Kitap Künyesi

Yazar: Başar Öztürk

Yayın Evi: Ayrıntı Yayınları

İSBN: 9786053145462

Sayfa Sayısı: 192

Haydarpaşa’nın Son Memuru Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Haydarpaşa’nın Son Memuru Alıntıları – Sözleri

• Hayat, hayallerimizi öğrenip, onları gözümüzün önünde infaz eden gaddar bir sadist değildir de nedir?
• . “Savaşı kaybetmiştik.. ve kötüler o kadar güçlüydüler ki, bizi yenmekle kalmadılar.. sonunda bu savaşın iyi olanları da onlar oldular..”
• Her genç varoluşçu, kendi cenazesinin peri masallarını andırmasını hayal eder.
• Her genç varoluşçu, kendi cenazesinin peri masallarını andırmasını hayal eder…
• Ne kadar oldukça yaşarsanız yada ölüme ne kadar yakın olursanız, ölmeyi tercih etmeniz de o denli zorlaşır. Sanırım gençler bu yüzden ihtiyarlardan daha çok intihar ediyor. Kullanıldıkça kopamayan nalet bir uyuşturucu şeklinde yaşam.
• Ne okuduğum okul, ne vizyonum, ne kamu çalışanı sınavındaki notum, ne de mülakat sırasındaki içtiğim bir yudum su bana bu imtihanı kazandırabilirdi. Beni işe sokacak olan şey, o gün lacivert ceketimin iç cebindeki Afyon milletvekiline ilişkin kartın üstünde yazan, “Kart hamili yakinimdir” ifadesi idi.
• Bireyselliğin içini doldurmadan bir bencillik edinmiştik. Narsist falan değildik. Tiksiniyorduk kendimizden fakat ben’i de elden bırakamıyorduk. Bize karşı meydana getirilen her şey aşağılıktı fakat biz her insana her bir boku istediğimiz kadar yapabiliyor duk.
• Kitaplarımı, onların okunmuş olmasını, yan yana sıra halinde gömüt taşları şeklinde raflara dizilişlerini izlemeyi severim.
• Hayat, hayallerimizi öğrenip, onları gözümüzün önünde infaz eden gaddar bir sadist değildir de nedir?

Haydarpaşa’nın Son Memuru İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Yazarı ilk kez okudum muhtemelen de tekrar okumam.
Efes her duyguyu hissettirebilecek bir karakter ,fakat kitapta bunaltan o denli oldukça şey var ki
Mesela yazar iyi saptamalar yapacağım diye benzetmeleri uzatmış da uzatmış
Ayrıca Orient Express bölümleri hakkaten ruhumu emdi.
Bana nazaran Baba Ali oldukça oldukça oldukça klişe bir karakter ,kitaba ds oldukça bir hava verdiğini düşünmüyorum.
Sonunu merak ettiren bir kitap var, cünkü Haydarpaşa’nın tahliye edilecek olmasından sonrasında hareketleniyor fakat bir süre sonrasında roman mo okuyorum ne okuyorum anlamadım.
Ama finali güzel bir yumuşaklıkla bağlamış bence. (Zahide Ertuğrul)

Bir TCDD memuru olarak büyük bir heyecanla okumaya başladığım, ilk sayfalarda hakkaten kendimden bir şeyler bulduğum ve akıcı bir halde okuduğum roman bir süre sonrasında tamamen hayal kırıklığına dönüştü benim için. Ilk olarak yazar Demiryolu ve demiryolculuk mevzusunda sıfır bilgiye haiz, evet gerçek anlamda sıfır; öyleki ki kömür ile çalışan buharlı lokomotif ve elektrik kesintisi içinde bir bağ kuracak kadar mevzudan uzak. Konduktör, makinist ve mühendis haricinde tek bir demiryolu çalışanı göremiyoruz kitapta. Bilhassa Baba Ali ve Yağmur karakterleri tamamen zorlama, hakkaten uzak, yüzeysel ve suniler. Baba Ali’nin klişe hikayesi, sınırsız iyilikleri, devamlı tirat atıp, ezbere şiirler okuyup şu filmi izlediniz mi demesi bir süre sonrasında “tamam yazarcım bir oldukça kitap okuyup, kült filmler izlemişsin yeterince anladık” dedirtiyor. Yazar hep bir hevesle bir karakter, bir vaka yaratıp süratli bir halde onu bitirme uğraşına girmiş ya da direkt havada bırakmış. Orient ekspresde geçen, tren sahibi ve eşiyle olan kısım ise tam evlere şenlik. Elimizde bir kalem ve kağıt olduğu sürece sınırsız olanaksız vaka, rastlantı ve diyalog oluşturabiliyoruz bunun bir engeli yok fakat acaba ne kadar gerçekle uyumlu ne kadar hayata dair bir şeyler aktarıyor işte orası şüpheli. Yazar keşke yalnız kendi işini yapsaydı; asla görmediği, içinde asla bulunmadığı bu Demiryolu kültürüne asla temas etmeseydi daha sıhhatli olurdu (Burak Akdeniz)

