Hikâyenin Sonu kimin eseri? Hikâyenin Sonu kitabının yazarı kimdir? Hikâyenin Sonu konusu ve anafikri nedir? Hikâyenin Sonu kitabı ne konu alıyor? Hikâyenin Sonu PDF indirme linki var mı? Hikâyenin Sonu kitabının yazarı Lydia Davis kimdir? İşte Hikâyenin Sonu kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Lydia Davis

Çevirmen: Şefika Kamçez

Editör: Emre Tokçael

Tasarımcı: Emir Tali

Orijinal Adı: The End of the Story

Yayın Evi: Everest Yayınları

İSBN: 9786051854809

Sayfa Sayısı: 256

Hikâyenin Sonu Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

“Amerikan edebiyatının sessiz devlerinden.”

LOS ANGELES TIMES BOOK REVIEW

“Davis özbilinç konusunda adeta bir sihirbaz. Sayfaya düşen kelimelerin hakkını böylesine veren bir yazar günümüzde az bulunur.”

Jonathan Franzen

Hikâyenin Sonu Amerikan edebiyatının sessiz devlerinden, 2013 senesinde Man Booker Ödülü’ne layık görülen öykücü, denemeci ve Proust çevirmeni Lydia Davis’in ilk romanı.

Her şey, unutamadığı adam arkadaşını zihninde ve sokaklarda aramaktan bitkin düşen bir yazara, uzak bir şehirdeki kitabevinde bir fincan çay ikram edilmesiyle adım atar. Bu, yazdıklarına bir başlangıç ve son arayan bir yazarın, hikâyesinin başı ve kim bilir sonudur.

Adının bir çok süre yittiği, yalnızca “O” olarak anılan bir insanın süre parçalarına, her satıra, her uykusuzluğa ve uyanıklığa sızdığı bir anlatı Hikâyenin Sonu. Yazma uğraşının yaşama uğraşına karıştığı, arayışın ve vazgeçişin anlatısı. Geçmişin kırılgan yapısıyla beraber, kendini dönüştürmeye, anlayış ve algıyı yine gözden geçirmeye muktedir olan sevmenin etkilerini ve olanaklarını ortaya seren bir roman.

“Bir yazarın, insanlar ile görünüşleri arasındaki mesafeyi nasıl da sabırla açtığını görmek için Lydia Davis okursunuz; mesafeyi önce iki katına çıkarır, sonra dört katına, sekiz katına, on altı katına, ardından sonsuzluğa…”

– Zach Baron, The Village Voice

Hikâyenin Sonu Alıntıları – Sözleri

• …..orada bulunmaktan dolayı rahatlık bulduğumu hissettim. O burada olmasa da O’nu yine bulmuşçasına, beni terk ettiğinden beri bulamadığım huzuru…
• Aslında mutsuz zamanlarımda daha iyi işler çıkarırdım. Zira mutlu yada heyecanlı olduğumda zihnim fazlaca acele dağılırdı.
• Hikaye bu şekilde bitecek gibiydi ve bir süreliğine romanın da sonuydu bu – acı bir fincan çay, öylesine iyi bir son olmuştu ki…
• Artık ruh halim dakika başı değişiyordu; ilkin öfkeleniyor,sonrasında rahatlıyor,umuda kapılıyor,şefkat duyuyor,sonrasında umudunu yitiriyor,yine sinirleniyor ve ne hissedeceğimi şaşırıyordum.
• “Boşluk öylesine yoğundu ki bir tür zehir tesiri yaratıyordu,canlı ve sıhhatli görünen her şeye,onları olduğu biçimiyle korumak için zehir enjekte edilmişti sanki.”
• EĞER BU AŞK DEĞİLSE BU DUYGUYA BİR ANLAM VERMEK ZOR…..
• ODA GERÇEKTEN BENİ SEVİYOR VE YA BENİ SEVDİĞİNİ SANIYORDU…..!!!
• Ben bir çok süre mümkün olandan fazlasını isterim…..!!!!
• “Her bir nesne adı aklıma bir fotoğraf getiriyordu ve her fotoğraf benim için şu anda durduğum yerden başka içinde bulunabileceğim bir ortam oluşturuyordu.”
• “Bazı sorulara cevaplar bulmaya çalıştığım halde o cevapları sadece zaman içinde deneyip yanılma kanalıyla bulabileceğimi biliyor oluşum…”

Hikâyenin Sonu İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Hikâyenin Sonu PDF indirme linki var mı?

Lydia Davis – Hikâyenin Sonu kitabı için internette en fazlaca meydana getirilen aramalardan birisi de Hikâyenin Sonu PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Lydia Davis Kimdir?

Lydia Davis Kitapları – Eserleri

• Hikâyenin Sonu
• Neredeyse Hiç Hatırlamıyor
• Yapamam ve Yapmayacağım
• Rahatsızlık Çeşitleri

