Savaşsız Yirmi Gün kimin eseri? Savaşsız Yirmi Gün kitabının yazarı kimdir? Savaşsız Yirmi Gün konusu ve anafikri nedir? Savaşsız Yirmi Gün kitabı ne konu alıyor? Savaşsız Yirmi Gün PDF indirme linki var mı? Savaşsız Yirmi Gün kitabının yazarı Konstantin Simonov kimdir? İşte Savaşsız Yirmi Gün kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Konstantin Simonov

Çevirmen: Ahmet Ekeş

Orijinal Adı: 9753790325

Yayın Evi: Engin Yayıncılık

İSBN: 9753794053

Sayfa Sayısı: 287

Savaşsız Yirmi Gün Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Meşhur Sovyet yazarı Konstantin Simonov, ilk kez 1973 Eylül’ünde Moskova’da piyasaya sürülen ‘Savaşsız 20 Gün’ adlı bu romanında, cepheden cepheye dolaşan, ön hatlara kadar giderek İkinci Dünya Savaşı’nı izleyen harp muhabiri Lopatin’in notları çerçevesinde insanlığın en büyük belasından, savaştan duyulan korkuyu yansıtır. Savaş bir taraftan cephede sürerken öte taraftan Lopatin’in bir görevle gittiği ve savaşsız yirmi gün yaşamış olduğu Taşkent’te, daha genellersek tüm cephe peşinde, siviller kesiminde de sürmektedir. Ortak korku karşısında insanların dayanışması, yepyeni bir anlam kazanmaktadır. Simonov’un bu eserinin ilgiyle karşılanacağına inanıyoruz. (Arka Kapak)

Savaşsız Yirmi Gün Alıntıları – Sözleri

• harp,kıyamet günü borusu benzer biçimde,yüce bir varlığın önünde insanoğluna kendini çıplak hissettiren,yaptıklarının sorumluluğunu duyuran büyük bir vakadır gene de…
• Ben yürümekten yorulmam.
• yaşamın,tokmağıyla,canının istediği benzer biçimde rastgele döveceği bir örs olmaktansa insanoğlunun kendi mutluluğunu ya da mutsuzluğunu yaratan bir demirci olması daha iyi
• Bir çok süre olduğu benzer biçimde çekince artık geçtikten sonrasında gecikmiş olan ve başkaları ile beraber tehlikeye atılmamış olan devamlı üzüntü duyar.
• Sizin kin dolu bir aklınız fakat iyi bir kalbiniz var. (Puşkin)
• Bir insanoğlunun yaşamının bağlı olduğu tüm problemler, nazik sorunlardır.
• İnsan kimi zaman sırtına ne giymiş bulunduğunu düşünüyor , kimi zaman de asla düşünmüyor. Anlaşılan insan bunu kendisi düşündüğü süre , başkaları da bunun daha oldukca farkına varıyorlar , kendisi düşünmediği süre ise daha azca…
• Belki de karşılaşırız… Ama bundan ne çıkar? Benim için bu karşılaşmanın hiçbir anlamı yok artık…
• Ve bazen düşünürüm de, bir şeyler öğrenmek istediğim kişilerin aslına bakarsak benden bir şey öğrenemediklerini hissederim…
• Hatta bu mutsuzluğunu düşüne düşüne hasta bile olmuştu.
• Yaşam hiçbir anlam ifade etmiyor benim için…
• Düşünmeyi bırak da daha oldukca çalışmaya bak… Madem kendini yenemiyorsun, o süre yapabileceğin şeyleri hayata geçirmeye çalış…Yoksa başka çıkış yolu bulamazsın.
• Kısacası, boş zaman geçirmiyorum.
• İstesen de istemesen de harp şimdi her insanın yaşamının bir parçasıydı! Bazılarını korkutsa bile, bazılarını cesarete getiriyordu; kimileri ise hiçbir şey olmamış benzer biçimde yaşamını sürdürüyordu.
• İnsanın yalnız kalması oldukca fena bir şey!

