Lal Kitap kimin eseri? Lal Kitap kitabının yazarı kimdir? Lal Kitap konusu ve anafikri nedir? Lal Kitap kitabı ne konu alıyor? Lal Kitap PDF indirme linki var mı? Lal Kitap kitabının yazarı Nur Yazgan kimdir? İşte Lal Kitap kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Nur Yazgan

Yayın Evi: Kırmızı Kedi

İSBN: 9786055340360

Sayfa Sayısı: 188

Lal Kitap Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

“… Gece şarkılarına benziyordu Zeliha’nın sessizliği. Sessizlikten oldukça karanlık bir ıssızlığı taşıyordu içinde. Onun yanında mahallenin şarkısından sıyrılıp, kendilerini düşünmeye başlıyorlardı ellerinde olmadan. Hayatlarının rotası değişiyor, kaderleri altüst oluyordu. Varlığının bile bilincinde değillerdi eskiden. Şimdi ışıl ışıl ışıldıyordu Zeliha’nın sessizliği. Onların şarkılarının anlamsızlığını haykırıyordu sanki…”

Bir acayip kızdır Zeliha. Dokuduğu halılara ruhunu, hayallerini, düşlerini katan, esin perisiyle büyülenip kendine dünyalar kuran. Henüz on beşinde, Dulkadın Emine’nin tek evladı, Üsküdar sırtlarındaki gecekondunun dışına çıkmasına izin vermediği güzel kızı. Oysa avludan kaçıp büyülenmiş benzer biçimde gittiği bir yer vardır Zeliha’nın: Deli Saraylı’nın bahçesi, bahçedeki elma ağacı. Kendi hayatına kapanan, hayallerini halılarının ilmeklerine akıtan Zeliha kimseleri almamıştır o dünyanın içine, annesini bile; ta ki bigün… Ta ki bigün Mustafa’ya rastlayana dek. Nasıl bir şey bulunduğunu bilmediği özgürlüğe kavuşmak için çıkmış olduğu yolculukta insana dair hangi acıları keşfedecek, insanı delilikten ayıran o ince çizginin hangi tarafında kalacaktır Zeliha?

(Tanıtım Bülteninden)

Lal Kitap Alıntıları – Sözleri

• Aşkla yaşayanlar ölümden nefret ederek ölürler; hırsla yaşayanlar uzun süre can çekişirlerdi.
• Kadın bedeni başlı başına bir elbiseydi. Şekilden şekile giren, daima içinde taşımış olduğu ruhtan ilkin farkedilen, taşıması zor bir elbise. Şık olmaya çalışmak, süslenmek, bakımlı olmak elbise üstüne elbise giymeye benziyordu bu yüzden.
• Mahallesi deniz görmüyordu, deniz de onları göremiyordu böylece. Denizi utangaç etmemek içindi bu. Görseydi, üst üste yığılan tuğlalara “ev” dendiğini, utanırdı kendi güzelliğinden.

Lal Kitap İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Nur Yazgan’a Duygu Asena Roman ödülünü getiren Lal Kitap adlı eserini birkaç gün ilkin bitirdim. Severek ve birazcık da zorlanarak okuduğum bir yapıt oldu zira yazarın şiirsel anlatımını oldukça beğenmeme karşın okurken yorulduğumu da hissettim. Anlatım zenginliği, kullanılan kelimelerin çeşitliliği ve kullanılan üslup yönünden fazlasıyla beğendiğim bir yapıt oldu. Farklı ve yazınsal bir kitap arayışında olanlara tavsiye ederim… (Mehmet Bahçeci)

Biraz zorlanarak okuduğum bir yapıt oldu. Yazarın şiirsel anlatımını oldukça beğenmeme karşın okurken yorulduğumu da hissettim. Anlatım zenginliği, kullanılan kelimelerin çeşitliliği ve kullanılan üslup yönünden beğendiğim bir yapıt oldu. (Mehmet Sıddık Çetinkaya)

Lal Kitap PDF indirme linki var mı?

Nur Yazgan – Lal Kitap kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Lal Kitap PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Nur Yazgan Kimdir?

Nur Yazgan (d. 1978), Türk yazar.

Lal Kitap adlı roman dosyasıyla 2007 Duygu Asena Roman Ödülü’nü kazanmıştır.

İzmit’te yaşayan Yazgan evli ve bir çocuk annesidir.

