Rüzgâr Bizi Götürecek kimin eseri? Rüzgâr Bizi Götürecek kitabının yazarı kimdir? Rüzgâr Bizi Götürecek konusu ve anafikri nedir? Rüzgâr Bizi Götürecek kitabı ne konu alıyor? Rüzgâr Bizi Götürecek PDF indirme linki var mı? Rüzgâr Bizi Götürecek kitabının yazarı Furuğ Ferruhzad kimdir? İşte Rüzgâr Bizi Götürecek kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Furuğ Ferruhzad

Çevirmen: Makbule Aras

Orijinal Adı: Esir – Divar – İsyan – Tevellod-e Diger – İman Beyaverim be Âgâz-e Fasl-e Serd

Yayın Evi: Yapı Kredi Yayınları

İSBN: 9789750844683

Sayfa Sayısı: 312

Rüzgâr Bizi Götürecek Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

“ölü bir kuş

uçmayı

hatırlamamı

öğütledi bana”

“Rüzgâr Bizi Götürecek” Makbule Aras Eivazi’nin Farsça aslından çevirisiyle, Furuğ’un “Tutsak” (1952), Duvar (1956), İsyan (1957), Yeniden Doğuş (1963), “İnanalım Soğuk Mevsimin Başlangıcına” (1974) adlı beş şiir kitabını bir araya getiriyor.

Rüzgârın bizi götürmüş olduğu yerde yalnız sesin kalıcı olacağına inanılmış olduğu için şiir yazan, şiir yazmasa yaşayamayacağına inanan çağdaş İran şiirinin öncülerinden Furuğ Ferruhzad “ağaçların soyundanım ben” diyordu: “ben çıplağım, çıplağım, çıplak / sevgi sözleri arasındaki sessizlikler gibi çıplak / ve bütün yaralarım aşktandır / aşktan, aşktan, aşktan…”

“Rüzgâr Bizi Götürecek” şiiri bununla birlikte, İranlı meşhur yönetmen Abbas Kiarostami’nin bir filmine adını vermiş ve esin deposu olmuştu:

“kulak ver / duyuyor musun esişini karanlığın / ben yapayalnız, bu mutluluğu seyrediyorum”

Trajik bir trafik kazasıyla dünyadan ayrıldığında hemen hemen otuz iki yaşındaydı. Mücadelesiyle İran toplumuna örnek olmuş, yazdığı şiirle yaşamış olduğu dönemin ötesinde, öncü bir karı olan Furuğ’un kendi tabiatıyla bütünleşen, sahteliklerden arınmış, devrimci şiirini bugün insani duyarlılıktan ve lirizmden taviz vermeyen bir yaşama uğraşı niteliğiyle okumak mümkün:

“tüm güçlerin sonu bağlanmaktır, bağlanmak

güneşin aydınlık özüne

ve dökülmektir ışığın bilincine.”

Rüzgâr Bizi Götürecek Alıntıları – Sözleri

• İffetsiz damgası yiyen bendim
  Haksız kınamalara gülüp geçen bendim
  Kendi varlığımın sesş olmaya yeltendim
  Gel gör ki kadındım.
• “kalbim, kalbinle beraber okudu aşk masalını”
• Belirsiz olsa da yolun sonu
  Sevmektir güzel olan…
• Ah ne ağır ve mağrur geçiyordu hayatım
  Garip bir dere şeklinde
  Bu tenha, sessiz cumalarda
  Bu kasvetli, boş evlerde
  Ah ne yavaş ve mağrur geçiyordu.
• Belirsiz olsa da yolun sonu
  Sevmektir güzel olan…
• güneş ölmüştü
  güneş ölmüştü ve yarın
  evlatların belleğinde
  belirsiz, yitik bir imgeydi…

