Kitap Künyesi

Yazar: Adnan Turani

Yayın Evi: Remzi Kitabevi

İSBN: 9789751413741

Sayfa Sayısı: 702

Dünya Sanat Tarihi Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Bir ülke kültürü, sanat eserinde,kendi somut biçimini bulur. Bu bakımdan sanat eserleri, ulusların fikir yaşamının, görülür anıtları olduğu benzer biçimde, bir ülkede yaşayan cemiyet varlığının da inkar edilemez delilleridir… Tarihlerinde sanat eserlerinden yoksun toplumlar, egemen devlet olarak sürekli yaşama şansına haiz olmamaktadırlar. Sanat kültürü varlıklı bir geçmişi olan uluslar ise, kendi egemen devletlerine haiz oldukları benzer biçimde, egemen yaşama enerjisini de kaybetmiyorlar…

Sanat eserinin içinde doğduğu kültürün oluşmasında başka kültürlerin oranı vardır. Bu açıdan meydana getirilen gözlemler, sanatın sınırlar aşıcı karakterde bulunduğunu göstermektedir. Komşu, hatta uzak kültürlerin, bir ülke sanatındaki katkısı fazlaca yönlüdür… Bu gerçekler, sanat kültürünün internasyonal bir dokudan oluştuğu görüşünü kanıtlar…

Sanat eserinin incelenmesi, hem genişliğine, hem derinliğine bir araştırma gerektirmektedir. Bu genişlik dünyanın tüm yüzeyi, derinliği de tarihin geçmiş yüzyıllarıdır… Onun içindir ki, dünya sanat geçmişine yönelme, sanat kültürünün tanınmasında tek yoldur.