Savaşsız Yirmi Gün İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Lopatin’in Günlüğü: İnsanoğlu başına geleceklerden asla kaçıp kutulamaz!İster korkudan titresin,ister bağırsın,ister ağlasın,isterse de kendini yere atsın,feryat koparsın,yalvarsın,yakarsın;oysa şansına bir mermi düşmüşse,ondan kurtulması olanaksız!İnsanoğlu en fazla bir dönem için yaşar;ikinci süreci istemeye hakkı yoktur!Madem düşman bizlere hücum etti,demek ki ona bir şeyleri kanıtlamalı,dünyanın kaç nahiye bulunduğunu göstermeliyiz!Fakat sen ona göstermezsen,muhakkak o sana gösterecektir.(s.292)
Evettt…Simonov’un triosunun(Savaş Günleri,Savaşsız Yirmi Gün,Albay’ın Aşkı) ikinci kitabı da böylece son bulmuş oldu.
Yolum; harbe,aşka,sevgiye,yoksulluğa,ihanete, cesarete,yalnızlığa,evlat acısına,evlat hasretine,ayrılığa,hırsa özetlemek gerekirse insana ilişkin ne var ise ona düştü.
Savaş son hızıyla devam etmekte fakat artık Naziler General Kış’a takılmış durumda ve yoldaşlar amansız karşı saldırılarına başlamış vaziyetteler ve yavaş yavaş güzel haberler cephe gerisine yansımaya başlamış durumda fakat biz bu eserde savaştan uzakta kimi zaman Taşkent’in buz tutmuş sokaklarında kimi zaman de Tiflis’in balçık ve kar tutmuş yollarında Lopatin’in hayatındaki karelere şahit oluyoruz.Onu bir baba,aldatılan bir eş,aşık olan bir adam,görevini yerine getirmeye çalışan dürüst bir insan olarak fakat en önemlisi yalnız olarak tekrar tanıyoruz.
Savaşın olduğu yerde insana yer olmadığına her yaşamın bundan muhakkak nasibini aldığına her sayfada yeniden yeniden tanık oluyorum.
Sağlıkla kalınca… İyi okumalar… (Hamit Turgut)

Konstantin Simonov’un okuduğum ilk eseri. Savaşla ilgili kitaplara ilgim büyüktür. Romanda yazar harp döneminde harp muhabirliği yapmış olduğu günleri konu alıyor. 20 gün savaştan ve işinden uzak olsa da romanda II.Dünya Savaş’ın getirmiş olduğu zor, fena, çaresiz durumları anlatmaktadır. Tavsiye ederim. (DERUN-İ KİTAP)

Savaşsız Yirmi Gün PDF indirme linki var mı?

Konstantin Simonov – Savaşsız Yirmi Gün kitabı için internette en oldukca meydana getirilen aramalardan birisi de Savaşsız Yirmi Gün PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Konstantin Simonov Kimdir?

Babası Kızıl Ordu’da subay olduğundan çeşitli taşra okullarında okudu. Moskova’da yükseköğrenim görürken bir taraftan da tornacılık yapmış oldu. 1934-1939 içinde Gorki Edebiyat Enstitüsü’nde okudu. 1939’da Tüm Birlik Komünist Partisi’ne girdi. II. Dünya Savaşı’nda ordu gazetesi Kızıl Yıldız’ın harp muhabiri olarak askerlik yapmış oldu. Gerek cephede gerek cephe gerisindeki Sovyet insanının mücadelesini gazetesine gönderilmiş olduğu yazılarda dile getirdi. Bu yazılarla Stalin Ödülü’nü kazanmıştır. Savaştan esinlenerek milliyetçi ve devrimci görüşlere yer veren lirik ve epik şiirler yazdı. Savaştan sonrasında, devrin meşhur edebiyat dergilerinden Novi Mir’in gösterim yönetmenliğini üstlendi (1946-50, 1954-58) ve 1974’te Lenin Edebiyat Ödülü’nü aldı.

1975’te Türkiye’yi ziyaret eden Simonov, öldüğünde Sovyet Yazarlar Birliği’nin sekreteriydi.

Konstantin Simonov Kitapları – Eserleri

• Günler ve Geceler
• Savaşsız Yirmi Gün
• Bir Daha Görüşmeyeceğiz
• Albayın Aşkı
• Silah Arkadaşları
• Anayurdun Dumanı
• Yaşayanlar ve Ölüler 2
• İnsan Asker Doğmaz
• Savaş Günleri
• Yaşayanlar ve Ölüler 1
• Hususi Yaşam Dedikleri
• Bugün ve Seneler Ilkin

