nur |
°
Kızımızın cümlesiyle adım atmak isterim yorumuma. ‘Ben Naz Atalay. Ve bu, benim masalım. Ve inanın, ben prenses değilim!’
Her şey babasının ona mükemmel bir iş bulmasıyla başlıyor. Eşyalarını toplayıp İstanbul’a gidiyor ve uçaktan indirilmiş olduğu an onun masalı başlıyor. Onu almaya gelen şoförün aslına bakarsak patronu bulunduğunu şirkete gidip odaya girince öğreniyor ve patronu kısaca Atlas onun için artık bir şeytan Sonra bir de Atlas’la komşu bulunduğunu öğrenince başlasın eğlence
Tabii kızımızı da masum saf bir şey zannetmeyin. Kendisi sözü asla esirgemeyen, hazır yanıt birazcık huysuz birazcık sempatik ve Atlas’ın da söylediği şeklinde cadı.
Bu ikili yan yana erişince neler olacak düşünebiliyor musunuz? Biri yakışıklı -ama burnu havada olan tiplerden değil kesinlikle- ego değil de tatlı bir ukalalığı olan adam, diğeri asla prenses olmayan, aşktan fazlasıyla uzak, devasa saçma hayalleri olan cadı kızımız.
Hani her kitapta olan muhteşem adam ve muhteşem hanımefendiler var ya, işte kesinlikle onlar burada yok. Hatalarıyla, doğrularıyla, kimi zaman saçmalıklarıyla fazla organik fazla içten karakterler. Okurken her bir sayfa yüzümde onlarca gülümsemeyle geçti.
Bazı kitaplardan bahsederken tatlı bir kurguydu diyorum ya işte o tarif kesinlikle bu kitap için geçerli. Acıları olan insanların onları bastırıp görkemli bir karaktere bürünmesini ve görkemli ilişkileri okumak fazlaca keyifliydi. Belirtmeden geçemeyeceğim ayrıca, Atlas beyciğim siz muhteşemsiniz!
Yazarın daha ilkin hiçbir kitabını okumadım hatta kitabın konusunu bile bilmiyordum. Fuarda kitapları karıştırırken arka kapakta ‘kurbağa’ geçmesi ve detaylı bakınca beni müthiş keyifli bir kitabın beklediğini düşünüp aldım ve kesinlikle yanılmadım! Bu tatlı, keyifli ve doğal Atlas’lı hikayeyi tavsiye ediyoruum (Zeynep Şimşek)

Ben Prenses Değilim! PDF indirme linki var mı?

Kübra Nur – Ben Prenses Değilim! kitabı için internette en fazlaca meydana getirilen aramalardan birisi de Ben Prenses Değilim! PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Kübra Nur Kimdir?

1994 senesinde Van’da doğdum.

Babamın mesleği dolayısıyla İstanbul, Balıkesir, Kastamonu şeklinde şehirler gezdim.

Şu an Yalova Üniversitesinde Endüstri mühendisliği okumaktayım.

Hikayelerimi yazmaya ise 14 yaşlarında başladım.

Kübra Nur Kitapları – Eserleri

• Üç Yapraklı Ahududu
• Bir İstanbul Gecesi
• Çirkin Ördek Yavrusu
• Son Şansım
• Son Çarem
• Ben Prenses Değilim!
• Lacivert
• Son Aşkım