Lydia Davis Alıntıları – Sözleri

• Bir fikrin tamamen doğru ve gerçek bulunduğunu görüp gene de ona harekete geçecek kadar fazlaca inanmamak garip bir şey. (Neredeyse Hiç Hatırlamıyor)
• …..orada bulunmaktan dolayı rahatlık bulduğumu hissettim. O burada olmasa da O’nu yine bulmuşçasına, beni terk ettiğinden beri bulamadığım huzuru… (Hikâyenin Sonu)
• Hatalarımdan öğrenme şansım olsaydı öğrenirdim fakat insanoğlunun iki kere yapmadığı o denli fazlaca şey var ki ; hatta en mühim şeyler iki kere yapmadığınız şeylerdir, dolayısıyla onları ikinci kere daha iyi yapamazsınız. (Neredeyse Hiç Hatırlamıyor)
• Hikaye bu şekilde bitecek gibiydi ve bir süreliğine romanın da sonuydu bu – acı bir fincan çay, öylesine iyi bir son olmuştu ki… (Hikâyenin Sonu)
• Artık ruh halim dakika başı değişiyordu; ilkin öfkeleniyor,sonrasında rahatlıyor,umuda kapılıyor,şefkat duyuyor,sonrasında umudunu yitiriyor,yine sinirleniyor ve ne hissedeceğimi şaşırıyordum. (Hikâyenin Sonu)
• Bir hanım uzun süre ilkin ölmüş bir adama aşık oldu. Adamın paltosunu fırçalamak, mürekkep hokkasını temizlemek, fildişi tarağına dokunmak ona yetmiyordu: Evini insanın mezarının üstüne yapmış olup her gece rutubetli bodrumda insanın yanında oturması gerekti. (Neredeyse Hiç Hatırlamıyor)
• Ben bir çok süre mümkün olandan fazlasını isterim…..!!!! (Hikâyenin Sonu)
• Bu sabahleyin sıcağı sıcağına pişmiş , saydam bir kapakla örtülerek kabın içinde bırakılmış iri taneli Mısır unu kapağın alt yüzünü yoğuşma damlalarıyla kapladı:O da kendi çapında eyleme geçiyor. (Yapamam ve Yapmayacağım)
• “Bazı sorulara cevaplar bulmaya çalıştığım halde o cevapları sadece zaman içinde deneyip yanılma kanalıyla bulabileceğimi biliyor oluşum…” (Hikâyenin Sonu)
• “Her bir nesne adı aklıma bir fotoğraf getiriyordu ve her fotoğraf benim için şu anda durduğum yerden başka içinde bulunabileceğim bir ortam oluşturuyordu.” (Hikâyenin Sonu)
• Bulunduğum çevrede bir güzellik bulmanın zorluğunu sevdim. (Neredeyse Hiç Hatırlamıyor)
• Aslında mutsuz zamanlarımda daha iyi işler çıkarırdım. Zira mutlu yada heyecanlı olduğumda zihnim fazlaca acele dağılırdı. (Hikâyenin Sonu)
• “Boşluk öylesine yoğundu ki bir tür zehir tesiri yaratıyordu,canlı ve sıhhatli görünen her şeye,onları olduğu biçimiyle korumak için zehir enjekte edilmişti sanki.” (Hikâyenin Sonu)
• Köpek gitti. Özlüyoruz onu. Kapı çalınca kimse havlamıyor. Eve geldiğimizde bizi bekleyen yok. Hala evin çevresinde ve giysilerimizde beyaz tüylerine rastladığımız oluyor. Topluyoruz onları. Aslında atmamız gerekir. Ama ondan bizlere kalan tek şey bunlar. Atmıyoruz. Deli bir arzumuz var – yeterince tüy toplayabilsek, köpeği yine birleştirebiliriz bir ihtimal. (Yapamam ve Yapmayacağım)
• Yani seni inciten bu sözcüklerdeki kızgınlık değil, sözcülerin söylediği şeyi kastetmese de, yalnız sözcükler kendi söyledikleri şeyi kastedebilir olsa da, sana asla geri dönmemeni kasteden sözcükler söylemeyi seçmesi. (Neredeyse Hiç Hatırlamıyor)
• ODA GERÇEKTEN BENİ SEVİYOR VE YA BENİ SEVDİĞİNİ SANIYORDU…..!!! (Hikâyenin Sonu)
• Köpek gitti. Özlüyoruz onu. Kapı çalınca kimse havlamıyor artık. Eve geldiğimizde bizi bekleyen yok. Hâlâ evin çevresinde yada giysilerimizde beyaz tüylerine rastladığımız oluyor. Topluyoruz onları. Aslında atmamız gerekir. Ama ondan bizlere kalan tek şey bunlar. Atmıyoruz. Deli bir arzumuz var – yeterince tüy toplayabilsek, köpeği yine birleştirebiliriz bir ihtimal. (Yapamam ve Yapmayacağım)
• Benim o günlerde en fazlaca yaptığım şey düşünmekti ve o denli fazlaca düşünmekten yorulmuştum. Başka şeyler de yapıyordum fakat onları yaparken de düşünmeye devam ediyordum.
  Bir şey hissedebilirim fakat bununla birlikte ne hissettiğimi düşünürüm. Hatta ne düşündüğümü düşünmek zorunda bile kaldım ve bu tarz şeyleri niçin düşündüğümü merak ettim. (Neredeyse Hiç Hatırlamıyor)
• Benim o günlerde en fazlaca yaptığım şey düşünmektir ve o denli fazlaca düşünmekten yorulmuştum. Başka şeyler de yapıyordum fakat onları yaparken de düşünmeye devam ediyordum. Bir şey hissedebilirsin fakat bununla birlikte ne hissettiğimi düşünürüm. Hatta ne düşündüğümü düşünmek zorunda bile kaldım ve bu tarz şeyleri niçin düşündüğümü merak ettim. (Neredeyse Hiç Hatırlamıyor)
• EĞER BU AŞK DEĞİLSE BU DUYGUYA BİR ANLAM VERMEK ZOR….. (Hikâyenin Sonu)