Katilin Gözyaşları kimin eseri? Katilin Gözyaşları kitabının yazarı kimdir? Katilin Gözyaşları konusu ve anafikri nedir? Katilin Gözyaşları kitabı ne konu alıyor? Katilin Gözyaşları PDF indirme linki var mı? Katilin Gözyaşları kitabının yazarı Anne-Laure Bondoux kimdir? İşte Katilin Gözyaşları kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Anne-Laure Bondoux

Çevirmen: Mehmet Erkurt

Yayın Evi: ON8 Kitap

İSBN: 9786054603053

Sayfa Sayısı: 168

Katilin Gözyaşları Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Masumiyet, bir katili arkadan vurabilir mi?

“Angel kapüşonunun altında boncuk boncuk terliyordu. Bu tehlike hissi onu boğuyordu. Eskiden olsa, takip edildiğini anladığı anda çeker giderdi. Postu deldirmemeye çalışan bir hayvan gibi, düşünmeden davranırdı. Özünde, hepsi bir tür oyundu aslında. Hırsız, polis… hızlı koşan kazanırdı. Hem yakalanıp hapse atılsa, ne değişirdi ki? Ama bu kez, hiçbir şey oyun değildi. ”

Neredeyse tüm Şili bir azılı katili arıyor. O ise, artık durmak, sığınmak, geçmişin hayaletleri haricinde kimse tarafınca rahatsız edilmemek arzusuyla kaçıyor. Ne var ki, kaderi onu, Paolo isminde ufak bir çocuk kılığında, Şili’nin en cenup ucunda bekliyor. Yeni bir yaşam kurmaya çalışırken ve sonu gelmez bir kovalamaca sürerken, fonda bir sual devamlı yankılanıyor: Bir katil hakikaten sevebilir mi?

Fransız edebiyatının ödüllü genç yazarlarından Anne-Laure Bondoux, zor bir sevgiye Cenup Amerika’nın hüznüyle yaşam veriyor. Her sayfasında başka bir öngörülmezliği barındıran roman, okuru yer yer gerçeküstü anlatımıyla sarmalarken, cevabı kim bilir duygularda aranması ihtiyaç duyulan sorularla gafil avlıyor.

Katilin Gözyaşları Alıntıları – Sözleri

• “Ama bildiğim bir şey var… Üzgünsen ve ağlayacak bir omuz bulacak kadar şanslıysan, iki kere düşünmeyeceksin.”
• “Eğer öyleyse, derhal bugün ölmeye hazırdı şundan dolayı yaşamın katlanılır bir yanı kalmamış olurdu…”
• “Bu sevgiyi ve şefkati ,varlığına nihayet azıcık da olsa anlam katan bu alışılmadık mutluluğu ondan sonsuza dek alacak mıydı?..”
• “Başkasını sevmeye bir son vermek için başka ne yapabilirdi ki?…”
• Ağladı. Denize karşı, yapayalnız.
  Uzun süre ağladı.
  Ve gene ağladı.
  Rüzgâr, gözyaşlarının akmış olduğu hızla kurututuyordu.
• “Hiçlikten fırlamış bir hayalet gibiydi;kendisine ilişik olmayan bir dünyada kaybolmuş ,acıdan olma bir yaratıktı… “
• “Birlikte yaşadığımız insanoğlunun davranışlarına bile anlam veremezken, evreni iyi mi anlayacaktık?..”
• Çiftler resmi o denli da ilgili yaklaşmıyorlar…”
  Gözleri Paolo’nun üstünde durdu:
  “Ne mutlu ki duyarlı ruhlar ve bakmayı bilen çocuklar var.”
• “Neden insanoğlu yaptıkları bir işi sonuna kadar götürmezler…”
• “Bazı şeyler iyi mi mümkün olabiliyordu şu dünyada?..”
• Başta, konuşamadılar. İkisininde dağarcığında, yüreklerinin derinliklerinde yatanları ifade edecek kadar kuvvetli sözcükler yoktu.
• Angel yanlarına gidip kalçasını banka yerleştirdi. Gardını indirmişti. Kağıtlar ve kalemler onu korkutmuyordu artık. Tek istediği, Paolo’nun dudaklarında bir gülümseme görmekti; bedeli ne olursa olsun.
• Paolo elinin tersiyle kağıtları okşayarak, “Neden denemiyorsun?” diye sordu.
  “Dünya seyahatini mi? Şundan dolayı beni aşıyor. Görüyorsun ya, ben tek bir toprakta yeşerebilen üzüm bağları gibiyim; şu ya da bu tepeceğin yamacında, güneşe belli bir açıda yeşerebilen bir bağ. Yerimi değiştirirlerse, ölürüm.”
• Böylece yalnızlık, yitik evi kucakladı ve derinlerden gelen sesiyle okşayarak uyuttu.
• Gecenin devamını, vakit mefhumu olmaksızın limana kıyı sokakları arşınlayarak, kendisinden ve dünyadan bıkkın bir halde karanlığa bağırıp tükürerek geçirdi. O anda, bambaşka biri olmayı öyleki isterdi ki!

