Yaşamak – Bir Çaba kimin eseri? Yaşamak – Bir Çaba kitabının yazarı kimdir? Yaşamak – Bir Çaba konusu ve anafikri nedir? Yaşamak – Bir Çaba kitabı ne konu alıyor? Yaşamak – Bir Çaba PDF indirme linki var mı? Yaşamak – Bir Çaba kitabının yazarı Hüseyin Kıran kimdir? İşte Yaşamak – Bir Çaba kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Hüseyin Kıran

Yayın Evi: Yapı Kredi Yayınları

İSBN: 9789750843518

Sayfa Sayısı: 56

Yaşamak – Bir Çaba Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Yaşamak, adım adım…

Yürümek, bir amaç… Yaşamak, bir çaba…

Hüseyin Kıran’dan dallı budaklı, karmakarışık, hesaplanamayan etkilere açık belirsiz bir bütünü yalın parçalara ayıran, adım adım anlayan-anlamlandıran vurucu bir anlatı: Yürümek, bir yere varmak, o yerle tamamlanıp bir bütünün içinde var olmak –ya da yok olmak– mümkün mü?

“Yürümek sanıldığı gibi bir hedefe ulaşmaya yaramıyor. Nitekim bunun için bir hedefinin olması, senin kendine bir hedef oluşturman ve artık orayı varılacak bir

hedef haline getirmen değil, bu hedefin, hedef olarak adlandırılan yerin seni çağırması, istemesi, kendine çekmesi ve eğer ulaşılabilirse artık bir hedef olmaktan çıkması ve seni kendi parçası kılarak yerleşeceğin yer olması, yerin olması, senin yerinin orası olması gerekiyor.”

Yaşamak – Bir Çaba Alıntıları – Sözleri

• Bir gövde nerede kendini bütünüyle iyi ve uyumlu hissederse orada yanıltılamaz hisseder. Her yaptığının evet ve doğru bulunduğunu bilir. Beden bunu bulamadığı için gezinip durur. Orayı bulunca tam ve bu ve burası diye kendini sabitleyecektir.”
• “..tam şeyler hakkında konuşmak esasen mümkün değildir, konuşma bir tamamlama çabasıdır, çabanın kendisidir, yürümek çabasının kendine yer bulmak çabası olması şeklinde böyledir, yeryüzünde her şey tam ve yerinde olsa, etrafındaki her şeyle tam ve sonsuz bir uyum ve aitlik içinde olsa tek bir adım bile atılmasına gerekseme kalmazdı, düşünülmez olurdu fakat düşünülüyor şu sebeple yeryüzünde hiçbir şey tam ve tamam değil, yerinde değil olanları yürümekte bulunmalarından, bu hallerinden anlayabiliriz, tam da bu yüzden aslına bakarsan sürüyor; yürümek.
• Akarsuya gömdüğüm bedenimi gece süresince yalayan su ısımı emmiş, eksilmiş, alıp götürmüştü
• Bir yere ilişik olmak kendiliğinden olan bir şey değildi; inşa edilmeli, elde edilmeliydi.
• Ölüm en büyük sadeleşme eylemidir
• Bedenim suda gömülü, başım çamurdan duvara yaslanmış, nefes almayı sürdürerek etrafı gözledim
• Bir yere ilişik olmak kendiliğinden olan bir şey değildi; inşa edilmeli, elde edilmeliydi.
• Kapalı bir kozaydı ve sıcacıktı ve sessizdi. Kendime gömülebilmek için içine gömülebileceğim bir kabuk edinmiştim
• Amaç yürümek değildi; kendimi her şeyimle içine gömülü, tam ve sarmalanmış ve ilişik hissedeceğim ve hiçbir eylemimin boşuna olmayacağı ve tam da kendi anlamına kavuşacağı o sonsuz uyum alanına varmaktı amaç, bundan asla vazgeçmiş değildim. Fakat kim bilir bir taş, bir taş olarak bulunmuş olduğu yere ilişik addedilecekse ki kişisel kanım oydu ki, kati olarak karara bağlanabilir şeylerden olmayabilirdi bu, ilişik olduğumuz bir yer yoktu, bunu anlıyordum ve tam da bu yüzden bulunamıyordu. Bir yere ilişik olmak kendiliğinden olan bir şey değildi; inşa edilmeli, elde edilmeliydi.

