Güldeste kimin eseri? Güldeste kitabının yazarı kimdir? Güldeste konusu ve anafikri nedir? Güldeste kitabı ne konu alıyor? Güldeste PDF indirme linki var mı? Güldeste kitabının yazarı Yunus Emre kimdir? İşte Güldeste kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Yunus Emre

Derleyen: Abdurrahman Güzel

Orijinal Adı: Güldeste

Yayın Evi: Akçağ Yayınları

İSBN: 9789753387354

Sayfa Sayısı: 263

Güldeste Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Bilindiği şeklinde Yunus Emre, Anadolu’da Türk milletinin yaşamış olduğu bir dönem olan 13. yüzyılda yaşamıştır. Bu dönem; istilâların kol gezdirilmiş olduğu, devlet otoritesinin zayıfladığı ve devletin beylikler hâline gelmeye başladığı bir dönem idi. Bu şekilde bir zamanda, toplumların aramış olduğu “sevgi-hoşgörü, birlik-beraberlik” v.b.leri şeklinde temel kavramlar bulunamıyorsa, o vakit “bilimsel emek harcama ve yükselmeler”den de bahsedilemezdi. 

Güldeste Alıntıları – Sözleri

• Aşkın aldı benden beni
  Bana seni gerek seni
  Ben yanarım dün ü günü
  Bana seni gerek seni
  Ne varlığa sevinirim
  Ne yokluğa yerinirim
  Aşkun ile avunurum
  Bana seni gerek seni
  Aşkın âşıklar öldürür
  Aşk denizine daldırır
  Tecelli ile doldurur
  Bana seni gerek seni
  Aşkun zincirini üzem
  Delü olam dağa düşem
  Sensin dün ü gün endişem
  Bana seni gerek seni
  Eğer beni öldüreler
  Külüm göğe savuralar
  Toprağın anda çağıra
  Bana seni gerek seni
  Súfilere söyleşi gerek
  Âhilere åhret gerek
  Mecnun’lara Leylâ gerek
  Bana seni gerek seni
  Ne Tamu’da yer eyledim
  Ne Uçmag’da köşk bağladım
  Senin için oldukca ağladım
  Bana seni gerek seni
  Cennet Cennet dedikleri
  Bir ev ile birkaç Hûri
  İsteyene ver anları
  Bana seni gerek seni
  Yûsuf eğer hayalini
  Düşde göreydi bir gece
  Terk edeydi mülklerini
  Bana seni gerek seni
  Yûnus çağırırlar adım
  Her geçen gün artar od’um
  İki cihanda maksûdum
  Bana seni gerek seni
• Dört kitabın ma’nası
  Bellidir bir elifde
  Sen elif dersin hoca
  Ma’nası ne demekdir
  Yûnus Emre der hoca
  Gerekse var bin hacca
  Hepsinden iyice
  Bir gönüle girmekdir
• Dağlar ile taşlar ile
  Çağırayım Mevlâ’m seni
  Seherlerde kuşlar ile
  Çağırayım Mevlâ’m seni
  Su dibinde mâhî ile
  Sahralarda âhủ ile
  Abdal olup “Ya Hû!” ile
  Çağırayım Mevla’m seni
  Gökyüzünde Isâ ile
  Tûr dağında Múså ile
  Elindeki âsâ ile
  Çağırayım Mevla’m seni
  Derdi öküş Eyyûb ile
  Gözü yaşlı Yâ ‘kûb ile
  OI Muhammed mahbûb ile
  Çağırayım Mevlâ’m seni
  Hamd ü şükr-i Allah ile
  Vasf-ı “Kulhuvallâh” ile
  Dâimâ zikrullah ile
  Çağırayım Mevlâ’m seni
  Bilmişim dünya hâlini
  Terk ettim kıyl ü kaalini
  Baş açık ayak yalını
  Çağırayım Mevla’m seni
  Yûnus okur diller ile
  Ol kumru bülbüller ile
  Hakk’ı seven kullar ile
  Çağırayım Mevlâ ‘m seni
• Şol Cennet’in irmakları
  Akar Allah deyu deyu
  Çıkmış İslâm bülbülleri
  Öter Allah deyu deyu
  Salunur Tûba dalları
  Kur’an okur hem dilleri
  Cennet bağının gülleri
  Kokar Allah deyu deyu
  Kimi yiyip kimi içer
  Hep melek’ler rahmet saçar
  İdris nebî hulle biçer
  Biçer Allah deyu deyu
  Hep nûrdandır direkleri
  Gümüştendir yaprakları
  Uzadıkça budakları