Dünya Sanat Tarihi Alıntıları – Sözleri

• Verimlilik, hanım ve su sembolleriyle anlatılıyor.
• Romalılar zamanında Atina’dan başka, Alexandria (İskenderiye) ve Antiochia ( İskenderun, Hatay) yeni Roma kolonileri olarak geç-Antik kültürün merkezleri olmuşlardı.
• Açıkhava resmi ve anatomi yanında, Yeniçağda ehemmiyet kazanan bir öteki özellik, insan fizyonomisinin tablo yüzünde belirmesi idi. Ortaçağda meydana getirilen resimlerde bir portre resmi görülmemişti. Esasen Ortaçağda resmin objektifi şahıs üstünde değildi. Kişi yok, mukaddes kimselerin sembolleri vardı. Ve bu resimlerdekilerle, tasvir edilmek istenen kişilerin fizik görünüşleri içinde hiçbir ilişki yoktu. Mesela Ortaçağda Isa’nın tasviri, Yenison zamanların 30 yaşlarında ideal bir tipi idi. Kral ve saray adamları da, gene kişilikten yoksun, Tanrıyı arayan birer insan oluyorlardı. Kişi portresinde kişisel özelliklere yönelme, başlı başına bir sorundu ve sanatçının da kişiyle ilgilenebilmesi için, lüzumlu özgürlüğü kazanması gerekliydi. Dikkat edilirse, Ortaçağ dogmalarının geleneklerinden, sanatçının yavaş yavaş kurtulmuş olduğu anlaşılmaktadır. Daha Gotik dönemde, kilise heykellerinde, tabiat gözlemine dayanan kişisel bilhassa portrelerin yapıldığı görülmüştü. Ancak kişisel özellikli portre, ilk olarak Italya’da Simone Martini ile Paris saray sanatında görülüyor. Bugün halen elde bulunan en eski portre, 1350-1366 yılları ara sında Fransız kralı olan Jean le Bon’u gösteren bir resimdir.
• Helenistik-barok sanatında, heykeldeki yüzlerde , sinirli gerginlik ve ıstırap, tüm açıklığı ile gösterilmiştir. İşte, iç duyguların bu denli açık olarak gösterilişi klasik sanatta asla düşünülmemişti.
• Ölçü ve güzel biçim, Greklerin ehemmiyet verdiği değerlerdir. Bunun için genç adam ve hanım vücutları, daima bir gözlem deposu olmuştur. Ayrıca, Grek heykellerinde sanatçının cinselliği vurguladığına da rastlanmaz. Bu sebeple Grek için cinsel hareket, biçim güzelliğini bozucu bir etkendir.
• Asurlularda kırım yapmak, düşman kafalarından piramitler meydana getirmek, kazığa oturtmak benzer biçimde işkenceler olağandı. Hitit kanunları ise bu bakımlardan oldukça insancıl ölçülerde cezalar kabul etmiştir.
• Dünyada ilk kez hükümdarlarını at üstünde gösterenler Romalılardır.
• Klasik üsluplu resmin özellikleri
  • Konu gene insandır. İnsan yapısı, tabiat göziemine gore
  biçimlendiriliyor. Anatomi, doğru ve optik bir gözleme dayanıyor.
  • Resimde insan, bir mekân içinde gösteriliyor. Mekân ifadesi
  Batı’da bilimsel perspektifin uygulanmasıyla sağlanmıştır.
  • Resimlerde, tek ve üçlü figürler dikkati çekiyor. Piramidal kompozisyon, tablo resminin biçimlendirilmesinde mühim bir seviye
  görüşü oluyor.
  • Dünyevi mevzular, dini mevzuları ikinci plana itiyor.
  • Kapalı kompozisyon dediğimiz, tüm figürlerin tablo içinde
  yer almış olduğu fotoğraf düzeni, dikkatle uygulanıyor.
  • Resimlerde, tek bir noktadan gelen ışık değil, tablonun her tarafını aydınlatan üniversal ışık ehemmiyet kazanıyor. Yani ışık-gölge,
  vücutları ve mekânı şekillendirmiyor. (Işık-gölge, fotoğraf sanatının olgun klasik devresinde yavaş yavaş ortaya çıkıyor – Batı
  sanatında. Bu bakımdan ışık-gölge, barok üslubun unsurları
  içinde yer alır.)
  ■ Vücut ve mekân, renk perspektifiyle değil, çizgi perspektifine
  gore hacimleştiriliyor.
  • Yüzlerin ifadeleri heykelde olduğu benzer biçimde iç duyguları yansıtmıyor.
  ■ Arkaik resmin mantıki ve yüzeysel vücut şekil i, tamamen ortadan kayboluyor
• Grek klasik heykelindeki figürlerde, anlamlı yüzlere rastlamayız. Yüzlerde, ruhsal iç duygu hiçbir şekilde belli olmaz. Bunun sebepleri, aslına bakarsak o devrin ideal insan tipi üstündeki genel kanıdan gelmektedir.Bu sebeple olgun insanoğlunun, hiçbir vakit duygularını belli etmemesi fikri, bu devrede Grekin inanılmış olduğu bir mevzudur.
• Barok üslup devresinin mühim özelliği, basit kişiyi de mevzu edinmesidir.

Dünya Sanat Tarihi İncelemesi – Kişisel Yorumlar

sanat içinde geleceği barındıran bir…: Dünya Sanat Tarihi kitabı ressam,sanat tarihçisi ve sanat eğitimcisi olan Adnan Turani ‘nin özenle hazırlamış olduğu, fazlaca büyük emeklerin,araştırmaların bir ürünü ve sanat zamanı açısından bir başyapıt . Kitabı elimize aldığımızda büyük bir sanat şölenine hazır olmalıyız. Herhangi bir araştırma kitabından ziyade insanoğlunun devamlı güzel duyu değerlerle ve görsellerle de iç içe olması ,kitabın okunmasını hem kolaylaştırıyor hemde daha keyifli hale getiriyor. Genel itibariyle ve özenle sanat ürünü ,sanatçı ve kültürler ele alınmış,fakat bunun yanında sosyolojik açılardan da sanat üreticilerini ve toplumlarını kitapta gözlemleyebilmekteyiz.
Buzul Çağı sanatı ,Orta Çağı Sanatı ile başlayıp günümüz çağdaş sanatlarına kadar birçok plastik sanatları, primitif ve aborjin sanatları görmemiz,okumamız mümkün bu kitapta. Sanatla ilgilenen ve sanat okuyan genç yada erişkin insanların elinde bulundurması ihtiyaç duyulan gerçek bir sanat zamanı başyapıtı. Okuyan her insanoğlunun , özelliklede eğitimcilerin ve sanat eğitimcilerinin kütüphanesinde bulundurması icap ettiğini düşünüyorum. Konu gereği birçok sanat terimine değinilmekte ve arada bazı terimlerde de izahat gereği duyulmakta. Sanatçı ve sanat eserleri en popüler olanlardan en ilkel olanlara kadar ince ince elenip okuyucuya sunulmuş. Aslında içerik o denli yoğun ve varlıklı ki , kitap bitince kendimi geçmişten bu güne kadar üretilmiş tüm sanat eserlerini sanatçılarıyla beraber üretim aşamalarında hissetim. Gerçek sanat ve sanatçıyı merak ediyorsanız ne olursa olsun bir ders kitabıymış benzer biçimde değilde başka türlü ele alıp bir solukta (ki o nefes sanırım birazcık uzun sürmeli)okumalıyız.
Bilhassa görsel sanatlar ,mimari ve moda okuyanların elinde bulundurması ihtiyaç duyulan bir kitap. Anlamla dolu okumalar dilerim. (numino)