Haydarpaşa’nın Son Memuru uzun süredir zihnimin gereksinim duyduğu kitaptı. Nedendir bilmiyorum okumam ihtiyaç duyulan o denli kitap varken görünce bunu okuyacağım dedim. İçimdeki sesin – bilhassa kitaplar konusunda- yanıldığını görmedim hemen hemen.
Efes’in yolculuğunun her işyar evladı şeklinde Ankara’da başlayıp İstanbul’a uzanışını zevkle okudum. Kitabı gönlümde hususi kılan şey zihnim kadar ruhumu da doyurması oldu. Bazı noktalarda Efes’e şiddetle karşı çıktım, büyük tartışmalara girdik. Sonunda Baba Ali’yi kırmayalım dedik. Baba Ali ah Baba Ali. Yeşilçam’ın neşeli mahalle filmlerinde başrollerin arkasında demlendiğini gördüğümüz o koca yürekli adamlardan birisi resmen. En oldukça onunla söyleşi etmek istedim.
Filmlerden, kitaplardan, ölmüş büyük fakat ufak adamlardan bahsedilen kitapları hep oldukça sevdim. Haydarpaşa’nın Son Memuru da bu listeye eklendi. (Özdem Direkçi Güner)

Haydarpaşa’nın Son Memuru PDF indirme linki var mı?

Başar Öztürk – Haydarpaşa’nın Son Memuru kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Haydarpaşa’nın Son Memuru PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Başar Öztürk Kimdir?

1982’de Ankara’da doğdu. Kalorifer peteklerinden denizaltı dümeni yaparak geçirdiği çocukluğunun peşinden, 1993’te ilkokulu tamamlamış oldu ve milletvekili seçilmesinin önündeki engellerden birini kaldırmış oldu. 1993-1995 yılları aralığında babasının görevi sebebiyle Almanya’nın Stuttgart kentinde yaşadı. Burada Enver Paşa’yı aratmayan bir Almanperestlik edindi. Kalaba Anadolu Lisesi’ni temsilen katıldığı üniversite sınavında Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni kazanmıştır. 2002’de Ankaray durağında gördüğü hanıma aşık oldu. İki yıl sonrasında aşkını açıklayabildi. Sekiz yıl sonrasında evlendiler. 2008’de Kültür Bakanlığı’nda uzman yardımcısı olarak göreve başladıktan sonrasında sıkılıp avukatlık stajını hayata geçirmeye karar verdi. Akabinde uzman yardımcısı olarak SGK’ya girdi. Halen bu görevi yürüten yazar, bir dörutubet Zaytung’da “freelance” editör olarak çalıştı.

