Unutma Beni kimin eseri? Unutma Beni kitabının yazarı kimdir? Unutma Beni konusu ve anafikri nedir? Unutma Beni kitabı ne konu alıyor? Unutma Beni PDF indirme linki var mı? Unutma Beni kitabının yazarı Lisa Genova kimdir? İşte Unutma Beni kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Lisa Genova

Çevirmen: Bilge Gündüz

Yayın Evi: Artemis Yayınları

İSBN: 9786051426167

Sayfa Sayısı: 340

Unutma Beni Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Artık dünü yoktu, bir ihtimal yarını da. Sadece bugüne sahipti. Ama o, anımsayacağı son anı için savaşmaya kararlıydı.

Elli yaşındaki Alice Howland hayatıyla gurur duyuyordu. Harvard’da bilişsel psikoloji profesörüydü ve dilbilim alanında dünyaca tanınan bir uzmandı. Aynı zamanda başarı göstermiş bir eşi ve üç erişkin evladı vardı. Ancak Alice, unutkanlığının arttığını, aklının giderek karıştığını hissetmeye başlamıştı. Derken ağlatısal bir teşhis yaşamını geri dönüşü olmayacak şekilde değiştirdi.

Etkileyici olmasıyla birlikte rahatsız edici bir hikâye olan Unutma Beni, sizi Alzheimer hastalığının üzücü yolculuğuna çıkarıyor. Akıl Oyunları kadar sarsıcı, Bayağı İnsanlar kadar unutulmaz bir yaratı.

“Unutma Beni’yi okuduktan sonrasında içimden, yabancılarla dolu trende ayağa kalkıp bu kitabı almanız lazım, diye bağırmak geldi.”

– The Boston Globe-

“Herkese anlatılması ihtiyaç duyulan bir hikâye.”

– Brunonia Barry, New York Times Çoksatarı Yazar-

(Tanıtım Bülteninden)

Unutma Beni Alıntıları – Sözleri

• Düşünürəm ki, əgər bigün mənim kim olduğumu bilməsən də, səni sevdiyimi biləcəksən.
• Bir gün sana, sevdiğim bu yüze bakıp kim bulunduğunu bilmeyeceğim düşüncesine katlanamıyorum.
• Əgər birdən unutsam…
  Bil ki, səni sevirəm…
• Nerede bulunduğunu oldukca iyi biliyordu, fakat kendisini hayatında asla bu kadar yitik hissetmemişti.
• Benim dünlerim kayboluyor, yarınlarımsa muğlak. Peki, ben ne için yaşıyorum? Her gün için. Anı yaşıyorum. Yakınlarda bir yarın, karşınızda durup bu konuşmayı yaptığımı unutacağım. Ama benim yarın bunu unutacak olmam, bugün bunun her saniyesinin tadını çıkarmış olmadığım anlamına gelmiyor. Bugünü elbet unutacağım, fakat bu, bugünün önemsiz olduğu anlamına gelmiyor.
• Unutursam diye söylüyorum,”seni sevdiğimi bil”.
• Sadəcə bigün sənə, sevdiyim bu üzə baxacağımı və kim bulunduğunu bilməyəcəyim düşüncəsinə dözə bilmirəm və birdən nə vaxtsa unudaram deyə deyirəm: “Səni sevdiyimi bil”
• O hələ də uşaq kimi fəslin ilk qarını həsrətlə gözləyirdi.
• Ve hangi dünleri aklımda tutacağım, hangilerinin silineceği mevzusunda kontrole haiz değilim. Bu hastalıkla pazarlık yapmak olanaksız. Ona çocuklarımın adlarının karşılığında, Birleşik Devletler başkanlarının adlarını teklif edemem.
• Çoğunlukla yarından korkuyorum. Ya uyandığımda erkeğimin kim bulunduğunu bilmiyor olursam? Ya nerede olduğumu bilmesi imkansız, aynaya baktığımda kendimi tanıyamazsam? Ne süre ben olmaktan çıkacağım?
• “Oldukca güzelsin,” dedi Alice. “Sana baktığımda kim bulunduğunu bilememekten oldukca korkuyorum.”
  “Bence bigün kim olduğumu bilemesen bile, seni sevdiğimi bileceksin.”
  “Ya seni gördüğümde kızım bulunduğunu, beni sevdiğini bilmezsem?”
  “O süre sana seni sevdiğimi söylerim, sen de bana inanırsın.”
  Bu Alice’in hoşuna gitti. Ama ben onu hep sevecek miyim? Ona duyduğum sevgi aklımda mı, yoksa kalbimde mi? İçindeki bilim adamı, duyguların karmaşa limbik beyin devrelerinden kaynaklandığına, onun kafasında şu anda, kimsenin sağ kalamadığı bir muharebede siper almış olan devrelerden kaynaklandığına inanıyordu. İçindeki anneyse kızına duyduğu sevginin aklındaki savaştan uzak olduğuna, kalbinde yaşadığına inanıyordu.
• Gençleşmiyorsun,Lydia. Hayat fazla süratli geçiyor.

