Kitap Künyesi

Yazar: Beşir Fuad

Yayın Evi: Özgür Yayınları

İSBN: 9789754473018

Sayfa Sayısı: 168

Victor Hugo Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Her yüzyılın politika, sanat, yazın, iktisat ve benzeri alanlarda parlayan çoban yıldızları vardır; 19. yüzyıl Fransa’sının parlayan çoban yıldızlarından biri de Victor Hugo’dur. Çağıyla çatışan, çağının siyasetine ve sanatına, her şeyden önemlisi insanına yol gösteren bir kılavuz… Hiç bir koşulda, hiçbir durumda özgürlük, insanlık ve insanseverlik düşüncesini, önderi olduğu Romantik akımın ilkeleri doğrultusunda dile getirmekten yılmaz Victor Hugo. Bu yönüyle de yazınımızın ilk çağdaşlaşma girişimi olan Tanzimat yazını sanatçılarını da büyük seviyede etkilemiştir. Namık Kemal’den Abdülhak Hâmid’e, Hugo’nun yazdıklarında, şiir ve anlatılarında, “eski yazın”ın kalıpların içinde erittiği “toplumsal fert”i kabul eden ilk yenilikçi yazarlarımız, üzerlerinde Victor Hugo’nun gölgesini hep hissetmişlerdir; onlar da kendi toplumlarının “fert”ini aramaktadırlar şundan dolayı. Batılı anlamda ilk eleştirmenlerimizden Beşir Fuad, Hugo’nun ölümünden derhal sonrasında yayımladığı Victor Hugo adlı kitabında, işte bu büyük yazarı tanıtıyor okurlarına; yaşamöyküsü türünde yazınımızda ilk büyük yapıt örneğini de veriyor. Hugo’nun roman kahramanlarına yaraşır yaşamöyküsünün yanı sıra, Fransız Romantikleri ile Realistler ve Natüralistler arasındaki çatışmaları da canlı bir üslupla betimliyor. Victor Hugo, okunması ihtiyaç duyulan klasiklerimizden biri…

Victor Hugo Alıntıları – Sözleri

• Okuma ihtiyacı barut gibidir, bir kere tutuşunca artık sönmez.
• En çok da fazla yağmur yağdığında seviyorum bu şehri. Herkesin yüzü ıslak, başı öne eğik sanki hepimiz suçunu kabullenmiş şeklinde.
• Delilik duyarlı ruhların protestosudur…
• Konuşan oldukça ağız, fakat düşünen pek azca kafa.
• Hayatta en büyük mutluluk, sevildiğimize inanmaktır.
• Gülmek için mutlu olmayı beklemeyin. Belki de gülmeden ölürsünüz..
• “Hayattaki en güzel mutluluk sevildiğinden güvenilir olmaktır.”
• “Sadece bedenleri, görüntüleri ve şekilleri sevenlere, ne yazık. Ölüm her şeyi yok edecek, ruhları sevmeyi deneyin.”
• Okuma ihtiyacı barut gibidir, bir kere
  tutuşunca artık sönmez.

Victor Hugo İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Beşir Fuad hayal-hakikat kavramları ve bu kavramların karşılaştırılması çevresinde dile
getirmiş olduğu görüşlerinin bir kısmında, Victor Hugo’nun eserlerine ve romantizm akımına –
imgesel barındırdığı ve hakikatlerle örtüşmediği için- eleştiriler yöneltir. Victor Hugo’nun
eserlerindeki “hayal”, “evham” ve “mübalağa” şeklinde öğelere değinir ve onu eleştirir. Mesela
onun Hugo’nun “Han d′Islande” romanı için ortaya koyduğu düşünceler şöyledir:
“Muharririn hemen hemen tecrübesi noksan idi. Nefis bir yapıt husûle getirecek süre daha gelmemişti. (F.Sinen)

Victor Hugo PDF indirme linki var mı?

Beşir Fuad – Victor Hugo kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Victor Hugo PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Beşir Fuad Kimdir?

