Kitap Künyesi

Yazar: Ahmet Kekeç

Yayın Evi: Turkuvaz Kitap

İSBN: 9786052169803

Sayfa Sayısı: 224

Ulufer Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

“Sanki her şeyin sorumlusu bizdik. Yüzlerce yılın hesabını iki kişiden soruyorlardı. Biz bir araya gelirsek hesap daha da kabaracaktı. Korunaklı dünyalarında haklı kalmaları bizim bir araya gelmememize bağlıydı. Biz mutlu olursak, onlar mutsuz olacaktı.”

İçine sığmadığı bir yaşama hapsolmuş Mehmet Ali, bigün elbet sevilmiş olduğu hanıma, Ulufer’e kavuşacak, şiirlerini dergilerde yayınlatacak ve bu toprakları terk etme kudretini kendinde bulacaktır.

Gitmek ve kalmak içinde dolanan Mehmet Ali, babasının ölümünün arkasından, aslına bakarsanız acemisi olduğu bu hayata birazcık daha uzaktan bakmaktadır. İstasyondan başka diyarlara kalkan trenler onun için kim bilir bir kurtuluş kapısıdır.

Gazeteci yazar Ahmet Kekeç, uzun bir aradan sonrasında gelen yeni romanıyla, kıyıda köşede kalmışlara sesleniyor.

Ulufer, atlar otomobillere evrilirken insan kalabilmek için çabalayan azınlığa…

(Tanıtım Bülteninden)

Ulufer Alıntıları – Sözleri

• … Ama aradığım sesi bulamıyordum. Bende noksan olan buydu. Belki de aradığım sesten kaçıyordum. Beni hayata, gerçekliğe, ufak mutluluklara çağıran dünyalık seslere tamah ettiğim, onu bulduğumda kendimi tamamlanmış hissedeceğim için kaçıyordum kim bilir… Kendim olmak istemediğim için kaçıyordum. Kendim olmak külfetti. Bu külfetin altına girersem acılarla baş edemem diye düşünüyordum.
• “her şey nasip… Allah’ın çizdiği sınırların dışına çıkamayız. Elden gelen bir şey yok.”
• “Bilemezsin ki,” diyordu Orhan Gencebay, “İçimde bir sızı var, bilemezsin ki…”
• “İçim sıkılıyor” dedi Muzo.
  “Başlama şimdi sen de,” dedim. “Kimin sıkılmıyor ki?”
• “Dünyayı, bilinmeze doğru giden bir gemiye benzetiyorum. İnsanlığın macerası birazcık da o bilinmezlikte gizli saklı sanki…”
• Ayaklarımın altında ezdiğim sigara izmaritine baktı.
  “İçme desem de çaresi yok… Değil mi Mehmet Ali?”
  “Yok” dedim.
  “Sen gene de içme!”
• Hava ne güzel! Orhan Veli, “Beni bu güzel havalar mahvetti” demiş. Ne güzel söylemiş…
• İçimden, “Bu havada ölünür mü?” diye geçirdim.
• Eski bir yaraya bakar şeklinde baktım.
• “Kimse körünü öldürmez.”

Ulufer İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Ahmet Kekeç’in son romanı, bir uzun öykü tadında… Yepyeni bir yaşamın arefesinde tüm hayallerini bir kazaya kurban eden Memet Ali’nin serüveni.. 1980li yılların başlangıcında bir İskenderun öyküsü. (Asuman MERCAN)

Mustafa kutlu okuyorsanız bu kitabı da bir günde keyifle okuyacaksiniz muhtemelen. Akıcı bir dili var. Konuşma ağırlıklı. Betimleme kısmına oldukça girmemiş yazar. Ulufer’in bir kız adı bulunduğunu bu kitapla öğrendim. Hikaye Hatay’da geçiyor. Keyifli okumalar dilerim.. (Şennur Kasa)

Ahmet Kekeç’in okuduğum ilk kitabı. Çıkmış olduğu ilk günden beri ilgimi çeken kitap, Geçen günlerde Yayın evinin yapmış olduğu çekiliş sonucunda kazandım ve derhal okuyup bitirdim. Kitap beklediğim şeklinde güzel, naif ve sıcak bir kitaptı. Sevip de kavuşamamayı özetleyen ulufer kitabını okumanızı tavsiye ederim. (Berk)

Ulufer PDF indirme linki var mı?

Ahmet Kekeç – Ulufer kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Ulufer PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Ahmet Kekeç Kimdir?

