Pardayanlar 9 – Pardayan’ın Kızı kimin eseri? Pardayanlar 9 – Pardayan’ın Kızı kitabının yazarı kimdir? Pardayanlar 9 – Pardayan’ın Kızı konusu ve anafikri nedir? Pardayanlar 9 – Pardayan’ın Kızı kitabı ne konu alıyor? Pardayanlar 9 – Pardayan’ın Kızı PDF indirme linki var mı? Pardayanlar 9 – Pardayan’ın Kızı kitabının yazarı Michel Zevaco kimdir? İşte Pardayanlar 9 – Pardayan’ın Kızı kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Michel Zevaco

Çevirmen: Cemil Cahit Cem

Yayın Evi: Baskan Yayınları

İSBN:

Sayfa Sayısı: 400

Pardayanlar 9 – Pardayan’ın Kızı Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Louvre Sarayı bahçelerinin çiçeklenmiş ağaçlarından gelen kokularla dolu, berrak bir ilkbahar sabahıydı.

Grenelle Sokağı’nın ağzında, üstünde hiçbir arma görünmeyen kolay bir tahtırevan durmuştu. Meşin perdeleri sımsıkı kapalıydı. Arkasında on kişilik, atlı ve tepeden tırnağa silâhlı bir muhafız grubu vardı. Hepsi de müthiş haydutlara benziyordu. Şık giyinmişlerdi fakat bu, görünüşlerinin korkunçluğunu azaltmıyordu. Hepsi de süslü eyerlerinin üstünde süvari heykelleri şeklinde hareketsiz ve dimdik duruyorlardı. Gözlerini, tahtırevanın sağında, gene heykel şeklinde kımıldamadan duran atlıya dikmişlerdi. Bu insanın, her saldırıya dayanabileceği kolaylıkla anlaşılan geniş bir göğsü vardı. Sırtındaki mor kadifeden, sâde elbiseye karşın, her hâliyle asilzâde bulunduğunu anlatıyordu. Bakışlarını arabanın meşin perdesine dikmiş; oradan asla ayırmıyordu. Herhalde bu perdeden sızacak bir emri bekliyordu.

Tahtırevanın solunda, fukara halktan kişiler şeklinde giyinmiş bir bayan duruyordu. Üstü başı temiz, yüzü nefes, gülüşü yılışıktı. Yaşını söylemek zordu. Belki kırkındaydı, kim bilir altmışında. Fakat bu hanım, tarafındaki tahtırevanla asla ilgilenmiyor, yarı kapalı, boyuna kırpışan gözlerini Saint-Honore Sokağı’na dikmiş, oradaki kalabalığı kolaçan edip duruyordu. Birdenbire dudaklarını tahtırevanın meşin perdesine yapıştırıp yavaş sesle:

“İşte, madam,” dedi. “İnci Çiçeği yada halkın tâbiriyle Gonca geliyor.”

(Kitaptan)

Pardayanlar 9 – Pardayan’ın Kızı Alıntıları – Sözleri

• “İtiraf edilmiş bir hata, yarı yarıya bağışlanmış anlama gelir.

Pardayanlar 9 – Pardayan’ın Kızı İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Şimdi bu kız da nereden çıktı demeyin. Kız Pardayan’ ın oğlu Jehan’ ın kızı. Ufacıkken kaçırılan kız çocuğunu aile yana yakıla ararken gökte aradıkları yerde çıkıyor karşılarına.
Concini ve Kraliçe’ nin evlenmeden ilkin haiz oldukları kız evladı ise bu kitapta kilit karakter, hikayenin de dilberi.
Pardayan torununu ararken ummadığı bir tanımış olduğu ile karşılaşıyor. Doğrusu yazar öldüğünü söylediğinde üzülmüştüm. O denli fenalık yapmasına karşın Fausta’ yı karakter olarak sevdim. Kendine özgü mertliği var. Hiç yaşlanmaması da düşündürücü. ( Yoksa botoks o dönemde mi ortaya çıkarıldı ???? ) (Galadriel)

Fausta’nın dönmesi sevindirse de vakalar birazcık fazla tekrara düştü sanki. Bakalım kahraman Şövalyemizin sonu iyi mi olacak? Sıra son kitapta, bir destanın sonu olacak. (Yusuf Atay)

Pardayanlar 9 – Pardayan’ın Kızı PDF indirme linki var mı?

Michel Zevaco – Pardayanlar 9 – Pardayan’ın Kızı kitabı için internette en fazlaca meydana getirilen aramalardan birisi de Pardayanlar 9 – Pardayan’ın Kızı PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Michel Zevaco Kimdir?

Michel Zevaco, 1860-1918 yılları aralığında yaşamış Fransız gazeteci, yazar, film yönetmeni.