Katilin Gözyaşları İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Bir Katilin Gözyaşları (Les Larmes de l’Assassin): Ilk olarak şunu belirteyim bu kitap, Fransızca olarak okuduğum en uzun kitap oldu. Bundan ilkin kısa hikayeler ve karikatürler okumuştum. Aslında okumadan ilkin kendime güvenemedim ve kitabın bitmek bilmeyen bir işkenceye dönüşeceğini düşündüm. Neyse ki durum bu şekilde olmadı.
Kitapta Angel adlı bir adam vardı. Bir gün konuk olarak geldiği bir evde Bay ve Bayan Poloverdo adlı bir çifti öldürüyordu. Öldürmüş olduğu çiftin bir de Paolo adlı bir oğullardı vardı. Angel öldürmüş olduğu çiftin evine yerleşti ve oğullarına babalık hayata geçirmeye başladı. Çocuktan bir çorba pişirmesini isteyerek süregelen ilişkileri çoğumuzun asla haiz olamayacağı sıcacık bir baba-oğul ilişkisine dönüştü.
Paolo ve Angel’in tanışmalarından kısa bir süre sonrasında yanlarında Luis diye bir adam kalmaya başladı. Böylece yetim Paolo’nun iki babası oldu. Luis, Angel ve Paolo’ya nazaran daha eğitimli olduğundan onlara okuma yazmayı öğretti ve edebiyat dünyasını n kapılarını araladı. Bu dönem süresince Angel’in Paolo’ya karşı hissettiği duyguların ne denli arttığına ve bir katilin bile göz yaşı dökebileceğine tanıklık etmiş olduk.
O denli duygusal ve tatlı bir kitaptı ki şu dünyada yaşayan her insanın bu kitabı okumasını temenni ediyorum. Okuyacak ve okuyan her insana iyi okumalar!.. (Doğa Yener)

İlk ilk olarak şu kadarcık kitabından tam tamına 77 alıntı çıkardım ve 4 saat aralıksız buraya alıntıları girdim. Ne desem hakikaten bilemiyorum. Bunları yazarken bile gözlerim doluyor. Ne muhteşemdi diyeceğim, ne inanılmazdı. Evet, öyleydi fakat yalnız bu kadar değildi. Kitap hayatıma bir gülle benzer biçimde çarptı. Sizinkinde de aynı etkiyi bırakacağına inanırım. Okurken yaşadığınız o hissiyat, o cümleler, o ilişki o denli değişik ki cümlelere aktarmak olanaksız sanırım. İçtenlikle söylüyorum ki hayatımda okuduğum en güzel kitaptı. Unutmayacağım demiyorum, ayrı bir çaba sarf etmeme asla gerek yok. Yitik evin bu üç adamını asla fakat asla unutamayacağım. Yanınıza peçete stoklayıp kolaylıkla okuyabilirsiniz kitabı.
“Değişim, karanlık bir geçmişi silebilir mi?”
Yazar bunun yanıtını en içten haliyle cevaplamış sanırım.
19 Şubat 2017. (İlk okuyuşum fakat son olmayacak.)
Dipnot: Sanırım bunu sitede okuyan ilk kişiyim. Kendimi kutluyorum.
19 Şubat 2018. Yitik Ev’e tekrardan gittim. Beni gene oldukca güzel ağırladınız.
19 Şubat 2019. Evim. Her seferinde sıcak olduğun için teşekkür ederim.
28 Şubat 2020. bu sefer 19’unda değil 28’inde okuyabildim. yitik evi bu kadar özlediğimi fark etmemiştim. her gelişimde daha fena bir insan olmama karşın kapılarını bana açtığın için teşekkür ederim. bigün oraya geleceğim ve tüm ölülerin mezarlarına çiçek koyup pasifik okyanusunu dinleyeceğim. (summer)