Unutma Beni İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Bizə vacib olan sağlamlıqdır. Beynimiz, ürəyimiz və s. sağlam olmalıdır ki, özümüzü idarə edə bilək. Sağlığın yerindədirsə istədiyin hər şeyi edə bilərsən. Amma elə xəstəliklər var ki, sən özünü nə qədər qoruyursan qoru ondan can qurtarmaq olmur. Məsələn yaddaş pozqunluğu. Elə bu əsər də insanoğlunun sağlığının nə qədər önəmli olduğunu düşündürən romanlardan oldu mənimçün.
Roman 50 yaşında olan Elisin erkən Altsheymer xəstəliyinə tutulması və həyatının inanılmaz dərəcədə dəyişməsi haqqındadır. Bu xəstəlik daha çox 65 yaşdan sonrasında özünü birüzə verir və müalicəsi olmayan xəstəlikdir. Çox ender hallarda isə erkən yaşlarda bu xəstəliyə tutulma halları da ola bilər.
Çox təəssüf ki, Elis də bu ender halın qurbanı olur. İnsan ağlını, yaddaşını itirərsə, nələrin baş verəcəyini yəqin hamımız bilirik. Çünki yaddaşımız demək olar,bizi idarə edən əsas amildir. Biz hər şeyi, yaşanmışlarımızı, ora həkk edirik. Amma bu xəstəlik elə bir xəstəlikdir ki, zaman içinde bütün xatirələri, yaşanmışları səndən alır. Həm fiziki, həm mənəvi insanı çökdürür. Beyin artıq özünü idarə edə bilmir. Belə olduqda da yaşamaq çətinləşir.
Buna baxmayaraq Elisin bu xəstəliklə mücadələsi, özünə güvəni, uşaqlarının, ərinin (bəzi hallarda yorulsa da)onu hər halında dəstəkləməsi ona mənəvi dəstək idi.
Çox yazmaq istəmirəm. Maraqlı və bir o qədər də həssas mövzusu olan romandır. Ona görə oxumağınızı tövsiyyə edirəm xoş mütaliələr. (Təbəssüm Mustafaeva)

Harvard’da profesörlük meydana getiren elli yaşındaki Alice’e Alzheimer teşhisi konmasını ve Alice’nin yaşamının tamamen değişmesini anlatıyordu kitap.
Hayatını öğrenmeye ve öğretmeye adamış, senelerce ülkeden ülkeye gidip konuşma vermiş Alice’nin, hastalığını öğrendikten sonrasında yaşamış olduğu süreç, başta inkarla reddetse de unutmuş olduğu şeyler arttıkça hastalığını kabullenmesi, durumu ailesine anlatması ve hastalığa direnmek için yaptıkları oldukca gerçekçi ve etkisi altına alan bir halde yazılmıştı. Alice’nin yavaş yavaş bir şeyleri unutmasına şahitlik etmek de oldukca duygusaldı. Bilhassa Alice’nin tuvaletin yerini hatırlayamadığı sahne beni en oldukca etkileyen sahne oldu. Aynı zamanda bu hastalıktan dolayı ailesiyle, bilhassa kocasıyla olan ilişkisinin geldiği durumu okumak oldukca kırık hissettirdi. Kitabın sonunda, Alice’nin tedavisinde kullanılan ilaçla ilgili olan gazete haberiyse gözlerimi dolu dolu yapmış oldu.
Oldukca gerçekçi ve duygusal bir kitaptı. Uzun zamandır bu kadar sarsıcı ve etkisi altına alan bir kitap okumamıştım. (Baştankara)

Kahramanımız Alice’in Alzheimer’ı kabullenme sürecini, teşhis konduktan sonrasında kendisi ile etmiş olduğu mücadeleleri, ailesi ve çevresi ile yaşadıklarını, hastalığa karşı direnişi özetleyen bir öykü. Anlatımı duygusal fakat insanı boğmuyor. Aksine hakkaten farkındalık yaratan, bizi bir hastalığın ürkütücü haliyle baş başa bırakabilen sürükleyici bir anlatımı var. Tek takıldığım nokta, kitabın sonu birazcık hava da kalmış benzer biçimde. Alice’e ne oldu? diye soruyorsunuz. Ama gene de okuyun derim ben. (Duygu Kr)

Unutma Beni PDF indirme linki var mı?