Malatya’da 3 Ocak 1961 senesinde dünyaya gelen Akşam Gazetesi yazarı Kekeç, doğduğu şehirde eğitim hayatına başladı ve sırasıyla Atatürk İlkokulu, Atatürk Ortaokulu ile Atatürk Lisesi’nden 1978’de mezun oldu. Liseyi bitirdikten sonrasında ailesinin de yönlendirmesiyle üniversite hayatına Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü’nde başlamış olan Kekeç, 17 yaşlarındayken Gırgır dergisinde gülmece öyküleri yayımlamaya başladı.

Kekeç, yazıya döktüğü öykü, eleştiri ve denemeleri 1980’den itibaren Aylık Dergi, Mavera, Yönelişler, Kayıtlar, Kırkayak (Kırklar), Kitap Dergisi, Girişim, İmza dergilerinde yayınladı. Yazar hem de 1989’da “İmza” dergisinin kurucuları içinde da yer aldı. Aynı dönemlerde gazetecilik mesleğine de adım atan Kekeç, ilk olarak “Milli Gazete” (1985), “Yeni Haber”, “Zaman” (1986), Vahdet (1988), Yeni Şafak (1999) ve “Akit” gazetelerinde editör ve köşe yazarlığı şeklinde görevlerde bulunmuş oldu.

Kekeç, Gençlik dergisi tarafınca 1997’de “senenin yazarı” seçildi. Aynı yıl Türkiye Yazarlar Birliği “Basın -Fıkra Ödülü”nü, 1999’da ise “Yağmurdan Sonra” adlı romanı ile Tuzla Belediyesi Roman Yarışması’nda birincilik ödülünü aldı.

Kanal 7’de bir yıl kadar yorumculuk da icra eden Ahmet Kekeç, bir dönem Cine5’te Rasim Ozan Kütahyalı ve Salih Tuna ile beraber “Memleket Meselesi”nin yanı sıra gene aynı kanalda “Derin Mevzu” adlı münakaşa-söyleşi programını sundu. Kekeç, hemen sonra 24 TV’de Nagehan Alçı ile beraber “Nerede Kalmıştık”, Nevin Ateş ve Mustafa Armağan ile beraber “Tarihçe”, Ülke TV’de de Turgay Güler ve Yusuf Ziya Eli açık ile beraber “En Sıra Dışı” adlı üç tv programında yer aldı.

Kekeç, son yıllarda çalışmalarını roman üstüne yoğunlaştırmıştı ve 2016 yılından beri Star Gazetesi’nde köşe yazarlığına devam ediyordu.

Kekeç, 14 Kasım 2020 tarihinde COVID-19 sebebiyle yaşamını yitirdi.

Ahmet Kekeç Kitapları – Eserleri

• Ulufer
• Yağmurdan Sonra
• Son İyi Şeyler
• Cumhuriyet Apartmanı
• Kanamalı Haydut
• Kalanlar
• Beni Türk İmamlarına Emanet Ediniz
• Derin Roman
• Oyun Kuranlar ve Oyun Bozanlar
• Ali Şükrü Bey Cinayeti
• CIA ve 12 Eylül / Bir İhtilalin Romanı
• Yakın tarih ansiklopedisi 2
• Maalesef Türkiye
• İnek Sosyalizmi
• Gazeteciyim Ama Tedavi Görüyorum