Başar Öztürk Kitapları – Eserleri

• Haydarpaşa’nın Son Memuru
• Atanamayanlar

Başar Öztürk Alıntıları – Sözleri

• Salon danslarında oldukça başarılıymışız şeklinde, her fırsatta büyük bir özgüvenle piste kalkan çiftlerimizin beş yaşından bu yana yapmış olduğu şeklinde sağa sola yaylanarak sallanıyoruz. Sırf bu yüzden bizi AB’ye almıyor olabilirler. Ciddi bir valssizlik söz konusu. (Atanamayanlar)
• Bu işyar milleti tatillerini bile son güne bırakır. (Atanamayanlar)
• Ne vakit bir sorunla karşılaşsa(sık sık) çay demlerdi. (Atanamayanlar)
• . “Savaşı kaybetmiştik.. ve kötüler o kadar güçlüydüler ki, bizi yenmekle kalmadılar.. sonunda bu savaşın iyi olanları da onlar oldular..” (Haydarpaşa’nın Son Memuru)
• Bazı mutluluklar o denli ağır olur, o denli beklenmiştir ki, yüzün yansıtma eşiğinin üstünde yaşanır. Yüzün mimikleri bu mutluluğu iyi mi tanım edeceklerini bilemezler. (Atanamayanlar)
• Ne okuduğum okul, ne vizyonum, ne kamu çalışanı sınavındaki notum, ne de mülakat sırasındaki içtiğim bir yudum su bana bu imtihanı kazandırabilirdi. Beni işe sokacak olan şey, o gün lacivert ceketimin iç cebindeki Afyon milletvekiline ilişkin kartın üstünde yazan, “Kart hamili yakinimdir” ifadesi idi. (Haydarpaşa’nın Son Memuru)
• Bugün insanoğlu cenazelerinin toplumsal ağlara koydukları bir fotoğraf şeklinde değerlendiğini göreceklerini bilseler, hepsi patır patır intihar edip cenazelerinin altından bunu kaç şahıs paylaşmış, kaç şahıs beğenmiş, kaç şahıs yorum yapmış, diğer taraftan buna bakarlardı. ‘Beğenilmemek’ Bu dönemin laneti de bu sanırım… (Atanamayanlar)
• Bireyselliğin içini doldurmadan bir bencillik edinmiştik. Narsist falan değildik. Tiksiniyorduk kendimizden fakat ben’i de elden bırakamıyorduk. Bize karşı meydana getirilen her şey aşağılıktı fakat biz her insana her bir boku istediğimiz kadar yapabiliyor duk. (Haydarpaşa’nın Son Memuru)
• Platonik aşklarda en fena durum budur: Karşı tarafın, bir falso yapmana sıfır olasılık verdiği için seninle oldukça samimi olması. Sarılsan bunu arkadaşca sayar, seni seviyorum desen komiklik sanır. (Atanamayanlar)
• Hayat, hayallerimizi öğrenip, onları gözümüzün önünde infaz eden gaddar bir sadist değildir de nedir? (Haydarpaşa’nın Son Memuru)
• ‘Beğenilmemek’ Bu dönemin laneti de bu sanırım… (Atanamayanlar)
• “Hiçbir şey yaşam kadar şaşırtıcı olması imkansız, yazı hariç” (Atanamayanlar)
• Kitaplarımı, onların okunmuş olmasını, yan yana sıra halinde gömüt taşları şeklinde raflara dizilişlerini izlemeyi severim. (Haydarpaşa’nın Son Memuru)
• Her genç varoluşçu, kendi cenazesinin peri masallarını andırmasını hayal eder. (Haydarpaşa’nın Son Memuru)
• Şahane bir yaşam yaşamadım biliyorum. Bu benim ilk yaşamımdı, acemiliğime geldi… (Atanamayanlar)
• Ne kadar oldukça yaşarsanız yada ölüme ne kadar yakın olursanız, ölmeyi tercih etmeniz de o denli zorlaşır. Sanırım gençler bu yüzden ihtiyarlardan daha çok intihar ediyor. Kullanıldıkça kopamayan nalet bir uyuşturucu şeklinde yaşam. (Haydarpaşa’nın Son Memuru)
• Her genç varoluşçu, kendi cenazesinin peri masallarını andırmasını hayal eder… (Haydarpaşa’nın Son Memuru)
• Hayat, hayallerimizi öğrenip, onları gözümüzün önünde infaz eden gaddar bir sadist değildir de nedir? (Haydarpaşa’nın Son Memuru)
• İnsanları güldürdüm hep, fakat farketmediler. Anlattıklarıma güldüklerini unuttular. Bana güldüklerini hatırladılar. Ne ölünç bir durum! (Atanamayanlar)