1852’de İstanbul’da dünyaya geldi. Gürcü asıllı bir aileye mensuptur.[1] Babası Maraş ve Adana mutasarrıflıklarında bulunmuş olan Hurşid Paşa, anası Giresunlu Memiş Paşa ‘nın kızı Habibe Hanım’ dır.[1]

İstanbul Fatih Rüştiyesi’ni bitirdikten sonrasında öğrenimine babasının görevli olduğu Suriye’de, Halep Cizvit Mektebi’nde devam etti. Bu okulda oldukça iyi derecede Fransızca öğrendi. 1871’de İstanbul Askeri İdadisi’ni, 1873’te Mekteb-i Harbiye’yi tamamladı. Üç yıl Sultan Abdülaziz’in yaverliğini yapmış oldu. 1876-1877 Osmanlı-Sırp Savaşı başlayınca gönüllü olarak harbe katıldı. Ardından 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı ‘nda ve Girit isyanlarının bastırılmasında gönüllü görev aldı. Girit’te birkaç yıl kaldı. Bu süre içinde İngilizce ve Almanca öğrendi.[4]

İlk evliliğini çok genç yaşta iken halayığı ile yapan ve bu evlilikten Mehmet Cemil bir oğlu olan Beşir Fuad kısa bir süre sonra eşinden boşanarak saray doktoru Kadri Paşa’nın oğlu Salih Paşa’nın kızı Şaziye Hanım ile evliliğe ilk adımını attı. Bu evlilikten Namık Kemal ve Mehmed Selim adlı iki oğlu oldu.[5]

Beşir Fuad bilim ve felsefeye ilgi duyuyor; oldukça iyi derecede İngilizce, Almanca ve Fransızca bilmiş olduğu için Batıda gelişen düşünce ve sanat akımlarını hızla ve yakından izleyebiliyordu.[6]1883 senesinde Mustafa Reşid’in çıkardığı Envâr-ı Zekâ dergisine çeviriler yaparak yazı hayatına süregelen Beşir Fuad, 1884’de askerliği bıraktı.

1884’ten itibaren kendisini tamamen yazı ve gösterim hayatına verdi. Gazetelerde bilimsel, felsefî ve askeri yazılar, tiyatro değerlendirme yazıları, dil öğrenimi hakkında yazılar, tercüme kitaplar yayımladı. Üç senelik emek vermesi sonunda 16 kitap 200 yazı yayımlayan Beşir Fuad, Osmanlı aydınlarına Emile Zola, Alphonse Daudet, Charles Dickens,Flaubert,Auguste Comte, Karl Georg Büchner, Herbert Spencer, Jean le Rond d’Alembert, Julien Offray de La Mettrie, Diderot, Claude Bernard, Gabriel Tarde şeklinde Batılı düşünür ve yazarları kitapları ve yazılarıyla tanıttı.

1884’te yazarlık ve gazeteciliğin yanısıra dergiciliğe de başladı. Birkaç arkadaşıyla ilkin Hâver arkasından Güneş dergisini çıkardı. Hâver dört sayı, fen ağırlıklı yazlılar yayımlayan Güneş on iki sayı sonrasında kapanmış oldu. Bir buçuk ay kadar Ceride-i Havadis’in başyazılarını yazdı, Ceride-i Havadis kapatılınca Tercüman-ı Hakikat ve Saadet’ gazetelerinde makaleler yayımladı.

Edebi alanda yapıt vermese de yazınsal eleştiri alanında dikkate kıymet görüşler ortaya koyan Beşir Fuad, devrinde pek oldukça edebiyatçı ile ters düştü; devrin Romantizm’den etkilenmiş yazarlarına karşı fen ve felsefenin ve maddenin enerjisini ve önemini savundu. Sanat ve felsefeyle ilgili düşüncelerini en açık şekilde Muallim Naci ile mektuplaşmalarını içeren “İntikad” adlı eserinde ortaya koydu.[7] Menemenlizade Tahir ve Namık Kemal ile şiddetli polemiğe varan tartışmalara girişti.

1885’te Victor Hugo’nun ölümü üstüne onun hakkında bir ufak yapıt kaleme aldı. Bu yapıt, Türk edebiyat tarihinde yazılmış ilk tenkitli monografi sayılır.[1] Voltaire hakkındakaleme almış olduğu öteki bir monografisinde pozitivizmi savundu. Bu kitapları “Hakikatçiler-Hayalciler” tartışmasını başlattı.[4]

Oğlu Namık Kemal’i bir buçuk yaşlarında iken 1885’te kızılcık hastalığından kaybeden Beşir Fuad, bu kaybın tesirini üstünden atamadı.[5] Mart 1886’da annesinin paranoyaya kapılıp ölmesinin üstüne hastalığın genetik olduğu endişesiyle delirme korkusuna tutuldu. Gece hayatına ve metreslerine yöneldi. Fransız metresinden Feride adlı bir kız çocuk sahibi oldu.[8]Eşi ve metresi içinde kalmanın sıkıntısını yaşadı. Tüm bu sıkıntılarının yanısıra babasından kalan mirası tüketerek geçim sıkıntısına düştü ve kendini öldürmeyi planladı. 5 Şubat 1887’de Cağaoloğlu Yokuşu 12 numaralı evde bileklerini keserek intihar etti. Cenazesi Eyüp Mezarlığı’na defnedildi sadece mezarı ondan sonra kaybolmuştur.

