Doğadaki Son Çocuk kimin eseri? Doğadaki Son Çocuk kitabının yazarı kimdir? Doğadaki Son Çocuk konusu ve anafikri nedir? Doğadaki Son Çocuk kitabı ne konu alıyor? Doğadaki Son Çocuk PDF indirme linki var mı? Doğadaki Son Çocuk kitabının yazarı Richard Louv kimdir? İşte Doğadaki Son Çocuk kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Richard Louv

Çevirmen: Ceyhan Temürcü

Orijinal Adı: Last Child in the Woods: Saving Our Children from Nature-Deficit Disorder

Yayın Evi: Tübitak Yayınları

İSBN: 9789754035124

Sayfa Sayısı: 450

Doğadaki Son Çocuk Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

“Çocuk ve tabiat hareketi şu temel fikirden güç alıyor: Doğadaki çocuk, soyu çekince altında olan bir türdür ve evlatların sağlığı ile Yeryüzü’nün sağlığı birbirine sıkı sıkıya bağlıdır.”

-Richard Louv-

Evlatlarının doğayla anlamlı bir bağ kurmadan büyüyen bir kuşağa ilişik olmasını istemeyen anne babaların başucu kitabı olan Doğadaki Son Çocuk, tüm dünyada hızla yayılan doğaya dönüş hareketinin biçimlenmesinde ve yaygınlaşmasında mühim roller üstlenmiş bir kitap. Richard Louv Doğadaki Son Çocuk’ta çocuklarda ve gençlerde aşırı kiloluluk, dikkat bozukluğu, depresyon şeklinde vakalarda büyük artış yaşanması ile evlatların yaşamında tabiat ananın giderek daha azca yer alması içinde bir ilişki bulunduğunu örneklerle kanıtlarken hem de içinde bulunduğumuz bu durumu tersine çevirebilecek bir yol haritası sunuyor. Etkileyici ve sürükleyici bir üslupla kaleme alınan Doğadaki Son Çocuk’u yayımlarken bilhassa anne babaların bu kitabı ellerinden düşüremeyeceklerine inanıyoruz.

“Doğadaki Son Çocuk, doğada vakit geçirmenin evlatların sağlığını geliştirebileceği, yaratıcılıklarını teşvik edebileceği, düşünme yetilerini keskinleştirebileceği ve çevreye karşı duyarlı olmalarına yardım edebileceği inancını paylaşan birçok değişik ilgi grubunu bir araya getirdi.”

-John Flicker-, National Audubon Society başkanı

(Arka Kapak)

Doğadaki Son Çocuk Alıntıları – Sözleri

• Doğada olmak, dünyayı bütünüyle terk etmeden kaçmanın bir yolu olabiliyor.
• Elektronik teknolojisi her yanımızı kuşatırken doğayı özlüyoruz.
• “Çiçekler insanları sakinleştirir.”
• Büyük olasılıkla başarılarınızdan öğrendiğinizin daha fazlasını başarısızlıklarınızdan öğrendiniz.
• Doğayla ilişkimizdeki değişiklik, doğaya adanmış bulunduğunu düşündüğümüz çevrelerde bile ürkütücü. Daha yakın geçmişte yaz kampı denildiğinde çadırların kurulduğu, orman yürüyüşleri meydana getirilen, nebat ve hayvanlar hakkında data edinilen, hayaletler ya da dağ aslanlarıyla ilgili öykülerin anlatıldığı yer anlaşılırdı. Bugün karşınıza çıkacak bir ”yaz kampı” büyük olasılıkla ya bir zayıflama kampı ya da bir bilgisayar kampı olacaktır. Yeni dönem için tabiat bir gerçeklikten fazlaca bir soyutlamadır.
• “Sonra ağaçları kestiler. Sanki benim bir parçamı kesmişlerdi.”
• Derler ki, “Haddini aşmayan haddini bilmesi imkansız.”
• Bir evrendir çocuk, hem vücudunda hem ruhunda.Bir evladı eğitmek bir evren ister, memnun etmek de o şekilde.
  Thomas Berry
• Doğa, hangi halde görünürse görünsün, bir çocuğa anne ve babasının dünyasından değişik, daha yaşlı ve daha büyük bir dünya sunar.”
• Bugünkü baskın eğitim seçimi “insanoğlunun egemenliği adına bizi yaşamdan yabancılaştırıyor, birleştirmek yerine parçalıyor, başarıya ve kariyere aşırı ehemmiyet veriyor, duyguları zihinden, pratiği kuramdan ayırıyor ve dünyaya, cehaletinden habersiz zihinler salıyor.” Başka bir deyişle, bugünün pratikleri, her-şeyi bilen zihin halinin ve ona birlikte rol alan hayranlık duygusu yoksunluğunun yaratılmasına katkıda bulunuyor.