Primitif sanatlardan 20. Yüzyıl başına kadar gerçekleşmiş devirler, sanat akımları ve sanatçılarla ilgili genel bir düşünce edinilebilir. Ancak bilhassa Selçuklu Sanatındaki mimari tipoloji noksan işlenmiştir ve detaylı değildir. Ayrıca fazlasıyla kişisel yorum ihtiva eder. Bu bakımdan sanat eğitimi alan öğrencilere tavsiye edilip edilmeyeceği tartışılabilir. Adnan Turani sanat tarihimiz bakımından mühim bir isimdir. Yaptığı yorumlar mevzuyla ilgilenenler tarafınca bilinmelidir fakat Turani hocanın kitabında yapmış olduğu yorumlara eleştirel bakamayacak, sanat eğitimine yeni başlamış öğrencilere bu kitap önerilmemeli. (Uğur Altay)

Sosyoloji, biyoloji ve hukuk derken noksan bir şeylerin varlığı tarafınca dürtüldüm. Çocukken babam, insan bedeni ve yapısı en güzel tablo değil midir? derken biyolojiyi sanattan ayırmamıştı. Ben niçin ayırmak isteyeyim ki dedim, işe koyuldum. Sanat zamanı okumaları yapmak için alanda duayen bir isme ihtiyacım vardı ve derhal bu eseri tavsiye üstüne edindim. Her gün belli miktarlarda okuma yaparak hem bir eseri yorumlamayı hem de teknik anlamda data sahibi olmayı başardım.Usta bir yorumlayan olmasam da eserde yavaş yavaş ressamın kendine özgü kişiliğini yansıtan noktaları yakalayabiliyorum.. (Cansu Aydın)

Dünya Sanat Tarihi PDF indirme linki var mı?

Adnan Turani – Dünya Sanat Tarihi kitabı için internette en fazlaca meydana getirilen aramalardan birisi de Dünya Sanat Tarihi PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Adnan Turani Kimdir?

İstanbul Öğretmen Okulu’nda tahsil gördü. Bu yıllarda (1941-1944) Akademi’de akşam kurslarına katıldı. 1948’de Ankara GEE Resim-İş Kısmı’nü bitirdikten sonrasında, Avrupa imtihanını kazanarak devlet bursuyla Münih’e gönderildi. Münih Güzel Sanatlar Akademisi’nde Franz Nagel’den, Stuttgart Akademisi’nde Henninger ve W.Baumeister’in çalışmalarından yararlandı. Daha sonrasında Hamburg’da 1959’a kadar H.Trökes ile çalıştı. Resim anlayışının biçimlenmesinde Trökes’in direkt katkısı oldu. Sanatçıya Anadolu Üniversitesi tarafınca Fahri Doktora unvanı verildi Bir dizi ve birbirini tamamlayan renk “prosedürü” üstünde, aşkınlığın olanaklarını araştırmaya yönelik bir emek verme disiplinini öngören Adnan Turani’nin resimleri, içinde taşımış olduğu gizli saklı tabiat cevherini soyutçu analizler düzeyinde işleyip zenginleştirir.