İntiharı

Beşir Fuad, intiharı ile yaşamını son vermenin yanı ısıra ölüm esnasında hissedilenleri bilimsel bir gözlem olarak kaydetmeyi de amaçladı ve arkasında birkaç satırlık bir tasvir bıraktı. Bu metin ve intiharıyla ilgili mektupları Ahmet Mithat Efendi Beşir Fuad adlı eserinde yayınlamıştır.

Beşir Fuad, cesedini kadavra olarak Tıbbiye’ye bağışladıysa da bu isteği yerine getirilmedi.

Fuad’ın intiharının derhal arkasından İstanbul’da bir intihar salgını başlaması üstüne 11 Mart 1887 tarihinde gazetelerin intihar haberlerini vermesi yasaklandı. Yasak altı ay sonrasında kalktı.

( Vikipedia ‘ dan alıntıdır . )

Beşir Fuad Kitapları – Eserleri

• Victor Hugo
• Şiir ve Hakikat
• Voltaire
• İntikad

Beşir Fuad Alıntıları – Sözleri

• Gülmek için mutlu olmayı beklemeyin. Belki de gülmeden ölürsünüz.. (Victor Hugo)
• Tanrı bayanları erkekleri evcilleştirmek için yarattı. (Voltaire)
• Ayrılık, doyum edilmeyen aşkı arttırır. (Voltaire)
• Avrupa fikrine yeltenmekle me’lûf olanlardan biri çıkıyor, Türkçede doğru bir beyit okumaya muktedir olmadığı halde, yalnız Os­manlıların değil, Fransızların eâzım-ı üdebâsını da techîl ediyor. Me­selâ kalbe his isnâd etmek bilgisizlik olduğundan ve binâenaleyh öyleki bir hatâyı hâvî olan eserlere şiir demlemeyeceğinden bahisler ederek, lisan-ı edebten mecazı, kinayeyi tüm tüm kaldırmak istiyor!
  Bir müddetten beri edebiyat-ı sahîhaya müteallik neşriyâtta gö­rülen noksan ise, bu yoldaki bi-vukufâne ta’rîzlerin netâyicinden ol­duğuna kuşku yoktur. Bunlara layık olduğu şeklinde sükût ile yanıt veril­se hakikatin mağlubiyetine, ashâb-ı tahsilin gafletine sebebiyet veril­miş oluyor; kanıt ile mukabele olunsa, ashâb-ı itiraz münâzara ile gale­beye imkân görmedikleri şeklinde her insanın kullanmaya tenezzül edemeye­ceği bazı silahlar isti’mâline kalkışıyor, ez-cümle söğüyorlar. (Şiir ve Hakikat)
• Konuşan oldukça ağız, fakat düşünen pek azca kafa. (Victor Hugo)
• Çocuk validesinin fikrine tâbi’dir, yetişmiş adam olunca babası­nın fikrine gelir (Şiir ve Hakikat)
• Ben ne Mesihî ne Mesihâ demim
  Zevki hakikatte arar âdemim (Şiir ve Hakikat)
• “Tanrım, beni dostlarımdan koru!
  Düşmanlarımla kendim baş edebilirim.” (Voltaire)
• “İlk Türk Pozitivist ve Natüralisti” olarak nitelenen Beşir Fuad, devrin Türk edebiyatının yönünü romantizmden re­alizme çevirmeyi hedefleyerek 1885 senesinde Victor Hugo üstü­ne eleştirel bir monografi kaleme alır. Kitabında Victor Hugo’nun edebiyat anlayışını Emile Zola ile karşılaştırarak incele­yen ve böylece gerçekçi edebiyatın “üstünlüklerini” göstermeye çalışan Beşir Fuad’ın çabası, Hugo’yu oldukça seven ve bolca tercüme meydana getiren Yeni Türk edebiyatçıları içinde büyük yankı yaratır. Victor Hugo yayımlandığı sırada Recaizâde Mahmud Ekrem’in çevresinde toplanan Yeni edebiyatçılar ile kendilerine Muallim Naci’nin çevresinde yer kabul eden eski zevkin temsilcileri içinde şiddetli tartışmalar yaşanmaktaydı. Beşir Fuad’ın kitabı her iki kesimden de tepki görmekte gecikmedi. Gerçekte romantizmle ciddi ilgileri Hugo-Lamartine hayranlığından çok da fazla öteye git­meyen Yeni edebiyatçılar Hugo’nun eleştirilmesine öfkelenir­ken, öteki kesimdekiler ise, şiiri sadece gerçeğe, akla uygun ve fen şeklinde insanlığa ergonomik bir hizmeti olduğu seviyede kabul edile­bilir kabul eden Beşir Fuad’ın şiir ve şairler üstüne söylediklerinden hoşlanmadılar. Böylece Victor Hugo kitabı çevresinde, Türk ede­biyatı evveliyatına “hayaliyûn-hakikiyûn” kutuplaşması olarak ge­çen ve Beşir Fuad’ın ölümünden sonrasında da uzun seneler devam eden bir münakaşanın kapısı aralandı.