Yaşamı

Michel Zevaco 1860 senesinde Korsika adasının Ajaccio kentinde dünyaya gelmiştir. Edebiyat Fakültesi’nde okurken yıldız bir talebe olan Zevaco, hemen sonra Viyana’daki Isere Koleji’nde retorik (güzel söz söyleme sanatı) profesörü olmuştur. Fakat, devrin hükümeti kendisini ilerici düşüncelerinden dolayı görevden uzaklaştırınca Zevaco’nun profesörlük yaşamı fazlaca kısa sürmüştür. Bunun üstüne Paris’e giden Zevaco, Jules Ragues tarafınca yönetilen, o günlerin anarşist yazarı L’Egalite ‘nin yazı işleri müdürü olarak çalışmaya adım atar. 1890 yılından başlayarak daha fazlaca Polemik Adamı niteliğiyle ün meydana getiren Zevaco, dönemin devlet yöneticileriyle giriştiği mücadeleler sonucunda Saint-Pelagie siyasal mahkumlar hapishanesinde bir süre yatar.

Devrin politakacılarıyla yapmış olduğu polemiklerde kullandığı biçem, ilerde Pardaillan romanlarında şövalyede Pardaillan’ın ağzından tekrardan dile gelir. Bir düzine mahkeme kararından sonrasında L’Egalite kapanınca, Zevaco Coirrier Français ‘in sanat ve edebiyat eleştirmeni olur. Fakat kırk yaşına ulaşan Zevaco, yaşamında yeni bir dönüm noktasına gelmiştir. Evli ve beş çocuk babası olan Zevaco’nun artık tek amacı çocuklarını en iyi şekilde yetiştirmektir. Bunun üstüne Zevaco, zamanı yazılar yazmaya adım atar ve ilk yapıtı olan Borgia, gazetelerde fazlaca büyük bir başarı kazanır ve yazarın popülaritesi artar. Bu yazılar bir dönem sonrasında Le Matin adlı gazetenin en fazla ilgi çeken bölümleri içinde yer alır. Bir süre sonrasında bu gazetede genç Jean-Paul Sartre, yazılar içinde Şövalye de Pardaillan’ı bulur ve devrin editörlerinden biri Pardaillan hikâyelerini ciltler halinde biriktirerek o günden bu yana ilgi çekmeye süregelen 10 ciltlik Pardaillan serisini yayımlar.

Michel Zevaco’nun olgunluk çağının en verimli yıllarında yazdığı yapıtları on sekiz senelik bir döneme yayılmaktadır ve tam otuz adettir. Pardaillan’ın maceraları son aşama heyecanlı bir tarih periyodu anlatırken, bununla birlikte eksilmeyen bir coşku fırtınası ve sürükleyicilik ile yazarın kurgusundaki itina birleşince bu kitabın niçin bu kadar meşhur olduğu anlaşılmaktadır.

Michele Zevaco, en verimli çağlarında, 8 Ağustos 1918 senesinde 58 yaşlarında ölmüştür.

Michel Zevaco Kitapları – Eserleri

• Pardayanlar 1
• Nostradamus
• Pardayanlar 2
• Pardayan ve Fausta
• Pardayan’ın İntikamı
• Fausta’nın Entrikaları
• Pardayanlar 9 – Pardayan’ın Kızı
• Pardayan’ın Oğlu
• Pardayan’ın Zaferi
• Pardayan’ın Milyonları
• Pardayan’ın Sonu
• Pardayanlar (10 Cilt Takım)
• Pardayanlar 2
• Venedik Aşıkları
• Pardayanlar 8 – Fausta’nın Hazinesi
• Kapitan
• Pardayanlar 6 – Chico’nun Aşkları
• Don Juan
• Fausta’nın Entrikaları 1
• Pardayanlar 10 – Pardayan’ın İntikamı 2
• Pardayanlar 7 – Pardayan’ın Oğlu
• Ecel Köprüsünde Aşk
• Pardayanlar 4 / Fausta’nın Yenilgisi
• Pardayanlar 10 – Fausta’nın Sonu
• Pardayanlar 19 / Pardayanın Oğlu 2
• Fausta’nın Sonu 2
• Pardayanlar 11 – Pardayan’ın İntikamı 3
• Pardayanlar 2 – Baba ve Oğul
• Büyük Macera
• Fausta’nın Sonu 3
• Pardayanlar 5 / Pardaillan ve Fausta
• Pardayanlar 7
• Sen Pol Sarayı
• Pardayanlar 3 – Kraliçe Catherine de Medicis’in Entrikaları
• Engizisyonun Esiri
• Kral Karlos
• Pardayanlar 10
• Pardayanlar 8 / Pardaillan’ın Milyonları
• Güzel Fiorinda
• Pardayanlar 4 – Ölüm Sessizliği
• Kahraman Kız