Rüzgâr Bizi Götürecek İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Rüzgar bizi sonu olmayan tüm güzelliklere götürsün.: Herkese slm!
Bugün İran şiirinin sıradışı adı olan Furuğ Ferruhzad’ın ‘Rüzgar Bizi Götürecek’ adlı şiir kitabıyla geldim.
Furuğ Ferruhzad 29 Aralık 1934’te Tahran’da asker bir babanın kızı olarak dünyaya geldi. 16 yaşlarında hiciv yazarı ve bununla birlikte uzak akrabası olan Perviz Şapur ile evliliğe ilk adımını attı. İki yıl sonrasında ise oğlu Kâmyâr dünyaya geldi.
1954’te devrin koşullarında yürekli sayılabilecek bir karar alarak eşinden boşandı ve mahkeme kararıyla çocuğunun velayeti babasına verildi. O günden sonrasında da tekrar oğlunu göremedi. Bu vaka, onun en büyük trajedisine dönüştü.
Kadın kimliğini yok eden her kurala, her baskıya, ataerkil bakış açısına karşı çıktı.
Şiire sığındı ve başkaldırısını şiirle dillendirdi.
İran’daki pek oldukca kadının da sesi ve ışığı oldu.
Şiirin yanı sıra beyazperde ve tiyatroyla da ilgilendi, fotoğraf yapmış oldu, gazetelerde editör olarak çalıştı.
13 Şubat 1967 senesinde ise trafik kazası sonucunda yaşamını yitirdi.
Furuğ Ferruhzad kısacık yaşamına pek oldukca şey sığdırdı.
Onun bu mücadeleci, hanım olarak toplumda var olma süreci, her türlü yıkıma, toplumsal benliğe, ferdin özgürlüğüne karşı sergilenen her bir tutuma karşı o kuvvetli duruşu adeta bir örnek durumunda.
Şiirleri de hafife alınmayacak kadar güzel ve ağır.
Hatta oğlu Kâmyâr için yazdığı şiir de kitabın içinde bulunuyor. (Senin İçin Bir Sır)
Ben şiirlerini oldukca sevdim.
En çok da fazla “Ben Sende Ölürdüm” adlı şiirine bayıldım.
Umarım siz de beğenir ve seversiniz.
Herkese iyi okumalar.
Sağlıkla ve kitaplarla kalınca! (Arya)

Bir hanım düşünün gençliğinin baharında karanlık zihniyetlerle, adetlerle, toplumsal normlarla, adam egemen zihniyetin kokuşmuş çarklarına karşı beyaz bir güvercin misali savaşsın ve tüm bu tarz şeyleri şiiriyle, ideolojisiyle ve duruşuyla alaşağı etsin.
Füruğ Ferruhzad işte öyleki bir hanımdı tüm yasaklara engellemelere sansürlere dogmalara karşın kadınlığını aşkını hissiyatını korudu sahiplendi ve yazdıklarıyla söylemleriyle çağının oldukca oldukca ötesine geçti. İşte bu yazdıklarının külliyatı Rüzgar Bizi Götürecek adlı kitabında okurla buluştu.
Rüzgar Bizi Götürecek Makbule Aras Eivazi’nin Farsça aslından çevirisiyle Furuğ’ın Tutsak(1952), Duvar(1956), İsyan(1957), Yeniden Doğuş (1963), İnanalım Soğuk Mevsimin Başlangıcına (1974) adlı beş şiir kitabını bir araya getiriyor.
Modern İran şiirinin öncülerinden olan Füruğ Ferruhzad şiir yazmazsa yaşayamayacağına inanan, karanlığın ortasında şiiriyle bir güneş şeklinde doğup o ve onun şeklinde milyonlarca hanım adam okurun yolunu aydınlatan devrimci bir sanat hanımıdır.
Şiirlerini okurken yazarın tüm hissiyatlarını en derininde hissetmemek mümkün değil. Öyleki ki insan onunla birlikte isyan ediyor, aşkın ateşinde kavrulup şiirlerle bu isyanı dile getiriyor. Ve okudukça okuyor.. (Caner)

Rüzgâr Bizi Götürecek PDF indirme linki var mı?

