Kitap Künyesi

Yazar: Paula Weston

Çevirmen: İnci Nazlı

Orijinal Adı: Shimmer (The Rephaim #3)

Yayın Evi: Yabancı Yayınevi

İSBN: 9786055016821

Sayfa Sayısı: 352

Işıltı Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Becca Fitzpatrick’in HUSH, HUSH serisini sevdiyseniz, bu seri tam size nazaran. Gölgeler serisinin üçüncü kitabı IŞILTI’da çekince büyüyor, riskler giderek artıyor…

Gaby Winters yaşamının daha karmaşık hale gelebileceğini sanmıyordu, fakat fazlasıyla yanılıyordu.

O, sandığı benzer biçimde on dokuz yaşındaki kaygısız genç kız değildi. O bir Refaim’di, düşmüş meleklerin soyundan geliyordu. Öldüğünü sandığı ikiz kardeşi hayattaydı. Şimdiyse Rafa; seksi ve sinir bozucu Rafa, Gaby’nin ardındaki iblislere esir düşmüştü ve acı çekiyordu.

Gaby’nin tek seçeneği kendi içinde ikiye ayrılan Düşmüşlerin beraber hareket etmesini sağlamaktı, yoksa Rafa’nın asla şansı kalmayacaktı.

Bu, zamana ve tarihin gerçeklerine karşı bir yarıştı ve şimdiden fazlaca geç kalınmış olabilirdi…

“Gizem, aşk ve soluksuz macera.” -The Reader’s Den

Işıltı Alıntıları – Sözleri

• Özgür iradeyi özgürlük zannettim.
• Dünyanın değişmek suretiyle bulunduğunu biliyordu.
  Bundan dolayı her şeyi hatırlıyordum.
  Her şeyi.
• Dudaklarım köprücük kemiğinde, “Seni kaybedeceğimi sandım,” dedim. “Ve seni kaybedemem, Rafa. Kaybedemem…”
• “Sen hep en sevdiklerimden biri oldun,” dedi. “Kocaman, korkulu bir ayısın. Ama Ez’in yanındayken değil. Onun yanında minnoş bir kedi şeklindesin.”
• “Bazı şeyler değişse de bazı şeyler aynı kalıyor.”
• “Rafa…” “Yaralanmaya devam etmek mi istiyorsun?” Kolunu indirdi. “Bundan dolayı seni acı içinde görmek izlemeyi sevdiğim bir şey değil.”
• “Yatağımda ve çıplaksın. Hiçbir yere gitmiyorum.” “Aslına bakarsan bu benim yatağım.”
• “Ona aşık mıydın?”
  “Evet.”
  …
  …
  “Ne kadar oldu?”
  “On beş yıl, dört ay… Haftaları ve günleri bilmiyormuşum benzer biçimde yapacağım.”
  “O zamandan beri onu asla gördün mü?”
  “Uzaktan. Çocuklarıyla. . .”

Işıltı İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Genel anlamda bu kitaba kadar hissettiğim kitap ile ilgili en negatif düşüncem, yaşananların fazlaca kısa süreyi içermesi, bir buçuk hafta benzer biçimde bir süre..
Gerçi bu yer değiştirmelerden dolayı Gabe’nin daha evvelinde söylediği benzer biçimde saati ve günleri kovuşturmak oldukça zor. Ama gene de her şeyin topu topu 11-12 günde olması oldukça acayip hissettiriyor.
İkinci kitabın sonunda Zarael, Taya ve Rafa’yı kılıçtan geçirip tutsak olarak yanına almıştı. Bu şartlar altında Dışlanmışlar ve Refaim tarafınca beraber derhal harekete geçme ve Rafa ve Taya’yı kurtarma operasyonu düzenlenmesini, kılıçların savaşını görmek arzu ederdim fakat gidişata nazaran Nathaniel’in ne planladığını çözmek fazlaca zor. Rafa bu kitaba ne vakit dahil olacak, özledim cidden. Nathaniel sır perdesi ardında, Gabe ve Jude’nin bir yıl ilkin ortadan kaybolmadan ilkin yaptıkları her şey sır perdesi ardında, Rafa ve Gabe içinde geçmişte yaşanmış olan büyük mesele sır perdesi ardında. Bu kitapta da elimize geçmiş ile ilgili tatminkar bir data geçmiyor. Ama son noktada artık Gabe ve Jude’nin kendi başlarına yer değiştirmeleri esnasında hafızaları yerine geliyor. Hemen son kitaba adım atmak arzu ederdim fakat akşamı beklemek zorundayım. Sonunda her şeyi öğreneceğiz diye düşünüyorum. Beklentim her kitapta daha da arttı, bellek kaybının sebepleri ile ilgili bir kaç fikrim var. Bakalım bakalım 🙂 (Zeyyze)