Kübra Nur Alıntıları – Sözleri

• Yalan sizi kendisine tutsak eder. (Son Aşkım)
• ~ Sokakları denize çıkan bir şehirde yaşamı sürdürmenin hafifletici hissi vardı yüreğimde. / 69
  ~ Beni yoran şey yaşamın ta kendisiydi, ne yazık. / 201
  ~ Herkesin her duyguyu gizleme derdinde olduğu şu dünya…
  / 218
  ~ Elinizde hakkaten fena bir örnek varken, iyi olanın aslına bakarsak ne işe yaradığını daha kolay öğreniyordunuz. / 273
  ~ Hayatın bir çok süre karmaşık olduğu doğruydu fakat fazlaca kolay noktaları da vardı. Sevgi tüm yaraları kapatmaya yetmiyordu bir ihtimal. Her şeyi kolaylaştırdığını da söyleyemezdim fakat birçok şeye iyi geldiğini biliyordum. Birine bir evi sevdirmeye yetiyordu. Bazen karanlıkları aydınlatmaya yetiyordu. Bazen tek başımıza kaldığımızda aslına bakarsak tek başımıza olmadığımızı bilmemize yetiyordu. Sevgi kolay bir şeydi. Doğru anda, doğru insanoğlu içinde filizlenip büyüdüğünde dünyanın en güzel şeyine dönüşüyordu. Birbirini seven iki insan, bu dünyada asla yalnız kalmıyordu. Aralarında kilometreler olsa bile. Bu, her şey demek değildi bir ihtimal fakat birçok insan için fazlaca şey demek bulunduğunu biliyordum. Benim için öyleydi. / 292
  ~ Sevgi saklanamazdı. / 316 (Bir İstanbul Gecesi)
• “Seninle tanışmadan ilkin bir insanoğlunun bu kadar mutlu olabileceğini de bu kadar üzülebileceğini de bilmiyordum.Yaşamın değişik bir boyutunu keşfetmiş gibiyim.Şimdi de tüm bu tarz şeyleri; daha fazlaca hissedebilmeyi, daha içten gülebilmeyi, kalbimin mutluluktan perendeler atışını,tüm güzel rüyalarımı ve nicesini kaybettiğim için müthiş bir azap çekiyorum.” (Son Çarem)
• “Bakışları almam ihtiyaç duyulan bir emanetmiş şeklinde orada öylece bekliyor ve beni her hatırladığımda yine yine gülümsetiyordu.” (Bir İstanbul Gecesi)
• “Yanlış bir zamanda mı geldim?” diye sordu Arın.
  “Hayır,” dedim derhal. “Akın’ın gömleğine bir şey dökülmüş. Ben de çıkarmaya çalışıyordum.”
  Arın’ın tek kaşı yavaşça yukarı kalktı. “Gömleği mi?”
  “Hayır,” dedim gene. “Lekeyi. Aslında gömleğini de çıkarmak istedim fakat Akın istemedi.
  Arın gür sesli bir kahkaha koyuverirken başını iki yana salladı. “Kardeşim hep birazcık salak olmuştur.” (Son Aşkım)
• “Aşkın sabitlerden, değişkenlerden, kısıtlamalardan daha fazlası olduğunu öğrendim. En büyük değişkenin, insanın sol kaburgasının altında sakladığı yüreği olduğunu öğrendim. Kalp ve yüreğin aslında çok da aynı anlama gelmediğini öğrendim. Aşk kimileri için bir yuva, kimileri için huzurdu. Benim içinse akasyalar, ateş böcekleri, yıldızlı gökyüzü ve mavi renk olduğunu öğrendim.” (Son Aşkım)
• Sizin derdinizi kendi derdi bilecek insanların olması kalkandır. (Bir İstanbul Gecesi)
• Bahçeden çıkıp Akın’ın yolun karşısına park etmiş olduğu otomobilinin yanına gittik. Bir beyefendi şeklinde, benim için kapımı açıp binmemi bekledikten sonrasında kapıyı kapattı. Ardından sürücü koltuğuna yerleşti. Tam arabayı çalıştırmaya hazırlanıyordu ki, bakışları torpidonun üstündeki bir şeye takıldı. Yarım bir gülüşle uzanıp, orada duran tek dal pembe gülü alıp bana uzattı.
  ”Bir çiçekçi yolumu kesti ve ondan bir çiçek almam için fazlaca ısrar etti. Öyleki ki , almazsam beni lanetleyeceğini falan düşünmeye başladım. En sonunda pes ederek bu gülü aldım ve randevumuz için güzel bir başlangıç olur diye düşündüm.”
  Gülü sapından tutarak aldım ve burnuma götürüp kokladım. ”Teşekkür ederim. Fazlaca hoş,” dedikten sonrasında, pembe yapraklarından birini koparıp ağzıma attım.
  Akın’ın bana taraftan bir bakış attığını, sonrasında minik bir hıhlama sesi çıkararak yine yola döndüğünü, arkasından yine bana dönerek kaşlarını şaşkınca çatarak yüzüme baktığını fark ettim. Tamamı iki saniye içinde oluverdi.
  ”Bir şey mi oldu ? ” diye sormuş oldum ağzımdaki yaprağı yutarken.
  ”Yanlış mı gördüm, yoksa birazcık ilkin sana verdiğim gülü mü yedin ?”
  Bir an durakladım. Bir çok insanoğlunun onlara armağan edilen gülü yemedikleri bilgisi her nede olsa beynimin arka köşelerine saklanmıştı. Ve sadece Akın’ın şaşkın bakışlarını gördüğünde saklandığı köşeden çıkma zahmeti göstermişti.
  ”Hı,hı.” Usulca mırıldanırsam bir ihtimal mevzuyu uzatmaz, öylece geçiştirmeyi tercih ederdi. (Son Aşkım)