Furuğ Ferruhzad – Rüzgâr Bizi Götürecek kitabı için internette en oldukca meydana getirilen aramalardan birisi de Rüzgâr Bizi Götürecek PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Furuğ Ferruhzad Kimdir?

Füruğ Ferruhzad, (Farsça: فروغ فرخزاد, Forough Farrokhzad) (d. 5 Ocak 1935 – ö. 13 Şubat 1967), İranlı ozan, yazar, oyuncu, yönetmen, ressam. İran’ın 20. yy’da yetiştirdiği en mühim hanım şairlerindendir.

Yaşamı

Babası Albay Muhammed Ferruhzad ve anası Turan Veziri Tebar’ın yedi çocuğundan üçüncüsüydü. Mahalle okulunda 9. sınıfa kadar devam ettikten sonrasında kız sanat okuluna gitti. Burada fotoğraf, dikiş-nakış ve el sanatları öğrendi. Hicivci ozan Füruğ, 16 ya da 17 yaşlarına ulaştığında Perviz Şapur ile evliliğe ilk adımını attı. Eğitimine kocasının yanında Ahvaz’da devam etti. Bir yıl sonrasında tek evladı olan Kāmyār’ı dünyaya getirdi. Evliliğinden iki yıl sonrasında 1954 senesinde Füruğ, eşinden ayrıldı. Mahkeme Kāmyār’ın velayetini babasına verdi.

Füruğ, Tahran’a geri dönerek şiir yazmaya devam etti ve Esir adını verdiği ilk kitabını yayınladı.

1958 senesinde İbrahim Gülistan’la tanışır ve dokuz ayını Avrupa’da geçirir. Ozan bu zamanda yaşamının esin deposu olan şiirlerine devam eder ve hızla iki kitabını daha piyasaya sürer. Bunlardan ilki Duvar ve diğeri de İsyandır.

İranlı cüzzam hastalarını ve onların sorunları ile ilgili olarak Tebriz’de film yapar. 1962 senesinde filmi Kara Ev adını verdiği filmiyle dünyanın çeşitli yerlerinde ödüller kazanır. Film çekimi esnasında cüzzamlılar evinde tanıştığı Hüseyin Mansur adlı evladı evlat edinir.

1963 senesinde Füruğ, Yeniden Doğuş adlı eserini yayınlar. Artık şiirde olgunlaşma zamanıdır ve sanat içerikli düzeyi yüksektir. Bu kitabıyla ozan, İran şiirinde derin ve etkisinde bırakan değişikliklere yol açmıştır.

13 Şubat 1967 tarihinde öğleden sonrasında saat 14.30’da stüdyoya gitmek için hızla seyir halindeyken karşısına çıkan okul aracına çarpamamak için direksiyonu kıran Füruğ, aracından fırlayıp, boynunun kırılmasıyla 32 yaşlarında hayata gözlerini yummuştur.

Modern İran şiirine mühim katkılar elde eden şairin ölümünden sonrasında emek harcamaları Soğuk Mevsim adı altında bir kitapta toplandı. Michael Hillman, Yalnız Kadın adıyla onun yaşamını ve şiirlerini 1987 senesinde yayınladı. Şairin şiirleri ve yaşamı hakkında daha pek oldukca yazı ve kitap gösterildi, yaşamı filme çekildi.

Füruğ Ferruhzad şiirlerinde derin bir yalnızlık duygusu dikkat çeker. Bunun yanında, şiirlerinde bayanların sorunlarını da ele almakta, İran toplumunun bayanlara karşı uyguladığı ayrımcılığı eleştirmektedir. Bu fikirleri bazen şiddetli tartışmalara yol açmıştır. İran’da bayanların yaşamlarının daha iyi hak ve koşullara kavuşmasını savunmaktaydı. Dönemindeki Şah’ın despotluğuna da karşı çıkmıştır. Şiirleri kimi vakit İran toplumunca erotikbulunmuştur.