Doğadaki Son Çocuk İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Kitap çocuklarımızı tabiat ile buluşturmamızı sağlayacak etkinlikler sunmasının yanında sebepleri etkisi altına alan bir halde anlatılmış. Sadece meydana getirilen çalışmaların hep Amerika ekseninde olması bunaltıcı geldi. Tercüme bir kitap olmasından dolayı düzgüsel bulunduğunu düşünüyorum. (Tuğba arslantaş)

Kitap,
Yalın ayak toprağa asla basmamış, yağmurda bilerek asla ıslanmamış, bir böcek kovalamamış ya da alıp yetiştirmemiş ya da iribaşları asla incelememiş olanlara yönelik yazılmış. Bizlik bir durum yok. Biz onlardan değiliz ya değildik değil mi?
İlk çocukluk sürecinin evrensel ilklerinden kabul edilen merak duygusunun giderildiği, pozitif yönde pekiştirilmesi gerektiği yer olan naturel alanlar her geçen gün daha yapılandırılmış bir hal alarak evlatların bu duygularını köreltmekte ve doğadan tat alamayan tamamlanmamış nesillerin yetişmesine niçin olmaktadır. Ülkelerin gelişmişlik düzeyi ile doğru orantılı olarak doğaya dönüş bulunduğunu vurgulayan kitap, bu ülkelerin eğitim kurumları vizyonunda teknoloji ve dijital dünyanın fazlaca azca kullanıldığı, doğada etken vakit geçirmenin ise eğitim ortamlarını düzenlerken birincil öncelikleri bulunduğunu vurguluyor.
Kitabı okurken çocukluğumuzda doğada yaptığımız birçok aktivitenin tüm çocuklarda ortak bulunduğunu gördüm. Aynı şeylere merak duyuyor, aynı yöntemlerle merakımızı gidermeye çalışıyoruz. Ancak günümüzde ne yazık ki artık bu tarz şeyleri meydana getiren çocuk sayısı her geçen gün azalıyor. Elbette çocuklar artık merak etmiyor diyemeyiz. Bu mevzuda daha fazlaca engelleniyorlar. Ebeveynler, öğretmenler, yığınlaştırılmış müfredatlar daha pek fazlaca şey onların dışarıya oluşturulan kapılarının önüne yığılmış bir halde. Ve elbet en büyük engel öngörülemez şekilde artan teknolojik cihazları anlamsızca kullanmak. Doğadaki her şey canlı, hisleri var. Bir ağaca sarıldığınızda hisseder, bir çiçeği kokladığınızda bunu duyumsar, şimdilerde bunlar olmadığından ufaklıklara da tabiat nimetlerini göstermeye çekiniyor. Çocuklarımıza küskün bir tabiat bırakıyoruz, bilincinde mıyız?
Evlatların ormanda sabahleyin yürüyüşü yapması, bir ağaç ya da bitkideki değişimi gözlemlemesi, çeşitli böcekleri görüp onlarla zaman geçirmesi ve çeşitli canlıların doğaya uyum sürecini öğrenmesinin çocuk üstünde pozitif yönde değişimlerini etkili bir üslupla anlatmış yazar. Doğada olmanın çocuktaki alternatif düşünme becerilerini tetiklediğini, dikkat eksikliği ve hiperaktivite şeklinde son yıllarda çokça rastlanan çocukluk çağı bozukluklarında pozitif yönde değişimler gözlemlendiğini de, meydana getirilen gözlem denetim emek harcamaları ve uzun seneler meydana getirilen seyretme testleri ile göstermek istemiş. “Ee biz bu tarz şeyleri biliyoruz.” diyeceksiniz. Sorun da esasen bu tarz şeyleri bilmekte. Biliyor fakat es geçiyoruz. Es geçtiğimiz ne var ne yoksa bugün karşımıza telefon tablet bağımlısı bebekler ve çocuklar olarak geri dönüyor. Bir üç yaş evladı çamura su karıştırıp oynaması gerektiği yerde ‘’sıkıldım buradan telefonunu ver diye annesine bağırabiliyor.’’ Belli ki bazı durumların ayarı ikimiz de çoktan firar etmiş.
Kitap bir roman, öykü vb. şeklinde tasarı bir metin olmadığı için bir çok yerde tekrara düşmüş hissini yaşatabilir. Birden fazla yazının ve yazarın kendi hayatından deneyimlerinin yer alması dili birazcık mecburi olmuş anlayışına okurları sürükleyebilir. Ancak ne olursa olsun, kıymetli araştırmalar ve önerilerin yer almış olduğu bu kitabı ne olursa olsun her kişi okumalı ve kütüphanesinde bulundurmalı.
Yazar doğayı keşfederek oluşturulan her öykü için ‘’Kaplumbağa Masalları’’ demiş. Fazlaca anlamlı bir tanımlama. Ağır ağır fakat sağlam adımlarla yürür bundan dolayı onlar, dayanıklıdırlar ve bizlere örnek olacak kadar alternatif düşünceye sahiptirler. Bu yüzden bu tanımlama hoşuma gitti. Sanıyorum hepimiz de doğadaki çocukluğumuza geri bakış atsak fazlaca fazla kaplumbağa masalımız bulunduğunu görürüz. Genel hatlar bakımından kitap kültürümüze, doğaya olan saygımıza ve yeşile verdiğimiz kıymete fazlaca uygun. Kutlamış olduğumuz belirli gün ve haftaları ve ufaklıklara aşılamaya çalıştığımız birçok kıymeti pekiştirici kıymetli bilgiler içeriyor. Kitabın sonunda oldukça geniş tavsiyeler sıralaması içeriyor. Doğada çocuklarla etken vakit geçirmek isteyen anne-babalara, müfredatına bunu almak isteyen öğretmenlere, vizyonunu doğaya çevirmek isteyen tüm okullarımıza güzel yollar açacağına inanıyorum. Bu sebeple tabiat eğitir, ehlileştirir. Kim bilir bir ihtimal insani duygularımızın köreldiği şu zamanlarda doğaya tekrardan çıplak ayakla basmak gerekiyordur. Belki yeni kaplumbağa masallarını çocuklarla yazmalıyızdır. Ne dersiniz? 🙂
Umarım bir sürü kaplumbağa masalımız, doğayı etken kullanacak birçok yöntemimiz ve elbet tabiat ananın iyileştirici gücüne inancımız ve onu koruyacak gücümüz olur.
Bolca tavsiye edilir. 🙂 (Melike)