  Biter Allah deyu deyu
  Aydan arıdır yüzleri
  Misk ü anberdir sözleri
  Cennet’de hûri kızları
  Gezer Allah deyu deyu
  Ol Allah’in melekleri
  Dâim tesbihde dilleri
  Cennet bağları çiçekleri
  Kokar Allah deyu deyu
  Hakk’a âşık olan şahıs
  Akar gözlerinin yaşı
  Pür-nûr olu içi dışı
  Söyler Allah deyu deyu
  Ne dilersen Hak’dan dile
  Kılavuz ol doğru yola
  Bülbül âşık olmuş güle
  Öter Allah deyu deyu
  Açıldı gökler kapısı
  Rahmetle doldu hepisi
  Sekiz Cennet’in kapısı
  Açar Allah deyu deyu
  Altun gümüştür yapısı
  Misk ü anberdir kokusu
  Cennet ehlinin hepisi
  Okur Allah deyu deyu
  Rıdvân durur kapı açan
  Hulle donlarını biçen
  Kevser şarabını içen
  Kanar Allah deyu deyu
  Miskin Yûnus var yarına
  Koma bugünü yarına
  Yarın Hakk’ın divanına
  Varır Allah deyu deyu
• Canım kurban olsun senin yoluna
  Adı güzel kendi güzel Muhammed
  Gel şefaat eyle kemter kuluna
  Adı güzel kendi güzel Muhammed
  Mü’min olanların çokdur cefası
  Ahiretde olur zevk u safası
  On sekiz, bin âlemin Mustafa’sı
  Adı güzel kendi güzel Muhammed
  Yedi kat gökleri seyran eyleyen
  Kürsinin üstünde cevlan eyleyen Miracında ümmetini dileyen
  Adı güzel kendi güzel Muhammed
  Dört çâr-yar anın gökçek yaridir
  Anı seven günahlardan beridir
  On sekiz bin âlemin sultanıdır
  Adı güzel kendi güzel Muhammed
  Sen Hak Peygamber’sin şeksiz gümansız Sana uymayanlar gider imansız
  Âşık Yûnus neyler dünyayı sensiz
  Adı güzel kendi güzel Muhammed
• Çeşmelerden bardağın
  Doldurmadan kor isen
  Bin yıl anda durursa
  Kendi dolası değil
  Yarattı Hak dünyayı
  Muhammed dostluğuna
  Dünyaya gelen gider
  Baki kalası değil
• Sordum sarı çiçeğe
  Benzin niçin sarıdır
  Çiçek eydür ey derviş
  Ahım dağlar eritir
  Yine sormuş oldum çiçeğe
  Sizde ölüm var mıdır
  Çiçek eydür ey derviş
  Ölümsüz yer var mıdır
  …
• Namaz kılmayana sen Müsülmândur dimegil
  Hergiz Müsülman olmaz bagrı dönmişdür taşa
  Yûnus imdi namâzun komagıl sen kıla gör Ansuzın ecel irer yaşam yetişür başa
• Namâz kılan kişide olmaz yavuz kaygı.
• Geldi geçdi ömrüm benim
  Şol yel esip geçmiş şeklinde
  Hele bana şöyleki geldi
  Şol göz açıp yummuş şeklinde
• Yatmaktan usanmaz mısın
  Öleceğin bilmez misin
  Allah’tan utanmaz mısın
  Gel Allah’a dön Allah’a
• Ten fanidir can ölmez
  Gidenleri geri gelmez
  Ölür ise ten ölür
  Canlar ölesi değil
• İlim ilim bilmekdir
  İlim kendin bilmekdir
  Sen kendini bilmezsin
  Ya bu nice okumakdır
• Yûnus, mütevazi ve millî dili, kısaca kendi sürecinin dilini en muhteşem bir halde kullanır. O’nun kullandığı bu dil, müslümanlığı kabul eden Oğuz Türklüğünün dili’dir.
• Ben yürürüm yana yana
  Aşk boyadı beni kana
  Ne âkilem ne divane
  Gel gör beni aşk n’eyledi
  Gâh eserim yeller şeklinde
  Gâh tozarım yollar şeklinde
  Gâh akarım seller şeklinde
  Gel gör beni aşk n’eyledi
  Ben yürürüm ilden ile
  Şeyh sorarım dilden dile
  Gurbette hâlim kim bile
  Gel gör beni aşk n’eyledi
  Mecnun oluban yürürüm
  Ol yârı düşte görürüm
  Uyanıp melül olurum
  Gel gör beni aşk n’eyledi
  Miskin Yûnus biçareyim
  Baştan ayağa yareyim
  Dost ilinden avareyim
  Gel gör beni aşk n’eyledi