Bomba benzer biçimde biten ikinci kitap yardımıyla bu kitabı okumak için fazlaca heyecanlıydım fakat bir taraftan da Rafa’nın sahnelerinin azca olacağını tahmin ettiğim için küçük bir hevessizlik içindeydim. Fakat kitaba başlayınca bu hevessizliğimin boş yere bulunduğunu anladım zira Rafa’nın yokluğu hissedilir olsa da kitapta o denli fazlaca heyecanlı ve ters köşe vaka yaşandı ki bir an bile sıkılmadım. Bilhassa bazı insanoğlu yüzünden (şüphelendiğim ve şüphelerimde haklı çıktığım insanoğlu da dahil olmak suretiyle) büyük şaşkınlıklar yaşadım.
Ayrıca bu kitapta diğeri Refaimleri de iyice tanımış ve Tapınak yaşamının iyi mi bulunduğunu görmüş oldum. Bazı mevzular hâlâ gizemini koruduğu için kendimi Dışlanmışlara yakın hissediyordum fakat Refaimleri tanıdıkça onları da sevmeye başladım.
Dürüst olmak gerekirse Rafa’yı ve Rafa ile Gaby’i bir arada okumayı fazlaca özledim. Ayrıca sahneleri azca olduğundan bu ikiliye ikinci kitaptaki kadar da yükselemedim. Ama mevcud sahneleri gene onlarca defa kez okunacak kadar güzeldi. Öyleki olunca azca olsun, öz olsun diyerek kendimi teselli etmeye çalıştım.
Yalnız o son sahne neydi öyleki ya? Uzun zamandır yaşanmasını istediğim bir vakaydı fakat asla beklemediğim aniden şak diye ortaya çıktı. Deli benzer biçimde merak ediyorum neler olacağını. İyi ki serinin son kitabı elimde de derhal başlayabileceğim okumaya.
Not: İlk iki kitap ile bu kitap arasındaki süreçte ne oldu da çevirmen, Rafa’nın ‘Sarı Lüle’ söylediği Jason’u ‘Goldilocks’ yapmış oldu, fazlaca merak ediyorum. Kitabın çevirmeni değişti sandım, inanır mısınız? Aynı çevirmen niçin değişik tercüme yapsın dedim. Ama değişmemiş. Ee, o vakit bu durum niçin yaşandı? Evet, bu minik bir detay benzer biçimde görünüyor fakat Goldilocks kelimesini her gördüğümde yüzümü buruşturduğum gerçeğini de değiştirmiyor. (Baştankara)

6.5/10
Henüz son kitabı okumadım sadece bence serinin en bomboş kitabı buydu. Bu kitapta da elimize Jude ve Gabriela’nın sırlarıyla ilgili neredeyse hiçbir şey geçmedi. Herkes “Ya siz eski hayatınızı hatırlasanız bu şekilde yapmazdınız..” diyip durdu. Ya da tam biri Gaby ve Rafa arasındaki eski vakaları anlatacak ya biri tarafınca bölündü ya da göreve çağrıldı anlatamadı. Bu durum bana ciddi anlamda sinir krizi geçirtti. Son 100 sayfaya kadar bizlere 3 kitaptır anlatılan “sırlar” ısıtılıp ısıtılıp önümüze getirildi fakat bir sonuca bağlanmadı. Sadece bu da değil bu kitapta karakterler resmen kişilik olarak evrim geçirdi. Jason’ın bencilliği yüzünden keşke kitaba girebilsem de şunu bir güzel dövsem dedim kaç kere ve Gaby de inanılmaz salaktı söz söz dinlemeden ayriyetten güvenli olmadığını da bilerek kaç kere ben evime gitmek isterim dedi devamlı. Son olarak da kitapla ilgili kurguya olan inandırıcılığı düşüren bir unsur söylemek isterim o da vakit problemi. Arkadaşlar bakın tüm bu olayların toplamda 11 günde olması inanılmaz saçma ve inandırıcılığı düşük. Gaby bir Refaim bulunduğunu öğrendi, Kaçırıldı, Zebaniyle dövüştü, Kardeşini buldu ( bulması da 2-3 saat sürdü ya her neyse), Rafa kaçırıldı ( 4 saat içinde gidip geri aldılar tak diye ve bunu yaparken ne işe yaradığını hatırlamayan Jude da orada dövüşüyordu) ve en sonunda hafızalarını geri aldılar. Yok ya olmaz hakikaten. Refaim’in vakit terimi düzgüsel insanlara nazaran değil desek orada düzgüsel insanoğlu da vardı ve aynı şeyleri yaşadılar. Sırf bu kitabı sonuna kadar artık şu hafızalarını kazansalar da Rafa ve Gaby içinde ne olmuş öğrensek diye okudum onu da anlayamadan kitap bitti. Seriden birazcık soğuduğumu söyleyebilirim fakat gene de devam edeceğim. (WizardStrudel)

Işıltı PDF indirme linki var mı?

Paula Weston – Işıltı kitabı için internette en fazlaca meydana getirilen aramalardan birisi de Işıltı PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Paula Weston Kimdir?