DOĞADAKİ SON ÇOCUK (RICHARD LOUV): (Louv, Richard, Doğadaki Son Çocuk, Tercüme: Ceyhan Temürcü, TÜBİTAK Popüler Bilim Kitapları, 7. Basım, Temmuz 2019, s. 447.)
Artılar:
– Doğa yoksunluğu şeklinde mühim fakat pek bilincinde olmadığımız ya da önemsemediğimiz bir problemi mevzu ediniyor. (Sorun daha fazlaca çocuklar özelinde ele alınmış olsa da yetişkinleri de kapsıyor.)
– Açık, anlaşılır ve mütevazi bir dili var.
– Bilhassa bölüm başlarında olmak suretiyle çeşitli yazarlardan yerinde alıntılar yapılmış.
– Abartı ve manipülasyona yeltenmemiş. (Birkaç yerde mevzuyla ilgili bilimsel çalışmaların kafi ve kati veri sağlamadığı dile getirilmiş.)
Eksiler:
– Bazı açıklamalar ve örnekler birkaç kez yinelenmiş, kitabın hacmi asla gerekmediği hâlde fazlaca artmış.
– Bahsedilen mevzularla, örnek olarak tabiat harikalarıyla ilgili fazlaca değil on on beş kadar fotoğraf yer alsa daha hoş olurdu.
– Arazi Notları bölümünde, yapılabileceklerle ilgili yüz madde sıralanmış. Bir rehber olabilecek bu kısım iyi düşünülmüş fakat daha kısa olabilirdi, birbirini kapsayan maddeler çıkarılarak yüz madde azaltılıp daha akılda kalıcı azca sayıda öneriyle yetinilebilirdi.
—
Bu kitabı doğayı sevdiğim ve yazarın tabiat yoksunluğu şeklinde adlandırdığı problemi kendim de sorun edindiğim için okudum. Verilen bilgiler ve örnekler ABD ve bazı Avrupa ülkelerinden, Türkiye’den değil; fakat bu problemler sanırım dünyanın derhal her yerinde yaşanıyor. Bu nedenle benzer emekler ülkemiz özeli için de gerekiyor.
Son olarak, tabiat ananın sağaltıcı gücüne inanan ve bu güçten doğaya zarar vermeden iyi mi yararlanabiliriz diye düşünen okurlar kitaba bir göz atsın, derim. (presizpost)