Güldeste İncelemesi – Kişisel Yorumlar

aşkın aldı benden beni
bana seni gerek seni
Ben yanarım dünü günü
Bana seni gerek seni
Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum
Bana seni gerek seni (yakup görgülü)

Güldeste PDF indirme linki var mı?

Yunus Emre – Güldeste kitabı için internette en oldukca meydana getirilen aramalardan birisi de Güldeste PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Yunus Emre Kimdir?

Tasavvuf şiirinin en mühim temsilcisidir. Hayatı hakkında oldukca azca şey malum Yunus Emre’nin, on üçüncü yüzyılın ikinci çeyreği ile on dördüncü yüzyılın ilk çeyreğinde yaşamış olduğu düşünülmektedir. Bazı araştırmacılar Sarıköy’de yaşadığını, bazılarıysa Karamanlı bulunduğunu düşünür. Hacı Bektaş Veli’nin bir eserine dayanarak Sarıköy”de yaşamış olduğu ihtimali daha kuvvetli görünmektedir. Ölümü 1320 olarak kabul edilen Yunus Emre’nin seksen iki yaşlarında öldüğü söylenir. Buna bakılırsa doğum zamanı de 1238 yılına denk gelmektedir. Yunus Emre’nin eserleri yaşamı hakkında bazı bilgiler içermektedir. Tüm bir Anadolu’yu gezdiği, Mevlana’yı görmüş olduğu eserlerinde geçen cümlelerden anlaşılmaktadır.

Destansı Yaşamı

Yunus Emre’nin yaşamı halk içinde söyle anlatılmaktadır: Yunus Emre küçükken okula gitmiş fakat alfabeyi bir türlü öğrenememiştir. Bunun üstüne okulu bırakıp köyünde çiftçilik hayata geçirmeye adım atmıştır. İlerleyen yıllarda kıtlık olur. Yunus ta kıtlıktan etkilenir. Kırşehir’e yakın Sulucakarahöyük’te Hacı Bektaş Veli adlı biri bulunduğunu ve kapısına gelen gereksinim sahiplerini eli boş göndermediğini duyar. Bunun üstüne Hacı Bektaş Veli’nin yanına gitmeye karar verir. Yolda giderken eli boş gitmemek için alıç toplar. Hacı Bektaş Veli’nin dergâhına varır. Hacı Bektaş Veli, Yunus’un samimi ve saygılı davranışlarından oldukca memnun kalır. Yunus’un buğday için geldiğini öğrenince ‘Sorun bakalım buğday mı ister, himmet mi?’ der. Bu sözleri duyan Yunus ‘Ben himmeti ne yapayım, karın doyurmaz ki, bana buğday gerek,’ der. Buğdayını alan Yunus yola çıkar.

Yolda giderken buğdayı aldığına pişman olan Yunus, geri döner. Hacı Bektaş Veli’nin huzuruna çıkar ve buğdayı istemediğini himmet istediğini söyler. Hacı Bektaş Veli ‘O söylediğin artık geçti biz o anahtarı Taptuk Emre’ye verdik,’ der. Yunus, bunun üstüne Taptuk Emre’yi bulmak için yola çıkar. Taptuk Emre’yi bulur ve ona durumu anlatır. Taptuk Emre’nin dervişi olur ve dergâha odun taşımakla görevlendirilir. Kırk yıl odun taşımış olduğu dergâha bir tek eğri odun getirmez. Sebebini soranlaraysa ‘Bu kapıdan içeriye odunun eğrisi bile giremez,’ der. Taptuk Emre kızını Yunus ile evlendirir fakat Yunus şeyhinin kızına kendisini layık görmediği için kıza elini sürmez. Onun tek amacı erenler mertebesine ulaşmaktır. Yunus bir türlü erenler mertebesine ulaşamadığını düşünüp, üzülür ve Taptuk Emre’nin yanından ayrılır.