Adnan Turani Kitapları – Eserleri

• Dünya Sanat Tarihi
• Modern Sanat Felsefesi
• Sanat Terimleri Sözlüğü
• Resim ve Resim Teknikleri Üstüne
• Başlangıcından Günümüze Modern Türk Resim Sanatı Tarihi

Adnan Turani Alıntıları – Sözleri

• Açıkhava resmi ve anatomi yanında, Yeniçağda ehemmiyet kazanan bir öteki özellik, insan fizyonomisinin tablo yüzünde belirmesi idi. Ortaçağda meydana getirilen resimlerde bir portre resmi görülmemişti. Esasen Ortaçağda resmin objektifi şahıs üstünde değildi. Kişi yok, mukaddes kimselerin sembolleri vardı. Ve bu resimlerdekilerle, tasvir edilmek istenen kişilerin fizik görünüşleri içinde hiçbir ilişki yoktu. Mesela Ortaçağda Isa’nın tasviri, Yenison zamanların 30 yaşlarında ideal bir tipi idi. Kral ve saray adamları da, gene kişilikten yoksun, Tanrıyı arayan birer insan oluyorlardı. Kişi portresinde kişisel özelliklere yönelme, başlı başına bir sorundu ve sanatçının da kişiyle ilgilenebilmesi için, lüzumlu özgürlüğü kazanması gerekliydi. Dikkat edilirse, Ortaçağ dogmalarının geleneklerinden, sanatçının yavaş yavaş kurtulmuş olduğu anlaşılmaktadır. Daha Gotik dönemde, kilise heykellerinde, tabiat gözlemine dayanan kişisel bilhassa portrelerin yapıldığı görülmüştü. Ancak kişisel özellikli portre, ilk olarak Italya’da Simone Martini ile Paris saray sanatında görülüyor. Bugün halen elde bulunan en eski portre, 1350-1366 yılları ara sında Fransız kralı olan Jean le Bon’u gösteren bir resimdir. (Dünya Sanat Tarihi)
• Âdem’in Yaratılışı, Sistine Şapeli’nin tavanındaki meşhur bir fresktir. Michelangelo tarafınca 1511 dolaylarında yapılmıştır. (Sanat Terimleri Sözlüğü)
• Barok üslup devresinin mühim özelliği, basit kişiyi de mevzu edinmesidir. (Dünya Sanat Tarihi)
• Klasik üsluplu resmin özellikleri
  • Konu gene insandır. İnsan yapısı, tabiat göziemine gore
  biçimlendiriliyor. Anatomi, doğru ve optik bir gözleme dayanıyor.
  • Resimde insan, bir mekân içinde gösteriliyor. Mekân ifadesi
  Batı’da bilimsel perspektifin uygulanmasıyla sağlanmıştır.
  • Resimlerde, tek ve üçlü figürler dikkati çekiyor. Piramidal kompozisyon, tablo resminin biçimlendirilmesinde mühim bir seviye
  görüşü oluyor.
  • Dünyevi mevzular, dini mevzuları ikinci plana itiyor.
  • Kapalı kompozisyon dediğimiz, tüm figürlerin tablo içinde
  yer almış olduğu fotoğraf düzeni, dikkatle uygulanıyor.
  • Resimlerde, tek bir noktadan gelen ışık değil, tablonun her tarafını aydınlatan üniversal ışık ehemmiyet kazanıyor. Yani ışık-gölge,
  vücutları ve mekânı şekillendirmiyor. (Işık-gölge, fotoğraf sanatının olgun klasik devresinde yavaş yavaş ortaya çıkıyor – Batı
  sanatında. Bu bakımdan ışık-gölge, barok üslubun unsurları
  içinde yer alır.)
  ■ Vücut ve mekân, renk perspektifiyle değil, çizgi perspektifine
  gore hacimleştiriliyor.
  • Yüzlerin ifadeleri heykelde olduğu benzer biçimde iç duyguları yansıtmıyor.
  ■ Arkaik resmin mantıki ve yüzeysel vücut şekil i, tamamen ortadan kayboluyor (Dünya Sanat Tarihi)