Doğadaki Son Çocuk PDF indirme linki var mı?

Richard Louv – Doğadaki Son Çocuk kitabı için internette en fazlaca meydana getirilen aramalardan birisi de Doğadaki Son Çocuk PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Richard Louv Kimdir?

Richard Louv Kitapları – Eserleri

• Doğadaki Son Çocuk

Richard Louv Alıntıları – Sözleri

• Derler ki, “Haddini aşmayan haddini bilmesi imkansız.” (Doğadaki Son Çocuk)
• “Sonra ağaçları kestiler. Sanki benim bir parçamı kesmişlerdi.” (Doğadaki Son Çocuk)
• Doğada olmak, dünyayı bütünüyle terk etmeden kaçmanın bir yolu olabiliyor. (Doğadaki Son Çocuk)
• Doğayla ilişkimizdeki değişiklik, doğaya adanmış bulunduğunu düşündüğümüz çevrelerde bile ürkütücü. Daha yakın geçmişte yaz kampı denildiğinde çadırların kurulduğu, orman yürüyüşleri meydana getirilen, nebat ve hayvanlar hakkında data edinilen, hayaletler ya da dağ aslanlarıyla ilgili öykülerin anlatıldığı yer anlaşılırdı. Bugün karşınıza çıkacak bir ”yaz kampı” büyük olasılıkla ya bir zayıflama kampı ya da bir bilgisayar kampı olacaktır. Yeni dönem için tabiat bir gerçeklikten fazlaca bir soyutlamadır. (Doğadaki Son Çocuk)
• Bir evrendir çocuk, hem vücudunda hem ruhunda.Bir evladı eğitmek bir evren ister, memnun etmek de o şekilde.
  Thomas Berry (Doğadaki Son Çocuk)
• Doğa, hangi halde görünürse görünsün, bir çocuğa anne ve babasının dünyasından değişik, daha yaşlı ve daha büyük bir dünya sunar.” (Doğadaki Son Çocuk)
• Elektronik teknolojisi her yanımızı kuşatırken doğayı özlüyoruz. (Doğadaki Son Çocuk)
• Büyük olasılıkla başarılarınızdan öğrendiğinizin daha fazlasını başarısızlıklarınızdan öğrendiniz. (Doğadaki Son Çocuk)
• Bugünkü baskın eğitim seçimi “insanoğlunun egemenliği adına bizi yaşamdan yabancılaştırıyor, birleştirmek yerine parçalıyor, başarıya ve kariyere aşırı ehemmiyet veriyor, duyguları zihinden, pratiği kuramdan ayırıyor ve dünyaya, cehaletinden habersiz zihinler salıyor.” Başka bir deyişle, bugünün pratikleri, her-şeyi bilen zihin halinin ve ona birlikte rol alan hayranlık duygusu yoksunluğunun yaratılmasına katkıda bulunuyor. (Doğadaki Son Çocuk)
• “Çiçekler insanları sakinleştirir.” (Doğadaki Son Çocuk)