Nur Yazgan Kitapları – Eserleri

• Leyla
• Lal Kitap
• Zamanın Kokusu

Nur Yazgan Alıntıları – Sözleri

• “Hikaye elbet son bulur,önemli olan ne anlattığınızdır.” (Leyla)
• “Okumanın aynı zamanda tüm ilimleri öğrenmek olduğuna, okuyarak vehamet hastalığı dahil birçok hastalıktan da korunacağına ikna olmuştu.” (Leyla)
• Okumanın hem de tüm ilimleri öğrenmek olduğuna, okuyarak korku hastalığı dahil birçok hastalıktan korunacağına ikna olmuştu. (Leyla)
• Gölgeler insanlığın karanlık taraflarını saklardı içinde. Bir insan tüm bu karanlığı yüreğinde taşısaydı yok olurdu şu sebeple. Bu yüzden her insanı kendi karanlığı takip ediyordu. Gölgelerin karanlığını güzel kılansa uysallıklarıydı elbet. Beden ne yaparsa onu yapardı gölge. Hayat iyi mi yaşanıyorsa ölüm de öyleki yaşanacaktı. (Zamanın Kokusu)
• “Hikâye elbet son bulur, önemli olan ne anlattığınızdır.” (Leyla)
• Hayatında gün ağarmadan sokağa çıkmamış, karanlığa kendini bırakmamıştı asla. (Leyla)
• İnsan mutluyken ve hatta umutluyken yollar da çarçabuk bitiyordu işte. (Zamanın Kokusu)
• “Hikayeler elbet son bulur, mühim olan ne anlattığınızdır.” (Leyla)
• Okumanın hem de tüm ilimleri öğrenmek olduğuna, okuyarak korku hastalığı dahil birçok hastalıktan da korunacağına ikna olmuştu. (Leyla)
• Fena kokan ölüm değil aslına bakarsak. Ölüm, ter, kir yağ kokan insan bedenini tüm kokulardan arındırır hatta. Kuytu köşelerden sızan salgıların nemli idrarla ve kanla bezeli yaşamın elinden çeker alır insanoğlunun zavallılığını. (Zamanın Kokusu)
• Güneş doğmak istiyor. Dünya karanlıktan kurtulmaya hazırlanırken bebeğin başı görünüyor iki bacağın içinde. Hekimbaşı iki hareketle anasından ayırıyor bebeği. Gece benzer biçimde bir kız evladı. Ağlayışında bile gece güzelliği saklı. “Leyla,” diyor Hekimbaşı “Leyla dünyaya geldi.” (Leyla)
• Umut toprağa düşmüş bir meyve çekirdeğiydi; daima için kendiliğinden yeşerebilirdi. (Zamanın Kokusu)
• Muhakkak ki süre şu an elindeki en kıymetli şeydi. (Leyla)
• İkimiz de aynı arzunun ateşiyle yanıyorduk aslına bakarsak… O Rüya’nın bedenine kavuşmayı hayal ediyordu, ben de onun… O gölgesini bilmiş olduğu bir bedeni takip ederken ben de içinde sakladığım bu bedensiz gölgeyle onu takip edecek, ilkin gölgesine sonrasında da bedenine kavuşmak için fırsat kollayacaktım. (Zamanın Kokusu)
• Aşkla yaşayanlar ölümden nefret ederek ölürler; hırsla yaşayanlar uzun süre can çekişirlerdi. (Lal Kitap)
• Erkeğini kovdurarak geliştiren bir zekaya haiz olmalı hanım. (Zamanın Kokusu)
• Aşk ve ölümün zamanı yoktur. Şimdiki dönemin sonsuzluk kipinde yaşanır ikisi de (…) ikisine de gelecekte kavuşacağımızı düşünürüz. Oysa uzayan, çoğalan, genişleyen şimdiki dönemin içinde saklıdır ikisi de. (Zamanın Kokusu)
• Bazen gereğinden fazla yaşamak; yaptıklarının yıkıldığını görmek, hayata karşı duyduğun inancı yitirmekten başka bir işe yaramıyordu. (Zamanın Kokusu)
• Mahallesi deniz görmüyordu, deniz de onları göremiyordu böylece. Denizi utangaç etmemek içindi bu. Görseydi, üst üste yığılan tuğlalara “ev” dendiğini, utanırdı kendi güzelliğinden. (Lal Kitap)
• İnsan kendisinin sırf bedenden ibaret bulunduğunu düşünürse hem daha kolay ölüyor hem de daha kolay yaşıyordu. (Zamanın Kokusu)