Ahmet Kekeç Alıntıları – Sözleri

• … Ama aradığım sesi bulamıyordum. Bende noksan olan buydu. Belki de aradığım sesten kaçıyordum. Beni hayata, gerçekliğe, ufak mutluluklara çağıran dünyalık seslere tamah ettiğim, onu bulduğumda kendimi tamamlanmış hissedeceğim için kaçıyordum kim bilir… Kendim olmak istemediğim için kaçıyordum. Kendim olmak külfetti. Bu külfetin altına girersem acılarla baş edemem diye düşünüyordum. (Ulufer)
• Eski bir yaraya bakar şeklinde baktım. (Ulufer)
• İçimden, “Bu havada ölünür mü?” diye geçirdim. (Ulufer)
• Varoluşunu içte ve dışta uyguladığı teröre borçlu olan Amerika, CIA eliyle gerçekleştirdiği operasyonlar da, çokuluslu şirketlerine genişleme, yaygınlaşma, dünya ekonomisinin büyük bir bölümünü denetim altına alma imkânı sağlamış oldu. (CIA ve 12 Eylül / Bir İhtilalin Romanı)
• “Kimse körünü öldürmez.” (Ulufer)
• ” Her fırsatta dine karşı bulunduğunu, bu karşı oluşun tüm dinleri kapsadığını ifade eden Turan ( Dursun), TV’deki ” Yasak Oyunlar ” adlı hristiyanlık propagandası icra eden filmin bir gece apar-topar yayından kaldırılmasına içerleyerek TRT yetkilileri hakkında hata duyurusunda bulunmuş oldu. ” (Beni Türk İmamlarına Emanet Ediniz)
• Hava ne güzel! Orhan Veli, “Beni bu güzel havalar mahvetti” demiş. Ne güzel söylemiş… (Ulufer)
• Ayaklarımın altında ezdiğim sigara izmaritine baktı.
  “İçme desem de çaresi yok… Değil mi Mehmet Ali?”
  “Yok” dedim.
  “Sen gene de içme!” (Ulufer)
• Bu yazarımızı yitik ettik Rahmetle yad ediyoruz
  Allah rahmet eylesin mekanı aden olsun (Yağmurdan Sonra)
• Belki de hayatınız süresince pek oldukça yoldan gittiniz, birçok insanı yanıldınız, birçok ihanete katlandınız, umarsızlık içinde kayboldunuz. (Yağmurdan Sonra)
• “Ne süre yazarlığımın bana kattıkları ve benden eksilttikleri üstüne düşünsem, içimden ağlamak geliyor.
  Çıkışı olmayan bu sokağa iyi mi girdiğimi bilmiyorum.
  Hiçbir süre, inatla yaşamayı korumak için çaba sarfeden biri olmadım.
  Ölümden değil, “yok olmak”tan korktum.
  Ölmek işime gelirdi oysa.
  Ben uygarlıktan, bunamış bir devletten, o devletin sertliğinden, içi boş kadınlardan, ahmak erkeklerden, “sterilize yaşamlar”dan kaçıyorum.”
  8 Eylül 2002 (Kanamalı Haydut)
• düşünüyorum da, içinden çıkamıyorum… (Son İyi Şeyler)
• Ben uygarlıktan, bunamış bir devletten, o devletin sertliğinden, içi boş kadınlardan, ahmak erkeklerden, “sterilize yaşamlar”dan kaçıyorum. “Robertaaaa” diye böğüren İtalyan yarmasını kendi tabiatıma daha uygun buluyorum.
  Yazarlar sinik insanlardır.
  Onları, devamlı yakınmak ve acıdan gebermek hoşnut eder. (Kanamalı Haydut)
• “içe atılan her şey, aşk da, karşılıksız üleşmek de iki kişinin birlikteliğini aşan bit duygu..” (Son İyi Şeyler)
• “düşünüyorum da içinden çıkamıyorum…” (Son İyi Şeyler)
• İnönü Başbakanlığa getirilir getirilmez, Şeyh Said isyanını bastırmakla kalmadı, rejim muhaliflerini denklem haricinde tutacak bir de hususi yasa çıkardı: “Takrir-i Sükûn Kanunu” olarak tarihe geçen bu yasayla hem muhalifler hem de yeni rejime güçlük çıkaran İstanbul basını “ilelebet” susturulmuş oldu. (Cumhuriyet Apartmanı)
• Kuşağımın ağlak yazarları, lirizmden, içi boş varoluş bunalımlarından, trendy mutsuzluklardan hoşlanıyor. Ben bu fırsatı teptiğim için edebiyatta başarısız oldum. (Kanamalı Haydut)
• “İçim sıkılıyor” dedi Muzo.
  “Başlama şimdi sen de,” dedim. “Kimin sıkılmıyor ki?” (Ulufer)
• Yalnız bir insanım ve ilişki kurduğum insanlarla aramızdaki uzaklığı korumaya, dahası ikili dostlukları dışımda tutmaya çalışıyorum. Bunun kişisel bir seçimden oldukça, bireyselliğimin acayip sezgisiyle açıklanabileceğini düşünüyorum. Tanıdık, bildik insanlarla geçen ve çoğunda düş kırıklığı yaşatan serüvenlerden ağzı yanmış, bundan sonraki yaşamında yalnız kalmaya itina gösteren birinin acayip yazgısını taşıdım senelerce. (Son İyi Şeyler)
• bunun öyküsünü de bir tek, evet bir tek bekir büyükarkın yazdı:
  “gün batarken…” türkçe’de yazılmış en güzel harp romanıdır (Kanamalı Haydut)