Katilin Yürekten Gözyaşları: Her şeyden yoksun bir çocuğa yaşamın tüm renklerini öğreten bir katil, hakikaten fena bir insan olabilir mi?
İnsanlar da dönüşüm geçirebilir mi?
Katiller de ta derinden hıçkırıklara boğularak ağlayabilir mi?
Ufacık bir çocuğun itimatını kaybetmemek uğruna kendi hayatından vazgeçilir mi?
Peki aşkın peşinden asla düşünmeden gidip yarı yolda bıraktığın bir çocuk yaşama tutunabilir mi?
Kısacık bir kitabından daha ne sorular ne sonuçlar çıkacak da gözyaşlarımı tutamamaktan korkup bu kadarla yetiniyorum…
Fazlaca oldukca acıklı yazılmış bir kurguydu 🙁 (Okunacak Fazlaca Kitap Var)

Katilin Gözyaşları PDF indirme linki var mı?

Anne-Laure Bondoux – Katilin Gözyaşları kitabı için internette en oldukca meydana getirilen aramalardan birisi de Katilin Gözyaşları PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Anne-Laure Bondoux Kimdir?

1971’de Paris’in kuzeyinde Bois-Colombes’da doğan Anne-Laure Bondoux, Paris X Nanterre Üniversitesi’nin edebiyat bölümünden mezun olduktan sonrasında, bilhassa zor durumda olan evlatların yazma eğilimleri mevzusuna eğildi; gerçekleştirdiği imalathane emekleri Fondation de France Ödülü’ne kıymet görüldü. Tiyatro çalışmalarının yanında şarkı sözleri yazdı, gazetecilik yapmış oldu.

1996’da J’aime lire dergisinin yazı işlerinde çalıştı ve ondan sonra DLire olarak anılacak Maximum dergisinin hazırlığına katıldı. 2000’de gazetecilik çalışmalarını noktalayan Bondoux, hem gençler hem de yetişkinler için yazmaya odaklandı.

Romanları yirmiyi aşkın dile çevrildi, oldukca sayıda ödüle kıymet görüldü. 2003’te yazdığı Katilin Gözyaşları (Les larmes de l’Assassin) 2007’de ABD’de Batchelder Ödülü’ne ve Amerikan Kütüphaneler Birliği (ALA) En İyi Gençlik Kitabı Ödülü’ne kıymet görüldü.

Le temps des miracles’ın (Mucizeler Zamanı, 2009) arkasından son kitabı L’autre moitié de moi-même (Kendimin Diğeri Yarısı, 2011), yazarın ilk otobiyografik emek vermesi. Türkçe’ye Genç Linus’un Öfkesi (Le Destin de Linus Hoppe, 2001) ve Linus Hoppe’un İkinci Yaşamı (La Seconde Vie de Linus Hoppe,2002) adlı iki kitaplık dizisi de çevrilmiş olan Bondoux, bugün Paris civarlarında iki çocuğuyla beraber yaşıyor.