• Peplos: Eski Yunanlılarda hanımefendilerin omuzlarına bir kopça ile tutturdukları kumaş elbise. (Sanat Terimleri Sözlüğü)
• Evrende mevcud her şeyin bir ruha haiz bulunduğunu ve evrenin ruhlar aleminin gizli saklı güçlerince yönetildiği şeklindeki ilkel inanç (Sanat Terimleri Sözlüğü)
• Delacroix “Doğa, ressamın eleştirerek ve seçerek kullanacağı bir sözcüktür.”Resmi yaratan Bizim tasarımımızdır” diyordu. Deme Huyghe de, bu mevzu ile “Gerçek artık amaç değil, yalnız sanat için bir çıkış noktasıdır”. (Modern Sanat Felsefesi)
• Dünyada ilk kez hükümdarlarını at üstünde gösterenler Romalılardır. (Dünya Sanat Tarihi)
• Delta: İçinde göz şekli bulunan bir üçgendir. Eski kavimlerde nazara karşı bir tılsım sayılırdı. (Sanat Terimleri Sözlüğü)
• °•(Alm.Ebenholz;Arap.abnûs):
  Hindistan’da yetisen fazlaca sert,dayanıklı,
  kesif siyaha yakın bir koyulukta,güzel cila
  kabul eden,tespih,çekmece benzer biçimde esyaların
  yapimında kullanılan kıymetli ağaç.°• (Sanat Terimleri Sözlüğü)
• Grek klasik heykelindeki figürlerde, anlamlı yüzlere rastlamayız. Yüzlerde, ruhsal iç duygu hiçbir şekilde belli olmaz. Bunun sebepleri, aslına bakarsak o devrin ideal insan tipi üstündeki genel kanıdan gelmektedir.Bu sebeple olgun insanoğlunun, hiçbir vakit duygularını belli etmemesi fikri, bu devrede Grekin inanılmış olduğu bir mevzudur. (Dünya Sanat Tarihi)
• °•(Fr. acanthe; Alm. Akanthus)
  Yaprakları Eski Yunan’da Korent sütun
  başlıklarında stilize edilerek kullanılmış
  olan bir nebat. Akantus bilhassa Roma
  tapınaklarının sütun başlıklarında kullanılan
  bir motif olmuştur.°• (Sanat Terimleri Sözlüğü)
• Çağımızın sanat alanlarındaki kitsch, herhangi bir eseri fanatik olan fakat onun sanat standardını elde eden disipline ulaşamamış bir kimse tarafınca cüret edilerek yapılmış seviyesiz bir özenti olmaktadır. Yani ki hiçbir sanatçının var bardıkım muhteva dan haberi olmadan, yalnız dış görünüşe dayanan disiplinsiz bir hayranlığın yarattığı sonuçtur. Daha kısa bir izahat ile kiç, muhtevasız bir özentiden dünyaya gelmiştir. (Modern Sanat Felsefesi)
• Ölçü ve güzel biçim, Greklerin ehemmiyet verdiği değerlerdir. Bunun için genç adam ve hanım vücutları, daima bir gözlem deposu olmuştur. Ayrıca, Grek heykellerinde sanatçının cinselliği vurguladığına da rastlanmaz. Bu sebeple Grek için cinsel hareket, biçim güzelliğini bozucu bir etkendir. (Dünya Sanat Tarihi)
• Verimlilik, hanım ve su sembolleriyle anlatılıyor. (Dünya Sanat Tarihi)
• Theo Van Doesbourg,”Soyut sanat aslına bakarsak somut sanatın kendisidir”. (Modern Sanat Felsefesi)
• Apollon: Güneş ve ışık Tanrısı. (Sanat Terimleri Sözlüğü)
• Demeter: Tarım tanrıçası. (Sanat Terimleri Sözlüğü)
• Helenistik-barok sanatında, heykeldeki yüzlerde , sinirli gerginlik ve ıstırap, tüm açıklığı ile gösterilmiştir. İşte, iç duyguların bu denli açık olarak gösterilişi klasik sanatta asla düşünülmemişti. (Dünya Sanat Tarihi)
• Darüşşifa: Osmanlıcada hastane. (Sanat Terimleri Sözlüğü)