Lisa Genova – Unutma Beni kitabı için internette en oldukca meydana getirilen aramalardan birisi de Unutma Beni PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Lisa Genova Kimdir?

Lisa Genova Kitapları – Eserleri

• Unutma Beni
• İhmal Edilmiş
• Hışırtı

Lisa Genova Alıntıları – Sözleri

• Əgər birdən unutsam…
  Bil ki, səni sevirəm… (Unutma Beni)
• Acı hissediyorum, fakat tam olarak nerenin acıdığını kestiremiyorum. (İhmal Edilmiş)
• Unutursam diye söylüyorum,”seni sevdiğimi bil”. (Unutma Beni)
• Benim dünlerim kayboluyor, yarınlarımsa muğlak. Peki, ben ne için yaşıyorum? Her gün için. Anı yaşıyorum. Yakınlarda bir yarın, karşınızda durup bu konuşmayı yaptığımı unutacağım. Ama benim yarın bunu unutacak olmam, bugün bunun her saniyesinin tadını çıkarmış olmadığım anlamına gelmiyor. Bugünü elbet unutacağım, fakat bu, bugünün önemsiz olduğu anlamına gelmiyor. (Unutma Beni)
• Bir gün sana, sevdiğim bu yüze bakıp kim bulunduğunu bilmeyeceğim düşüncesine katlanamıyorum. (Unutma Beni)
• “Oldukca güzelsin,” dedi Alice. “Sana baktığımda kim bulunduğunu bilememekten oldukca korkuyorum.”
  “Bence bigün kim olduğumu bilemesen bile, seni sevdiğimi bileceksin.”
  “Ya seni gördüğümde kızım bulunduğunu, beni sevdiğini bilmezsem?”
  “O süre sana seni sevdiğimi söylerim, sen de bana inanırsın.”
  Bu Alice’in hoşuna gitti. Ama ben onu hep sevecek miyim? Ona duyduğum sevgi aklımda mı, yoksa kalbimde mi? İçindeki bilim adamı, duyguların karmaşa limbik beyin devrelerinden kaynaklandığına, onun kafasında şu anda, kimsenin sağ kalamadığı bir muharebede siper almış olan devrelerden kaynaklandığına inanıyordu. İçindeki anneyse kızına duyduğu sevginin aklındaki savaştan uzak olduğuna, kalbinde yaşadığına inanıyordu. (Unutma Beni)
• Bence rahatlığı moda yerine tercih etmeliyiz. (İhmal Edilmiş)
• Düşünürəm ki, əgər bigün mənim kim olduğumu bilməsən də, səni sevdiyimi biləcəksən. (Unutma Beni)
• Varsayımlar her insanın başını büyük derde sokar. (İhmal Edilmiş)
• Sadəcə bigün sənə, sevdiyim bu üzə baxacağımı və kim bulunduğunu bilməyəcəyim düşüncəsinə dözə bilmirəm və birdən nə vaxtsa unudaram deyə deyirəm: “Səni sevdiyimi bil” (Unutma Beni)
• Doğruyu söylediğine inanırım fakat ”Keşke birimiz,” diye başlamış olan cümlelerini beynimde, ”Keşke sen,” diye çevirmekten kendimi alamıyorum. (İhmal Edilmiş)
• Çoğunlukla yarından korkuyorum. Ya uyandığımda erkeğimin kim bulunduğunu bilmiyor olursam? Ya nerede olduğumu bilmesi imkansız, aynaya baktığımda kendimi tanıyamazsam? Ne süre ben olmaktan çıkacağım? (Unutma Beni)
• Kusurlarım olabilir, fakat hiçbir süre tembel biri olmadım, olmayacağım. (İhmal Edilmiş)
• Hiçbir şey olanaksız değildir. (İhmal Edilmiş)
• Kendi üstüne bu kadar oldukca gelme. (İhmal Edilmiş)
• Bir seferde yarım litre kahve içiyorum. (İhmal Edilmiş)
• Ve hangi dünleri aklımda tutacağım, hangilerinin silineceği mevzusunda kontrole haiz değilim. Bu hastalıkla pazarlık yapmak olanaksız. Ona çocuklarımın adlarının karşılığında, Birleşik Devletler başkanlarının adlarını teklif edemem. (Unutma Beni)
• Beş dakika sessiz bir şekilde ağlamak üzerimdeki baskıyı rahatlatıyor. (İhmal Edilmiş)
• Başımdaki acıyı hissetmiyorum. (İhmal Edilmiş)
• Trafikte oturuyoruz, ofis masalarımızda oturuyoruz, toplantılarda oturuyoruz, kanepede kucaklarımızda bilgisayarlarımızla oturuyoruz,. Günün her saatinde, bir saniye daha oturamayacak kadar yorulana kadar oturuyoruz. (İhmal Edilmiş)