Paula Weston Kitapları – Eserleri

• Gölgeler
• Sis
• Işıltı
• Ateş

Paula Weston Alıntıları – Sözleri

• “Bundan dolayı ben vazgeçecek kadar akıllı değilim, sen de iyi mi vazgeçilir bilmiyorsun.” (Sis)
• Her sabahleyin düşüncelerimde onunla uyanıyorum ve nedenini asla bilmesem de bundan suçluluk duyuyorum. (Gölgeler)
• “Sen hep en sevdiklerimden biri oldun,” dedi. “Kocaman, korkulu bir ayısın. Ama Ez’in yanındayken değil. Onun yanında minnoş bir kedi şeklindesin.” (Işıltı)
• Arka merdivenlerden çıkarken burnuma ekşi alkol kokusu geldi. Neden barlar ve birahaneler gündüzleri hep daha fena kokar? (Sis)
• “Peki, bakalım hepsini doğru anlamış mıyım; Birbiriyle savaşan iki grup yarı melek piçler var. İkisinin de ardında olan bir iblisler sürüsü var. Ve bir de durugörüleri olan yitik bir çocuk? Ve Gaby ile ben iki yüz düşmüş meleğin nerede saklandıklarını biliyor olabiliriz, öyleki mi?”
  “Evet, ailenin akıllı evladı oymuş, tamam.” (Sis)
• İyiydim ben.
  Boğazım düğümlemdi. Tanrım kimi kandırıyorum ben. İyi değilim.
  İyı olmaktan fazlaca uzaktım. (Sis)
• “Nasıl bu kadar güvenli olabiliyorsun?”
  “Bundan dolayı ben vazgeçecek kadar akıllı değilim, sen de iyi mi vazgeçilir bilmiyorsun.” (Sis)
• Özgür iradeyi özgürlük zannettim. (Işıltı)
• “Yatağımda ve çıplaksın. Hiçbir yere gitmiyorum.” “Aslına bakarsan bu benim yatağım.” (Işıltı)
• Dudaklarım köprücük kemiğinde, “Seni kaybedeceğimi sandım,” dedim. “Ve seni kaybedemem, Rafa. Kaybedemem…” (Işıltı)
• Rafa’dan Jude’a baktım ve kalbim acıdı, onlar için hissettiklerim fazlaca yoğundu. “Hayatta kalalım ki bunu halletmeye devam edelim.” Rafa parmaklarını koluma sürttü. “Hayatta kalalım ki bir fazlaca şeyi halletmeye devam edebilelim.” Tüm bu belirsizliğin ve ümitsizliğin içinde bile ona gülümseyebildim. (Ateş)
• Ruhun kendisi, aşktan ve ete kemiğe bürünmüş acıdan başka nedir? (Sis)
• İyiydim ben.
  Boğazım düğümlendi. Tanrım, kimi kandırıyorum ben. İyi değildim. İyi olmaktan fazlaca uzaktım. (Sis)
• Ne hissettiğimi bilmiyordum. Nasıl hissetmem icap ettiğini bilmiyordum.
  Ama onu incitmek istemediğimi biliyordum. (Ateş)
• “Ayrıca inan bana affetmek kolay olan seçenek değil. Kemik kırmaktan fazlaca daha çok çaba gerektiriyor.”
  Beni  bırakıp gitmek bu kadar kolay mıydı?
  Ve “Her zamanki benzer biçimde, ağaçları göreyim derken ormanı gözden kaçırıyorsun.”
  Seçme şansı olmadıktan sonrasında varoluş nedir? (Ateş)
• “Yaptığımı iyi mi affedebilirsin?” “Bundan dolayı seni tanıyorum. Bundan dolayı senin en iyi halini ve en fena halini gördüm. Son yüz otuz dokuz senedir atlattıklarımızdan ve beni barda bulduğundan beri başımıza gelenler yardımıyla. Tanrım, ileri gitmek istediğim için.” “Evet fakat…” “Bundan dolayı seni seviyorum, seni aptal!” Cümle havada asılı kaldı. İkimizin de boşluğunu yakalamıştı. Birbirimize bakıp gözlerimizi kırptık, nefes aldık. Boynumdan yukarı kızardığımı hissediyordum. “Hayır sevmiyorsun,” dedi. Ama suçluluk ve hayal kırıklığı gitmiş, fazlaca kırılgan bir şeyle yer değiştirmişlerdi. “Bana neyi hissedip neyi hissetmediğimi söyleme Rafa.” Beni izledi, ben onu anlayamıyordum. Saniyeler uzadı. “O vakit yine söyle.” Gözlerine baktım. Zor sözcüklerdi şundan dolayı beni savunmasız bırakıyorlardı. “Seni seviyorum. Seni aptal.” (Ateş)
• Ben sandığım şahıs değilim.
  Bununla iyi mi başa çıkacaktım? (Gölgeler)
• Dünyanın değişmek suretiyle bulunduğunu biliyordu.
  Bundan dolayı her şeyi hatırlıyordum.
  Her şeyi. (Işıltı)
• Saçmalık. Sen beni, benim seni takip edebildiğimden daha çok takip edemezsin. (Gölgeler)
• “Rafa…” “Yaralanmaya devam etmek mi istiyorsun?” Kolunu indirdi. “Bundan dolayı seni acı içinde görmek izlemeyi sevdiğim bir şey değil.” (Işıltı)