  Beşir Fuad, bu tartışmalar esnasında kendisine karşı roman­tizmi korumak için çaba sarfeden Menemenlizâde Mehmed Tahir’e çeşitli gazete ve dergilerde verdiği cevapları toplar ve yayımlaması için öteki kitaplarını da basmış olan Kitapçı Arakel’e verir “Şiir ve Haki­kat” adını koyduğu eserinin planını yapmış, içinde hangi yazı­ların yer alacağını belirlemiştir. Ancak bu yapıt, kim bilir intiha vakasının etkisiyle, yayımlanmamıştır. Elinizdeki bu kitap, he­nüz etraflı bir incelemesi yapılmamış olan “hayaliyûn-hakikiyûn” tartışmasının mühim metinlerini bir araya getirmesinin yanı sıra, gösterim macerası yarıda kalmış bir kitabın 100 küsur yıl sonrasında ortaya çıkarılması açısından da ilgi çekicidir. (Şiir ve Hakikat)
• İnsan için aslolan olan cehldir. Cehle müstenid olan efkâr ise hatâdan sâlim olması imkansız. (Şiir ve Hakikat)
• İyilik adına ne yapıyorsam felaketim oluyor;
  başkaları şeklinde hainlik etseydim, onlar şeklinde mutlu olurdum. (Voltaire)
• Okuma ihtiyacı barut gibidir, bir kere
  tutuşunca artık sönmez. (Victor Hugo)
• “Hayattaki en güzel mutluluk sevildiğinden güvenilir olmaktır.” (Victor Hugo)
• “Bir aptalı itaat ettiği zincirlerden kurtarmak zordur.” (Voltaire)
• En çok da fazla yağmur yağdığında seviyorum bu şehri. Herkesin yüzü ıslak, başı öne eğik sanki hepimiz suçunu kabullenmiş şeklinde. (Victor Hugo)
• İnsanlarda teceddüde çıkar-i zâtiye mâni olmasa bile yi­ne “Dimyat’a pirince giderken evimizdeki bulgurdan olurum” kor­kusuyla mahiyeti lâyıkıyle takdir olunmayan bir şeyi kolaylık­la kabul etmemek tabiî ve müdebbirâne bir harekettir. (Şiir ve Hakikat)
• Salahi
  Volter’i yansılamak edenler bizde nadandır tüm
  Şarlatanlık onlara şâyeste ünvândır tüm
  Beşir Fuad
  Volter’i takdir edenler ehl-i irfandır tüm
  Nâşir-i envâr olanlar medhe şayandır tüm (Şiir ve Hakikat)
• Ben ekseriyetle gece yazı yazmayı mu’tâd edindim. Gündüzleri elime kalem almaktan hoşlanmıyorum. Halbuki tiyatroya gidildiği akşam gece yarısından sonrasında avdet edildiğinden o günler yazı yazmaktan yoksun oluyorum. Bunlardan mâadâ benim bir garib halim daha vardır. Bazen bu günde bir iki formalık yazı yazdığım olur. Bazen de bir tembellik gelir ki bu zamanda elime kalem almak benim için muhâldir. Bu tembellik devirlerinin imtidâdı daima bir değildir. Yirmi dört saatten yirmi dört güne kadar imtidâd etmiş olduğu vardır. Bu esnada yapabileceğim şey olsa olsa prova tashihidir. Diğer zamanlarımı mütâlaa ile geçiririm. Yahud eğlenceye hasrederim. Fazla olarak yazılacak birkaç şeyim olduğu süre bunlardan hangisini yazmaya içim hükmederse onu yazarım. Bazı oldukça önemli bir işim olmasına rağmen buna kalem dokundurmayıp da en münâsebetsiz bir şeyle meşgûl olduğum da vâki olur. (Şiir ve Hakikat)
• Şiirin düz yazıdan farkı şudur, azca kelimeyle oldukça şey söylemek. (Voltaire)
• Okuma ihtiyacı barut gibidir, bir kere tutuşunca artık sönmez. (Victor Hugo)