İranlı yönetmen Abbas Kiyarüstemi’nin 1999 yılında yapılmış Rüzgar Bizi Sürükleyecek filminin adı, şairin bir dizesinden alıntıdır.

Ödülleri

1962 senesinde yapmış olduğu belgeselle İtalya Belgesel Filmler Festivali’nde birincilik.

1963 senesinde “Kara Ev” filmiyle, Almanya’daki Oberhausen Film Festivali’nde en iyi film ödülü.

Furuğ Ferruhzad Kitapları – Eserleri

• Yaralarım Aşktandır
• Sonsuz Gün Batımında
• Aşk Şiirleri
• Yeryüzü Ayetleri
• Dünya Sevmek İçin Fazlaca Ufak
• Furuğ-i Ferruhzad
• İnanalım Soğuk Mevsimin Başlangıcına
• Kederli İpek
• Bir Başka Doğuş
• Gitmekti Benim Payıma Düşen
• Ses, Ses, Yalnız Ses
• Hemû Berhem
• Sonsuz Günbatımı
• Rüzgâr Bizi Götürecek
• Ilkin Ben Öleceğim
• Tüm Şiirleri
• Sadece Ses Kalıcıdır
• Sin: Selected Poems of Forugh Farrokhzad
• Duvar
• Furuğ – Dünya Şiir Mitosları 2
• Ma Baweri Bı Destpekerdışe Mewsime Serdi Biyar
• Baweriye Binin Em Bi Destpeka Demsala Sar
• Son Gün