Michel Zevaco Alıntıları – Sözleri

• “Her insanın bir şeytanı vardır..” (Nostradamus)
• “Eh, ne yaparsınız, monsenyör. Herkes eline ne geçirirse onu söker. Kimi kilit söker, kimi de insanların kalbini… (Pardayanlar 2)
• Gerçekten, yanında hizmetçi olarak bulunduğum efendi benim zekamın o aşama zayıf olduğuna hükmetmişti ki sürüsündeki inekleri bile bana teslim etmek istememişti. Bana yalnızca otlağa götürmek suretiyle domuz yavruları verildi: işte kızım, ben orada insanları yönetmesini öğrendim… Sonra papaz oldum, Kardinal oldum ve yükseldikçe insanların değnekle güdülmesi ihtiyaç duyulan domuzlar bulunduğunu farkına vardım. İşte ben bu şekilde Papa oldum kızım! (Pardayan ve Fausta)
• «Hay Allah, bu aşıkların kökünü kurutsun … Hep­si de aynı . . . Herkesin, sevgililerine göz diktiğini sa­nırlar . . . » (Fausta’nın Entrikaları)
• Üçüncü Henri, artık son dakikalarını yaşadığını bildiğinden Navarre Kralının sözlerine aldırmayıp:
  – “Beni kulak verin, Sir!” Dedi. “Ben ölüyorum! .. Belki bir saatlik bir ömrüm kaldı. Bu da benim yeri­me sizin Fransa tahtına çıkmanızı sağlayacak vesi­kayı yapmaya yeter!..”
  Sonra kalemi eline aldı ve gülümseyerek ilave et­ti:
  – “Kral ölüyor!.. Yaşasın Kral! .. ” (Pardayan’ın İntikamı)
• Ne garip şey! İnsan, ölüme bu kadar yaklaştıktan sonrasında yaşam ona ne tatlı geliyor! .. (Pardayan’ın Zaferi)
• Yarı çıplak bir halde ve vücudundaki yirmiden fazla yaradan kanlar akarak yerde yatan sevgilisinin dudaklarına kendi kanlı dudaklarını yapıştırdı. Ölürken söylediği son söz şu oldu:
  “Seni seviyorum!” (Pardayanlar 2)
• Evet, kalbim hıçkırıyor ve göğsümü yarmak isterim, tırnaklarım bu sefil kalbi yerinden sökemiyor. Evet, düşüncelerim bir umutsuzluk okyanusuna battı ve şaşkınlık içinde gözlerimi gökyüzüne çevirdiğimde, orada beni teselli edebilecek yıldızı bulamıyorum… (Pardayanlar 2)
• Korku, en büyük öğretmendir. İnsana her türlü hile ve kurnazlığı o öğretir. (Pardayan ve Fausta)
• San Francisco Meydanından geçerlerken, ortada büyük bir mihrap gören Pardaillan:
  “Bu ne işe yarıyor acaba?” diye sordu.
  “Monsenyör, Engizisyon, mukaddes dinimize girmemekte ayak direyen sefilleri bu mihrapta yakarak ruhlarını kurtarmaya uğraşıyor!”
  Pardaillan, devrin düzgüsel düşünceleri olan bu sözlerin alaylı bir eda ile söylendiğini derhal sezmişti. Dedi ki:
  “Bu güzel gök altında insanoğlu, insanca yaşasalar ve yabanî hayvanlar şeklinde birbirlerini yemeseler ne iyi olurdu!” (Fausta’nın Entrikaları)
• “Zavallı olmak için seni sevmek yeterliyse, seni seviyorum, çok seviyorum! Demek ben herkesten zavallıyım!” (Nostradamus)
• En kurnaz tilkinin bile kimi zaman kapana girmiş olduğu olurdu. (Pardayanlar 2)
• Uzun yolları özledim. Biraz dolaşmak isterim. Gitmem gerekiyor. (Pardayanlar 1)
• Fena talihten asla korkmazken, iyi şans beni korkutur mu? (Pardayanlar 1)
• – Oooh! Maşallah, maşallah! .. Bakıyorum ki, gene ortalıkta zehirden, işkenceden, delirmeden söz ediliyor. Kendi kendime: Herhalde Madam Fausta, gene bir aşk hitabı yapıyor, dedim. (Pardayan’ın Zaferi)
• Şu mevki hırsı ne garip şey! .. Bir insanı, sevilmiş olduğu şeyi mahvetmeye ve mahvettiği şeyi sevmeye ne kolay sürüklüyor! .. (Fausta’nın Entrikaları)
• “Gökyüzü, geleceği anlatan uçsuz bucaksız bir kitaptır..” (Nostradamus)
• Kalem de kılıç kadar değerlidir. (Ecel Köprüsünde Aşk)
• Çağımız o denli bozuk ve ahlâksız bir çağ ki namuslu ve açık yürekli adamlar suçlu sayılıyorlar.” (Fausta’nın Entrikaları)
• Akmakta olan nehrin önüne çıkan taşlar ve kementler yolu iyi mi değiştirirse, dere gene aynı dere olarak, başka sahalar içinde akmakta devam eder. (Don Juan)