Anne-Laure Bondoux Kitapları – Eserleri

• Katilin Gözyaşları
• Aynı Hayatın İçinde
• Genç Linus’un Öfkesi
• Linus Hoppe’un İkinci Yaşamı

Anne-Laure Bondoux Alıntıları – Sözleri

• Gecenin devamını, vakit mefhumu olmaksızın limana kıyı sokakları arşınlayarak, kendisinden ve dünyadan bıkkın bir halde karanlığa bağırıp tükürerek geçirdi. O anda, bambaşka biri olmayı öyleki isterdi ki! (Katilin Gözyaşları)
• “Bazı şeyler iyi mi mümkün olabiliyordu şu dünyada?..” (Katilin Gözyaşları)
• Ağladı. Denize karşı, yapayalnız.
  Uzun süre ağladı.
  Ve gene ağladı.
  Rüzgâr, gözyaşlarının akmış olduğu hızla kurututuyordu. (Katilin Gözyaşları)
• “Neden insanoğlu yaptıkları bir işi sonuna kadar götürmezler…” (Katilin Gözyaşları)
• “Eğer öyleyse, derhal bugün ölmeye hazırdı şundan dolayı yaşamın katlanılır bir yanı kalmamış olurdu…” (Katilin Gözyaşları)
• Böylece yalnızlık, yitik evi kucakladı ve derinlerden gelen sesiyle okşayarak uyuttu. (Katilin Gözyaşları)
• “Bu sevgiyi ve şefkati ,varlığına nihayet azıcık da olsa anlam katan bu alışılmadık mutluluğu ondan sonsuza dek alacak mıydı?..” (Katilin Gözyaşları)
• Angel yanlarına gidip kalçasını banka yerleştirdi. Gardını indirmişti. Kağıtlar ve kalemler onu korkutmuyordu artık. Tek istediği, Paolo’nun dudaklarında bir gülümseme görmekti; bedeli ne olursa olsun. (Katilin Gözyaşları)
• Paolo elinin tersiyle kağıtları okşayarak, “Neden denemiyorsun?” diye sordu.
  “Dünya seyahatini mi? Şundan dolayı beni aşıyor. Görüyorsun ya, ben tek bir toprakta yeşerebilen üzüm bağları gibiyim; şu ya da bu tepeceğin yamacında, güneşe belli bir açıda yeşerebilen bir bağ. Yerimi değiştirirlerse, ölürüm.” (Katilin Gözyaşları)
• “Hiçlikten fırlamış bir hayalet gibiydi;kendisine ilişik olmayan bir dünyada kaybolmuş ,acıdan olma bir yaratıktı… ” (Katilin Gözyaşları)
• Çiftler resmi o denli da ilgili yaklaşmıyorlar…”
  Gözleri Paolo’nun üstünde durdu:
  “Ne mutlu ki duyarlı ruhlar ve bakmayı bilen çocuklar var.” (Katilin Gözyaşları)
• Dudaklarımı sıktım;aniden korkulu bir can sıkıntısı dalgasının bedenimi sardığını hissettim. (Aynı Hayatın İçinde)
• Binlerce insan doluşur buraya. Ne bulurlarsa satın alırlar. Ne de olsa onlara kalan tek keyif bu. Var olduklarını sanmaları için kazandıkları parayı harcamaları gerekiyor. (Linus Hoppe’un İkinci Yaşamı)
• Boşluğa aklımdan geçenleri fısıldıyorum.Onlarla konuşmak için ne mezarları başlangıcında kendi içime dönmeye ne de bir fotoğraf albümü açmaya ihtiyacım var.Odamın duvarı,tavanı ya da penceresi işimi görüyor. (Aynı Hayatın İçinde)
• “Başkasını sevmeye bir son vermek için başka ne yapabilirdi ki?…” (Katilin Gözyaşları)
• Başta, konuşamadılar. İkisininde dağarcığında, yüreklerinin derinliklerinde yatanları ifade edecek kadar kuvvetli sözcükler yoktu. (Katilin Gözyaşları)
• “Birlikte yaşadığımız insanoğlunun davranışlarına bile anlam veremezken, evreni iyi mi anlayacaktık?..” (Katilin Gözyaşları)
• “Ama bildiğim bir şey var… Üzgünsen ve ağlayacak bir omuz bulacak kadar şanslıysan, iki kere düşünmeyeceksin.” (Katilin Gözyaşları)