Furuğ Ferruhzad Alıntıları – Sözleri

• O günlerde çepeçevre dönen kuşlara benziyordum. Karanlık sema ile çevrilmiş boşlukta kanat açarak yükselmiş, aydınlığın ve ışığın kaynağına doğru uçmak istiyordum. Yolumda yağmurlu ipekler ayağıma dolanıyor, rüzgârların nefesi uçuş seyrimi kesiyor ve bulutların sisi gözlerimi kapatıyordu. Ben kanat çırpıyordum, devamlı kanat çırpıyordum. Yolum uzak bir yoldu. Kanatlarım yorulunca uykunun kucağına dalmak için aşağıya indim. Yorgunluktan uyanık kalma korkusunu unuttum fakat uykumda uçuşları düşünüyordum ve şimdi o uykudan uyandım. Yolumda yağmurların, rüzgârların ve bulutların oturup beklemekte olduklarını biliyorum. Ve ben bitkinlikten, acıdan boşalmış kanatlarla ve umut dolu bir kalple gene de ufkun uzaklarındaki o aydınlık, rahat, mutlu ve gerçek özgürlüğün olduğu caddelerde parlayan güneşin hayranı olacağım. (Dünya Sevmek İçin Fazlaca Ufak)
• Neden gölgemi uzaklaştırıyorsun benden?
  Soruyorum sana:
  Acı mıdır yoksa mutluluk mudur karanlık?
  Zindan mıdır yoksa özgürlük ovası mıdır gövde?
  Nedir gecenin karanlığı?
  Gece,
  Kimin kara ruhunun gölgesidir? (Duvar)
• ben pişman değilim
  kalbim sanki zamana doğru akmakta
  yaşam kalbimi tekrarlayacak
  rüzgar göletlerinin üstünde hindiba sürüyor
  o beni tekrarlayacak. (Sonsuz Gün Batımında)
• „ah…
  budur benim payıma düşen
  budur benim payıma düşen
  benim payıma düşen
  Bir perde asılmasının benden almış olduğu gökyüzüdür
  benim payıma düşen, terk edilmiş merdivenlerden
  inmektir
  ve ulaşmaktır bir şeylere çürüyüşte ve gurbette
  benim payıma düşen, anılar bahçesinde hüzünlü gezintidir
  ve “ellerini seviyorum” diyen
  sesin hüznünde ölmektir” (Ses, Ses, Yalnız Ses)
• “Ax, bihêle wenda bibim di dilê te de.”
  —Ohhh bırak kalbinde kaybolayım.”:::!!! (Hemû Berhem)
• Benim için mutluluk güzel elbiseler, iyi yaşam ya da güzel yemekler değil, ben ru­hen rahat olduğumda mutlu oluyorum ve şiir ruhumu rahat kılı­yor. (Sonsuz Gün Batımında)
• ger min dest bida ser felekê mîna yezdan
  min ê rakira ji binî vê feleka han
  ji nû ve yeka din a wisa ava bikira ku
  kirina mirazê dil bibûya özgür û hêsan
  Xeyyam (Baweriye Binin Em Bi Destpeka Demsala Sar)
• su akışının sesi…
  ve dişi toprak kabuğu üstüne..
  yıldız ışığının düşüş sesi ve aşkın yayılma sesi..
  Ses, ses, yalnız ses kalıcıdır. (Sadece Ses Kalıcıdır)
• ben yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum (Yeryüzü Ayetleri)
• Şklovski der ki: “Biz birbirimizin yüzüne bakarız fakat birbirimizi görmeyiz!” (Ses, Ses, Yalnız Ses)
• “Titreyen ağlayışım dans ediyor gözyaşlarımla” (Gitmekti Benim Payıma Düşen)
• güneş ölmüştü
  güneş ölmüştü ve yarın
  evlatların belleğinde
  belirsiz, yitik bir imgeydi… (Rüzgâr Bizi Götürecek)
• ah!
  bana düşen budur
  bana düşen budur
  bana düşen
  bir perdenin asılışının benden almış olduğu gökyüzüdür
  bana düşen terk edilmiş bir merdivenden inmek
  ve yalnızlık içinde çürümekte olan bir şeye ulaşmaktır
  bana düşen hatıralar bahçesinde hüzünle dolaşmaktır (Yeryüzü Ayetleri)
• “kalbim, kalbinle beraber okudu aşk masalını” (Rüzgâr Bizi Götürecek)
• Düşünüyorum fakat biliyorum ki asla
  gücüm yok bu kafesten kurtulmaya,
  gardiyan razı olsa da
  takatim yok kanatlanıp uçmaya. (Yeryüzü Ayetleri)
• hemî hebûna min ayeteke tarî ye
  ku di ber xwe de te dubare dike
  dê te bibe berbanga bişkivîn û şînbûnên ebedî
  di vê ayetê de min kir axîn ji te re, kir axîn
  di vê ayetê de min tu li dar û av û agir lûl kirî (Baweriye Binin Em Bi Destpeka Demsala Sar)
• hemû hebûna min ayeteke tarî ye.. (Hemû Berhem)
• Gece kara bir toz şeklinde ağaçları üstüne çökmüştü. Sert bir rüzgar esiyor ve kuru sarı yaprakları caddede bir o yana, bir bu yana sürüklüyordu. O donmuş parmak uçlarıyla pencerenin buharla kaplı camını sildi. Şehrin ışıkları uzaktan göz kırpıyor ve her an daha da soluklaşıyordu. Uzun ağaçların dallarında sanki bir yalvarış vardı, gökyüzüne uzanmış ve yukarıda bir yerde, bulutların içinde bir şeyler arıyordu. (Son Gün)
• Ses,ses, yalnız ses,
  su akışının sesi
  ve dişi toprak kabuğu üstüne
  yıldız ışığının düşüş sesi ve aşkın yayılma sesi
  Ses, ses, yalnız ses kalıcıdır. (Sadece Ses Kalıcıdır)
• seni gördüm bir gece rüyamda, sarhoşum
  ah… yoksa rüyalarda mı göreceğim artık seni (Kederli İpek)