Yaşamak – Bir Çaba İncelemesi – Kişisel Yorumlar

“Yeryüzünde her şey tam ve yerinde olsa tek bir adım bile atılmasına ihtiyaç kalmazdı, düşünülmez olurdu fakat düşünülüyor çünkü yeryüzünde hiçbir şey tam ve tamam değil.” (Dilara)

İlk baş okurken anlayamadım, neyi konu alıyor bu kitap dedim. Sonrasında aslen yaşamın kendisini anlattığını anladım. Yürümek .. Kendisi büyük bir çaba. Bir yere ulaşmak için değil yürümeyi başarmak için yürümek.. Şu sebeple niyet edip yürümeye başladığında önüne hesap edemediğin yollar çıkabilir. Zorluklar tahmin edemediğin kadar zor olabilir. Ama yürümeyi sürdürmek gerekir.
Ilkin ilişik olduğu yeri bulmak için yürüyor. Türlü zorluklara katlanıyor. Aynı hayatta yasarken karşılaştığımız zorluklar şeklinde. Sonra ilişik olduğu yeri yalnız yürüyerek değil emek vererek oluşturacağını düşünüyor. Yaşayacağı yeri emek verip çalışıp orayı kendine ilişik kılacaktı. Ve en sonunda yaşanabilir bir yer mekan inşa etmeden ilkin kendi içine dönerek çalışmalıydı. “Zayıf olan barınak değildi zayıf olan bendim .” (Zehranur .)

hüseyin kıran’ın anlatı türündeki kitabı.
rahatsız etme iddialarının gölgesinde bir okuma oldu. aslen yazarların karakterlerini, metinlerinden ayrı tutabilen biriyim. knut hamsun okurken nazi bağlantılarını düşünmem örneğin. fakat bu kez, yaşadığım çağda gerçekleştiği için mi kim bilir, ayrı tutamadım. kitap hoş sembolleştirmeler barındırıyor fakat cümlenin sonunda yazarın gece yarısı evli hanımefendilere onlara istemedikleri hâlde rahatsız etme içerikli mesajlar atması gözümde canlanıyor ve metin tesirini yitiyor.
kitap adım atma eylemi üstünden yaşamı konu alıyor. buna değinirken gıdalardan veyahut çeşitli şeylerden simgelemelerde bulunuyor. kısa fakat etkili bir kitap. (gamby)

Yaşamak – Bir Çaba PDF indirme linki var mı?

Hüseyin Kıran – Yaşamak – Bir Çaba kitabı için internette en fazlaca meydana getirilen aramalardan birisi de Yaşamak – Bir Çaba PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Hüseyin Kıran Kimdir?

1965’te Amasya’da hayata merhaba dedi. İlk, orta ve lise öğrenimini burada tamamladı. Üniversiteyi politik nedenlerle bırakmak mecburiyetinde bırakıldı. Yine aynı nedenlerle 10 yıl cezaevinde kaldı.

2004’te şiir ile edebiyata başladı. Daha fazlaca Resul romanıyla tanındı. İstanbul Telif Ofisi ve Gümüşlük Akademisi’nin verdiği Edebiyat Bursu’nu alan ilk şahıs oldu. Evli ve bir çocuk babası olan Kıran halen İstanbul’da yaşıyor.

Hüseyin Kıran Kitapları – Eserleri

• Madde Kara
• Resul
• Benim Adım Meleklerin Hizasına Yazılıdır
• Gecedegiden
• Dağ Yolunda Karanlık Birikiyor
• Küstah
• Yaşamak – Bir Çaba