Taptuk Emre’den ayrı geçirdiği vakit içinde başından geçen bazı vakalar sonucunda Yunus istediği mertebeye ulaştığını anlamış olur. Tekrar Taptuk Emre’nin yanına döner fakat Taptuk Emre’ye utangaç olduğundan ilkin karısı ile görüşür. Şeyhinin kendini affetmesini ister. Kadın ‘Bilirsin gözleri görmez, sen kapının eşiğine yat. O sabahleyin namazına kalktığında ayağı sana dokunur. Bu kim diye bana sorar. Ben de Yunus, derim. Eğer hangi Yunus derse ses çıkarmadan çek git. Yok, eğer bizim Yunus mu derse, kalk şeyhinin eline sarıl,’ der. Kadının söylediğini meydana getiren Yunus şeyhinin ‘Bizim Yunus mu?’ sorusu üstüne kalkar şeyhini ellerine sarılmış olur. Bu vakadan sonrasında da Yunus’un yaşamını kaybetmiş olduğu söylenir.

Sanat Yaşamı

Yunus Emre sanat yaşamında halka, halkın dili ile hitap etmiştir. Yani Türkçeyi oldukca güzel kullanmıştır. Öz Türkçe ile eserler vermiştir. Bu da Yunus’un daima okunup anlaşılmasında mühim bir rol oynamıştır. Yunus’un şiirleri tasavvuf ağırlıklıdır. Tasavvuf; ruhunu temiz tutmak, Allah sevgisini kalbinde yaşamak, Allah’ı öylesine sevmektir ki aden için değil, onun sevgisine erişebilmek için uğraş vermek, ömrünü bu yola adamak anlamına gelir. İşte Yunus şiirlerinde çoğu zaman bu mevzuları işlemiştir. Onun hoşgörüsü de oldukca önemlidir. ‘Yaratılmışı hoş gördük, yaratandan dolayı,’ diyebilecek olgunluktadır. Yunus Emre bir halk şairi değil halkın şairidir. Öylesine oldukca sevilmiştir ki Anadolu’nun çeşitli yerlerinde adına anıt mezarlar yaptırılmıştır. Aruz ölçüsü ile de şiirler yazmıştır fakat onun en güzel şiirleri hece ölçüsü ile yazdıklarıdır. Yunus Emre’’nin “Risalettü’n- Nushiyye” ve “Divan” olmak suretiyle iki eseri vardır. Eserlerine başka âşıkların eserleri karıştıysa da sonradan bunlar ayıklanmıştır.

Yunus Emre Kitapları – Eserleri

• Yunus Emre
• Yunus Emre
• Yunus Emre Divanından Seçmeler
• Güldeste
• Yunus Emre Divanı ve Şerhi
• Divan-ı İlahiyat
• Divan
• Gecesi Dert Gündüzü Derman Bu Dünyanın
• Yunus Emre Şiirleri ve Açıklamaları
• Nasihatler Kitabı – Risaletü”n Nushiyye
• Yunus Emre Şiirlerinden Seçmeler
• Bana Seni Gerek Seni
• Yunus Emre
• Seçme Şiirler
• Yunus Emre’den Seçmeler
• Bana Seni Gerek Seni
• Yunus Emre Poemes
• Kuruyuduk Yaş Olduk
• Yunus Emre Şeçme Şiirler
• Dıkt
• Yunus Emre Divanı
• İşitin Ey Yarenler
• Güldeste