• ” Bir kadının sevilmeyi ya da kabul görülmeyi hak etmesi için güzel olmasına gerek yoktu. Kadınlar, hayatlarındaki iyi şeyleri güzellikleri karşılığında almak zorunda değillerdi. Güzellik, onların sevilmemelerinin karşılığında ödedikleri karşılık değildi. ” (Çirkin Ördek Yavrusu)
• Ben, Damla’yı güzel buluyor, bilhassa gözlerini fazlaca beğeniyordum. Ama bu, gözleri mavi olmasa onu sevmeyeceğim anlamına gelmiyordu. Damla’yı beğeniyordum fakat insan her beğenmiş olduğu hanıma aşık olmuyordu. Aşk için daha fazlası gerekiyordu; onun için kendinde, kişiliğinde, kalbinde bir yer açabilecek kadar önemsemen gerekiyordu. Ve bu bir tek güzellikle olmuyordu. (Çirkin Ördek Yavrusu)
• Lacivert diyorum…:
  ” Siyah kadar asil,mavi kadar güzel. ” (Lacivert)
• ” Sizi öldürmeyen şey güçlendiriyordu. ” (Çirkin Ördek Yavrusu)
• Eğer ilişkiyi doğru temeller üstünde başlatırsan en küçük sıkıntıda yıkılmaz (Üç Yapraklı Ahududu)
• Terbiyesizin biri kapıma dayandı diye evimden ayrılmam haksızlık.”
  Elindekileri yine sehpanın üstüne bıraktı ve gelip yanıma oturdu. “Elbette haksızlık,” diye konuşmaya başladı, içimi titreten bir anlayışla gözlerimin içine bakarken. “Elbette olması ihtiyaç duyulan o insanın bir yere kapatılması, cezalandırılması ve senin asla bu şekilde rahatsız edilmemen. Elbette bir evde dilediğin şeklinde tek başına kalabilmelisin, sokakta günün her saatinde dilediğin şeklinde yürüyebilmelisin, yaşamının hiçbir anında hiçbir insan seni rahatsız
  etme hakkını kendinde bulmamalı. Fakat olması gerekenin olduğu bir dünyada yaşamıyoruz,
  ne yazık ki. (Son Şansım)
• Dudaklarımdan bir homurdanma döküldü.”Kuvvetli kadınmış”diyerek pufladım.
  “Bu da yeni moda.Kuvvetli kadınız diye her şeye yakınma etmeden katlanmamız umut ediliyor.Ne hikmetse ya kuvvetli ya zayıf oluyoruz ,ya hep ya asla oluyoruz.Bir türlü insan olamıyoruz sizin gözünüzde.” (Üç Yapraklı Ahududu)
• Kış bitmişti fakat yine ulaştığında el ele tutuşup gene baharı getirecektik (Son Şansım)
• – şimdi sen bu şekilde söyledin ya .
  Ben sanki bu şehri fethetmişim şeklinde hissettim. Ama savaşmadan,kan dökmeden. Acısız bir yengi. (Ben Prenses Değilim!)
• “Bana uyacak biri nasıl biri, onu soruyorum.” dedi gülerek.
  Ortada gülünç bir şey vardı da ben mi göremeiyordum. Omuz silktim. ‘“Başvuranlar arasında henüz öyle bir adaya rastlamadım. O yüzden tam bilemiyorum.”
  “Sana bu konuda yardımcı olabilirim.”
  Önerisine göz devirmemem hakkaten yaptığım en zor şeylerden biriydi. Benim ne kadar başarıya ulaşmış ve ustalaşmış bir çöpçatan olduğumu buradan anlayabilirdiniz.
  “Öyle mi ? Bu… iyi olur.”
  Evet, lütfen sana iyi mi birini ayarlamamı istediğini anlat bana. Anlat da ağlayarak masanın altına girme aşamasına daha süratli geleyim.
  “Bence…” dedi, benim içimdeki fena hislerden habersiz,rahat, güzel bir gülümsemeyle.
  “Bana uyacak kişi sevimli biri olmalı. Orta boylu, beyaz tenli. Çilli.’”
  Bunları saydıktan sonrasında bir yanıt bekliyormuş şeklinde yüzüme baktı. Ama ne diyebilirdim ki ? Tüm çilli hanım müşterilerimle yollarımızı ayırma planları yapmakla meşguldüm.
  Akın minik bir öksürükten sonrasında devam etti.
  “Çok zeki biri olmalı.” derken kaşları yukarı doğru kavislendi.
  “Bana gökyüzünde yıldızların yerini gösterip isimlerini söyleyebilecek kadar zeki.”
  Bir dakika. Beklediğim bu değildi… Kaşlarım şüpheyle birbirine yaklaşırken Akın saymaya devam etti.
  “Sonra, biraz tuhaf biri olmalı. Erkek köpeğine, bir dişi ismi verecek ya da ona getirilen çiçekleri yiyecek kadar tuhaf biri.”
  İşte bu tarz şeyleri söylemesinin arkasından gözlerim hayretle devasa açılmıştı. Bu şahıs sana da birazcık tanıdık geliyor muydu, sayın okur ? Yoksa beynim üzüntüden kendini kapattı da rüyalar âlemine mi geçiş yapmıştım?
  “Her güzel şeye, onu anlamak için pürdikkat bakacak biri olmalı.” diye sürdürdü Akın konuşmasını.
  “Etrafındaki insanlara ger zaman ayak uyduramasa da onları incitmeden yaşamayı başarmış biri olmalı. Kendisi incinmiş olduğu halde üstelik. Eşsiz biri olmalı. Kendi mucizevi ışığını yaymalı.”
  Beynim kendini kapatmış mıydı bilmiyordum fakat bana komut vermeyi kestiğine güvence verebilirim. (Son Aşkım)
• ” Birine güvenmek, aşktan, sevgiden, iyilikten bağımsız bir şeydi.Birine güvenmek, insanoğlunun karşısındakinden ziyade ta kendisiyle alakalıydı. ” (Ben Prenses Değilim!)
• Ama geçiyordu işte. Herşey gelip geçiyordu. Ve geriye yalnız ben kalıyordum.. (Çirkin Ördek Yavrusu)