Hüseyin Kıran Alıntıları – Sözleri

• “İçlerinde ben varım diye açılır tüm oda kapıları, odacıklar, gözeler; içlerindeki o boşlukta benim düşüncem, düşünülmüş bir ben bulunur her seferinde. Yokluğuma her ulaşıldığında bir diğeri odacıkta işbaşında olur düşünülmüş bir başka ben; o benden her seferinde daha fazlaca olan varlığım.” (Resul)
• “Tamamen durmadım. Dünyayla olan ilişkimi bu yeni duruma uyarladım, canlılara odaklandım.” (Benim Adım Meleklerin Hizasına Yazılıdır)
• Onlardan kurtulmanın yolu, gözlerimi kapamak. Kokuları bana ulaşmasın, burnumu tıkamak. Çıtırtılarını duymamak için kulak ve dikkat, dokunulmamak. Geriye dilim kalıyor. Genellikle tat alma organımızı onlara değdirmiyoruz (Benim Adım Meleklerin Hizasına Yazılıdır)
• Halkımın insanları, hayatları ellerinden alınmışlar, amaçsız kaldılar. (Benim Adım Meleklerin Hizasına Yazılıdır)
• inanmak çilesi bitti
  boğulana kadar koşmak gerekir
  inanmak çilesi bitti
  deniz ve hepimiz çekilsin (Küstah)
• Durdu. Soluk alıp verişi. Nefesinin ya­rattığı tatlı kayalıklara yaslanarak sürdürdü kendini, sessizli­ğe gömülü, gümbürdemeyen artık kafasının içi serin, garip ve bükülmüş aklı duru ve taze hava içinde yüzüyor. İç gö­çerten lezzette bir duruş, havada minik hayvancıklar, kanat­lılar, kedi ve mors balığı, balon balığı, vantuzlu domuz başları, kum bitleri, kürek çeken kürklü şeyler … bunlarla oyalanıyor ve titremiyor asla. (Gecedegiden)
• İnsana güvendim. Kendime güvendim. O şekilde derin ki yenilgim, yeryüzünü terk etmeli ve burada başlattığım eylemi sonsuza dek silmeliyim. Kimse beni yenilgiyle hatırlamamalı. (Benim Adım Meleklerin Hizasına Yazılıdır)
• (…)
  kimi zaman bana kelimeler geliyor
  gudubet, karmaşa, alkış azamet
  kendiliğinden geliyor açılıyor evler
  bitkin kahvaltılarıyla bayanları evlerin
  çay sarhoşluğu, ovalanmış beşik, eterli dantel
  hoş şeyler sunuyor kelimeler; tanrısal!
  aklım almıyor
  -donuk doğrularım var benim
  (…) (Küstah)
• “ Bana kimi zaman kelimeler geliyor
  Bazıları titrek,bazıları beter
  Ve bana kelimelerin kardeşliği yeter.” (Madde Kara)
• Her ağaç , bir yerini bulmuşluktur. (Dağ Yolunda Karanlık Birikiyor)
• Ve nihayet sessizlik. Sesle ilgili olmayan, bir doluluk varlığı sarmalayan, örten ve dolduran bir doku olarak. (Gecedegiden)
• Sessizliğin beni ve hayatımı tümleyen mucizesi… (Gecedegiden)
• Neşe epeydir uğramıyordu yanıma, beni terk etmiş olması muhtemeldi, olası ki bende yerleşecek yer bulamamış, ayaklarını sürüyerek küskünlük içinde uzaklaşmıştı. (Benim Adım Meleklerin Hizasına Yazılıdır)
• Demek ki minik de olsa bir ümit bulunuyordu, ki hepimiz bilir; ümit hep minik halde bulunur. Onu, biz büyütürüz. (Dağ Yolunda Karanlık Birikiyor)
• Demek ki minik de olsa bir ümit bulunuyordu, ki hepimiz bilir; ümit hep minik halde bulunur. Onu, biz büyütürüz. Abartırız da denebilir. (Dağ Yolunda Karanlık Birikiyor)
• Akarsuya gömdüğüm bedenimi gece süresince yalayan su ısımı emmiş, eksilmiş, alıp götürmüştü (Yaşamak – Bir Çaba)
• “Hepimiz yaşadığımız hayatı doğru ve geçerli sayma eğilimine sahibiz ve bu, sahip olduğumuz eğilimlerin içinde muhtemelen en işe yarayanı.” (Resul)
• şüphesiz tamamımız biliriz
  yaşamaktan büyük zulüm yok
  yıkandığımız hep aynı ırmak (Madde Kara)
• Ey benim kendi olan kendim uçucu şey, kelimelerden geçerek sal beni uzaklara.. (Madde Kara)
• “Her şeyler yalnız gözlerim açık olduğundan beynime akıyor. Görmekten kurtulamıyorum.” (Resul)