Konstantin Simonov Alıntıları – Sözleri

• İstesen de istemesen de harp şimdi her insanın yaşamının bir parçasıydı! Bazılarını korkutsa bile, bazılarını cesarete getiriyordu; kimileri ise hiçbir şey olmamış benzer biçimde yaşamını sürdürüyordu. (Savaşsız Yirmi Gün)
• Bir insan hiçbir süre sonsuzluğa içtenlikle inanmaz. Her şeyin muhakkak bir sonu bulunduğunu düşünür. (Günler ve Geceler)
• Tabancasını çekti …
  ..derinden fakat kesik kesik bir kaç nefes aldı
  ..sonrasında soluğunu tutup
  ..Tabancasını göğsüne dayadı
  ..tam yüreğinin üstünde ateşledi (Hususi Yaşam Dedikleri)
• Ekmek hakkımı verip tütün alıyorum. .
  Pamuk küspesiyle bile degistiriyorum ..
  Pamuk küspesi ne ki !
  Çigniyorsun çiģniyorsun ağzında bir tutam pamuk kalıyor ..
  Karım “tütün yüzünden aç kalıp kuruyorsun” diye çıkışıyor. .
  ..bana “ilkin boğazını düşünsen daha iyi edersin ” diyor ..
  __sonunda tüttürecek birşey olmassa ne diye düşünecekmisim boğazımı ?.. (Hususi Yaşam Dedikleri)
• yaşamın,tokmağıyla,canının istediği benzer biçimde rastgele döveceği bir örs olmaktansa insanoğlunun kendi mutluluğunu ya da mutsuzluğunu yaratan bir demirci olması daha iyi (Savaşsız Yirmi Gün)
• Kıyı topçusunun gülleleri,kurtarıcı melekler benzer biçimde,gene tepesinden uğulduyarak geçiyordu. (Savaş Günleri)
• Bu rahat gerçeği ne kadar zor görebilmişti! (Savaş Günleri)
• “Peki, sizin aşkınız var mı? diye sordu.
  ” Ne aşkı? ”
  ” Hiç aşık olmadınız mı yoksa? ”
  ” Aşık ha? “dedi. Gözlerini kapadı. Aşk… Acaba hakikaten asla aşık olmamış mıydı? (Günler ve Geceler)
• Sizin kin dolu bir aklınız fakat iyi bir kalbiniz var. (Puşkin) (Savaşsız Yirmi Gün)
• Ne oldukca düş kuran, isteyen, düşünen, yerinen insan gömülmüştür? (Günler ve Geceler)
• Ve bazen düşünürüm de, bir şeyler öğrenmek istediğim kişilerin aslına bakarsak benden bir şey öğrenemediklerini hissederim… (Savaşsız Yirmi Gün)
• Kadın ..
  14 yaşlarındayken babasının onları bırakıp gittiğini anlatmıştı ..
  14 yaş!
  Bu öyleki bir yaştır ki ..
  .. çocuklar hiçbir şeyi bağışlamazlar . (Hususi Yaşam Dedikleri)
• Kimisinin gözüne uyku girmezken, kimisi de taş benzer biçimde uyurdu. (Bir Daha Görüşmeyeceğiz)
• “Tertemiz nefret ” (Hususi Yaşam Dedikleri)
• Fin harbinde ilk olarak farkına vardığı bu gevşeklik salgını nereden çıkmıştı bu şekilde? Uğruna tüm ömrünü harcamış olduğu, canından oldukca sevilmiş olduğu Kızılordu’nun, İşçi-Köylü Ordusu’nun şanına yakışmayan bu adamlar nereden türemişti? Yenilgiden oldukca yenilginin sözünü etmekten korkan, yitik vermekten oldukca yitik vermenin sorumluluğundan çekinen, hastalıklarını sadece savaşın iyileştirebilreceği ya da foyaları sadece harpte meydana çıkacak bu insanoğlu kimlerdi? (Savaş Günleri)
• Eğer birinin yaşamı bizim yaşamımızın bir parçası olmuşsa bu şekilde bir insanoğlunun ölümü de bizim ölümümüzün bir parçası olmuştur. Biz hala sağızdır, gelgelim içimizde bir şey dirilmemek suretiyle ölmüştür artık. (Bir Daha Görüşmeyeceğiz)
• İnsanların hiçbir şey görmeden ölmelerine sövüyordu. (Günler ve Geceler)
• Hatta bu mutsuzluğunu düşüne düşüne hasta bile olmuştu. (Savaşsız Yirmi Gün)
• Ne el üstünde taşınmaktan hoşlanırım ..
  Ne de “getir _götür ” emri almaktan .. (Hususi Yaşam Dedikleri)
• sen otururken de koşar şeklindesin … (Anayurdun Dumanı)