Yunus Emre Alıntıları – Sözleri

• Bayezid-i Bistami Hazretleri, soğuk bir kış gecesi Bistam şehrinin sokaklarında yürümektedir. Bir ara arşa nazar eder. Bakar arş bomboş. Arşa hitab eder; Ey arş! Allah’ın sende nişanı vardır? Arş yanıt verip dedi ki: Ya Bayezid! Ben kim olam ki Allah bende ola. Bana dahi Bayezid’in gönlündedir derler… (Yunus Emre Divanı ve Şerhi)
• Herkes ayna gibidir bakan da sen,
  Senin gözündür seni suç duyurusu eden.
  Her neye bakarsan kendi yüzündür,
  Kimde ne görürsen kendi özündür. (Nasihatler Kitabı – Risaletü”n Nushiyye)
• Biz dünyadan gider olduk, kalanlara merhaba olsun
  Bizim için hayır yakarma, kılanlara merhaba olsun. (Yunus Emre)
• Dört kitabın ma’nası
  Bellidir bir elifde
  Sen elif dersin hoca
  Ma’nası ne demekdir
  Yûnus Emre der hoca
  Gerekse var bin hacca
  Hepsinden iyice
  Bir gönüle girmekdir (Güldeste)
• İlim ilim bilmektir ilim kendin bilmektir
  Sen kendini bilmezsin ya nice okumaktır.
  -İlim, insanoğlunun kendisini bilmesidir. İnsan kendini bilmezse okumanın bir faydası olmaz. (Yunus Emre Şiirleri ve Açıklamaları)
• Bir kez yüzün gören senün ‘ömrince hîç unutmaya
  Tesbîhi sensin dilinde ayruk nesne eyitmeye (Divan)
• “Kuru dikende gül biter
  Hasretinden gine yiter
  Dertli m’oldun benden beter
  Söyle bülbülcüğüm söyle” (Divan-ı İlahiyat)
• Aşkın aldı benden beni, Bana seni gerek seni
  Ben yanaram dün ü günü, Bana seni gerek seni
  Ne varlığa sevinerem, Ne yokluğa yerinürem
  Aşkın ile avunaram, Bana seni gerek seni
  Aşkın aşıklar öldürür, Aşk denize daldırır (Bana Seni Gerek Seni)
• Ölen gövde imiş, aşıklar ölmez. (Bana Seni Gerek Seni)
• “Ulu yüce günâhlarum yüz komadı bana Çalap
  Hiç kimse çâre kılmadı döndüm gene sana Çalap
  Âlimlere sormuş oldum nedür dermân günâhlu derdüme
  Anlar dahı eyitdiler dermân ana gene Çalap” (Divan-ı İlahiyat)
• Şeriat, hakîkat denizinde yüzen gemidir. (Yunus Emre Şiirleri ve Açıklamaları)
• Hz Mevlana şöyleki buyururlar:
  Müslümanlığın kafirliğin haricinde bir ova
  Uçsuz bucaksız ovada sevdamız uzar gider
  Arif olan geldimi usulca başını kor
  Ne müslümanlığa yer var orda ne kafirliğe yer (Yunus Emre Divanı ve Şerhi)
• İşitin ey yarenler, aşk bir güneşe benzer,
  Aşkı olmayan gönül sanki bir taşa benzer.
  Taş gönülde ne biter, dilinde ağı tüter,
  Nice yumşak söylese, sözü harbe benzer.
  .
  .
  . (İşitin Ey Yarenler)
• Ten fânidir can ölmez gidenler geri gelmez
  Ölür ise ten ölür canlar ölesi değil (İşitin Ey Yarenler)
• Kim umar senden vefayı, yalan dünya değil misin? (Yunus Emre Divanından Seçmeler)
• Ne âkılem ne divâne
  Gel gör beni aşk neyledi (Yunus Emre)
• Ben yürürüm yana yana
  Aşk boyadı beni kana
  Ne âkilem ne divane
  Gel gör beni aşk n’eyledi
  Gâh eserim yeller şeklinde
  Gâh tozarım yollar şeklinde
  Gâh akarım seller şeklinde
  Gel gör beni aşk n’eyledi
  Ben yürürüm ilden ile
  Şeyh sorarım dilden dile
  Gurbette hâlim kim bile
  Gel gör beni aşk n’eyledi
  Mecnun oluban yürürüm
  Ol yârı düşte görürüm
  Uyanıp melül olurum
  Gel gör beni aşk n’eyledi
  Miskin Yûnus biçareyim
  Baştan ayağa yareyim
  Dost ilinden avareyim
  Gel gör beni aşk n’eyledi (Güldeste)
• Aşksızlara verme nasihat öğüdünden alır değil
  Aşksız adem hayvan olur hayvan nasihat bilir değil (İşitin Ey Yarenler)
• Bilmeyen ne bilsin,
  Bizi bilenlere merhaba olsun. (Yunus Emre Şeçme Şiirler)
• Meydanlardaki cenk ne ki
  İnsanın içinde verdiği savaşın yanında… (Yunus Emre)